Part 7[แก้ไข]It wasn't long after t

Part 7[แก้ไข]
It wasn't long after the end of the Game that [Fores Garo] was issued the command to disband.

The people who had left the residential area to avoid the Game had gathered in a crowd before the doorway after noticing the disappearance of the demonified forest.

"Is that true.... Galdo has been defeated by .......?"

"Yes. Regarding the case of the hostages, we have already contacted the [Floor Master]. So there shouldn't be the problem of [666 Beasts] coming after those who were of [Fores Garo] members, out of stubborn pride."

The muttering and whispering crowd continued to grow around them, but whoops of joy were few and soft. There were even those that broke down on the spot after learning of the fate of the hostages from the mouths of the others. In addition to the fact that [Fores Garo] was the largest Community in the region, its sudden disappearance would also be a cause for uneasiness.

A guy representing the crowd stood up to clarify their cause of unease, albeit approaching the matter gingerly.

"There's something important that I would like to clarify."

"What is it? If something's the matter, feel free to speak up for I will see if I can help......"

"No...... Um... About us... do we have to join you guys— be controlled by the [No Name] Community?"

Jin's expression froze up at those words. For those weren't words of appreciation nor did it communicate joy of having been rescued.

But those words were to express the sense of loss that came from the thoughts of 'We will be forced to support this [No Name] Community that has literally no name to it?". Compared to the thankfulness to their benefactors, their worry of their futures had caused them to put the words in that sort of manner.

(As I thought......[No Name] still doesn't command the trust and confidence of others......)

Jin was momentarily stumped and was at a loss on what to reply to the question posed to him.

Just then, Izayoi came from behind to wrap his arm around Jin's shoulder while pulling him close to his body. Looking around at the crowd, he made a loud announcement:

"Starting from now, Jin Russel here will be returning your pride that [Fores Garo] had stolen from you! Please send your representatives forward to form a line!"

With that, Jin and Izayoi had instantly become the center of focus of the crowd that had already grown to almost a thousand strong. Izayoi nudged Jin on the back to give him a little push to the front before using a condescending attitude, that didn't fit his usual style, to address the crowd.

"Haven't you heard it the first time? We're planning to return your stolen prides to you guys— your [Name]s and [Flag]s! Representatives of each Community are to step forward now! Jin Russel who has defeated [Fores Garo] will be handing it over to you personally!"

"Is... Is that for real...."

"Our flags will be returned to us?"

Exchanging glances with their comrades, the crowd then decided to rush together in a stampede towards Jin.

Seeing that the young Jin was about to be stomped on by the wave of people, Izayoi stomped on the ground hard enough to make a web of fractures run through the ground around him and roared to stop them in their tracks:

"Form a line you idiots! This unruly mob is even worse than the beasts of [Fores Garo]!"

"Eeek....Eeek!"

Using the voice and authority that one wouldn't have imagined to be possessed by such a young teen, Izayoi made the crowd halt in their steps and obediently form a line.

And as Jin took the name list that was acquired from the [Floor Master] in advance, Izayoi then resumed his normal tone as he whispered to Jin:

"I've set the mood up for you. So be sure to promote yourself when returning the items to them, got it?"

"I...I got it."

That whisper was completely different from the tone and authority commanded by him just a moment ago. Asuka who just stood at the side as a spectator had also noticed their suspicious actions and was aware that they were up to something as she smiled and whispered to Izayoi:

"Looks like you guys are up to something interesting, am I right?"

"Hm? I don't know what you are talking about, Ojou-sama."

The both of them exchanged a mischievous smile that seemed like children who have succeeded at a devious prank. Although this was supposed to be a Game that had no benefits to be reaped, the duo intended to use it to obtain something that shouldn't have been possible with just a simple victory.

"The Community [Rlyeh]—and this is your flag."

Upon receiving the flag, the male representative had tightly held it in his hands and he broke into tears while sinking into a kneeling position.

"The thought...The thought of holding the name of [Rlyeh]... my flag.... It had never crossed my mind that I would be able to hold and raise our flag again......!"

"Please be sure to protect your flag and name and never let it out of your grasp again."

"Mhm......! I will never let go of my...[Rlyeh]'s name and flag again! As long as our flag flies high, be it for years to come or generations, we will never forget this debt, Jin-bocchan!"

As the names and flag were returned to their original owners, there were some who started to dance in joy while others who reacted by brandishing it high in the air while running around and those who started to call the names of their deceased comrades while crumpling on the ground in a sobbing wreck.

Witnessing the sight before him, it made Izayoi realise the importance of a Community's Name and Flag in Little Garden and the sacredness associated with such objects.

(The effect is much more dramatic than expected, but is the flag really that important in this world?)

Having handed out the flag to the last Community on the list, Jin and Izayoi stood before the crowd.

"We've already returned the Name and Flag to all of you. But in return, we hope to ask something of you guys.

One, we hope that you will continue to remember that it's this Jin Russel who helped to get the Flags back for you guys.

Two, we hope that you will also remember that the Community that Jin Russel leads will be an organisation with the aim of 'Defeating Demon Lords'."

The commotion started up in the crowd upon hearing those words. The infiltrators who had heard of it the previous night were staring at Jin with a look of disbelief.

"Could it be... That you were serious about those words you said last time?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนที่ 7 [สิทธิการได้]มันไม่ได้หลังจากการสิ้นสุดของเกมที่ [Fores Garo] ออกคำสั่งให้ยุบคนที่มีเหลือพื้นที่อยู่อาศัยหลีกเลี่ยงเกม มารวมตัวกันในฝูงชนก่อนเข้าประตูหลังจากสังเกตเห็นการสูญหายของป่า demonified"เป็นความจริงที่... Galdo พ่าย...""ใช่ เกี่ยวกับกรณีของการควบคุม เรามีแล้วติดต่อ [หลักชั้น] ดังนั้น ไม่ควรมีปัญหา [666 สัตว์] หลังคนสมาชิก [Fores Garo] จากความภาคภูมิใจที่ปากแข็งขึ้น"ฝูงชน muttering และวิสเปอริ่งยังคงเติบโตรอบ ๆ พวกเขา แต่ whoops ของได้น้อย และอ่อนนุ่ม มีได้แม้ผู้ที่ยากจนลงในจุดหลังจากการเรียนรู้ชะตากรรมของควบคุมจากปากของผู้อื่น นอกจากความจริงที่ว่า [Fores Garo] เป็นชุมชนที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาค การหายตัวไปอย่างฉับพลันยังจะสาเหตุ uneasinessผู้ชายแทนฝูงชนที่ยืนขึ้นเพื่อชี้แจงสาเหตุการของ unease แม้ว่ากำลังเรื่อง gingerly"มีเป็นสิ่งสำคัญที่อยากจะชี้แจง""มันคืออะไร ถ้าบางเรื่อง รู้สึกฟรีพูดขึ้นจะดูถ้าฉันสามารถช่วยให้...""หมายเลข... อึม... เกี่ยวกับเรา...