Zhen Lang choked on a piece of stea

Zhen Lang choked on a piece of steak meat. He put his knife and fork down and he drank a sip of water.

Gu Jing secretly gave Zhen Lang a why-didn't-you-choke-to-death look. Then she smiled at her stingy date.

Gu Jing's date passed the plate of fried potato chips to her after he ate most of the chips except for three measly chips.

When the waiter returned Gu Jing's date pretended to be generous, he passed her menu a second time "Miss Gu, feel free to order anything from the menu."

Gu Jing stared lovingly at Zhen Lang's steak and she pointed at the steak on the menu.

"No, it's too expensive. Take a look, there are only a few pieces of meat but it costs eighty Yuan. Think about how many fried potato chips you can get compared to the pieces of meat. If you go to the shops you can buy a kilogram of meat for eighty Yuan and it'll feed you for a month!" the man said.

Gu Jing smiled stiffly at the waiter and the waiter smiled politely.

Peng Cheng Gui's voice poped inside Gu Jing's head and the voice reminded her to be civil toward her data.

Gu Jing sighed and she gave up ordering the steak. Instead she decided to order coffee, because she could eat after the data ended.

Gu Jing pointed at the espresso coffee under the drink section of the menu and the waiter nodded his head.

"No, it's not worth eight Yuan for twenty-five millilitres of coffee. You can buy a jar of coffee at the supermarket for ten Yuan and you'll have enough coffer to drink for a fortnight," the man said.

Gu Jing's finger that pointed at the espresso coffee caused a dent on the menu. She glanced at Zhen Lang, he held up a cup of coffee and he smiled at her. She looked back at the waiter and she shock her head. "I don't need to drink the espresso coffee.

"Miss Gu, take a look around this place. Its fumishings are average, the music here is average and even the table cloth is cheap. I don't know how this place is reputed as the best cafe in the city." the man said.

Gu Jing noticed the waiter's face flunched and the waiter walked away from her table. Suddenly her back felt itchy like there were angry eyes focused at her table. But her date felt no shame and he continued to harshly critique the cafe's surroundings.

Gu Jing's date's tactless chin pointed at the tables behind. "Miss Gu, turn around and look at the customers sitting behind you. It's no surprise an ugly cafe like this will attract many ugly customers."

Gu Jing's hand gripped the corners of the table. She wanted to curse her tactless date! She hated men who harshly judged other people the most!.

Gu Jing heard Zhen Lang coughed and she glared at his amused face.

"Miss Gu, look at the waiter here. There are tall waiters and short waiters. No consistency-" the man said.

"I'm sorry I need to..." Gu Jing said and she was about to leave but she notices Zhen Lang's face glowed triumphantly so she bit her tongue. " I mean...why don't we talk about something else?"

"Ok, Miss Gu, how much do you earn a mouth?" the man asked.

Gu Jing vaguely remembered Pang Cheng Gui drilled her monthly earnings into her ears, but the number were lost on the way to her brain.

"Miss Gu, it's ok if you're too embarrassed to tell me your monthly earnings. Can you at least tell me if you work in the public or private sector and is your job stable?" the man said.

"Oh...So you're unemployed. It's you're unemployed. I make enough to support myself and a wife too. My wife won't need to work and she'll be staying at home," the man said.

Gu Jing thought "won't need to work were the first decent words to come out of her date's mouth.

"But..." the man said. His eyes focused on Gu Jing's dress. "I think women shouldn't care too much about clothes and makeup. It's a waste of money to spend on unnecessary luxury items. There are too many women who overspend on clothes, makeup, bags and shoes on a monthly basis. Why do women need to buy new shoes when the shoes they have aren't broken?

Gu Jing thought her date was lucky she wasn't Peng Cheng Gui. If Peng Cheng Gui heard him, Peng Cheng Gui would throw her newest pair of shoes at his mouth.

Gu Jing stopped paying attention to her date. She looked at Zhen Lang's empty table, and she saw a waiter rushed to Zhen Lang with a bag of take away containers.

Gu Jing widened her excited eyes. She wanted to go home together with Zhen Lang to...steal his food in the car! She needed to steal her enemy's food, eat all his midnight food and let him starve in the middle of the night.

