Set in the 1920’s, the film, as dir

Set in the 1920’s, the film, as director Zhang Yimou believes, is still relevant in the Chinese context today. The same questions are elicited from Ju Dou’s melodramatic scenes, and though viewers are not “broadened” the same way now from when it was seen back then, it is brought to light that the approach to issues, such as human rights, are not effective in attaining its goals. How can a local film like this truly influence the world? The local-global relationship (usually seen as making global references affecting local action) has been so one-sided that its almost oppressive tendency has been thought to be but a consequence of this borderless world. But whoever said it had to be that way? Those who may disagree have resigned to trying to conform with great difficulty to such international standards due to cultural differences, or have shut away such foreign influences completely—questioning the very purpose of such a globalized world.


“They attack us but we can’t run. We can’t run so we go home.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งใน 1920 ฟิล์ม ผู้กำกับจางอี้โหมเชื่อ เป็นยังเกี่ยวข้องในจีนวันนี้ คำถามที่ elicited จากฉาก melodramatic จูซิฮองเดา และแม้ว่าผู้ชมจะไม่ "ให้" แบบเดียวกับตอนนี้จากเมื่อมันไม่เห็นกลับมาแล้ว มันนำแสงที่ไม่มีประสิทธิภาพในการบรรลุเป้าหมายของวิธีการปัญหา เช่นสิทธิมนุษยชน วิธีสามารถฟิล์มท้องถิ่นนี้ได้มีอิทธิพลต่อโลก ความสัมพันธ์ภายในส่วนกลาง (มักจะเห็นเป็นสากลทำให้อ้างอิงผลการดำเนินการภายใน) ได้ด้านเดียวดังนั้นที่แนวโน้มความกดขี่เกือบถูกคิดว่า ให้แต่เป็นผลมาจากโลกนี้ไร้ขอบ แต่ใครก็ตามว่า มันมีวิธีที่จะ คนที่อาจไม่เห็นด้วยดิฉันพยายามสอดคล้องกับความยากลำบากมากเช่นมาตรฐานสากลเนื่องจากความแตกต่างทางวัฒนธรรม หรือมีปิดไปเช่นอิทธิพลต่างประเทศอย่างสมบูรณ์ — สงสัยมากวัตถุประสงค์ของโลกยุคโลกาภิวัตน์"พวกเขาโจมตีเรา แต่เราไม่สามารถเรียกใช้ เราไม่สามารถทำงานดังนั้นเรากลับบ้าน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งอยู่ในปี 1920 ภาพยนตร์เรื่องนี้ในฐานะผู้อำนวยจางอี้โหมวเชื่อว่ายังคงเป็นที่เกี่ยวข้องในบริบทของจีนในวันนี้ คำถามเดียวกันจะถูกนำออกมาจากละครฉากจู Dou และแม้ว่าผู้ชมไม่ได้ "ขยาย" แบบเดียวกับที่ในขณะนี้จากเมื่อมันถูกมองว่ากลับมาแล้วก็จะนำมาให้แสงที่ใกล้กับปัญหาเช่นสิทธิมนุษยชนไม่ได้มีประสิทธิภาพ ในการบรรลุเป้าหมายของตน ว่าสามารถภาพยนตร์ท้องถิ่นเช่นนี้มีอิทธิพลต่อโลกอย่างแท้จริงหรือไม่ ความสัมพันธ์ท้องถิ่นทั่วโลก (เห็นจะเป็นการอ้างอิงทั่วโลกส่งผลกระทบต่อการดำเนินการท้องถิ่น) เพื่อให้ได้รับด้านเดียวว่าแนวโน้มกดขี่เกือบจะได้รับความคิดที่จะ แต่เป็นผลมาจากโลกไร้พรมแดนนี้ แต่ใครก็ตามที่บอกว่ามันเป็นวิธีการที่? บรรดาผู้ที่อาจไม่เห็นด้วยได้ลาออกไปพยายามเพื่อให้สอดคล้องกับความยากลำบากกับมาตรฐานสากลดังกล่าวเนื่องจากความแตกต่างทางวัฒนธรรมหรือมีการปิดตัวไปอิทธิพลจากต่างประเทศดังกล่าวอย่างสมบูรณ์-คำถามวัตถุประสงค์อย่างเช่นโลกยุคโลกาภิวัตน์. "พวกเขาโจมตีเรา แต่เราไม่สามารถ วิ่ง. เราไม่สามารถเรียกใช้เพื่อให้เรากลับบ้าน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตั้งค่าในปี 1920 , หนัง , ผู้กำกับ มาร์ติน สกอร์เซซี เชื่อว่า ยังคง ที่เกี่ยวข้องในบริบทจีนวันนี้ คำถามเดียวกันจะ elicited จากจูโด้ละครน้ำเน่าฉาก และถึงแม้ว่าผู้ชมจะไม่ " พัฒนา " ด้วยวิธีเดียวกัน ตอนนี้ จากเมื่อมันเห็นแล้ว มัน จะ มา ถึง แสงที่แนวทางปัญหา เช่น สิทธิมนุษยชน ไม่มีประสิทธิภาพในการบรรลุเป้าหมายของทำไมภาพยนตร์ท้องถิ่นเช่นนี้อย่างแท้จริงอิทธิพลโลก ความสัมพันธ์ทั่วโลกท้องถิ่น ( มักจะเห็นเป็นการอ้างอิงทั่วโลกที่มีผลต่อการกระทําท้องถิ่น ) มีฝ่ายเดียวที่เกือบจะกดขี่แนวโน้มได้รับคิดเป็น แต่ผลของโลกไร้พรมแดนนี้ มีแผ่นซีดีที่คุณจะ that way ?ผู้ที่ไม่เห็นด้วย ได้ลาออกเพื่อพยายามที่จะสอดคล้องกับความยากลำบากของมาตรฐานสากลเช่นเนื่องจากความแตกต่างทางวัฒนธรรม หรือ ปิดไป เช่น อิทธิพลจากต่างประเทศทั้งหมดถามจุดประสงค์ เช่น โลกยุคโลกาภิวัตน์


" พวกเขาโจมตีเรา แต่เราหนีไม่ได้ เราไม่สามารถหนีเรากลับบ้าน

"