ทำให้เรารวมพวกคุณซึ่งควบคุม โดยชุมชน [ไม่มีชื่อ] ? "นิพจน์ของจิน froze ค่าที่คำเหล่านั้น สำหรับผู้ที่ไม่ได้คำขอบคุณ ไม่ได้สื่อความสุขของการมีการรับBut those words were to express the sense of loss that came from the thoughts of 'We will be forced to support this [No Name] Community that has literally no name to it?". Compared to the thankfulness to their benefactors, their worry of their futures had caused them to put the words in that sort of manner.(As I thought......[No Name] still doesn't command the trust and confidence of others......)Jin was momentarily stumped and was at a loss on what to reply to the question posed to him.Just then, Izayoi came from behind to wrap his arm around Jin's shoulder while pulling him close to his body. Looking around at the crowd, he made a loud announcement:"Starting from now, Jin Russel here will be returning your pride that [Fores Garo] had stolen from you! Please send your representatives forward to form a line!"With that, Jin and Izayoi had instantly become the center of focus of the crowd that had already grown to almost a thousand strong. Izayoi nudged Jin on the back to give him a little push to the front before using a condescending attitude, that didn't fit his usual style, to address the crowd."Haven't you heard it the first time? We're planning to return your stolen prides to you guys— your [Name]s and [Flag]s! Representatives of each Community are to step forward now! Jin Russel who has defeated [Fores Garo] will be handing it over to you personally!""Is... Is that for real....""สถานะของเราจะคืนให้เราหรือไม่"แลกเปลี่ยนสายตาแปลกกับสหายของพวกเขา ฝูงชนแล้วตัดสินใจผวากันหนีไปทางจิเห็นว่าจิหนุ่มถูกจะ stomped บน โดยคลื่นคน Izayoi stomped บนพื้นดินที่หนักพอที่จะทำให้เว็บของรอยแตกเรียกใช้ผ่านพื้นดินรอบเขา และ roared เพื่อหยุดพวกเขาในเพลงของพวกเขา:"แบบฟอร์มรายการคุณปัญญา ม็อบนี้วินัยจะยิ่งแย่ลงกว่าสัตว์ของ [Fores Garo] ""Eeek... Eeek "ใช้เสียงและอำนาจที่หนึ่งจะไม่มีจินตนาการจะต้องมี ด้วยเช่นหนุ่มสาววัยรุ่น Izayoi ทำฝูงชนหยุดในขั้นตอนของพวกเขา และทรงแบบฟอร์มบรรทัดและเป็นจิ้นเอารายชื่อที่มาจาก [ชั้นหลัก] ล่วงหน้า Izayoi แล้วดำเนินต่อเสียงของเขาปกติขณะที่เขากระซิบให้จิ้น:"ฉันได้ได้อารมณ์สำหรับคุณ ดังนั้น ควรส่งเสริมตัวเองเมื่อคืนสินค้าเหล่านั้น ได้""I... ผมก็"Whisper ที่ไม่สมบูรณ์แตกต่างจากเสียงและอำนาจที่สั่งเขาเพียงตะกี้ อาสึกะที่เพียงยืนทางด้านการแข่งขันยังได้สังเกตเห็นการกระทำของพวกเขาสงสัย และได้ตระหนักว่า พวกเขาถึงสิ่งที่เธอยิ้ม และกระซิบกับ Izayoi:"ดูเหมือนพวกคุณจะได้สิ่งที่น่าสนใจ ฉันเหมาะสม""Hm ไม่ทราบว่าที่คุณพูดเกี่ยวกับ Ojou sama "ทั้งสองของพวกเขาแลกยิ้มซนเหมือนเด็กที่ประสบความสำเร็จในการเล่นตลกที่คดเคี้ยว แม้ว่านี้ควรเป็น เกมที่มีประโยชน์ไม่มี reaped, duo วัตถุประสงค์การใช้เพื่อให้ได้สิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้กับชัยชนะได้อย่างง่าย ๆ เพียง"ชุมชน [Rlyeh] — และนี่คือธงของคุณ"เมื่อได้รับธง ตัวแทนฝ่ายชายแน่นประจัญหน้ามันในมือของเขา และเขายากจนไหลขณะจมลงในตำแหน่ง kneeling"คิด... คิดชื่อของ [Rlyeh]...ยึดธงของฉัน... มันไม่ได้ข้ามใจของฉันว่า ฉันจะสามารถเก็บ และเพิ่มสถานะของเราอีก...! ""กรุณาให้แน่ใจว่าป้องกันสถานะและชื่อของคุณ และไม่เคยปล่อยให้มันออกจากความเข้าใจของคุณอีก""Mhm... ฉันจะไม่ปล่อยฉัน... [Rlyeh] ของชื่อและธงอีกครั้ง ตราบเท่าที่สถานะของเรายังสูง เป็นปีมาหรือรุ่น เราจะไม่ลืมนี้หนี้ จิ bocchan "เป็นชื่อและธงได้ส่งคืนเจ้าของเดิมของพวกเขา มีบางคนเริ่มต้นการเต้นรำในความสุขในขณะที่คนอื่น ๆ ซึ่งปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น โดยการ brandishing มันสูงในอากาศในขณะที่ทำงานรอบและผู้ที่เริ่มต้นการเรียกชื่อของเพื่อนร่วมงานของพวกเขาผู้ขณะ crumpling ในพินาศ sobbingพยานเห็นก่อนเขา มันทำ Izayoi ตระหนักถึงความสำคัญของชื่อและธงในสวนเล็ก ๆ และ sacredness ที่เกี่ยวข้องกับวัตถุดังกล่าวของชุมชน(ผลเป็นอย่างมากขึ้นกว่าที่คาดไว้ แต่เป็นธงสำคัญที่จริง ๆ ในโลกนี้)มีกองทุนธงสุดท้ายชุมชนในรายการ จินและ Izayoi ยืนก่อนฝูงชน"เราได้แล้วส่งกลับชื่อและสถานะทั้งหมดของคุณ แต่กลับ เราหวังว่าจะถามอะไรของพวกคุณหนึ่ง หวังว่า คุณจะยังจำได้ว่า เป็นเพชรเกษมนี้จินที่ช่วยเหลือการกลับสถานะสำหรับคุณผู้ชายสอง เราหวังว่า คุณจะยังจำได้ว่า ชุมชนที่เพชรเกษมจินจะองค์การ มีจุดมุ่งหมายของการ 'เอาชนะลอร์ดปีศาจ' "การหลีกหนีความวุ่นวายเริ่มต้นขึ้นในฝูงชนเมื่อได้ยินคำเหล่านั้น Infiltrators ที่มีได้ยินของคืนก่อนหน้าถูกจ้องมองที่จิ้นกับตา disbelief"มันอาจเป็น... คุณว่า คุณได้อย่างจริงจังเกี่ยวกับคำเหล่านั้นว่า ครั้งสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่ 7 [แก้ไข]
มันก็ไม่นานหลังจากการสิ้นสุดของเกมที่ [Fores Garo] ออกคำสั่งที่จะปลดประจำการ. คนที่เคยออกจากพื้นที่ที่อยู่อาศัยที่จะหลีกเลี่ยงเกมมารวมตัวกันในฝูงชนก่อนที่จะเข้าประตูหลังจากสังเกตเห็น การหายตัวไปของป่า demonified. "นั่นคือความจริง .... Galdo ได้รับการแพ้ ....... ?" "ใช่. เกี่ยวกับกรณีของตัวประกันที่เราได้รับการติดต่อแล้ว [ชั้นปริญญาโท]. ดังนั้น ไม่ควรมีปัญหาของการ [666 สัตว์] มาหลังจากที่บรรดาผู้ที่ถูกของ [Fores Garo] สมาชิกออกจากความภาคภูมิใจปากแข็ง. " พึมพำและกระซิบฝูงชนยังคงเติบโตรอบตัวพวกเขา แต่ขออภัยของความสุขมีอยู่น้อยและอ่อนนุ่ม มีแม้กระทั่งผู้ที่ยากจนลงในจุดที่หลังจากการเรียนรู้ของชะตากรรมของตัวประกันจากปากของคนอื่น ๆ นอกเหนือไปจากความจริงที่ว่า [Fores