"Women shouldn't prioritise their looks. They should stay at home and look after children. They don't need to socialise like going to karaoke bars. I hate places like karaoke bars. What a waste of money. Miss Gu, do you go to karaoke bars often?" the man said.

"No," Gu Jinf said and she silently planned to eat Zhen Lang's lobster buns first.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Zhen Lang สำลักบนเนื้อสเต็ก เขาวางมีดและส้อมลงเขา และได้ดื่มจิบน้ำGu Jing แอบให้ดู why-didn't-you-choke-to-death Zhen Lang แล้ว เธอยิ้มเธอวันเหนียวGu Jing วันผ่านแผ่นของมันฝรั่งทอดกับเธอหลังจากที่เขากินของชิยกเว้นเบี้ยต่ำสามเมื่อบริกรกลับ Gu Jing วัน pretended จะใจกว้าง เขาผ่านเมนูของเธอเป็นครั้งที่สอง "นางสาว Gu รู้สึกฟรีเพื่อสั่งอะไรจากเมนู"Gu Jing จ้องมองด้วยความรักที่สเต็ก Zhen Lang และเธอชี้ที่สเต็กบนเมนู"ไม่มี ก็แพงเกินไป ดู มีเพียงไม่กี่ชิ้นเนื้อ แต่ต้นทุน 80 หยวน คิดเกี่ยวกับมันฝรั่งทอดหลายวิธีคุณสามารถได้รับเมื่อเทียบกับชิ้นส่วนของเนื้อ ถ้าคุณไปร้านคุณสามารถซื้อกิโลกรัมเนื้อแปดสิบหยวน และมันจะเลี้ยงคุณเดือน "ชายกล่าวว่าจิงกูยิ้ม stiffly เสิร์ฟและเสิร์ฟยิ้มสุภาพองสี่ภายในหัวของ Gu Jing เป็ง Cheng Gui เสียงและเสียงเตือนเธอจะแพ่งต่อข้อมูลของเธอGu Jing หายใจ และเธอได้สั่งสเต็ก แต่ เธอตัดสินใจสั่งกาแฟ เนื่องจากเธอได้กินหลังจากสิ้นสุดข้อมูลGu Jing ชี้ที่กาแฟเอสเปรสโซ่ส่วนเครื่องดื่มเมนู และเสิร์ฟพยักหน้าหัวของเขา"ไม่มี มันเป็นไม่คุ้มค่าแปดหยวนสำหรับยี่สิบห้ามิลลิลิตรของกาแฟ คุณสามารถซื้อขวดกาแฟที่ซูเปอร์มาร์เก็ตสำหรับสิบหยวน และจะมีกาแฟพอดื่มสำหรับสั้น ๆ ชายคนนั้นกล่าวว่าGu Jing นิ้วที่ชี้ที่กาแฟเอสเปรสโซ่เกิดวิตกเพราะในเมนู เธอ glanced ที่ Zhen Lang เขาจัดขึ้นกาแฟ และยิ้มที่เธอ เธอกลับดูบริกร และเธอช็อคหัวของเธอ "ฉันไม่ต้องการดื่มกาแฟเอสเปรสโซ่"นางสาว Gu มาดูสถานที่นี้ Fumishings ของเฉลี่ย เพลงนี่คือ ค่าเฉลี่ยและแม้ตารางผ้าราคาถูก ฉันไม่ทราบว่าสถานนี้มีชื่อเสียงเป็นร้านที่ดีที่สุดในเมือง"คนกล่าวGu Jing สังเกตของบริกรหน้า flunched และบริกรเดินออกไปจากโต๊ะของเธอ จู่ ๆ เธอกลับรู้สึกคันเหมือนมีโกรธตาเน้นที่โต๊ะของเธอ แต่วันที่เธอรู้สึกอับอายไม่ และเขายังคงวิพากษ์อย่างรุนแรงสภาพแวดล้อมของคาเฟ่ชี้ไปที่ตารางหลังคาง