In applying cross-species extrapola

In applying cross-species extrapolation safety factors from honeybees to other bee species, some basic principles of toxicityhave not been included, for example, the importance of body mass indetermining a toxic dose. The present study re-analyzedpublished toxicity data, taking into account the reported mass of the individuals in the identified species. The analysisdemonstrated a shift to the left in the distribution of sensitivity of honeybees relative to 20 other bee species when body sizeis taken into account, with the 95thpercentile for contact and oral toxicity reducing from 10.7 (based onmg/individual bee) to5.0 (based onmg/g bodyweight). Such an approach results in the real drivers of species differences in sensitivity—such asvariability in absorption, distribution, metabolism, and excretion in and target–receptor binding—being more realisticallyreflected in the revised safety factor. Body mass can also be used to underpin the other parameter of first-tier risk assessment,that is, exposure. However, the key exposure factors that cannot be predicted from bodyweight are the effects of ecology andbehavior of the different species on exposure to a treated crop. Further data are required to understand the biology of speciesassociated with agricultural crops and the potential consequences of effects on individuals at the levels of the colony or beepopulations. This information will allow the development of appropriate higher-tier refinement of risk assessments andtesting strategies rather than extensive additional toxicity testing at Tier

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการประยุกต์ใช้ข้ามสายพันธุ์ปัจจัยด้านความปลอดภัยจากการคาดการณ์ผึ้งสายพันธุ์ผึ้งอื่น ๆ บางหลักการพื้นฐานของ toxicityhave ไม่ได้รวมตัวอย่างเช่นความสำคัญของมวลกาย indetermining ยาพิษ ปัจจุบันการศึกษาใหม่ analyzedpublished ข้อมูลความเป็นพิษโดยคำนึงถึงมวลรายงานของบุคคลในสายพันธุ์ระบุ analysisdemonstrated กะไปทางซ้ายในการกระจายของความไวของผึ้งเทียบกับ 20 สายพันธุ์ผึ้งอื่น ๆ เมื่อร่างกาย sizeis นำเข้าบัญชีด้วย 95thpercentile สำหรับการติดต่อและความเป็นพิษในช่องปากลดลงจาก 10.7 (ตาม onmg / ผึ้งของแต่ละบุคคล) to5.0 (ขึ้น onmg / g น้ำหนักตัว) ผลการค้นหาวิธีการดังกล่าวในไดรเวอร์ที่แท้จริงของความแตกต่างของสายพันธุ์ใน asvariability ไวเช่นในการดูดซึมการกระจายการเผาผลาญอาหาร และการขับถ่ายและเป้าหมายรับผูกพัน-ถูก realisticallyreflected มากขึ้นในปัจจัยด้านความปลอดภัยปรับปรุง มวลกายนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เพื่อหนุนพารามิเตอร์อื่น ๆ ของการประเมินความเสี่ยงชั้นแรกซึ่งก็คือการสัมผัส อย่างไรก็ตามปัจจัยการสัมผัสที่สำคัญที่ไม่สามารถคาดการณ์จากน้ำหนักตัวที่มีผลกระทบของระบบนิเวศ andbehavior ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในการสัมผัสกับพืชที่ได้รับการรักษา