Mathematical modelling has a long a

Mathematical modelling has a long and rich history in ecology (Kingsland, 1995). Models such as the logistic and the Lotka-Volterra have played a key role in the development of ecological theory and have been termed ‘classical ecological models’. These classical models are characterized by low dimensionality, a focus on finding system equilibria and an interest in temporal, rather than spatial, patterns. Typically, classical equilibrium ecological models have assumed that ecological interactionstake place in a spatially homogeneous environment. The reasons behind the adoption of this view are many, but are largely centred on a desire to keep theoretical and experimental studies relatively simple (Wiens, 1997).
The classical approach to modelling ecological systems ignores space by assuming, at least implicitly, that every individual is equally accessible to every other individual. The resulting model takes the form of a series of difference or differential equations for the mean abundance of the various model elements (e.g. individuals in
a population, etc., different species).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานและอุดมไปด้วยระบบนิเวศ (คิงส์แลนด์, 1995) รูปแบบเช่นโลจิสติกและ lotka-Volterra มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของทฤษฎีทางนิเวศวิทยาและได้รับ termed 'รูปแบบนิเวศวิทยาคลาสสิก' เหล่านี้รูปแบบคลาสสิกมีลักษณะมิติต่ำมุ่งเน้นไปที่การหาสมดุลของระบบและความสนใจในชั่วมากกว่าอวกาศรูปแบบ โดยทั่วไปจะมีรูปแบบคลาสสิกความสมดุลของระบบนิเวศได้สันนิษฐานว่าสถานที่ interactionstake ระบบนิเวศในสภาพแวดล้อมที่เหมือนกันสันนิฐาน เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการยอมรับมุมมองนี้เป็นจำนวนมาก แต่เป็นศูนย์กลางส่วนใหญ่อยู่ในความปรารถนาที่จะให้การศึกษาในทางทฤษฎีและการทดลองที่ค่อนข้างง่าย (Wiens, 1997).
วิธีคลาสสิกเพื่อสร้างแบบจำลองระบบนิเวศไม่สนใจพื้นที่โดยสมมติว่าอย่างน้อยที่สุดก็โดยปริยายว่าบุคคลทุกคนมีความเท่าเทียมกันสามารถเข้าถึงได้ทุกบุคคลอื่น ส่งผลให้รูปแบบการใช้ในรูปแบบของชุดของสมการความแตกต่างกันหรือแตกต่างกันสำหรับความอุดมสมบูรณ์ความหมายขององค์ประกอบรูปแบบต่างๆ (เช่นบุคคลใน
ประชากร ฯลฯ สายพันธุ์ที่แตกต่างกัน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์มีประวัติยาวนาน และหลากหลายในระบบนิเวศ (คิงส์แลนด์ 1995) รุ่น Lotka-Volterra ที่โลจิสติกและมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาทฤษฎีระบบนิเวศ และได้ถูกเรียกว่า 'แบบจำลองระบบนิเวศคลาสสิก' รุ่นคลาสสิกเหล่านี้มีลักษณะ dimensionality ต่ำ เน้นหา equilibria ระบบและความสนใจ ในขมับ พื้นที่ รูปแบบการ โดยปกติ แบบจำลองระบบนิเวศสมดุลคลาสสิกได้สันนิษฐาน interactionstake ระบบนิเวศที่ทำในสภาพแวดล้อมเหมือน spatially เหตุผลอยู่เบื้องหลังของมุมมองนี้เป็นจำนวนมาก แต่จะเป็นศูนย์กลางในความปรารถนาที่จะให้ทฤษฎี และทดลองศึกษาค่อนข้างง่าย (Wiens, 1997)
วิธีคลาสสิกเพื่อสร้างแบบจำลองระบบนิเวศระบบละเว้นพื้นที่ โดยสมมติ น้อยนัย ว่าทั้งเข้าเท่า ๆ กันให้แต่ละบุคคล แบบได้ใช้รูปแบบของชุดแตกต่างหรือสมการเชิงอนุพันธ์สำหรับอุดมสมบูรณ์หมายถึงองค์ประกอบแบบจำลองต่าง ๆ (เช่นบุคคลใน
ประชากร ฯลฯ สปีชีส์อื่น)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์มีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานและหลากหลายในด้านนิเวศวิทยา( kingsland 1995 ) รุ่นเช่นด้านการขนส่งสินค้าและ lotka-volterra ที่มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาของทฤษฎีทางนิเวศวิทยาและได้รับการเรียกว่า'รุ่น'ทางด้านนิเวศวิทยาในแบบคลาสสิค รุ่นคลาสสิคเหล่านี้เป็นลักษณะสวนกันกับ"ความมีมิติเดียวต่ำโดยมุ่งเน้นในด้าน equilibria ระบบการค้นหาและดอกเบี้ยใน Temporal Key Integrity Protocol มากกว่าช่องรูปแบบ. โดยทั่วไปแล้วระบบนิเวศสมดุลรุ่นคลาสสิคมีแนวโน้มที่ interactionstake เชิงนิเวศวิทยาที่อยู่ใน สภาพแวดล้อม ที่เป็นเนื้อเดียวกันโดยสิ้นเชิงจึง ด้วยเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการนำ ภาพ นี้เป็นจำนวนมากแต่ส่วนใหญ่จะเป็นศูนย์กลางในความปรารถนาที่จะทำให้การศึกษาในเชิงทฤษฎีและทดลองค่อนข้างเรียบง่าย( wiens 1997 )..
การเข้าถึงแบบคลาสสิคเข้ากับการสร้างแบบจำลองระบบนิเวศวิทยา,ไม่ใช้พื้นที่โดยสันนิษฐานว่าอย่างน้อยปรากฎอยู่ที่แต่ละคนจะสามารถเข้าถึงได้อย่างเท่าเทียมกันให้กับบุคคลอื่นๆทุกครั้ง รุ่นที่ใช้จะส่งผลให้รูปแบบของชุดที่ของสมส่วนที่แตกต่างหรือความแตกต่างของความหลากหลายของส่วนประกอบรุ่นต่างๆ(เช่นผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายในประชากร
เป็นต้นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันไป)