105 When either party to a contract

105 When either party to a contract has performed, an entity shall present the
contract in the statement of financial position as a contract asset or a
contract liability, depending on the relationship between the entity’s
performance and the customer’s payment. An entity shall present any
unconditional rights to consideration separately as a receivable.

106 If a customer pays consideration, or an entity has a right to an amount of
consideration that is unconditional (ie a receivable), before the entity transfers a
good or service to the customer, the entity shall present the contract as a
contract liability when the payment is made or the payment is due (whichever is
earlier). A contract liability is an entity’s obligation to transfer goods or services
to a customer for which the entity has received consideration (or an amount of
consideration is due) from the customer.

107 If an entity performs by transferring goods or services to a customer before the
customer pays consideration or before payment is due, the entity shall present
the contract as a contract asset, excluding any amounts presented as a
receivable. A contract asset is an entity’s right to consideration in exchange for
goods or services that the entity has transferred to a customer. An entity shall
assess a contract asset for impairment in accordance with IFRS 9. An
impairment of a contract asset shall be measured, presented and disclosed on
the same basis as a financial asset that is within the scope of IFRS 9 (see also
paragraph 113(b)).

108 A receivable is an entity’s right to consideration that is unconditional. A right to
consideration is unconditional if only the passage of time is required before
payment of that consideration is due. For example, an entity would recognise a
receivable if it has a present right to payment even though that amount may be
subject to refund in the future. An entity shall account for a receivable in
accordance with IFRS 9. Upon initial recognition of a receivable from a contract
with a customer, any difference between the measurement of the receivable in
accordance with IFRS 9 and the corresponding amount of revenue recognised
shall be presented as an expense (for example, as an impairment loss).

109 This Standard uses the terms ‘contract asset’ and ‘contract liability’ but does not
prohibit an entity from using alternative descriptions in the statement of
financial position for those items. If an entity uses an alternative description for
a contract asset, the entity shall provide sufficient information for a user of the
financial statements to distinguish between receivables and contract assets

