The learning technology by design a

The learning technology by design approach is a constructivist approach that sees knowing as being situated in action and co-determined by individualenvironment interactions (Brown, Collins, & Duguid, 1989; Gibson, 1986; Roschelle, & Clancey, 1992; Young, 1993).1 Our approach builds on these ideas by emphasizing the value of authentic and engaging ill-structured problems that reflect the complexity of the real world (Marx, Blumenfeld, Krajcik, & Soloway, 1997; Pea, 1993). These problems serve as the context for learning about educational technology. For instance, recent design-based seminars we have conducted have focused on the design of online courses. The participants in the design teams have to actively engage in inquiry, research and design, in collaborative groups (that include higher education faculty members and graduate students) to design tangible, meaningful artifacts (such as the website, syllabus and assignments for an online course) as end products of the learning process. The open-ended nature of design problems prevent us (the instructors) from too narrowly specifying what technologies will be needed. This means that the participating teachers have to learn specific hardware and software skills as and when needed by their evolving project. Design is the anchor around which the class (and learning) happens. The evolving artifact is also the test of the viability of individual and collective understandings as participants test theirs, and others’, conceptions and ideas of the project. And finally, the main role of the instructor in such an environment is that of a facilitator and problem solving expert rather than an expert in the content. Learning in this context involves becoming a practitioner, not just learning about practice (Brown & Duguid, 1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคโนโลยีการเรียนรู้ โดยวิธีการออกแบบเป็นวิธีการแบบสร้างสรรค์นิยมที่เห็นเป็นการรู้ในการดำเนินการ และร่วมกำหนด โดยปฏิสัมพันธ์ individualenvironment (สีน้ำตาล คอลลินส์ และ Duguid, 1989 กิบสัน 1986 Roschelle และแคลนซี่ 1992 หนุ่ม 1993) แนวทางสร้างความคิดเหล่านี้ โดยเน้นค่าของแท้ และหากป่วยโครงสร้างปัญหาที่สะท้อนถึงความซับซ้อนของโลกจริง (Marx, Blumenfeld, Krajcik และ Soloway, 1997; .1 ถั่ว 1993) ปัญหาเหล่านี้เป็นบริบทการเรียนรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีการศึกษา เช่น สัมมนาออกตามล่าเราได้ดำเนินการมุ่งเน้นที่การออกแบบหลักสูตรออนไลน์ ผู้เข้าร่วมในทีมงานออกกำลังมีส่วนร่วมในการสอบถาม วิจัย และออก แบบ กลุ่มร่วมมือ (ที่มีการศึกษาคณาจารย์และนักศึกษา) การออกแบบสิ่งประดิษฐ์ที่จับต้องได้ มีความหมาย (เช่นเว็บไซต์ การอบรม และกำหนดเป็นหลักสูตรออนไลน์) เป็นผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายของกระบวนการเรียนรู้ได้ ลักษณะปลายเปิดของปัญหาการออกแบบป้องกันไม่ให้เรา (ผู้สอน) เกินไปหวุดหวิดระบุเทคโนโลยีสิ่งจำเป็น หมายความ ว่า ครูที่เข้าร่วมต้องเรียนรู้ทักษะฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์เฉพาะที่ และเมื่อจำเป็น โดยโครงการพัฒนาของ การออกแบบจุดยึดรอบชั้น (และการเรียนรู้) เกิดขึ้นได้ สิ่งประดิษฐ์พัฒนาก็การทดสอบในเชิงของความเข้าใจแต่ละบุคคล และรวมผู้เข้าร่วมทดลอง กิน และ และของผู้อื่น แนวความคิดของโครงการ และในที่สุด เป็นบทบาทหลักของผู้สอนในสภาพแวดล้อมของวิทยากรและผู้เชี่ยวชาญมากกว่าผู้เชี่ยวชาญในเนื้อหาการแก้ปัญหา เรียนรู้ในบริบทนี้เกี่ยวข้องกับการเป็น ผู้ประกอบการ ไม่เพียงแค่เรียนรู้เกี่ยวกับการฝึก (น้ำตาลและ Duguid, 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคโนโลยีการเรียนรู้โดยวิธีการออกแบบที่เป็นวิธีการคอนสตรัคติที่เห็นไม่รู้ว่าเป็นอยู่ในการดำเนินการและร่วมกำหนดโดยปฏิสัมพันธ์ individualenvironment (บราวน์คอลลิน & Duguid 1989; กิบสัน 1986; Roschelle และ Clancey 1992; หนุ่ม 1993) 0.1 วิธีการของเราสร้างขึ้นบนความคิดเหล่านี้โดยเน้นคุณค่าของปัญหาที่ไม่ดีที่มีโครงสร้างที่น่าสนใจและสะท้อนให้เห็นถึงความซับซ้อนของโลกแห่งความจริง (ที่มาร์กซ์ Blumenfeld, Krajcik และ Soloway, 1997; ถั่ว, 1993) ปัญหาเหล​​่านี้ทำหน้าที่เป็นบริบทสำหรับการเรียนรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีการศึกษา ยกตัวอย่างเช่นเมื่อเร็ว ๆ นี้การสัมมนาการออกแบบตามที่เราได้ดำเนินการได้มุ่งเน้นในการออกแบบหลักสูตรออนไลน์ ผู้เข้าร่วมในทีมงานออกแบบจะต้องมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการสอบถามการวิจัยและการออกแบบในกลุ่มความร่วมมือ (ซึ่งรวมถึงคณาจารย์การศึกษาที่สูงขึ้นและนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา) การออกแบบที่มีตัวตนสิ่งประดิษฐ์ที่มีความหมาย (เช่นเว็บไซต์หลักสูตรและการกำหนดสำหรับหลักสูตรออนไลน์ ) เป็นผลิตภัณฑ์ที่สิ้นสุดของกระบวนการเรียนรู้ ลักษณะปลายเปิดของปัญหาการออกแบบป้องกันไม่ให้เรา (อาจารย์) จากแคบเกินไประบุสิ่งที่เทคโนโลยีจะเป็นที่ต้องการ ซึ่งหมายความว่าครูที่เข้าร่วมโครงการจะต้องเรียนรู้ฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ทักษะที่เฉพาะเจาะจงเป็นและเมื่อจำเป็นโดยโครงการพัฒนาของพวกเขา การออกแบบเป็นสมอรอบที่ชั้น (และการเรียนรู้) ที่เกิดขึ้น สิ่งประดิษฐ์ที่พัฒนายังคือการทดสอบความเข้าใจชีวิตของบุคคลและส่วนรวมในฐานะที่เป็นผู้เข้าร่วมการทดสอบพวกเขาและคนอื่น ๆ 'แนวความคิดและความคิดของโครงการ และในที่สุดบทบาทหลักของอาจารย์ผู้สอนในสภาพแวดล้อมดังกล่าวเป็นที่ของผู้อำนวยความสะดวกและการแก้ปัญหาผู้เชี่ยวชาญมากกว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในเนื้อหา การเรียนรู้ในบริบทนี้เกี่ยวข้องกับการเป็นผู้ประกอบการที่ไม่เพียงการเรียนรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติ (Brown & Duguid, 1991)