Project Mercury was the first human

Project Mercury was the first human spaceflight program of the United States led by its newly created space agency NASA. It ran from 1959 through 1963 with the goal of putting a human in orbit around the Earth, and doing it before the Soviet Union, as part of the early space race. It involved seven astronauts flying a total of six solo trips. On May 5, 1961, Alan Shepard became the first American in space in a suborbital flight after the Soviet Union had put Yuri Gagarin into orbit one month earlier. John Glenn became the first American to reach orbit on February 20, 1962. He was the third person to do so, after Soviet Gherman Titov made a day-long flight in August 1961. When the project ended in May 1963, the Americans' NASA program was still behind the Soviet space program, but the gap was seen as closing.

The space race started in 1957 with the launch of the Soviet satellite Sputnik I. This came as a shock to the American public and led to the creation of NASA to gather the efforts in space exploration already existing in the US. After the launch of the first American satellite in 1958, manned space flight became the next goal. The spacecraft was produced by McDonnell Aircraft; it was cone shaped with room for one person together with supplies of water, food and oxygen for about one day in a pressurized cabin. It was launched from Cape Canaveral in Florida by a modified Atlas D or Redstone missile, and had an escape tower for protection from a failing rocket. The whole flight could be controlled from the ground through a network of tracking stations which also allowed communication with the astronaut. If necessary, the astronaut could take manual control. For reentry into Earth's atmosphere, small rockets were used to bring the spacecraft out of its orbit. A heat shield would protect the spacecraft from the heat of reentry, and a parachute would slow the craft for a water landing. Here both astronaut and spacecraft were picked up by helicopter and brought to a ship.

From a slow start with humiliating mistakes, the Mercury Project became popular worldwide and the manned flights were followed by millions on radio and TV not only in United States, but around the world. Apart from the manned missions, Mercury had a total of 20 unmanned launches as a part of the development of the project. This also involved test animals, most famously the chimpanzees Ham and Enos. Mercury laid the groundwork for Project Gemini and the follow-on Apollo moon-landing program, which was announced a few weeks after the first manned flight. The astronauts were collectively known as the "Mercury Seven" and they named their spacecraft with a "7" at the end. The project name was taken from Mercury, a Roman god. It is estimated to have cost $1.73 billion (current prices) and have involved the work of 2 million people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงการ Mercury โปรแกรมอวกาศครั้งแรกของสหรัฐอเมริกาที่นำ โดยองค์การอวกาศที่สร้างขึ้นใหม่ของนาซ่าได้ มันวิ่งจาก 1959 ถึง 1963 โดยมีเป้าหมายเพื่อทำให้มนุษย์ในวงโคจรใกล้โลก และทำก่อนสหภาพโซเวียต เป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันพื้นที่ต้น มันเกี่ยวข้องกับนักบินอวกาศ 7 บินทั้งหมดเดินทางเดี่ยว 6 บน 5 พฤษภาคม 1961 เพิร์ Alan กลายเป็น อเมริกันแรกในอวกาศในเที่ยวบิน suborbital หลังจากสหภาพโซเวียตได้วาง Yuri Gagarin สามดวงหนึ่งเดือนก่อนหน้านี้ จอห์นเกล็นน์กลายเป็น อเมริกันแรกถึงวงโคจรในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 1962 เขาเป็นคนสามให้ทำเช่นนั้น หลังจากโซเวียต Gherman Titov ทำบินวันยาว 1961 สิงหาคม เมื่อโครงการสิ้นสุดใน 1963 พฤษภาคม โปรแกรม NASA ของชาวอเมริกันก็ยังคงอยู่เบื้องหลังโครงการอวกาศโซเวียต แต่ช่องว่างที่ถือเป็นการปิดการ