ข้อมูลเพิ่มเติมจะต้องเข้าใจชีววิทยาของ speciesassociated กับพืชผลทางการเกษตรและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากผลกระทบต่อประชาชนในระดับของอาณานิคมหรือ beepopulations ข้อมูลนี้จะช่วยให้การพัฒนาของการปรับแต่งสูงชั้นที่เหมาะสมของการประเมินความเสี่ยง andtesting กลยุทธ์มากกว่าที่กว้างขวางทดสอบความเป็นพิษที่เพิ่มเงินกองทุนชั้นที่ มวลกายนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เพื่อหนุนพารามิเตอร์อื่น ๆ ของการประเมินความเสี่ยงชั้นแรกซึ่งก็คือการสัมผัส อย่างไรก็ตามปัจจัยการสัมผัสที่สำคัญที่ไม่สามารถคาดการณ์จากน้ำหนักตัวที่มีผลกระทบของระบบนิเวศ andbehavior ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในการสัมผัสกับพืชที่ได้รับการรักษา ข้อมูลเพิ่มเติมจะต้องเข้าใจชีววิทยาของ speciesassociated กับพืชผลทางการเกษตรและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากผลกระทบต่อประชาชนในระดับของอาณานิคมหรือ beepopulations ข้อมูลนี้จะช่วยให้การพัฒนาของการปรับแต่งสูงชั้นที่เหมาะสมของการประเมินความเสี่ยง andtesting กลยุทธ์มากกว่าที่กว้างขวางทดสอบความเป็นพิษที่เพิ่มเงินกองทุนชั้นที่ มวลกายนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เพื่อหนุนพารามิเตอร์อื่น ๆ ของการประเมินความเสี่ยงชั้นแรกซึ่งก็คือการสัมผัส อย่างไรก็ตามปัจจัยการสัมผัสที่สำคัญที่ไม่สามารถคาดการณ์จากน้ำหนักตัวที่มีผลกระทบของระบบนิเวศ andbehavior ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในการสัมผัสกับพืชที่ได้รับการรักษา ข้อมูลเพิ่มเติมจะต้องเข้าใจชีววิทยาของ speciesassociated กับพืชผลทางการเกษตรและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากผลกระทบต่อประชาชนในระดับของอาณานิคมหรือ beepopulations ข้อมูลนี้จะช่วยให้การพัฒนาของการปรับแต่งสูงชั้นที่เหมาะสมของการประเมินความเสี่ยง andtesting กลยุทธ์มากกว่าที่กว้างขวางทดสอบความเป็นพิษที่เพิ่มเงินกองทุนชั้นที่ การสัมผัสปัจจัยสำคัญที่ไม่สามารถคาดการณ์จากน้ำหนักตัวที่มีผลกระทบของระบบนิเวศ andbehavior ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในการสัมผัสกับพืชที่ได้รับการรักษา ข้อมูลเพิ่มเติมจะต้องเข้าใจชีววิทยาของ speciesassociated กับพืชผลทางการเกษตรและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากผลกระทบต่อประชาชนในระดับของอาณานิคมหรือ beepopulations ข้อมูลนี้จะช่วยให้การพัฒนาของการปรับแต่งสูงชั้นที่เหมาะสมของการประเมินความเสี่ยง andtesting กลยุทธ์มากกว่าที่กว้างขวางทดสอบความเป็นพิษที่เพิ่มเงินกองทุนชั้นที่ การสัมผัสปัจจัยสำคัญที่ไม่สามารถคาดการณ์จากน้ำหนักตัวที่มีผลกระทบของระบบนิเวศ andbehavior ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันในการสัมผัสกับพืชที่ได้รับการรักษา ข้อมูลเพิ่มเติมจะต้องเข้าใจชีววิทยาของ speciesassociated กับพืชผลทางการเกษตรและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากผลกระทบต่อประชาชนในระดับของอาณานิคมหรือ beepopulations ข้อมูลนี้จะช่วยให้การพัฒนาของการปรับแต่งสูงชั้นที่เหมาะสมของการประเมินความเสี่ยง andtesting