tactless Gu Jing วัน "นางสาว Gu หันไปรอบ ๆ และมองไปที่ลูกค้าที่นั่งอยู่ข้างหลังคุณ มันไม่แปลกคาเฟ่น่าเกลียดเช่นนี้จะดึงดูดลูกค้าน่าเกลียดมากขึ้น"มือของ Gu Jing พิพากษามุมของตาราง เธออยากจะสาปแช่งวันที่ tactless เธอ เธอเกลียดผู้ชายที่อย่างรุนแรงตัดสินคนอื่น ๆ มากที่สุดGu Jing ได้ยินไอ Zhen Lang และเธอ glared ที่หน้าขบขัน"Gu นางสาว ดูที่นี่เสิร์ฟ มีทิปสูงและทิปสั้น ๆ ไม่สอดคล้อง- "กล่าวว่า คน"ฉันขอโทษต้อง..." Gu Jing กล่าวว่า เธอจะออกจาก แต่เธอสังเกตหน้า Zhen Lang สวม triumphantly เพื่อเธอบิตลิ้นของเธอ "ผมหมายถึง...ทำไมเราไม่พูดถึงสิ่งอื่นหรือไม่""ตกลง นางสาว Gu เท่าใดที่ได้รับปาก" คนถามGu Jing รางจำปาง Cheng Gui เจาะรายได้รายเดือนของเธอเข้าไปในหูของเธอ แต่หมายเลขหายไปบนวิธีการของสมอง"นางสาว Gu ได้ตกลงถ้าคุณอายเกินไปที่จะบอกรายได้รายเดือนของคุณ คุณน้อยบอกฉันหาก คุณทำงานในสาธารณะหรือเอกชน และมีการงานมั่นคง "คนพูดได้"โอ้... ดังนั้นคุณจะว่างงาน ก็คุณกำลังว่างงาน ฉันทำเพียงพอที่จะเลี้ยงตัวเองและภรรยาเกินไป ภรรยาของฉันจะไม่ต้องทำงาน และเธอจะอยู่ที่บ้าน คนกล่าวว่าGu Jing คิด "ไม่จำเป็นต้องทำงานได้ดีคำแรกมาจากปากของเธอวันนั้น"แต่..." คนกล่าวว่า ตาของเขาเน้นแต่งตัว Gu Jing "ผมคิดว่า ผู้หญิงไม่ควรใส่เสื้อผ้าและแต่งหน้ามากเกินไปเกี่ยวกับ มันจะเสียเงินเพื่อใช้จ่ายในสินค้าหรูหราไม่จำเป็น มีผู้หญิงจำนวนมากที่ overspend บนเสื้อผ้า แต่งหน้า กระเป๋า และรองเท้าเดือน ทำไมผู้หญิงต้องซื้อรองเท้าใหม่เมื่อพวกเขามีรองเท้าไม่แตกGu Jing คิดว่า วันที่เธอถูกโชคดีเธอไม่เป็ง Cheng Gui ถ้าเปง Cheng Gui ยิน เป็ง Cheng Gui จะโยนรองเท้าคู่ใหม่ของเธอที่ปากของเขาGu Jing หยุดไปวันที่เธอ เธอมองไปที่ตารางว่างเปล่า Zhen Lang และเธอเห็นบริกรรีบวิ่งไป Zhen Lang ถุงใช้ภาชนะเก็บGu Jing widened ดวงตาของเธอตื่นเต้น เธอต้องการไปร่วมกับ Zhen Lang เพื่อบ้าน...ขโมยอาหารในรถ เธอต้องขโมยอาหารของศัตรูของเธอ กินอาหารเที่ยงของเขา และให้เขาอดอาหารในตอนกลางคืน"ผู้หญิงไม่ควรนั้นลักษณะของพวกเขา พวกเขาควรอยู่ที่บ้าน และลูก พวกเขาไม่จำเป็นต้องพบปะกันต้องไปบาร์คาราโอเกะ ฉันเกลียดสถานที่เช่นคาราโอเกะบาร์ สิ่งที่ไม่เป็นเสียของเงิน นางสาว Gu ทำไปบาร์คาราโอเกะบ่อยไหม"ชายคนนั้นกล่าวว่า"ไม่ กล่าวว่า Gu Jinf และเธออยู่เบื้องหลังวางแผนกิน Zhen Lang