EthnomethodologyEthnomethodology, w

Ethnomethodology
Ethnomethodology, which I introduced as a research
paradigm in Chapter 2, is a unique approach
to qualitative field research. It has its roots in the
philosophical tradition of phenomenology, which
can explain why ethnomethodologists are skeptical
about the way people report their experience of
reality (Gubrium and Holstein 1997). Alfred Schutz
(1967, 1970), who introduced phenomenology,
argued that reality was socially constructed rather
than being “out there” for us to observe. People
describe their world not “as it is” but “as they make
sense of it.” Thus, phenomenologists would argue
that Whyte’s street-corner men were describing
their gang life as it made sense to them. Their
reports, however, would not tell us how and why
it made sense to them. For this reason, researchers
cannot rely on their subjects’ stories to depict social
realities accurately.
Whereas traditional ethnographers believe
in immersing themselves in a particular culture
and reporting their informants’ stories as if they
represented reality, phenomenologists see a need
to “make sense” out of the informants’ perceptions
of the world. Following in this tradition, some field
researchers have felt the need to devise techniques
that reveal how people make sense of their everyday
world. As we saw in Chapter 2, the sociologist
Harold Garfinkel suggested that researchers break
the rules so that people’s taken-for-granted expectations
would become apparent. This is the technique
that Garfinkel called ethnomethodology.
Garfinkel became known for engaging his
students to perform a series of what he called
“breaching experiments” designed to break away
from the ordinary (Heritage 1984). For instance,
Garfinkel (1967) asked his students to do a “conversation
clarification experiment.” Students were
told to engage in an ordinary conversation with an
acquaintance or a friend and to ask for clarification
about any of this person’s statements. Through this
technique, they uncovered elements of conversation
that are normally taken for granted. Here are
two examples of what Garfinkel’s students reported
(1967: 42):
Case 1
The subject was telling the experimenter,
a member of the subject’s car pool, about
having had a flat tire while going to work the
previous day.
I had a flat tire.
(E) What do you mean, you had a flat tire?
She appeared momentarily stunned. Then
she answered in a hostile way: “What do you
mean, ‘What do you mean?’ A flat tire is a
flat tire. That is what I meant. Nothing special.
What a crazy question.”
Case 6
The victim waved his hand cheerily.
(S) How are you?
(E) How I am in regard of what? My
health, my finances, my school work, my peace
of mind, my . . . ?
(S) (Red in the face and suddenly out of
control.) Look I was just trying to be polite.
Frankly, I don’t give a damn how you are.
By setting aside or “bracketing” their expectations
from these everyday conversations, the
experimenters made visible the subtleties of mundane
interactions. For example, although “How
are you?” has many possible meanings, none of us
has any trouble knowing what it means in casual

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