กลยุทธ์มากกว่าที่กว้างขวางทดสอบความเป็นพิษที่เพิ่มเงินกองทุนชั้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการใช้ปัจจัยความปลอดภัยข้ามสายพันธุ์จากผึ้งกับสายพันธุ์ผึ้งอื่นๆหลักการพื้นฐานบางอย่างของพิษไม่ได้รวมตัวอย่างเช่นความสำคัญของร่างกายมวลในการกำหนดปริมาณที่เป็นพิษ การศึกษาปัจจุบันใหม่วิเคราะห์ข้อมูลความเป็นพิษที่เผยแพร่, โดยคำนึงถึงมวลรายงานของบุคคลในสายพันธุ์ที่ระบุ. วิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงไปทางซ้ายในการกระจายของความไวของน้ำผึ้งที่สัมพันธ์กับ20พันธุ์ผึ้งอื่นๆเมื่อร่างกาย sizeis นำเข้าบัญชี, กับ95thpercentile สำหรับการติดต่อและความเป็นพิษในช่องปากลดลงจาก๑๐.๗ (ขึ้นอยู่กับ onmg/ผึ้งแต่ละบุคคล) เพื่อ 5.0 (อิงจาก onmg/g น้ำหนักตัว). วิธีการดังกล่าวส่งผลให้คนขับรถจริงของความแตกต่างของสายพันธุ์ในความไว-ความแปรปรวนดังกล่าวในการดูดซึม, การกระจาย, การเผาผลาญ, และการขับถ่ายในและเป้าหมาย–การผูกตัวรับ—ได้รับการพิจารณามากขึ้นในปัจจัยความปลอดภัยที่ปรับปรุง. มวลกายยังสามารถใช้ในการขพารามิเตอร์อื่นๆของการประเมินความเสี่ยงระดับแรก, นั่นคือ, การเปิดรับ. อย่างไรก็ตาม, ปัจจัยการเปิดรับแสงที่สำคัญที่ไม่สามารถคาดการณ์จากน้ำหนักตัวเป็นผลกระทบของนิเวศวิทยาและพฤติกรรมของสายพันธุ์ที่แตกต่างกันเมื่อสัมผัสกับพืชที่ได้รับการรักษา. ข้อมูลเพิ่มเติมจะต้องเข้าใจชีววิทยาของตัวระบุที่เกี่ยวข้องกับพืชเกษตรและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของผลกระทบต่อบุคคลที่ระดับของอาณานิคมหรือ beepopulations. ข้อมูลนี้จะช่วยให้การพัฒนาของการปรับแต่งระดับสูงที่เหมาะสมของการประเมินความเสี่ยงและกลยุทธ์การทดสอบมากกว่าที่ครอบคลุมการทดสอบความเป็นพิษเพิ่มเติมที่ระดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีหลักการพื้นฐานของความเป็นพิษที่ได้รับการรวมอยู่ในการประยุกต์ใช้ปัจจัยความปลอดภัยข้ามชนิดของผึ้งชนิดอื่นๆเช่นความสำคัญของปริมาณที่ไม่แน่นอนของความเป็นพิ การศึกษานี้วิเคราะห์เผยแพร่ข้อมูลความเป็นพิษและพิจารณาคุณภาพของรายงานของแต่ละชนิด การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าเมื่อพิจารณาจากรูปร่างของผึ้งการกระจายความไวของผึ้งไปทางซ้ายเมื่อเทียบกับรูปแบบอื่นๆของผึ้งที่สัมผัสและรับประทานความเป็นพิษของ 95 จาก 10.7 ขึ้นอยู่กับน้ำหนักของผึ้งแต่ละตัว วิธีนี้นำไปสู่ปัจจัยขับเคลื่อนที่แท้จริงสำหรับความแตกต่างในความไวของชนิดเช่นการดูดซึมการกระจายเมแทบอลิซึมและการขับถ่ายและการรวมกันของตัวรับเป้าหมายเป็นจริงมากขึ้นในการแก้ไขปัจจั น้ำหนักยังสามารถใช้เพื่อสนับสนุนระดับของการประเมินความเสี่ยงของพารามิเตอร์อื่นๆเช่นการสัมผัส อย่างไรก็ตามปัจจัยด้านการสัมผัสที่สำคัญที่ไม่สามารถคาดการณ์ได้จากน้ำหนักตัวของพืชคือนิเวศวิทยาและพฤติกรรมของชนิดที่แตกต่างกันที่มีผลต่อ ข้อมูลเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเข้าใจชีววิทยาของชนิดที่เกี่ยวข้องกับพืชไร่และผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นต่อบุคคลในระดับประชากรหรือประชากร ข้อมูลนี้จะช่วยให้ระดับที่สูงขึ้นของการปรับแต่งที่เหมาะสมสำหรับการประเมินความเสี่ยงและกลยุทธ์การทดสอบมากกว่าการทดสอบความเป็นพิษเพิ่มเติมอย่างละเอียดในระดับ