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

105 เอนทิตีจะแสดงเมื่อได้ดำเนินการทั้งสองฝ่ายให้สัญญา การงบฐานะการเงินสินทรัพย์สัญญาสัญญาหรือสัญญาความรับผิดชอบ ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ระหว่างเอนทิตีประสิทธิภาพและการชำระเงินของลูกค้า เอนทิตีจะแสดงใด ๆสิทธิพิจารณาแยกเป็นลูกหนี้ไม่มีเงื่อนไข106 ถ้าลูกค้าชำระเงินพิจารณา หรือเอนทิตีมีสิทธิที่จะเป็นจำนวนพิจารณาที่ไม่มีเงื่อนไข (ie เป็นลูกหนี้), ก่อนการโอนย้ายของเอนทิตีหรือบริการให้กับลูกค้า เอนทิตีจะแสดงสัญญาเป็นการสัญญาความรับผิดชอบเมื่อมีการชำระ หรือชำระไม่ครบกำหนด (ใดก็จะก่อนหน้านี้) พันธะสัญญาเป็นข้อผูกมัดของเอนทิตีการโอนย้ายสินค้าหรือบริการการที่เอนทิตีที่ได้รับพิจารณา (หรือจำนวนพิจารณาคือครบกำหนด) จากลูกค้า107 ถ้าเอนทิตีที่ทำ ด้วยการโอนย้ายสินค้าหรือบริการให้กับลูกค้าก่อนลูกค้าชำระเงินพิจารณา หรือเอนทิตีจะแสดงก่อนการชำระเงินจะครบกำหนดสัญญาเป็นสินทรัพย์สัญญา ไม่รวมจำนวนเงินใด ๆ นำเสนอเป็นการลูกหนี้ เป็นสัญญาซึ่งเป็นเอนทิตี ของสิทธิในการพิจารณาใน exchange สำหรับสินค้าหรือบริการที่มีการโอนย้ายเอนทิตีลูกค้า เอนทิตีจะประเมินสินทรัพย์สัญญาสำหรับผลตาม IFRS 9 มีด้อยค่าของสินทรัพย์สัญญาจะถูกวัด นำเสนอ และเปิดเผยในพื้นฐานเดียวกันเป็นสินทรัพย์ทางการเงินที่อยู่ภายในขอบเขตของ IFRS 9 (โปรดดูย่อหน้า 113(b))108 เป็นลูกหนี้เป็นเอนทิตี ของสิทธิในการพิจารณาที่ไม่มีเงื่อนไข สิทธิที่จะพิจารณาได้โดยไม่มีเงื่อนไขถ้าเพียงกาลเวลาเป็นสิ่งจำเป็นก่อนครบกำหนดชำระเงินที่พิจารณาได้ ตัวอย่าง ทิจะรู้ความลูกหนี้มีสิทธินำไปชำระเงินแม้ว่าเงินนั้นอาจเรื่องการคืนเงินในอนาคต เอนทิตีจะบัญชีลูกหนี้ในสามัคคีกับ IFRS 9 ตามการรับรู้ลูกหนี้สัญญาเริ่มต้นกับลูกค้า ความแตกต่างระหว่างการประเมินของลูกหนี้ในสามัคคีกับ IFRS 9 และจำนวนรายได้ที่ยังสอดคล้องกันจะแสดงเป็นค่าใช้จ่าย (เช่น เป็นการขาดทุนด้อยค่า)109 มาตรฐานนี้ใช้เงื่อนไข 'สัญญาสินทรัพย์' และ 'พันธะสัญญา' แต่ไม่ห้ามไม่ให้หน่วยงานใช้คำอธิบายทางเลือกในคำสั่งของฐานะการเงินสำหรับสินค้า ถ้าคำอธิบายอื่นสำหรับใช้เอนทิตีสินทรัพย์เป็นสัญญา เอนทิตีจะให้ข้อมูลที่เพียงพอสำหรับผู้ใช้งบการเงินเพื่อแยกระหว่างลูกหนี้และสินทรัพย์สัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