EthnomethodologyEthnomethodology ซึ่งผมแนะนำเป็นงานวิจัยกระบวนทัศน์ในบทที่ 2 เป็นวิธีการเฉพาะการวิจัยเชิงคุณภาพฟิลด์ มีรากของมันในการประเพณีปรัชญาของทั้งปรากฏการณ์ ซึ่งสามารถอธิบายได้ว่า ทำไม ethnomethodologists จึงสงสัยเกี่ยวกับวิธีคนรายงานประสบการณ์ของพวกเขาความจริง (Gubrium และโฮลชไตน์ 1997) อัลเฟรด Schutz(1967, 1970), ผู้นำทั้งปรากฏการณ์โต้เถียงว่า ความจริงทางสังคมสร้างค่อนข้างกว่าการ "มี" เราสังเกต คนอธิบายโลกของพวกเขาไม่ "เป็น" แต่ "ตามที่พวกเขาทำในความรู้สึกของมัน" ดังนั้น phenomenologists จะเถียงผู้ชาย Whyte ที่มุมถนนได้อธิบายชีวิตแก๊งตามทำความรู้สึกไว้ ของพวกเขารายงาน อย่างไรก็ตาม จะบอกวิธีการ และเหตุผลทำความรู้สึกไว้ ด้วยเหตุนี้ นักวิจัยไม่สามารถพึ่งพาเรื่องราวของวัตถุของพวกเขาเพื่อแสดงถึงสังคมความเป็นจริงถูกต้องในขณะที่เชื่อว่า ethnographers แบบดั้งเดิมในการแช่ตัวเองในวัฒนธรรมหนึ่ง ๆและรายงานเรื่องราวของผู้แจ้งเบาะแสของพวกเขาว่าพวกเขาความจริงเป็นตัวแทน ดู phenomenologists ที่ต้องการ"ให้" ความรู้สึกจากการรับรู้ของผู้ของโลก ต่อไปนี้ในประเพณีนี้ บางฟิลด์นักวิจัยมีความรู้สึกต้องประดิษฐ์เทคนิคที่เปิดเผยว่า คนทำความเข้าใจในชีวิตประจำวันของพวกเขาโลก เราเห็นในบทที่ 2 ที่ sociologistแฮโรลด์ Garfinkel แนะนำว่า นักวิจัยแบ่งกฎเพื่อที่บุคลากรของถ่ายสำหรับได้รับความคาดหวังจะกลายเป็นชัดเจน นี้เป็นเทคนิคว่า Garfinkel เรียก ethnomethodologyรู้จัก Garfinkel สำหรับเสน่ห์ของเขานักเรียนเพื่อดำเนินการชุดของสิ่งที่เขาเรียกว่า"ละเมิดการทดลอง" ออกแบบเพื่อพักจากสามัญ (มรดก 1984) เช่นนักเรียนจะทำการ "สนทนาถาม Garfinkel (1967)ชี้แจงทดลอง" นักเรียนได้บอกว่า การมีส่วนร่วมในการสนทนาปกติด้วยการคนรู้จักหรือเพื่อนและขอชี้แจงใด ๆ ของบุคคลนี้งบการเงิน ผ่านทางนี้เทคนิค พวกเขาค้นพบองค์ประกอบของการสนทนาที่ปกติจะใช้สำหรับการ ที่นี่มีตัวอย่างนักเรียน Garfinkel อะไรรายงาน(1967:42):กรณีที่ 1เรื่องบอก experimenterสมาชิกของวัตถุรถสระ ประมาณไม่มียางแบนในขณะทำงานวันก่อนหน้านี้ผมยางแบน(E คุณหมายความ) คุณมียางแบนเธอปรากฏขึ้น momentarily สตัน แล้วเธอตอบในทางที่เป็นมิตร: "บ้างหมายถึง 'คุณไร' ยางแบนเป็นการยางแบน นั่นคือสิ่งที่ฉันหมายถึง ไม่มีสิ่งใดอะไรบ้าถาม"กรณีที่ 6เหยื่อโบกมือ cheerily(S) เป็นอย่างไรบ้าง(E):ในเรื่องของอะไร ของฉันสุขภาพ งานโรงเรียน เงินของฉัน ความสงบสุขของฉันของใจ ฉัน...(S) (สีแดง ในหน้า และทันทีที่ควบคุม) ดูผมเพียงแค่พยายามสุภาพตรงไปตรงมา ฉันไม่ให้ไอ้ท่านตั้งไว้ หรือการ "คร่อม" ความคาดหวังของพวกเขาจากการสนทนาในชีวิตประจำวันเหล่านี้ การexperimenters ทำให้มองเห็นความละเอียดอ่อนของทางโลกตอบ: ตัวอย่างเช่น ถึงแม้ ว่า "วิธีการมี "มีความหมายได้มากมาย ไม่มีเรามีปัญหาใด ๆ ในการรู้ความหมายในสบาย ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ethnomethodology
Ethnomethodology ซึ่งผมแนะนำว่าเป็นงานวิจัย
กระบวนทัศน์ในบทที่ 2 เป็นวิธีการที่ไม่ซ้ำกัน
ในการวิจัยภาคสนามเชิงคุณภาพ มันมีรากใน
ประเพณีปรัชญาของปรากฏการณ์ซึ่ง
สามารถอธิบายได้ว่าทำไม ethnomethodologists สงสัย
เกี่ยวกับวิธีที่ผู้คนรายงานประสบการณ์ของพวกเขาของ
ความเป็นจริง (Gubrium และโฮล 1997) อัลเฟรด Schutz
(1967, 1970) ที่นำปรากฏการณ์
ถกเถียงกันอยู่ว่าเป็นจริงที่ถูกสร้างสังคมค่อนข้าง
กว่าการเป็น "ออกมี" สำหรับเราที่จะสังเกต คน
อธิบายโลกของพวกเขาไม่ได้ "มันเป็น" แต่ "เป็นพวกเขาทำให้
ความรู้สึกของมัน." ดังนั้น phenomenologists จะเถียง
ว่าไวท์ผู้ชายถนนมุมถูกอธิบาย
ชีวิตแก๊งของพวกเขามันทำให้ความรู้สึกให้กับพวกเขา ของพวกเขา
รายงาน แต่จะไม่บอกเราว่าและทำไม
มันทำให้รู้สึกให้กับพวกเขา ด้วยเหตุนี้นักวิจัย
ไม่สามารถพึ่งพาในเรื่องของพวกเขา 'เรื่องราวที่จะแสดงให้เห็นถึงสังคม
ความเป็นจริงได้อย่างถูกต้อง.