Garo] เป็นชุมชนที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคการหายตัวไปอย่างกระทันหันของมันก็จะเป็นสาเหตุสำหรับความไม่สบายใจ. คนที่เป็นตัวแทนของฝูงชนที่ยืนขึ้นเพื่อชี้แจงสาเหตุความไม่พอใจของพวกเขาแม้จะใกล้เข้ามาเรื่องระมัดระวัง. " มีอะไรบางอย่างที่สำคัญที่ผมอยากจะชี้แจง. " "มันคืออะไร? หากสิ่งที่เป็นเรื่องความรู้สึกอิสระที่จะพูดขึ้นเพราะเราจะดูว่าฉันสามารถช่วย ...... " "ไม่ ...... อืม ... เกี่ยวกับเรา ... เราจะมีที่จะเข้าร่วมคุณ guys- ถูกควบคุมโดย [ไม่มีชื่อ] ชุมชน " การแสดงออกของจินแข็งขึ้นที่คำเหล่านั้น สำหรับผู้ที่ไม่ได้เป็นคำพูดของการแข็งค่าหรือไม่ก็ความสุขของการสื่อสารที่ได้รับการช่วยเหลือ. แต่คำพูดเหล่านั้นที่จะแสดงความรู้สึกของการสูญเสียที่มาจากความคิดของเราจะถูกบังคับให้สนับสนุนเรื่องนี้ [ไม่มีชื่อ] ชุมชนที่มีตัวอักษร ชื่อมันไม่ได้หรือไม่ ". เมื่อเทียบกับความขอบคุณไปยังผู้มีพระคุณของพวกเขากังวลของพวกเขาในอนาคตของพวกเขาได้ทำให้พวกเขาที่จะนำคำในการจัดเรียงของลักษณะที่. (ขณะที่ผมคิดว่า ...... [ไม่มีชื่อ] ยัง doesn ' เสื้อสั่งความไว้วางใจและความเชื่อมั่นของคนอื่น ๆ ...... ) จินอึ้งไปชั่วขณะและเป็นที่สูญเสียในสิ่งที่จะตอบคำถามที่ถูกวางให้เขา. ตอนนั้น Izayoi มาจากข้างหลังจะตัดแขนของเขารอบในขณะที่ไหล่ของจิน . ดึงเขาใกล้เคียงกับร่างกายของเขามองไปรอบ ๆ ที่ฝูงชนที่เขาได้ประกาศดัง: "เริ่มต้นตั้งแต่วันนี้จินนี่รัสเซลจะกลับมามีความภาคภูมิใจที่ [Fores Garo] ได้ขโมยจากคุณ! กรุณาส่งตัวแทนไปข้างหน้าของคุณในรูปแบบเส้น " กับที่จินและ Izayoi ได้กลายเป็นศูนย์ทันทีโฟกัสของฝูงชนที่ได้เติบโตขึ้นแล้วเกือบพันแข็งแกร่ง. Izayoi สะกิดจินที่ด้านหลังเพื่อให้เขาเพียงเล็กน้อยที่จะผลักดัน ด้านหน้าก่อนที่จะใช้ทัศนคติวางตัวที่ไม่พอดีกับรูปแบบปกติของเขาไปยังที่อยู่ในฝูงชน. "คุณไม่ได้ยินมันเป็นครั้งแรก? เรากำลังวางแผนที่จะกลับมาภาคภูมิใจของคุณถูกขโมยไปคุณ guys- [ชื่อ] ของคุณและ [หมุด] s! ตัวแทนของชุมชนแต่ละที่จะก้าวไปข้างหน้าในขณะนี้! จินรัสเซลที่ได้พ่ายแพ้ [Fores Garo] จะได้รับการมอบหมายไปยังคุณเอง! " "คือ ... คือจริง .... " "ธงของเราจะถูกส่งกลับมาให้เรา" การแลกเปลี่ยนสายตากับสหายของพวกเขา ฝูงชนก็ตัดสินใจที่จะรีบเร่งกันในแตกตื่นต่อจิน. เห็นว่าหนุ่มจินกำลังจะถูกกระทืบโดยคลื่นของคน Izayoi กระทืบพื้นแข็งพอที่จะทำให้เว็บของกระดูกหักวิ่งผ่านพื้นดินรอบ ๆ ตัวเขาและคำราม ที่จะหยุดพวกเขาในเพลงของพวกเขา"แบบสายคุณโง่! ม็อบเกเรนี้จะยิ่งเลวร้ายยิ่งกว่าสัตว์ของ [Fores Garo]! " "Eeek Eeek .... !" การใช้เสียงและอำนาจที่หนึ่งจะไม่ได้คิดที่จะถูกครอบงำด้วยเช่นวัยรุ่นหนุ่ม Izayoi ทำให้ฝูงชน หยุดในขั้นตอนและรูปแบบของพวกเขาเชื่อฟังบรรทัด. และในขณะที่จินเอารายชื่อผู้ที่ได้รับมาจาก [ชั้นปริญญาโท] ล่วงหน้า Izayoi แล้วกลับมาตามปกติของเขาในขณะที่เขากระซิบกับจิน: "ผมเคยตั้งอารมณ์ขึ้นสำหรับ คุณ เพื่อให้แน่ใจว่าส่งเสริมตัวเองเมื่อกลับรายการที่จะให้พวกเขาได้หรือไม่ " "ผม ... ผมได้รับมัน." นั่นคือเสียงกระซิบสมบูรณ์แตกต่างจากเสียงและผู้มีอำนาจได้รับคำสั่งจากเขาสักครู่ที่ผ่านมา. อะซึกะที่เพิ่งอยู่ที่ ด้านข้างเป็นผู้ชมยังได้สังเกตเห็นการกระทำที่น่าสงสัยของพวกเขาและได้ตระหนักว่าพวกเขาได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่เธอยิ้มและกระซิบกับ Izayoi: "ดูเหมือนว่าพวกคุณจะขึ้นอยู่กับบางสิ่งบางอย่างที่น่าสนใจฉันใช่มั้ย?" "หืม? ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่คุณกำลังพูดถึง Ojou-sama. " ทั้งสองแลกเปลี่ยนรอยยิ้มซุกซนที่ดูเหมือนเด็ก ๆ ที่ได้ประสบความสำเร็จในการเล่นตลกคดเคี้ยว. แม้ว่านี้ควรจะเป็นเกมที่มีประโยชน์ไม่ว่าจะเป็น เก็บเกี่ยวทั้งคู่ตั้งใจที่จะใช้มันเพื่อให้ได้สิ่งที่ไม่ควรจะได้รับเป็นไปได้มีเพียงชัยชนะง่าย. "ชุมชน [Rlyeh] และอื่นนี้เป็นธงของคุณ." เมื่อได้รับธงตัวแทนชายได้ยึดไว้แน่นมัน ในมือของเขาและเขาบุกเข้าไปในน้ำตาในขณะที่จมลงไปในตำแหน่งที่คุกเข่า. "ความคิด ... ความคิดของการถือครองชื่อ [Rlyeh] ... ธงชาติของฉัน .... มันไม่เคยข้ามใจของฉันที่ฉันจะ สามารถที่จะถือและยกธงของเราอีกครั้ง ...... ! " "โปรดตรวจสอบเพื่อป้องกันธงและชื่อของคุณและไม่เคยปล่อยให้มันออกมาจากความเข้าใจของคุณอีกครั้ง". "Mhm ...... ! ฉันจะไม่ปล่อยให้ไปของฉัน ... [Rlyeh] ชื่อและธงอีกครั้ง! ตราบใดที่เราธงบินสูงไม่ว่าจะเป็นสำหรับปีที่ผ่านมาหรือรุ่นที่เราจะไม่ลืมหนี้นี้จิน bocchan! " เป็นชื่อและธงถูกส่งกลับมาให้กับเจ้าของเดิมของพวกเขามีบางคนเริ่มที่จะเต้นในความสุข ในขณะที่คนอื่น ๆ ที่ตอบสนองด้วยการควงมันสูงในอากาศในขณะที่วิ่งไปรอบ ๆ และผู้ที่เริ่มต้นที่จะเรียกชื่อของเพื่อนสนิทของผู้ตายในขณะที่ขยำบนพื้นดินในซากสะอื้น. พยานเห็นก่อนหน้าเขามันทำให้ Izayoi ตระหนักถึงความสำคัญของ ชื่อของชุมชนและธงในลิตเติลการ์เด้นและความศักดิ์สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับวัตถุดังกล่าว. (มีผลบังคับใช้มากขึ้นอย่างน่าทึ่งกว่าที่คาดไว้ แต่ธงจริงๆสิ่งสำคัญที่ในโลกนี้?) มีการส่งมอบธงให้กับชุมชนที่ผ่านมาในรายการ จินและ Izayoi ยืนอยู่ต่อหน้าฝูงชน. "เราได้กลับมาแล้วชื่อและธงให้กับทุกท่าน แต่ในทางกลับกันเราหวังว่าจะถามอะไรบางอย่างที่พวกคุณ. หนึ่งเราหวังว่าคุณจะยังคงจำได้ว่ามันเป็นนี้จินรัสเซลผู้ช่วยที่จะได้รับธงกลับมาสำหรับคุณผู้ชาย. สองเราหวังว่าคุณยังจะจำได้ว่า ชุมชนที่นำไปสู่จินรัสเซลจะเป็นองค์กรที่มีจุดมุ่งหมายของการ 'เอาชนะปีศาจลอร์ด'. " ความวุ่นวายเริ่มต้นขึ้นในฝูงชนเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น. รุกคืบที่เคยได้ยินชื่อของมันคืนที่ผ่านมาได้รับการจ้องมองที่จินกับรูปลักษณ์ของ เชื่อ. "มันอาจจะเป็น ... นั่นคุณร้ายแรงเกี่ยวกับคำพูดเหล่านั้นที่คุณกล่าวว่าครั้งสุดท้าย?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนที่ 7 [ แก้ไข ]
ไม่นานนักหลังจบเกมว่า [ Fores กาโร่ ] ออกคำสั่งให้ยุบ