การแข่งขันพื้นที่เริ่มต้นทั้งเปิดตัวดาวเทียมโซเวียต Sputnik ฉัน นี้มาเป็นช็อตให้ประชาชนอเมริกัน และนำไปสู่การสร้างของ NASA เพื่อรวบรวมความพยายามในการสำรวจอวกาศที่อยู่ในสหรัฐอเมริกา หลังจากเปิดตัวดาวเทียมอเมริกันแรกใน 1958 บิน manned กลายเป็น เป้าหมายต่อไป ยานอวกาศถูกผลิต โดยเครื่องบินแมคดอนเนลล์ กรวยรูปห้องสำหรับคนพร้อมอุปกรณ์ อาหาร และออกซิเจนประมาณหนึ่งวันในห้องโดยสารทางหนีได้ มันเปิดจากแหลมคานาเวอรัลในฟลอริดา โดยปรับเปลี่ยนแอตลาส D หรือขีปนาวุธ Redstone และมีทาวเวอร์หนีการป้องกันจรวดเสีย สามารถควบคุมการบินทั้งจากพื้นดินผ่านเครือข่ายสถานีติดตามซึ่งอนุญาตให้สื่อสารกับนักบินอวกาศยัง ถ้าจำเป็น นักบินอวกาศไม่สามารถใช้การควบคุมด้วยตนเอง Reentry ในบรรยากาศของโลก จรวดขนาดเล็กถูกใช้นำยานอวกาศออกจากวงโคจรของ โล่ป้องกันความร้อนจะปกป้องยานอวกาศการจากความร้อนของ reentry และร่มชูชีพจะช้ายานน้ำการขนย้ายสินค้า นี่มนุษย์อวกาศและยานอวกาศได้รับเฮลิคอปเตอร์และการจัดส่ง

