21.5.5 Nanocellulose in the Treatme

21.5.5 Nanocellulose in the Treatment of Chronic Wounds
and Burns
Burns are very complex injuries, causing extensive damage to skin tissues. Burns are classified according to depth and identified by three degrees (Latarjet 1995): first-degree burn – usually superficial, affects only the outer layer of skin (epidermis); second-degree burn – either superficial, with damage to the epidermis layer of the skin (second-degree A), or deep when penetrating into the dermis (second-degree B); third-degree burn – a total destruction of all the epidermis and dermis, extending into subcutaneous tissue (skin grafting is recommended). The healing process involves the regeneration of the epidermis and the repair of the dermis, both of which result in the formation of scar tissue (Balasubramani et al. 2001). The major goal during treatment of burn patients is to quickly accomplish effective wound closure to increase the rate of healing and significantly reduce pain (Demling and DeSanti 1999; Jones et al. 2002; Prasanna et al. 2004). In addition, proper wound management must prohibit the wound from becoming infected and dehydrated (Gallin and Hepperle 1998). Despite the fact that many different biological and synthetic wound dressings have already been developed, the search for an ideal wound dressing is still in progress. According to the modern approaches in the field of wound healing, an ideal wound dressing system must be structurally and functionally similar to autograft skin (Quinn et al. 1985).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

21.5.5 Nanocellulose ในการรักษาของแผลเรื้อรัง
และไหม้
ไหม้จะซับซ้อนมากการบาดเจ็บ ทำให้เกิดความเสียหายอย่างผิวเนื้อเยื่อ ไหม้จะแบ่งตามความลึก และระบุองศาสาม (Latarjet 1995): first-degree เขียน – มักผิวเผิน มีผลกับเฉพาะชั้นนอกของผิวหนัง (หนังกำพร้า); second-degree เขียน – แบบผิวเผิน มีความเสียหายของชั้นหนังกำพร้าผิวหนัง (second-degree A), หรือลึกเมื่อเจาะเข้าไปในผิวหนัง (second-degree B); สาม–ปริญญาเผาทำลายทั้งหมดของหนังกำพร้าและหนังแท้ ขยายเข้าไปในเนื้อเยื่อใต้ (grafting ผิวไว้ เกี่ยวข้องกับกระบวนการรักษาฟื้นฟูของหนังกำพร้าและการซ่อมแซมของผิวหนัง ทั้งที่ผลในการก่อตัวของเนื้อเยื่อแผลเป็น (Balasubramani et al. 2001) เป้าหมายสำคัญในการรักษาผู้ป่วยเขียนจะทำการปิดแผลที่มีประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มอัตราการรักษา และลดอาการปวด (Demling และ DeSanti 1999 อย่างรวดเร็ว โจนส์ et al. 2002 Prasanna et al. 2004) นอกจากนี้ จัดการแผลที่เหมาะสมต้องห้ามไม่ให้แผลติดเชื้อกลายเป็นอบแห้ง (Gallin และ Hepperle ปี 1998) ทั้ง ๆ ที่แผลแผลชีวภาพ และสังเคราะห์แตกต่างกันมากอยู่ได้แล้วการพัฒนา การค้นหาเหมาะแผลแต่งตัวการอยู่ยัง ตามแนวทางที่ทันสมัยในด้านการรักษาแผล ระบบการแต่งแผลเหมาะต้องเป็น structurally และมีฟังก์ชันคล้ายผิว autograft (ควินน์ et al. 1985)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

21.5.5 nanocellulose ในการรักษาแผลเรื้อรังและเผาไหม้

มีการบาดเจ็บที่ซับซ้อนมาก ก่อให้เกิดการเสียหายกับเนื้อเยื่อผิว เผาไหม้จะแบ่งตามความลึกและระบุสามองศา ( latarjet 1995 ) : เจตนาเผา–ผิวเผิน มักจะมีผลเฉพาะชั้นนอกของผิวหนัง ( หนังกำพร้า ) ; สององศาเผา–ให้ผิวเผินกับความเสียหายต่อชั้นหนังกำพร้าของผิวหนัง ( ระดับสอง ) หรือลึก เมื่อเจาะเข้าไปในชั้นหนังแท้ ( ระดับสอง ) B ; ระดับที่สามเผาและทำลายทั้งหมดของหนังกำพร้าและหนังแท้ขยายเข้าไปในเนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง ( ผิว grafting แนะนำ ) การรักษาที่เกี่ยวข้องกับการฟื้นฟูของผิวหนังชั้นนอกและการซ่อมแซมของหนังแท้ทั้งสองซึ่งผลในการสร้างเนื้อเยื่อแผลเป็น ( balasubramani et al . 2001 ) เป้าหมายหลักในการรักษาผู้ป่วยเขียนได้อย่างรวดเร็วบรรลุการปิดแผลที่มีประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มอัตราการรักษาและลดความเจ็บปวดและ demling desanti 1999 ; Jones et al . 2002 ; prasanna et al . 2004 ) นอกจากนี้การดูแลรักษาแผลที่เหมาะสมต้องห้าม แผลจากการเป็นติดเชื้อและอบแห้ง ( gallin และ hepperle 1998 ) แม้จะมีความจริงที่ว่าหลายทางชีวภาพและสังเคราะห์แผล dressings ได้รับการพัฒนา , ค้นหาทำแผลที่เหมาะอยู่ในความคืบหน้า ตามแนวทางใหม่ในฟิลด์ของการรักษาแผล ,แผลที่เหมาะตกแต่งระบบที่ต้องมีโครงสร้างและหน้าที่คล้ายกับการพัฒนาแหล่งน้ำ ( Quinn et al . 1985 )