ใครมีเหลือพื้นที่อยู่อาศัยเพื่อหลีกเลี่ยงเกมที่ได้มีการรวบรวมในฝูงชนก่อนที่ประตู หลังจากสังเกตเห็นการหายตัวไปของป่า demonified

" คือ จริง . . . . galdo พ่ายแพ้แก่ . . . . . . . ? "

" ครับ เรื่องประกันเราได้ติดต่อ [ ชั้นปริญญาโท ] ดังนั้นไม่น่าจะมีปัญหา [ 666 ] ตามล่าผู้ที่ถูกสัตว์ [ Fores กาโร่ ] สมาชิก ออกดื้อความภาคภูมิใจ "

พูดกระซิบและฝูงชนยังคงเติบโตรอบ ๆพวกเขา แต่ . . . . ความสุขน้อย และอ่อนนุ่มมีแม้กระทั่งผู้ที่ยากจนลงบนจุด หลังจากที่ได้รู้ชะตากรรมของตัวประกันจากปากของคนอื่น นอกจากความจริงที่ว่า [ Fores กาโร่ ] เป็นชุมชนที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาค ความฉับพลันการหายตัวไปก็จะเป็นเหตุของความไม่สบายใจ

ผู้ชายเป็นตัวแทนของฝูงชนที่จะลุกขึ้นชี้แจงสาเหตุของความไม่สบายใจ แม้ว่าจะใกล้ขึ้นระมัดระวัง .

" มีบางอย่างที่สำคัญที่ผมอยากจะชี้แจง "

" มันคืออะไร ? ถ้าเกิดอะไรขึ้น , รู้สึกฟรีที่จะพูดผมจะดูว่าฉันสามารถช่วย . . . . . . . "

" ไม่ . . . . . . . อืม . . . . . . . เรา . . . . . . . เราต้องเข้าร่วมกับพวกถูกควบคุมโดย [ ชื่อ ] ชุมชน ?

จินสีหน้าแข็งขึ้นที่ใช้คำนี้ สำหรับผู้ที่ไม่ได้เป็นคำชื่นชมมันมิได้สื่อสารยินดีที่จะรับการช่วยเหลือ

แต่เป็นคำที่แสดงถึงความรู้สึกของการสูญเสียที่มาจากความคิดของเราจะถูกบังคับให้สนับสนุน [ ชื่อ ] ชุมชนว่ามีหมายไม่มีชื่อเลย ? " เมื่อเทียบกับพระคุณต่อบรรพบุรุษของตน เป็นห่วงอนาคตของพวกเขาได้ทำให้พวกเขาต้องใส่คำพูดในลักษณะแบบนั้น

( อย่างที่ผมคิด . . . . . . . [ ชื่อ ] ยังไม่สั่ง ความไว้วางใจและความเชื่อมั่นของผู้อื่น . . . . . . . ไม่ได้. . . . . . . )

จินชั่วขณะงันและที่สูญเสียในสิ่งที่ต้องตอบคำถามถูกวางเลย

จากนั้น ซาโย มาจากด้านหลังห่อแขนของเขารอบ ๆ ของจินไหล่ในขณะที่ดึงเขาใกล้ชิดกับร่างกายของเขา มองไปรอบ ๆในฝูงชน เขาได้ประกาศดัง

" เริ่มจากตอนนี้ จิน รั ซลล์ที่นี่จะคืนศักดิ์ศรี [ Fores กาโร่ ] ได้ถูกขโมยจากคุณกรุณาส่งตัวแทนออกมาเข้าแถว !

