(i) Assess eating behaviors and scr

(i) Assess eating behaviors and screen for EDs, using
validated tools if necessary.
(ii) Recognize the somatic risks associated with EDs and
assessing the patient’s nutritional status (e.g., malnutrition,
weight gain, and cardiometabolic disorders).
(iii) Interview the patient about his or her quality and
duration of sleep.
(iv) Educate patients and family members on the side
effects of antipsychotics (change in appetite, weight
gain, risk of glucose intolerance, and lipid abnormalities).
(v) Adjust, if possible, the patient’s antipsychotic treatment
in accordance with his or her metabolic profile.
(vi) Organize multidisciplinary and early management of
EDs.
(vii) Develop a personalized and comprehensive treatment
strategy, including lifestyle measures (diet, adapted
physical activity, and sleep hygiene).
(viii) Use cognitive behavioral therapies that have proven
effective in the field of EDs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(i) ประเมินพฤติกรรมการรับประทานอาหารและหน้าจอสำหรับ EDs ใช้ตรวจสอบเครื่องมือถ้าจำเป็น(ii) รู้จักความ somatic เสี่ยง EDs และการประเมินโภชนาการของผู้ป่วย (เช่น ขาดสารอาหารน้ำหนัก และความผิดปกติ cardiometabolic)(iii) สัมภาษณ์ผู้ป่วยเกี่ยวกับคุณภาพของ ตน และระยะเวลาของการนอนหลับ(iv) รู้ผู้ป่วยและสมาชิกในครอบครัวด้านลักษณะพิเศษของ antipsychotics (เปลี่ยนแปลงในความอยากอาหาร น้ำหนักกำไร ความเสี่ยงของกลูโคส intolerance และความผิดปกติของระดับไขมันในเลือด)(v) ปรับ ถ้าเป็นไปได้ ผู้ป่วยของ antipsychotic รักษาตามเขา หรือเธอเผาผลาญโปรไฟล์(vi) จัดระเบียบจัดการ multidisciplinary และต้นEDs(vii) พัฒนารักษาบุคคล และครอบคลุมกลยุทธ์ รวมถึงมาตรการการดำเนินชีวิต (อาหาร ดัดแปลงกิจกรรมทางกายภาพ ทางสุขอนามัยการนอนหลับ)(viii) ใช้รับรู้พฤติกรรมบำบัดที่ได้พิสูจน์แล้วมีผลบังคับใช้ในเขตข้อมูลของ EDs

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(i) การประเมินพฤติกรรมการรับประทานอาหารและหน้าจอสำหรับฉุกเฉินโดยใช้
เครื่องมือการตรวจสอบในกรณีที่จำเป็น.
(ii) ยอมรับความเสี่ยงที่ร่างกายที่เกี่ยวข้องกับการฉุกเฉินและ
การประเมินภาวะโภชนาการของผู้ป่วย (เช่นการขาดสารอาหาร,
น้ำหนัก, และความผิดปกติโรคหัวใจ).
(iii) การสัมภาษณ์ ผู้ป่วยเกี่ยวกับคุณภาพของเขาหรือเธอและ
ระยะเวลาของการนอนหลับ.
(iv) ความรู้แก่ผู้ป่วยและสมาชิกในครอบครัวในด้าน
ผลกระทบของโรคทางจิตเวช (การเปลี่ยนแปลงในความอยากอาหารน้ำหนัก
กำไรจากความเสี่ยงของการแพ้น้ำตาลกลูโคสและความผิดปกติของไขมัน).
(V) ปรับถ้า เป็นไปได้การรักษาโรคจิตของผู้ป่วย
ในตามรายละเอียดการเผาผลาญอาหารของเขาหรือเธอ.
(vi) การจัดระเบียบจัดการสหสาขาวิชาชีพและต้นของ
ฉุกเฉิน.
(vii) พัฒนารักษาส่วนบุคคลและครอบคลุม
กลยุทธ์รวมทั้งมาตรการการดำเนินชีวิต (อาหารที่ดัดแปลงมา
ออกกำลังกายและสุขอนามัยการนอนหลับ ).
(viii) ใช้การบำบัดพฤติกรรมทางปัญญาที่ได้พิสูจน์แล้วว่า
มีประสิทธิภาพในด้านการฉุกเฉิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( 1 ) ศึกษาพฤติกรรมการรับประทานอาหารและหน้าจอเพื่อการศึกษา การใช้เครื่องมือถ้าจำเป็น )
.
( 2 ) รับรู้ความเสี่ยงทางกายที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาและ
การประเมินภาวะโภชนาการของผู้ป่วย ( เช่น ขาดอาหาร
น้ำหนักและ Cardiometabolic disorders )
( 3 ) การสัมภาษณ์ผู้ป่วยเกี่ยวกับของเขาหรือเธอ และ คุณภาพ
ระยะเวลาการนอนหลับ .
( IV ) ให้การศึกษาแก่ผู้ป่วยและครอบครัวด้าน
ผลของยาต้านโรคจิต ( การเปลี่ยนแปลงในความอยากอาหาร น้ำหนัก
ได้รับความเสี่ยงต่อกลูโคสและไขมันผิดปกติ )
( V ) ปรับถ้าเป็นไปได้ของผู้ป่วยจิตรักษา
ตาม ของเขาหรือเธอ โปรไฟล์การเผาผลาญอาหาร .
( 6 ) จัดตั้งสหสาขาวิชาชีพและการจัดการของแผนที่ก่อน

( 7 ) พัฒนา ส่วนบุคคลและกลยุทธ์การรักษา
อย่างละเอียด รวมถึงมาตรการการดำเนินชีวิต ( อาหารดัดแปลง
กิจกรรมทางกาย และนอนสุขอนามัย )
( 8 ) ใช้ในการบำบัดพฤติกรรมทางปัญญาที่พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพ ในด้านของแผนที่