During the postwar period of Keynes

During the postwar period of Keynesian dominance, economcs focused much more on economic growth than it had in the past— growth being seen as the source of progress. In the Harrod–Domar model—named for its originators, economists Roy Harrod (1900–1978) and Evsey Domar (1914–1997)—increasing economic growth basically involved increasing the savings rate of a country, in some cases through the state budget, and using the resulting (saved) funds to invest in the growth of the economy. The key to economic growth is to expand the level of investment in terms of fixed capital (factories, machines) and “human capital” (people as workers). To do this, the state needs to encourage savings and generate technological advances that enable firms to produce more output with less capital (that is, lower their capital– output ratio). Harrod used several concepts of economic growth in this analysis: warranted growth, natural growth, and actual growth. The warranted growth rate is the growth rate at which all savings are absorbed into investment. The natural growth rate is the rate required to maintain full employment. In Harrod’s model, two kinds of problems could arise with growth rates. First, actual growth was determined by the rate of savings, while natural growth was determined by the growth of the labor force. There was no necessary reason for actual growth to equal natural growth and, therefore, no inherent tendency for the economy to reach full employment. This problem resulted from his overly simple assumptions that the wage rate is fixed and that the economy must use labor and capital in the same proportions. The second problem implied by Harrod’s model was unstable growth. If companies adjusted their investment according to their expectations of future demand, and the anticipated demand occurred, warranted growth would equal actual growth. But if actual demand exceeded anticipated demand, they would have underinvested and would respond with further investment. This investment, however, would itself cause growth to rise, requiring even further investment, resulting in explosive growth. But if the reverse happened, with actual demand falling short of anticipated demand, the result would be a deceleration of growth. This became known as Harrod’s knife-edge— between too much and too little growth. The “knife-edge” means that the economic growth path is unstable, in that slight shocks to the system lead to instabilities that are self-reinforcing rather than self-correcting (Harrod 1939, 1948; Domar 1947).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงระยะเวลาของการปกครองหลังเคนส์ economcs มุ่งเน้นมากขึ้นในการเติบโตทางเศรษฐกิจกว่าที่มันได้ในที่ผ่านมาการเจริญเติบโตที่จะถูกมองว่าเป็นแหล่งที่มาของความคืบหน้า ใน Harrod-DO​​MAR รูปแบบการตั้งชื่อตามผู้สร้างของนักเศรษฐศาสตร์ roy Harrod (1900-1978) และ evsey DOMAR (1914-1997) เพิ่มมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปการเพิ่มอัตราการออมของประเทศในบางกรณีผ่านงบประมาณของรัฐและการใช้ผล (บันทึก) กองทุนจะลงทุนในการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจ กุญแจสำคัญในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจคือการขยายระดับของการลงทุนในแง่ของทุนถาวร (โรงงานเครื่อง) และ "ทุนมนุษย์" (คนเป็นคนงาน) การทำเช่นนี้รัฐต้องส่งเสริมการออมและสร้างความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่ช่วยให้ บริษัท ในการผลิตส่งออกได้มากขึ้นด้วยเงินทุนน้อย (นั่นคือลดอัตราส่วนเงินทุนผลผลิตของพวกเขา) Harrod ใช้หลายแนวความคิดของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในการวิเคราะห์นี้การเจริญเติบโตของการรับประกันการเจริญเติบโตตามธรรมชาติและการเจริญเติบโตที่เกิดขึ้นจริง อัตราการเจริญเติบโตรับประกันเป็นอัตราการเติบโตที่เงินฝากออมทรัพย์ทั้งหมดจะถูกดูดซึมเข้าสู่การลงทุนอัตราการเจริญเติบโตตามธรรมชาติคืออัตราที่จำเป็นในการรักษาการจ้างงานเต็ม ในรูปแบบ Harrod ของสองชนิดของปัญหาที่อาจเกิดขึ้นกับอัตราการเติบโต ครั้งแรกที่การเจริญเติบโตที่เกิดขึ้นจริงถูกกำหนดโดยอัตราการออมในขณะที่เจริญเติบโตตามธรรมชาติถูกกำหนดโดยการเจริญเติบโตของกำลังแรงงาน ไม่มีเหตุผลที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตที่เกิดขึ้นจริงในการเจริญเติบโตตามธรรมชาติที่เท่าเทียมกันและมีไม่มีแนวโน้มโดยธรรมชาติสำหรับเศรษฐกิจที่จะไปถึงการจ้างงานเต็ม ปัญหานี้เป็นผลมาจากสมมติฐานที่ง่ายเกินไปของเขาว่าอัตราค่าจ้างคงที่และว่าเศรษฐกิจจะต้องใช้แรงงานและทุนในสัดส่วนเดียวกัน ปัญหาที่สองโดยนัยรุ่น Harrod คือการเจริญเติบโตที่ไม่แน่นอน ถ้า บริษัท ปรับการลงทุนของพวกเขาตามความคาดหวังของพวกเขาของความต้องการในอนาคตและความต้องการที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในการเจริญเติบโตรับประกันจะเท่ากับการเจริญเติบโตที่เกิดขึ้นจริง แต่ถ้าความต้องการที่เกิดขึ้นจริงเกินความต้องการที่คาดว่าพวกเขาจะได้ underinvested และจะตอบสนองด้วยการลงทุนเพิ่มเติม การลงทุนนี้ แต่ตัวเองจะทำให้เกิดการเจริญเติบโตจะเพิ่มขึ้นที่จำเป็นต้องมีการลงทุนเพิ่มเติมได้ผลในการเจริญเติบโตของระเบิด แต่ถ้าย้อนกลับที่เกิดขึ้นกับความต้องการที่เกิดขึ้นจริงลดลงระยะสั้นของความต้องการที่คาดว่าผลที่จะชะลอตัวลงของการเจริญเติบโต นี้กลายเป็นที่รู้จักของ Harrod ดขอบระหว่างมากเกินไปและการเจริญเติบโตน้อยเกินไป "มีดขอบ" หมายความว่าเส้นทางการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจไม่แน่นอนในการที่แรงกระแทกเล็กน้อยที่จะนำไปสู่​​ระบบที่ไม่เสถียรที่เป็นตัวเสริมมากกว่าการแก้ไขด้วยตนเอง (Harrod 1939 1948; DOMAR 1947)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงพ้นของสำนักเคนส์ครอบงำ economcs มุ่งเน้นมากขึ้นในเศรษฐกิจมากกว่ามันมีในอดีตซึ่งถูกมองว่าเป็นแหล่งที่มาของความก้าวหน้าเจริญเติบโต ในรุ่น Harrod–Domar ซึ่งชื่อสำหรับของผู้ริเริ่ม นักเศรษฐศาสตร์ Harrod รอย (1900–1978) และ Evsey Domar (1914–1997) — เพิ่มเติบโตทางเศรษฐกิจโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มอัตราการออมของประเทศ ในบางกรณีผ่านงบประมาณของรัฐ และการใช้เงิน (บันทึก) ได้ลงทุนในการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจ คีย์การเติบโตทางเศรษฐกิจคือการ ขยายระดับการลงทุนทุนถาวร (โรงงาน เครื่องจักร) และ "ทุนมนุษย์" (คนงาน) การทำเช่นนี้ รัฐต้องส่งเสริมการประหยัด และสร้างความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่เปิดบริษัทเพื่อผลิตผลผลิตเพิ่มเติม ด้วยทุนน้อย (นั่นคือ ลดอัตราส่วนของผลผลิต capital–) Harrod ใช้หลายแนวคิดของการเติบโตทางเศรษฐกิจในการวิเคราะห์นี้: warranted เติบโต เติบโตตามธรรมชาติ และเติบโตที่แท้จริง Warranted อัตราเป็นอัตราที่ประหยัดทั้งหมดจะดูดซึมเข้าสู่การลงทุน อัตราการเติบโตตามธรรมชาติจะต้องรักษาการจ้างงานเต็มอัตรา ในรูปแบบของ Harrod สองชนิดของปัญหาอาจเกิดขึ้นกับอัตราการขยายตัว เจริญเติบโตแรก จริงถูกกำหนด โดยอัตราประหยัด ในขณะเจริญเติบโตตามธรรมชาติถูกกำหนด โดยการเติบโตของกำลังแรงงาน มีเหตุผลไม่จำเป็นสำหรับการเติบโตที่แท้จริงจะเท่ากับการเจริญเติบโตตามธรรมชาติ และ จึง ไม่มีแนวโน้มที่โดยธรรมชาติเศรษฐกิจถึงจ้างงานเต็มที่ ปัญหานี้เป็นผลมาจากสมมติฐานของเขามากเกินไปอย่างว่า อัตราค่าจ้างคงที่ และว่า เศรษฐกิจต้องใช้แรงงานและทุนในสัดส่วนเดียวกัน ปัญหาที่สองนัย โดยรูปแบบของ Harrod เสถียรเจริญเติบโตได้ ถ้าบริษัทลงทุนของตนตามความคาดหมายของความต้องการในอนาคต การปรับปรุง และเกิดความต้องการคาดไว้ warranted เติบโตจะเท่ากับการเจริญเติบโตที่แท้จริง แต่ถ้าความต้องการจริงเกินคาดว่าความต้องการ พวกเขาจะมี underinvested และจะตอบสนองกับการลงทุนเพิ่มเติม ลงทุน จะเองไรจะเพิ่มขึ้น การเจริญเติบโตต้องลงทุนเพิ่มเติม ผลเจริญเติบโต แต่ ถ้าย้อนกลับเกิด ขึ้น ด้วยความต้องการจริงล้มขาดอุปสงค์ที่คาดการณ์ไว้ ผลจะชะลอตัวลงของการเติบโต นี้กลายเป็นว่า knife-edge ของ Harrod – ระหว่างการเติบโตมากเกินไป และน้อยเกินไป "Knife-edge" หมายความ ว่า เส้นทางการเติบโตทางเศรษฐกิจไม่แน่นอน ที่แรงกระแทกเล็กน้อยระบบทำ instabilities ที่เสริมด้วยตนเองแทนที่จะแก้ไขตนเอง (Harrod 1939, 1948 Domar 1947)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในระหว่างช่วงสงครามของการครอบงำของเคนส์ทิ้ง economcs ให้ความสำคัญมากขึ้นในการขยายตัวทางเศรษฐกิจมากกว่าที่มีอยู่ในอดีต - อัตราการขยายตัวที่พบเห็นได้เป็นแหล่งที่มาของความคืบหน้า ใน harrod - domar รุ่น - ตั้งชื่อสำหรับของ originators ,นักเศรษฐศาสตร์ตี harrod ( 1900 - 1978 )และ evsey domar ( 1914 - 1997 ) - การเพิ่มการขยายตัวทางเศรษฐกิจโดยพื้นฐานแล้วที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเพิ่มอัตราดอกเบี้ยของประเทศ,ในบางกรณีงบประมาณของรัฐและการใช้เป็นผล(บันทึกแล้ว)เงินที่ลงทุนในอัตราการขยายตัวของเศรษฐกิจที่. ปุ่มการขยายตัวของเศรษฐกิจคือการขยายตัวของการลงทุนในด้านของคงที่(เครื่องโรงงาน)และ"ทุนมนุษย์"(คนที่คนงาน) ในการดำเนินการนี้รัฐที่ต้องการช่วยส่งเสริมการออมและสร้างความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่ช่วยให้บริษัทสามารถผลิตเอาต์พุตที่มากขึ้นด้วยเงินทุนน้อยกว่า(ที่อยู่ในระดับต่ำอัตราเงินทุนเอาต์พุตของพวกเขา) harrod ใช้แนวความคิดหลายอย่างของการขยายตัวทางเศรษฐกิจในการวิเคราะห์นี้การขยายตัวรับประกันการขยายตัวจากธรรมชาติและการขยายตัวจริง อัตราการขยายตัวได้รับประกันเป็นระยะเวลาที่มีอัตราการขยายตัวที่ช่วยประหยัดทั้งหมดจะถูกดูดซึมไว้ในการลงทุนอัตราการขยายตัวทางธรรมชาติที่มีอัตราดอกเบี้ยที่ต้องใช้ในการรักษาการจ้างงานเต็มที่ ในรุ่นของ harrod สอง ประเภท ของปัญหาอาจเกิดขึ้นกับอัตราการเติบโต การขยายตัวจริงเป็นครั้งแรกก็ถูกกำหนดโดยอัตราการออมในขณะที่การขยายตัวทางธรรมชาติก็ถูกกำหนดโดยการขยายตัวของกำลังแรงงาน ไม่มีเหตุผลที่จำเป็นสำหรับการขยายตัวจริงเท่ากับการขยายตัวตามธรรมชาติและดังนั้นจึงไม่มีแนวโน้มในเรื่องของเศรษฐกิจที่จะไปถึงการจ้างงานเต็มที่. ปัญหานี้เป็นผลมาจากสมมุติฐานเรียบง่ายเกินไปที่อัตราค่าจ้างของเขาจะเป็นอัตราคงที่และที่ว่าเศรษฐกิจจะต้องใช้แรงงานและทุนในสัดส่วนเดียวกัน ปัญหาที่สองโดยตรงหรือโดยนัยโดยรุ่นของ harrod เป็นการขยายตัวไม่มั่นคง หากบริษัทปรับการลงทุนของพวกเขาตามความคาดหวังของพวกเขามีความต้องการในอนาคตความต้องการและคาดว่าจะเกิดขึ้นการขยายตัวรับประกันจะเท่ากับการขยายตัวจริง แต่หากความต้องการเกินความต้องการจริงคาดว่าจะได้ underinvested และจะตอบสนองกับการลงทุนเพิ่มเติม การลงทุนแห่งนี้แต่ถึงอย่างไรก็ตามจะทำให้เกิดการขยายตัวเพิ่มขึ้นต้องใช้ได้ทำให้อัตราการขยายตัวการลงทุนอาจเกิดการระเบิด แต่หากย้อนกลับเกิดขึ้นพร้อมด้วยความต้องการลดลงในระยะสั้นของจริงคาดว่าส่งผลให้ความต้องการที่จะเป็นการชะลอตัวของการขยายตัว โรงแรมแห่งนี้ได้กลายมาเป็นที่รู้จักและมีดของ harrod - edge - ระหว่างการขยายตัวมากเกินไปและน้อยเกินไป "คมมีดที่"หมายความว่าพาธการขยายตัวทางเศรษฐกิจที่มี เสถียรภาพ ที่ถูกไฟดูดเพียงเล็กน้อยไปยังระบบนำทางไปสู่ความไร้ เสถียรภาพ ที่เป็นแบบบริการตัวเอง - ส่งเสริมให้ตัวเองมากกว่า - แก้ไข( harrod 1939 1948 domar มา 1947 )