In this study, the Na+ accumulation

In this study, the Na+ accumulation pattern and salt tolerance of
the root was independent of the grafting process itself and scion,
indicating the importance of the selection and breeding of pumpkin
rootstock with high capacity to accumulate Na+ in the root
and decreased Na+ transport to the shoot. Similar results were also
obtained from experiments involving roses (Wahome et al., 2001)
and citrus rootstocks (Fernández-Ballester et al., 2003). In addition,
the salt-tolerant characteristic of pumpkin remained unchanged
regardless of the rootstock used. The pumpkin grafted onto cucumber
plants stored much Na+ in the stem, whereas the self-grafted
cucumber plants stored much Na+ in the leaf (data not shown).
The decreased Na+ transport from rootstock to scion, which is
required for cucumber salt tolerance, is primarily driven by the
pumpkin rootstock. In fact, the cucumber part of grafted cucumber
was not exposed to real high salt concentrations. In a recent study,
Stegemann and Bock (2009) reported that plant grafting can result
in the exchange of genetic information via either large DNA pieces
or entire plastid genomes. However, gene transfer is restricted to
the contact zone between scion and rootstock. Thus, the use of
rootstock cannot change the sensitivity of scion itself to salt stress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานี้ Na + สะสมรูปแบบ และยอมรับเกลือของรากเป็นอิสระของกระบวนการ grafting เองและไซออนระบุความสำคัญของการเลือกและปรับปรุงพันธุ์ของฟักทองมีความจุสูงเพื่อสะสม Na + ในราก rootstockและลดลงนา + ขนส่งเพื่อการถ่ายภาพ คล้ายก็ยังได้จากการทดลองที่เกี่ยวข้องกับกุหลาบ (Wahome และ al., 2001)และ rootstocks ส้ม (Fernández Ballester et al., 2003) นอกจากนี้ลักษณะเกลือทนกับฟักทองยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไม่ rootstock ที่ใช้ Grafted บนแตงกวาฟักทองพืชเก็บนามาก + ก้าน ในขณะที่ grafted ตนเองแตงกวาพืชเก็บนามาก + ในใบไม้ (ข้อมูลไม่แสดง)การลดลงนา + ขนส่งจาก rootstock การไซออน ซึ่งเป็นจำเป็นสำหรับแตงกวาเกลือเผื่อ หลักการขับเคลื่อนโดยการrootstock ฟักทอง ในความเป็นจริง ส่วนแตงกวาของแตงกวา graftedได้สัมผัสกับความเข้มข้นเกลือสูงจริง ในการศึกษาล่าสุดStegemann และ Bock (2009) รายงานว่า พืช grafting สามารถทำในการแลกเปลี่ยนข้อมูลทางพันธุกรรมผ่านดีเอ็นเอขนาดใหญ่ทั้งชิ้นหรือ genomes พลาสติดทั้งหมด อย่างไรก็ตาม การถ่ายโอนยีนถูกจำกัดเขตติดต่อระหว่างไซออนและ rootstock ดังนั้น การใช้rootstock ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความไวของไซออนเพื่อความเครียดเกลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษานี้นา +
รูปแบบการสะสมและความอดทนเกลือรากเป็นอิสระจากกระบวนการปลูกถ่ายอวัยวะของตัวเองและการปลูกถ่ายอวัยวะ,
แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการเลือกและการปรับปรุงพันธุ์ของฟักทองต้นตอที่มีความจุสูงที่จะสะสม + นาในรากและลดลงการขนส่ง+ นาไป ยิง ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้รับจากการทดลองที่เกี่ยวข้องกับกุหลาบ (Wahome et al., 2001) และส้มต้นตอ (Fernández-Ballester et al., 2003) นอกจากนี้ลักษณะเกลือใจกว้างของฟักทองยังคงไม่เปลี่ยนแปลงโดยไม่คำนึงถึงต้นตอที่ใช้ ฟักทองทาบลงบนแตงกวาพืชที่เก็บไว้มาก + นาในต้นกำเนิดในขณะที่ตัวเองทาบพืชแตงกวาเก็บไว้มาก + นาในใบ (ไม่ได้แสดงข้อมูล). ลดลงการขนส่ง + นาจากต้นตอในการปลูกถ่ายอวัยวะซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความอดทนเกลือแตงกวาเป็นแรงผลักดันหลักจากต้นตอฟักทอง ในความเป็นจริงส่วนแตงกวาแตงกวาทาบไม่ได้สัมผัสกับความเข้มข้นของเกลือสูงจริง ในการศึกษาล่าสุด, Stegemann และเบียร์ (2009) รายงานว่าการปลูกถ่ายอวัยวะของพืชจะส่งผลในการแลกเปลี่ยนข้อมูลทางพันธุกรรมผ่านทั้งชิ้นดีเอ็นเอที่มีขนาดใหญ่หรือจีโนมทั้งหมดplastid อย่างไรก็ตามการถ่ายโอนยีนจะมีการ จำกัดเขตติดต่อระหว่างการปลูกถ่ายอวัยวะและแง่ง ดังนั้นการใช้ของต้นตอไม่สามารถเปลี่ยนความไวของการปลูกถ่ายอวัยวะของตัวเองกับความเครียดเกลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษานี้ เป็นรูปแบบการสะสมเกลือ ความอดทนของ
รากเป็นอิสระของการกระบวนการเอง และไซออน
แสดง , ความสำคัญของการคัดเลือกและการผสมพันธุ์ของต้นตอที่มีความจุสูงที่จะสะสมฟักทอง

นาในรากและลดลงนา ขนส่งไปยิง ผลที่คล้ายกันยัง
ที่ได้จากการทดลองที่เกี่ยวข้องกับดอกกุหลาบ ( wahome et al . , 2001 )
และ ต้นตอส้ม ( เฟร์นันเดซ ballester et al . , 2003 ) นอกจากนี้
เกลือใจกว้างคุณลักษณะของฟักทองยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่คำนึงถึงวิธีที่ใช้ ฟักทองกราฟต์ลงบนพืชแตงกวา
เก็บไว้มาก นาในลำต้น ในขณะที่ตนเองโดย
แตงกวาพืชเก็บไว้มาก นาในใบ ( ข้อมูลไม่แสดง ) .
2 นาการขนส่งจากต้นตอให้ไซออน ซึ่ง
ต้องใช้ความอดทน เกลือ แตงกวา เป็นหลักขับเคลื่อนด้วย
ฟักทองเล่าลือ . ในความเป็นจริง , แตงกวาส่วนหนึ่งของกราฟต์แตงกวา
ไม่ได้สัมผัสจริงสูง เกลือเข้มข้น ในการศึกษาล่าสุด และ
stegemann บ็อค ( 2009 ) รายงานว่าพืชตัดต่อได้ผล
ในการแลกเปลี่ยนข้อมูลทางพันธุกรรมที่ผ่านขนาดใหญ่ดีเอ็นเอชิ้น
หรือทั้งหมดของพลาสติดยีนส์ใหม่ . อย่างไรก็ตามการถ่ายโอนยีนจำกัด
เขตติดต่อระหว่างไซออน และความชัง . ดังนั้นการใช้
ต้นตอไม่สามารถเปลี่ยนความไวของไซออนเองเค็ม .