105
เมื่อทั้งสองฝ่ายที่จะเซ็นสัญญาได้ดำเนินกิจการจะนำเสนอการทำสัญญาในงบแสดงฐานะทางการเงินเป็นสินทรัพย์สัญญาหรือมีความรับผิดสัญญาขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ระหว่างของกิจการที่ผลการดำเนินงานและการชำระเงินของลูกค้า กิจการต้องแสดงใด ๆสิทธิที่ไม่มีเงื่อนไขที่จะพิจารณาแยกเป็นลูกหนี้. 106 หากลูกค้าจ่ายการพิจารณาหรือนิติบุคคลที่มีสิทธิที่จะปริมาณของพิจารณาที่ไม่มีเงื่อนไข(เช่นรับ) ก่อนที่กิจการถ่ายโอนที่ดีหรือบริการให้กับลูกค้านิติบุคคลที่จะนำเสนอการทำสัญญาเป็นที่รับผิดสัญญาเมื่อชำระเงินหรือการชำระเงินเป็นเพราะ(แล้วแต่จำนวนใดจะถึงก่อน) หนี้สินที่อาจเกิดสัญญาเป็นภาระหน้าที่ของกิจการที่จะถ่ายโอนสินค้าหรือบริการให้กับลูกค้าที่กิจการได้รับการพิจารณา(หรือจำนวนเงินของการพิจารณาเป็นเพราะ) จากลูกค้า. 107 หากกิจการที่ดำเนินการโดยการโอนสินค้าหรือบริการให้กับลูกค้าก่อนลูกค้าจ่ายพิจารณาหรือก่อนการชำระเงินเป็นเพราะกิจการที่จะนำเสนอการทำสัญญาเป็นสินทรัพย์สัญญาไม่รวมจำนวนเงินใด ๆ ที่นำเสนอเป็นลูกหนี้ สินทรัพย์สัญญา บริษัท มีสิทธิที่จะพิจารณาในการแลกเปลี่ยนสินค้าหรือบริการที่กิจการได้โอนให้กับลูกค้า กิจการจะต้องประเมินสินทรัพย์ที่สัญญาการด้อยค่าสอดคล้องกับ IFRS 9. การด้อยค่าของสินทรัพย์ที่สัญญาจะเป็นที่วัดได้นำเสนอและเผยแพร่บนพื้นฐานเดียวกับสินทรัพย์ทางการเงินที่อยู่ในขอบเขตของ IFRS 9 (ดู 113 วรรค ( ข)). 108 ลูกหนี้คือ บริษัท มีสิทธิที่จะพิจารณาที่ไม่มีเงื่อนไข สิทธิที่จะพิจารณาคือไม่มีเงื่อนไขถ้าเพียงแต่กาลเวลาจะต้องก่อนที่จะมีการชำระเงินของการพิจารณาว่าเป็นเพราะ ยกตัวอย่างเช่นกิจการจะรับรู้ลูกหนี้ถ้ามันมีสิทธิที่จะชำระเงินในปัจจุบันแม้ว่าจำนวนเงินที่อาจจะเป็นเรื่องการคืนเงินในอนาคต กิจการจะบัญชีสำหรับลูกหนี้ตาม IFRS 9. การรับรู้เมื่อเริ่มต้นของลูกหนี้จากการทำสัญญากับลูกค้า, ความแตกต่างระหว่างการวัดมูลค่าของลูกหนี้ในใด ๆตาม IFRS 9 และจำนวนเงินที่สอดคล้องกันของรายได้รับการยอมรับจะนำเสนอเป็นค่าใช้จ่าย (เช่นเป็นขาดทุนจากการด้อย). 109 มาตรฐานนี้จะใช้แง่สินทรัพย์สัญญา 'และ' ความรับผิดสัญญา 'แต่ไม่ได้ห้ามนิติบุคคลจากการใช้ทางเลือกรายละเอียดในงบที่ฐานะทางการเงินสำหรับรายการเหล่านั้น ถ้าองค์กรใช้คำอธิบายทางเลือกสำหรับสินทรัพย์สัญญากิจการต้องจัดให้มีข้อมูลที่เพียงพอสำหรับผู้ใช้ที่งบการเงินที่จะแยกแยะระหว่างลูกหนี้และสินทรัพย์สัญญา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ให้คู่สัญญามีการเอนทิตีจะถวาย
สัญญาในงบแสดงฐานะทางการเงินเป็นสินทรัพย์หรือหนี้สินสัญญา
สัญญาขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพของ
เอนทิตี และการชำระเงินของลูกค้า องค์กรจะนำเสนอใด ๆสิทธิในการพิจารณาแยก
จำกัด เป็นลูกหนี้

ถ้าลูกค้าจ่ายในการหรือนิติบุคคลมีสิทธิจํานวน
พิจารณาที่ไม่มีเงื่อนไข ( เช่นลูกหนี้ ) ก่อนที่นิติบุคคลโอน
ดีหรือบริการให้แก่ลูกค้า กิจการจะเสนอสัญญาเป็นสัญญา ความรับผิด
เมื่อชําระเงิน หรือจ่ายเงินครบ ( ก็ตาม
ก่อนหน้านี้ ) ในสัญญา ความรับผิดเป็นหน้าที่ของระบบการโอนสินค้าหรือบริการ
เป็นลูกค้าที่องค์กรได้รับการพิจารณา ( หรือจำนวนของ
พิจารณาเนื่องจาก ) จากลูกค้า

ถ้ากิจการดำเนินการโดยการโอนสินค้าหรือบริการไปยังลูกค้าก่อน
ลูกค้าจ่ายพิจารณา หรือก่อนชําระเงิน แต่ กิจการจะเสนอ
สัญญาเป็นสัญญาสินทรัพย์ , ยกเว้น ยอดเงินใด ๆที่นำเสนอโดย
ลูกหนี้