ขณะ ethnographers ดั้งเดิมเชื่อ
ในการเอาตัวเข้าไปในวัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
และการรายงานข่าวของพวกเขา' เรื่องราวราวกับว่าพวกเขา
เป็นตัวแทนของความเป็นจริง phenomenologists เห็นความจำเป็น
ที่จะ "ให้ความรู้สึก" จากการรับรู้ข้อมูล '
ของโลก ต่อไปนี้ในประเพณีนี้บางฟิลด์
นักวิจัยได้รู้สึกว่าจำเป็นต้องประดิษฐ์เทคนิค
ที่แสดงให้เห็นว่าคนที่ทำให้ความรู้สึกของชีวิตประจำวันของพวกเขา
ทั่วโลก ในฐานะที่เราเห็นในบทที่ 2 สังคมวิทยา
แฮโรลด์ Garfinkel ชี้ให้เห็นว่านักวิจัยทำลาย
กฎระเบียบเพื่อให้ผู้คนนำสำหรับรับความคาดหวังที่
จะกลายเป็นที่เห็นได้ชัด นี่คือเทคนิค
ที่เรียกว่า Garfinkel ethnomethodology.
Garfinkel กลายเป็นที่รู้จักสำหรับการมีส่วนร่วมของเขา
ให้นักเรียนที่จะดำเนินการชุดของสิ่งที่เขาเรียกว่า
"การทดลองละเมิด" ที่ออกแบบมาเพื่อหนีออกไป
จากสามัญ (Heritage 1984) ยกตัวอย่างเช่น
Garfinkel (1967) ถามนักเรียนของเขาที่จะทำ "การสนทนา
ทดลองชี้แจง." นักเรียนที่ได้รับการ
บอกว่าจะมีส่วนร่วมในการสนทนาสามัญที่มี
ความใกล้ชิดหรือเพื่อนและจะขอชี้แจง
ใด ๆ เกี่ยวกับงบของบุคคลนี้ ผ่านช่องทางนี้
เทคนิคที่พวกเขาค้นพบองค์ประกอบของการสนทนา
ที่มีการดำเนินการตามปกติที่ได้รับ นี่คือ
สองตัวอย่างของสิ่งที่นักเรียน Garfinkel รายงาน
(: 42 1967):
กรณีที่ 1
เรื่องก็บอกทดลองที่
เป็นสมาชิกของสระว่ายน้ำรถเรื่องที่เกี่ยวกับการ
ต้องมียางแบนในขณะที่ไปทำงาน
. เมื่อวันก่อน
ผมมีแบน ยาง.
(E) คุณหมายถึงอะไรคุณมียางแบน?
เธอปรากฏตัวตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้น
เธอตอบในทางที่เป็นมิตร: "คุณทำในสิ่งที่
หมายถึง 'คุณหมายถึงอะไร? ยางแบนเป็น
ยางแบน นั่นคือสิ่งที่ฉันหมายถึง ไม่มีอะไรพิเศษ.
สิ่งที่เป็นคำถามที่บ้า. "
กรณี 6
เหยื่อโบกมืออย่างสนุกสนานร่าเริง.
(S) คุณเป็นอย่างไรบ้าง
(E) วิธีผมในเรื่องของอะไร ฉัน
สุขภาพการเงินของฉันทำงานโรงเรียนของฉันสันติภาพของเรา
ของจิตใจของฉัน . . ?
(S) (สีแดงในใบหน้าและก็ออกจาก
การควบคุม.) ดูผมก็แค่พยายามที่จะเป็นสุภาพ.
ตรงไปตรงมาผมไม่ให้แช่งวิธีการที่คุณ.
