Essentially, according to Buddhist

Essentially, according to Buddhist teachings, the ethical and moral principles are governed by examining whether a certain action, whether connected to body or speech is likely to be harmful to one's self or to others and thereby avoiding any actions which are likely to be harmful. In Buddhism, there is much talk of a skilled mind. A mind that is skilful avoids actions that are likely to cause suffering or remorse.

Moral conduct for Buddhists differs according to whether it applies to the laity or to the Sangha or clergy. A lay Buddhist should cultivate good conduct by training in what are known as the "Five Precepts". These are not like, say, the ten commandments, which, if broken, entail punishment by God. The five precepts are training rules, which, if one were to break any of them, one should be aware of the breech and examine how such a breech may be avoided in the future. The resultant of an action (often referred to as Karma) depends on the intention more than the action itself. It entails less feelings of guilt than its Judeo-Christian counterpart. Buddhism places a great emphasis on 'mind' and it is mental anguish such as remorse, anxiety, guilt etc. which is to be avoided in order to cultivate a calm and peaceful mind

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลัก ตามคำสอนของพุทธศาสนา หลักจริยธรรม และศีลธรรมจะถูกควบคุม โดยตรวจสอบว่าการกระทำบางอย่าง ไม่ว่าจะเชื่อมต่อกับร่างกายหรือคำพูดคือมีแนวโน้มจะเป็นอันตรายกับตนเอง หรือผู้อื่น และหลีกเลี่ยงการกระทำใด ๆ ซึ่งอาจจะเป็นอันตรายจึง ในพระพุทธศาสนา มีพูดมากใจมีทักษะ ทราบว่าเป็นฝีมือเพื่อหลีกเลี่ยงการกระทำที่อาจทำให้เกิดความทุกข์ทรมานหรือความสำนึกผิดศีลธรรมจรรยาบรรณสำหรับพุทธแตกต่างตามว่ามันเกี่ยวข้องในการ laity หรือ Sangha หรือพระสงฆ์ พุทธวางควรปลูกฝังการประพฤติดี โดยการฝึกอบรมในสิ่งที่เรียกว่า "ศีลห้า" เหล่านี้จะไม่เหมือน บอกว่า การบัญญัติสิบประการ ถ้าหัก ซึ่งนำมาซึ่งการลงโทษ โดยพระเจ้า ศีลห้าคือ กฎการฝึกอบรม ที่ หากทำลายใด ๆ ของพวกเขา หนึ่งควรระวัง breech และตรวจสอบวิธีเช่น breech อาจหลีกเลี่ยงได้ในอนาคต เอาของ (มักเรียกว่าเป็นกรรม) การกระทำขึ้นอยู่กับความตั้งใจมากกว่าดำเนินการเอง มัน entails น้อยความรู้สึกผิดมากกว่าคู่ของยิวคริสเตียน ศาสนาพุทธเน้น 'คิด' และมันเป็นความเจ็บปวดทางจิตใจเช่นความสำนึกผิด ความกังวล ความผิดฯลฯ ซึ่งเป็นการหลีกเลี่ยงเพื่อปลูกฝังจิตใจเงียบ สงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยพื้นฐานแล้วตามคำสอนทางพุทธศาสนาหลักจริยธรรมและศีลธรรมที่ถูกควบคุมโดยการตรวจสอบว่ามีการกระทำบางอย่างไม่ว่าจะเชื่อมต่อกับร่างกายหรือการพูดมีแนวโน้มที่จะเป็นอันตรายต่อตนเองหรือผู้อื่นและดังนั้นการหลีกเลี่ยงการกระทำใด ๆ ที่มีแนวโน้มที่จะเป็นอันตราย ในพุทธศาสนามีการพูดคุยมากของจิตใจที่มีทักษะ ใจที่มีฝีมือหลีกเลี่ยงการกระทำที่มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดความทุกข์หรือความสำนึกผิด.

ศีลธรรมให้กับพุทธศาสนาแตกต่างกันไปไม่ว่าจะนำไปใช้กับฆราวาสหรือพระสงฆ์หรือพระสงฆ์ นอนพุทธควรปลูกฝังความประพฤติดีโดยการฝึกอบรมในสิ่งที่เรียกว่า "ศีลห้า" เหล่านี้จะไม่ชอบพูดบัญญัติสิบประการซึ่งหากหักนำมาซึ่งการลงโทษจากพระเจ้า ศีลห้ามีการฝึกอบรมกฎซึ่งหากคนใดคนหนึ่งที่จะทำลายใด ๆ ของพวกเขาหนึ่งควรจะตระหนักถึงก้นและตรวจสอบวิธีการเช่นก้นอาจหลีกเลี่ยงได้ในอนาคต ผลลัพธ์ของการกระทำ (มักจะเรียกว่ากรรม) ขึ้นอยู่กับความตั้งใจที่มากขึ้นกว่าการกระทำของตัวเอง มันสร้างความรู้สึกของความผิดน้อยกว่าคู่กิจกรรมคริสเตียนของมัน พุทธศาสนาในสถานที่ที่มีความสำคัญที่ดีใน 'ใจ' และมันก็เป็นความปวดร้าวทางจิตใจเช่นความสำนึกผิดของความวิตกกังวลความผิด ฯลฯ ซึ่งเป็นที่ควรหลีกเลี่ยงในการสั่งซื้อเพื่อปลูกฝังจิตใจสงบและเงียบสงบ