กับ จิน ซาโย ได้ทันทีกลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจของฝูงชนที่ได้เติบโตขึ้นแข็งแกร่งเกือบพัน ซาโย สะกิดจินที่ด้านหลังเพื่อให้เขานิดหน่อย ดันไปด้านหน้าก่อนจะใช้ท่าทีการวางตัวไม่เหมาะสมกับรูปแบบปกติของเขา ไปยังที่อยู่ฝูงชน

" ไม่เคยได้ยินมันครั้งแรกเรากำลังวางแผนจะกลับไปขโมยของคุณ ภูมิใจกับพวกเธอของคุณ [ ชื่อ ] และ [ ธง ! ตัวแทนของแต่ละชุมชนจะก้าวออกมาข้างหน้า ! จิน รั ซลล์ที่ได้พ่ายแพ้ [ Fores กาโร่ ] จะส่งมันให้คุณเอง !

" . . . . . . . มันเป็นเรื่องจริง . . . . . . . "

" ธงของเราจะถูกส่งกลับให้เรา ?

แลกเปลี่ยนสายตากับเพื่อนสนิทของตนฝูงชนแล้วตัดสินใจวิ่งกันแตกตื่นกับจิน

เห็นว่าจินยองถูกเหยียบย่ำโดยคลื่นของประชาชน ซาโย กระทืบพื้นแข็งพอ ที่จะทำให้เว็บของกระดูกหักผ่านพื้นดินรอบตัวเขา และส่งเสียงคำรามที่จะหยุดพวกเขาในเพลงของพวกเขา :

" แบบฟอร์ม เส้นเจ้าโง่ ! ม็อบเกเรนี่แย่กว่าสัตว์ [ Fores กาโร่ ] ! "

" อี๋ . . . . . . . เฮ้ย ! "

การใช้เสียงและอำนาจที่ไม่คิดจะครอบครองเช่นวัยรุ่นหนุ่ม ซาโย ทำให้ฝูงชนหยุดในขั้นตอนของพวกเขาและสามารถสร้างเส้น

และจินเอารายชื่อที่ได้มาจาก [ Master ] ชั้นล่วงหน้า ซาโย แล้วกลับมาน้ำเสียงปกติของเขาที่เขากระซิบ จิน :

" ผมตั้งอารมณ์ไว้ดังนั้นจึงควรที่จะส่งเสริมตัวเองเมื่อกลับมารายการเพื่อให้พวกเขาได้รับมัน ?

" . . . . . . . . ผมจัดการเอง "

ที่กระซิบมันแตกต่างจากเสียงและอำนาจสั่งการเขาเมื่อสักครู่ อาสึกะที่ยืนที่ด้านข้างเป็นผู้ชมก็สังเกตเห็นน่าสงสัยของพวกเขาและรู้ว่าพวกเขากำลังพยายามทำอะไรบางอย่าง เช่น เธอยิ้มและกระซิบ :

ซาโย" ดูเหมือนพวกนายจะให้อะไรฉันใช่มั้ย ? "

" หือ ? ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร คุณหนูซามะ "

ทั้งคู่เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มซุกซนราวกับเด็กที่ประสบความสำเร็จที่คดเคี้ยวพิเรน แม้ว่ามันจะเป็นเกมที่ไม่มีผลประโยชน์ที่จะเก็บเกี่ยว ,ทั้งคู่ตั้งใจที่จะใช้มันเพื่อให้ได้สิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้กับง่ายๆเพียงชัยชนะ

" ชุมชน [ rlyeh ] - และนี่คือธงของคุณ . "

เมื่อได้รับธง ตัวแทนฝ่ายชายได้แน่นในมือของเขาและเขายากจนลงในน้ำตาในขณะที่จมเข้าไปคุกเข่าตำแหน่ง

" คิด . . . คิดว่าถือชื่อของ rlyeh [ . . . ] ธง . . . . . . .