โดยการตั้งค่ากันหรือ "คร่อม" ความคาดหวังของพวกเขา
จากสิ่งเหล่านี้ในชีวิตประจำวัน การสนทนาที่
ขัดเคืองทำให้มองเห็นรายละเอียดปลีกย่อยของโลกีย์
ปฏิสัมพันธ์ ตัวอย่างเช่นแม้ว่า "วิธี
are you?" ที่มีความหมายเป็นไปได้มากไม่มีเรา
มีปัญหาใด ๆ ที่รู้ว่ามันหมายถึงอะไรในแบบสบาย ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ethnomethodologyethnomethodology ซึ่งผมแนะนำเป็นวิจัยกระบวนทัศน์ในบทที่ 2 เป็นวิธีการเฉพาะการวิจัยเชิงคุณภาพ มันมีรากในประเพณีทางปรัชญาของปรากฏการณ์ ซึ่งสามารถอธิบายได้ว่า ทำไม ethnomethodologists สงสัยเกี่ยวกับวิธีที่ผู้คนรายงานประสบการณ์ของความเป็นจริง ( gubrium โฮลชไตน์และ 1997 ) อัลเฟรดส์( 1967 , 1970 ) ปรากฏการณ์ที่แนะนำ ,ถกเถียงกันอยู่ว่าในความเป็นจริงสร้างสังคมมากกว่ากว่าจะ " ออกมี " สำหรับเราที่จะสังเกต คนอธิบายโลกของพวกเขาไม่ใช่ " มัน " แต่ " ที่พวกเขาให้ความรู้สึกมัน . " ดังนั้น phenomenologists ต้องเถียงกันที่สำคัญคือ หัวมุมถนนคนอธิบายชีวิตของพวกเขามันทำให้ความรู้สึกเหล่านั้น ของพวกเขารายงาน อย่างไรก็ตาม จะไม่บอกเราอย่างไร และทำไมมันทำให้รู้สึกถึงพวกเขา ด้วยเหตุนี้ นักวิจัยไม่สามารถพึ่งพาวิชาของตนเรื่องราวเพื่อแสดงถึงสังคมความเป็นจริงที่ถูกต้องส่วน ethnographers ดั้งเดิมเชื่อว่าแช่ตัวเองในวัฒนธรรมโดยเฉพาะในและการรายงานข้อมูลเรื่อง " ของพวกเขาราวกับว่าพวกเขาแสดงความเป็นจริง phenomenologists เห็นต้อง" ให้ความรู้สึก " ออกไป และการรับรู้ของโลก ต่อไปนี้ในประเพณีนี้ บางเขตนักวิจัยได้รู้สึกต้องประดิษฐ์เทคนิคเปิดเผยว่า ประชาชนที่ให้ความรู้สึกของพวกเขาทุกวันโลก ตามที่เราเห็นในบทที่ 2 , นักสังคมวิทยาแฮโรลด์ การ์ฟิงเคิลชี้ให้เห็นว่านักวิจัยแบ่งกฎเพื่อที่คนมองข้าม ความคาดหวังจะกลายเป็นที่ชัดเจน นี้เป็นเทคนิคที่การ์ฟิงเคิลเรียกว่า ethnomethodology .การ์ฟิงเคิลกลายเป็นที่รู้จักสำหรับเสน่ห์ของเขานักเรียนแสดงชุดของเขาเรียกอะไร" ละเมิดการทดลองที่ออกแบบมาเพื่อตัดทิ้งจากธรรมดา ( มรดก 2527 ) สำหรับอินสแตนซ์การ์ฟิงเคิล ( 1967 ) ถามนักเรียนของเขาที่จะทำ " การสนทนา" นักเรียนทดลองชี้แจงบอกเพื่อประกอบในการสนทนาธรรมดากับคนรู้จักหรือเพื่อน และขอชี้แจงเรื่องงบ . . คนๆนี้ ผ่านนี้เทคนิคที่พวกเขาเปิดเผยองค์ประกอบของการสนทนาที่มักมองข้าม ที่นี่มีสองตัวอย่างของสิ่งที่การ์ฟิงเคิลของนักเรียนรายงาน( 1967 : 42 ) :กรณีที่ 1เรื่องการทดลองบอก ,สมาชิกของหัวข้อเรื่องเกี่ยวกับรถสระว่ายน้ำมี ยางแบน ขณะไปทำงานวัน ที่ผ่านมาผมมี ยางแบน( E ) เธอหมายความว่ายังไง ยางแบนเธอปรากฏตัวขึ้นชั่วขณะ อึ้ง จากนั้นเธอตอบในทางที่เป็นมิตร : " สิ่งที่คุณหมายถึง " คุณหมายถึงอะไร ? " ยางแบนเป็นยางแบน นั่นคือสิ่งที่ฉันหมายถึง ไม่มีอะไรพิเศษหรอกถามอะไรบ้าๆ "คดีที่ 6เหยื่อโบกมืออย่างร่าเริง .( s ) คุณเป็นอย่างไร ?( จ ) วิธีฉันเรื่องอะไร ? ของฉันสุขภาพ , การเงิน , งานโรงเรียน , ความสงบของฉันในใจของฉัน . . . . . . . ?( s ) ( สีแดงในหน้า และก็ออกควบคุม นี่ผมแค่พยายามสุภาพพูดตรงๆ ผมไม่ได้ด่าคุณเลยโดยการตั้งค่าหรือ " ถ่ายคร่อม " ความคาดหวังของพวกเขาจากการสนทนาในชีวิตประจำวันเหล่านี้ผู้ทดลองได้มองเห็น subtleties ของโลกีย์การมีปฏิสัมพันธ์ ตัวอย่างเช่นแม้ว่า " อย่างไรคุณ ? " มีความหมายมากที่สุด ไม่มีเรามีปัญหาใด ๆการรู้ว่ามันหมายความว่าอะไรในแบบสบาย ๆ