กุ้งขนมปังก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zhen Lang สำลักชิ้นเนื้อสเต็ก เขาวางมีดและส้อมลงและเขาดื่มจิบน้ำ. Gu Jing แอบให้ Zhen แลงดูทำไมไม่อนุญาตคุณหายใจไม่ออกไปตาย จากนั้นเธอก็ยิ้ม ณ วันที่ตระหนี่ของเธอ. วัน Gu จิงผ่านจานของมันฝรั่งทอดกับเธอหลังจากที่เขากินมากที่สุดของชิปยกเว้นสามชิปเลวทรามต่ำช้า. เมื่อบริกรกลับวัน Gu จิงแกล้งทำเป็นใจกว้างเขาผ่านเมนูของเธอ ครั้งที่สอง "มิส Gu รู้สึกอิสระที่จะสั่งซื้ออะไรจากเมนู." Gu จิงจ้องมองด้วยความรักที่สเต็ก Zhen หลังสวนและเธอชี้ไปที่สเต็กในเมนู. "ไม่มันแพงเกินไป. ลองดูที่มีเพียงไม่กี่ ชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์ แต่ค่าใช้จ่ายแปดสิบหยวน. คิดเกี่ยวกับวิธีการหลายทอดมันฝรั่งทอดคุณจะได้รับเมื่อเทียบกับชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์. ถ้าคุณไปที่ร้านค้าที่คุณสามารถซื้อกิโลกรัมของเนื้อแปดหยวนและมันจะดึงข้อมูลที่คุณหา เดือน!" ชายคนดังกล่าว. Gu Jing ยิ้มเคร่งครัดที่บริกรและบริกรยิ้มสุภาพ. เสียงเป็งเฉิงกุยของ poped ภายในหัว Gu Jing และเสียงเตือนให้เธอเป็นพลเรือนที่มีต่อข้อมูลของเธอ. Gu Jing ถอนหายใจและเธอให้ขึ้นการสั่งซื้อสเต็ก แต่เธอตัดสินใจที่จะสั่งกาแฟเพราะเธอสามารถกินหลังจากที่ข้อมูลสิ้นสุด. Gu จิงชี้ไปที่เครื่องชงกาแฟเอสเพรสโซภายใต้ส่วนเครื่องดื่มเมนูและบริกรพยักหน้า. "ไม่มันไม่คุ้มค่าแปดหยวนสำหรับยี่สิบห้ามิลลิลิตร กาแฟ. คุณสามารถซื้อขวดกาแฟที่ซูเปอร์มาร์เก็ตสิบหยวนและคุณจะมีเงินกองทุนเพียงพอที่จะดื่มปักษ์ "ชายกล่าว. นิ้ว Gu จิงที่ชี้ไปที่เครื่องชงกาแฟเอสเพรสโซที่เกิดบุ๋มบนเมนู เธอเหลือบมองไปที่ Zhen หรั่งเขาจัดขึ้นถ้วยกาแฟและเขายิ้มที่เธอ เธอมองกลับมาที่บริกรและเธอช็อกหัวของเธอ "ผมไม่จำเป็นต้องดื่มกาแฟเอสเพรสโซ. " มิส Gu จะดูรอบ ๆ สถานที่แห่งนี้ fumishings มันมีค่าเฉลี่ยของเพลงที่นี่เป็นค่าเฉลี่ยและแม้กระทั่งผ้าปูโต๊ะที่มีราคาถูก ผมไม่ทราบว่าสถานที่แห่งนี้มีชื่อเสียงเป็นร้านกาแฟที่ดีที่สุดในเมือง. "ชายคนนั้นกล่าวว่า. Gu Jing สังเกตเห็นใบหน้าของบริกรของ flunched และบริกรเดินออกไปจากโต๊ะของเธอ. ทันใดนั้นเธอกลับรู้สึกคันเหมือนมีตาโกรธมุ่งเน้น ที่โต๊ะของเธอ. แต่วันที่เธอไม่รู้สึกอายและเขายังคงรุนแรงสภาพแวดล้อมคาเฟ่วิจารณ์. วันของ Gu จิงคางกาลเทศะชี้ไปที่โต๊ะที่อยู่เบื้องหลัง. "นางสาว Gu หันไปรอบ ๆ และมองไปที่ลูกค้านั่งอยู่ข้างหลังคุณ มันน่าแปลกใจคาเฟ่น่าเกลียดเช่นนี้จะดึงดูดลูกค้าที่น่าเกลียดหลาย no. " มือ Gu จิงจับมุมของตาราง. เธออยากจะสาปแช่งวันกาลเทศะเธอ! เธอเกลียดคนที่ตัดสินอย่างรุนแรงของคนอื่นมากที่สุด !. Gu Jing ได้ยิน Zhen หรั่ง ไอและเธอจ้องไปที่ใบหน้าของเขาขบขัน. "มิส Gu ดูที่บริกรที่นี่ มีบริกรสูงและบริกรสั้น ไม่มี consistency- "ชายกล่าวว่า. " ฉันขอโทษที่ฉันต้อง ... "Gu จิงกล่าวและเธอกำลังจะออก แต่เธอสังเกตเห็นใบหน้า Zhen หลังสวนเรืองแสงชัยเพื่อให้เธอกัดลิ้นของเธอ." ผมหมายความว่า ... ทำไม เราไม่พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งอื่นใด " " ตกลงนางสาว Gu เท่าไหร่ที่คุณได้รับปาก? "ชายคนนั้นถาม. Gu Jing รางจำปางเฉิงกุยเจาะรายได้ต่อเดือนของเธอเข้าไปในหูของเธอ แต่จำนวนถูกกลืนหายไปใน วิธีที่จะสมองของเธอ. "มิส Gu ก็ ok ถ้าคุณอายเกินไปที่จะบอกฉันรายได้ต่อเดือนของคุณ คุณสามารถอย่างน้อยบอกฉันถ้าคุณทำงานในภาครัฐหรือภาคเอกชนและเป็นงานของคุณเสถียรหรือไม่? "ชายคนนั้นกล่าวว่า. " โอ้ ... ดังนั้นคุณว่างงาน มันเป็นเรื่องที่คุณกำลังตกงาน ฉันจะทำให้พอที่จะสนับสนุนตัวเองและภรรยาเกินไป ภรรยาของผมจะไม่ต้องทำงานและเธอจะได้รับการเข้าพักที่บ้าน "ชายกล่าว. Gu Jing คิดว่า" จะไม่ต้องทำงานเป็นคำที่ดีเป็นครั้งแรกที่จะออกมาจากปากของเธอวัน. " แต่ ... "ชายกล่าวว่า ดวงตาของเขามุ่งเน้นไปที่การแต่งกาย Gu จิง "ผมคิดว่าผู้หญิงไม่ควรดูแลมากเกินไปเกี่ยวกับเสื้อผ้าและการแต่งหน้า. มันเสียเงินเพื่อใช้จ่ายในสินค้าฟุ่มเฟือยที่ไม่จำเป็น. มีผู้หญิงมากเกินไปที่ติดลบบนเสื้อผ้า, แต่งหน้า, กระเป๋าและรองเท้าเป็นประจำทุกเดือนมี. ผู้หญิงทำไม จำเป็นต้องซื้อรองเท้าใหม่เมื่อรองเท้าที่พวกเขาได้ไม่แตก? Gu Jing คิดว่าวันที่เธอโชคดีที่เธอไม่ได้เป็งเฉิงกุย. ถ้าเป็งเฉิงกุยได้ยินเขาเป็งเฉิงกุยจะโยนคู่ใหม่ล่าสุดของเธอของรองเท้าที่ปากของเขา . Gu Jing หยุดให้ความสนใจกับวันที่เธอ. เธอมองที่โต๊ะว่าง Zhen หรั่งและเธอเห็นบริกรรีบวิ่งไป Zhen หรั่งมีถุงนำมาใช้ภาชนะบรรจุ. Gu Jing เบิกตากว้างตื่นเต้นของเธอ. เธออยากจะกลับบ้านไปพร้อมกับ Zhen หรั่ง ... เพื่อขโมยอาหารของเขาในรถ! เธอจำเป็นต้องขโมยอาหารของศัตรูของเธอกินอาหารเที่ยงคืนทั้งหมดของเขาและปล่อยให้เขาอดอาหารในช่วงกลางของคืน. "ผู้หญิงไม่ควรจัดลำดับความสำคัญลักษณะของพวกเขา พวกเขาควรจะอยู่ที่บ้านและดูแลเด็ก พวกเขาไม่จำเป็นที่จะเข้าสังคมเหมือนไปบาร์คาราโอเกะ ฉันเกลียดสถานที่เช่นบาร์คาราโอเกะ สิ่งที่เสียเงิน นางสาว Gu, คุณไปบาร์คาราโอเกะบ่อย? "ชายคนนั้นกล่าวว่า. " ไม่ "Gu Jinf พูดและเธอวางแผนที่จะกินอย่างเงียบ ๆ Zhen หลังสวนขนมปังกุ้งครั้งแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จินหลางสำลักชิ้นสเต็กเนื้อ เขาวางมีดและส้อมลงและเขาก็ดื่มจิบน้ำกูจิงแอบให้จินหลางเป็นทำไม "t-you-choke-to-death ดูสิ แล้วเธอก็ยิ้มให้ วันที่เลยเธอกูจิงวันที่ผ่านจานผัดมันฝรั่งกับเธอหลังจากที่เขาได้กินมากที่สุดของชิปยกเว้นสามชิปเล็กๆ น้อยๆ .เมื่อพนักงานเสิร์ฟกลับมากูจิงอาจแกล้งทำเป็นคนใจดี เขาผ่านเมนูของเธอเป็นครั้งที่สอง " คิดถึงกู จะสั่งอะไรจากเมนู .กูจิงจ้องมองด้วยความรักที่จินหลาง สเต็ก และที่เธอชี้ที่สเต็กบนเมนู" ไม่ มันแพงเกินไป ดู มีเพียงไม่กี่ชิ้นเนื้อแต่ราคา 80 หยวน คิดเกี่ยวกับวิธีการหลายทอด มันฝรั่งทอด ที่คุณจะได้รับเมื่อเทียบกับชิ้นเนื้อ ถ้าคุณไปที่ร้านค้าที่คุณสามารถซื้อเป็นกิโลกรัมเนื้อ 80 หยวน และจะให้นายเป็นเดือน ! เขากล่าวว่ากูจิงยิ้มเคร่งครัดที่บริกรพนักงานเสิร์ฟยิ้มอย่างสุภาพเสียงของเผิงเฉิงกุ้ย poped ภายในหัวของกูจิงและเสียงเตือนให้เธอเป็นพลเมืองที่มีต่อข้อมูลเธอกูจิงถอนหายใจ เธอให้สั่ง สเต็กนะ แต่เธอตัดสินใจที่จะสั่งกาแฟ เพราะ เธอสามารถกินหลังจากที่ข้อมูลจบกูจิงมาที่ดื่มกาแฟเอสเพรสโซในส่วนของเมนูและบริกรพยักหน้า ." ไม่ มันไม่ได้มีค่าแปดหยวนยี่สิบห้ามิลลิลิตรของกาแฟ คุณสามารถซื้อขวดของกาแฟที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต 10 หยวน และ คุณ จะ ได้ พอดื่มกาแฟสำหรับปักษ์ " ชายกล่าวกูจิง นิ้วที่ชี้ในกาแฟเอสเปรสโซทำให้บุ๋มในเมนู เธอมองที่จินหลาง เขาหยิบแก้วกาแฟ เขายิ้มให้กับเธอ เธอหันกลับไปมองบริกรเธอช็อกหัวเธอ " . ฉันไม่ต้องการดื่มกาแฟเอสเพรสโซ ." คิดถึงกู มองไปรอบๆ สถานที่นี้ ของ fumishings ปานกลาง , เพลงที่นี่คือค่าเฉลี่ยและแม้แต่ตารางผ้าราคาถูก ผมไม่รู้ว่าสถานที่นี้มีชื่อเสียงเป็นร้านที่ดีที่สุดในเมือง . " เขากล่าวว่ากูจิงสังเกตเห็นใบหน้าของ flunched พนักงานเสิร์ฟและพนักงานเดินออกไปจากโต๊ะ ทันใดนั้นเธอกลับรู้สึกคันเหมือนมีสายตาโกรธเน้นที่โต๊ะของเธอ แต่วันที่เธอรู้สึกอับอายและเขายังคงรุนแรงวิจารณ์ของคาเฟ่ สภาพแวดล้อมกูจิงวันที่ทั่วคางแหลมที่โต๊ะข้างหลัง " กูหันไปมองลูกค้าที่นั่งอยู่ข้างหลังคุณ ไม่แปลกที่ร้านน่าเกลียดแบบนี้จะดึงดูดลูกค้าที่น่าเกลียดมาก "กูจิงมือ gripped มุมโต๊ะ เธอต้องการจะสาปแช่งวันที่ไม่มีไหวพริบของเธอ เธอเกลียดผู้ชายที่หยาบคาย ตัดสินคนอื่นที่สุด ! .กูจิงได้ยินจินหลางไอ เธอจ้องมองเขาขบขัน ใบหน้า" คิดถึงกู มองบริกรที่นี่เลย มีบริกรสูงและสั้นบริกร ไม่สอดคล้อง - " เขากล่าว" ฉันขอโทษ ฉันต้อง . . . . . . . " กูจิงบอกว่า เธอกำลังจะจากไป แต่เธอสังเกตว่าจินหลางหน้าเรืองแสงอย่างลิงโลด เธอกัดลิ้นเธอ” ฉันหมายถึง . . . . . . . ทำไมเราไม่พูดคุยเกี่ยวกับอะไร ?" โอเค คุณกู , เท่าไหร่ที่คุณได้รับปาก ? " ชายคนนั้นถามกูจิงไม่ค่อยจำปังเฉิงกุ้ย เจาะ รายได้ต่อเดือนของเธอเข้าไปในหูของเธอ แต่เบอร์หายไปทางสมองของเธอ" คิดถึงกู ไม่เป็นไรถ้าเธออายเกินไปที่จะบอกรายได้รายเดือนของคุณ อย่างน้อยก็ช่วยบอกหน่อยสิ ถ้าคุณทำงานในภาครัฐ หรือภาคเอกชน และมีงานที่มั่นคงของคุณ ? " เขากล่าวว่า" โอ้ . . . คุณกำลังตกงาน นี่คุณกำลังตกงาน ผมให้เพียงพอที่จะสนับสนุนตัวเองและภรรยาด้วย ภรรยาผมไม่ต้องทำงานเธอจะอยู่ที่บ้าน " เขากล่าวกูจิงคิดว่า " ไม่ต้องทำงานเป็นดีคำที่ออกมาจากปากของเธอวันที่ ." แต่ . . . . . . . " ชายกล่าว ดวงตาของเขาเน้นกูจิงแต่ง " . ฉันคิดว่าผู้หญิงไม่ควรแคร์มากเกี่ยวกับเรื่องเสื้อผ้าและการแต่งหน้า ก็ต้องเสียเงินเพื่อใช้จ่ายในสินค้าฟุ่มเฟือย ไม่จำเป็น มีมากเกินไป ผู้หญิงที่ติดลบบนเสื้อผ้า แต่งหน้า กระเป๋าและรองเท้า บนพื้นฐานรายเดือน ทำไมผู้หญิงต้องไปซื้อรองเท้าคู่ใหม่ เมื่อรองเท้าพวกเขาได้ไม่เสียกูจิงคิดว่าวันของเธอ โชคดีที่เธอไม่ได้เผิงเฉิงที่ GUI ถ้าเผิงเฉิงกุ้ยได้ยินเขาเผิงเฉิงกุ้ยจะโยนรองเท้าคู่ใหม่ล่าสุดของเธอในปากของเขากูจิงหยุดให้ความสนใจกับวันของเธอ เธอมองจินหลางโต๊ะว่างเปล่า เธอเห็นบ๋อยรีบไปจินหลางกับถุงไปบรรจุกูจิง ดวงตาเบิกกว้าง รู้สึกตื่นเต้นของเธอ เธออยากจะกลับบ้านด้วยกันกับจินหลาง . . . . . . ขโมยอาหารของเขาในรถ เธอต้องการที่จะขโมยอาหารของศัตรู กินทั้งหมดของเขาและให้เขาอดอาหารเที่ยงคืนอาหารในตอนกลางคืน" ผู้หญิงไม่ควรจัดลำดับความสำคัญลักษณะของพวกเขา พวกเขาควรจะอยู่ที่บ้านและดูแลเด็ก พวกเขาไม่ต้องการให้สังคม เช่น ไปที่บาร์คาราโอเกะ ฉันเกลียดสถานที่ เช่น บาร์ คาราโอเกะ เสียดายเงิน คิดถึงกู คุณไปที่บาร์คาราโอเกะบ่อยมั้ย ? " เขากล่าวว่า" เปล่า กู jinf บอกว่าเธออยู่เงียบ ๆ ไว้กินเป็นจินหลางกุ้งไส้ก่อน