จากเริ่มช้าลงด้วยข้อผิดพลาดอัปยศ โครงการ Mercury เป็นที่นิยมทั่วโลก และตามเที่ยวบิน manned ล้านบนวิทยุและทีวีไม่เพียงแต่ ในสหรัฐอเมริกา แต่ทั่วโลก นอกเหนือจากภารกิจ manned ดาวพุธมีทั้งหมด 20 เปิดตัวที่ไม่เป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาโครงการ นี้ยังทดสอบเกี่ยวข้องกับสัตว์ สุดซึ่ง chimpanzees Enos และแฮม ดาวพุธวางส่วนโครงการเมถุนและ follow-on อพอลโลลงจอดดวงจันทร์โปรแกรม ซึ่งได้ประกาศไม่กี่สัปดาห์หลังจากแรก manned บิน นักบินอวกาศได้โดยรวมเรียกว่าการ "ปรอทเจ็ด" และพวกเขาชื่อว่ายานอวกาศของพวกเขา ด้วยเป็น "7" จบ ชื่อโครงการได้มาจากดาวพุธ พระเจ้าโรมัน คาดจะมีต้นทุน $1.73 ล้าน (ราคาปัจจุบัน) และมีส่วนเกี่ยวข้องกับงาน 2 ล้านคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงการเมอร์เป็นโปรแกรม spaceflight มนุษย์คนแรกของสหรัฐฯที่นำโดยองค์การอวกาศของนาซ่าที่สร้างขึ้นใหม่ มันวิ่งจาก 1959 ผ่าน 1963 โดยมีเป้าหมายของการวางของมนุษย์ในวงโคจรรอบโลกและทำมันก่อนที่สหภาพโซเวียตเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่การแข่งขันในช่วงต้น มันเกี่ยวข้องกับเจ็ดนักบินอวกาศที่บินทั้งหมดหกเดินทางเดี่ยว วันที่ 5 พฤษภาคม 1961 อลัน Shepard กลายเป็นชาวอเมริกันคนแรกในอวกาศในเที่ยวบินประสบหลังจากสหภาพโซเวียตได้ใส่ยูริกาการินขึ้นสู่วงโคจรหนึ่งเดือนก่อนหน้านี้ เกล็นจอห์นกลายเป็นชาวอเมริกันคนแรกที่จะไปถึงวงโคจรเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 1962. เขาเป็นคนที่สามที่จะทำเช่นนั้นหลังจากที่ทำเที่ยวบินวันที่ยาวนานในสิงหาคม 1961. เมื่อโครงการสิ้นสุดวันที่พฤษภาคม 1963 โซเวียต Gherman Titov, ชาวอเมริกันนาซ่า โปรแกรมยังคงอยู่เบื้องหลังโครงการอวกาศโซเวียต แต่ช่องว่างที่ถูกมองว่าเป็นการปิดพื้นที่การแข่งขันเริ่มต้นในปี 1957 ด้วยการเปิดตัวของดาวเทียมสปุตนิโซเวียต I. นี้มาเป็นช็อตไปยังประชาชนชาวอเมริกันและนำไปสู่การสร้างของนาซาที่จะ รวบรวมความพยายามในการสำรวจพื้นที่ที่มีอยู่แล้วในสหรัฐอเมริกา หลังจากการเปิดตัวของดาวเทียมอเมริกันคนแรกในปี 1958, การบินอวกาศกลายเป็นเป้าหมายต่อไป ยานอวกาศถูกผลิตโดย McDonnell อากาศยาน มันเป็นรูปกรวยมีห้องพักสำหรับคนคนหนึ่งที่ร่วมกับวัสดุสิ้นเปลืองน้ำอาหารและออกซิเจนประมาณหนึ่งวันในห้องโดยสารที่มีแรงดัน มันเริ่มต้นจากแหลม Canaveral ในฟลอริด้าโดยมีการปรับเปลี่ยน Atlas D หรือจับกลุ่มขีปนาวุธและมีหอหลบหนีเพื่อป้องกันจรวดล้มเหลว เที่ยวบินทั้งหมดจะได้รับการควบคุมจากพื้นดินผ่านเครือข่ายของสถานีติดตามซึ่งยังได้รับอนุญาตให้ติดต่อสื่อสารกับนักบินอวกาศ หากจำเป็นให้นักบินอวกาศสามารถใช้การควบคุมด้วยตนเอง สำหรับย้อนเข้ามาในชั้นบรรยากาศของโลกจรวดขนาดเล็กถูกนำมาใช้เพื่อนำยานอวกาศออกไปจากวงโคจรของมัน ป้องกันความร้อนจะปกป้องยานอวกาศจากความร้อนของกลับเข้าไปใหม่และร่มชูชีพจะช้าเรือเพื่อเชื่อมโยงไปถึงน้ำ ที่นี่ทั้งสองนักบินอวกาศและยานอวกาศถูกหยิบขึ้นมาโดยเฮลิคอปเตอร์และนำไปที่เรือจากจุดเริ่มต้นช้ากับความผิดพลาดที่น่าอับอายโครงการเมอร์กลายเป็นที่นิยมทั่วโลกและมีเที่ยวบินประจำตามมาด้วยนับล้านในวิทยุและโทรทัศน์ไม่เพียง แต่ในสหรัฐอเมริกา แต่รอบ โลก นอกเหนือจากภารกิจประจำปรอทมีจำนวน 20 ลำกำลังใจเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาโครงการ นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับสัตว์ทดสอบที่มีชื่อเสียงมากที่สุดชิมแปนซีแฮมและ Enos ปรอทวางรากฐานสำหรับโครงการราศีเมถุนและโปรแกรมตามที่อพอลโลเชื่อมโยงไปถึงดวงจันทร์ซึ่งมีการประกาศไม่กี่สัปดาห์หลังจากเที่ยวบินแรกบรรจุ นักบินอวกาศที่ถูกเรียกว่า "เมอร์เซเว่น" และพวกเขาตั้งชื่อยานอวกาศของพวกเขาที่มี "7" ในตอนท้าย ชื่อโครงการถูกนำมาจากดาวพุธ, เทพเจ้าโรมัน มันเป็นที่คาดว่าจะมีค่าใช้จ่าย $ 1730000000 (ราคาปัจจุบัน) และมีความเกี่ยวข้องกับการทำงานของ 2 ล้านคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงการเมอร์คิวรีเป็นครั้งแรกโปรแกรม spaceflight มนุษย์ของสหรัฐอเมริกานำโดยสร้างขึ้นใหม่ขององค์การอวกาศนาซา มันวิ่งจาก 2502 ถึง 2506 โดยมีเป้าหมายของการวางมนุษย์ในวงโคจรรอบโลก และทำมันก่อนที่สหภาพโซเวียต เป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่การแข่งขันก่อน มันเกี่ยวข้องกับเจ็ดมนุษย์อวกาศบินทั้งหมดหกเดี่ยวเที่ยว เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 1961อลัน Shepard กลายเป็นชาวอเมริกันคนแรกในอวกาศในเที่ยวบินต่อคนหลังจากที่สหภาพโซเวียตได้ใส่ยูริ กาการินเข้าวงโคจรหนึ่งเดือนก่อนหน้านี้ จอห์น เกล็นน์กลายเป็นชาวอเมริกันคนแรกไปถึงวงโคจรเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ค.ศ. 1962 . เขาเป็นคนที่สามแล้ว หลังจากโซเวียตเยอร์มาน ติตอฟได้ทั้งวันเที่ยวบินในสิงหาคม 1961 . เมื่อโครงการสิ้นสุดวันที่พฤษภาคม 1963พวกอเมริกันนาซาโปรแกรมยังอยู่หลังโปรแกรมอวกาศโซเวียต แต่ช่องว่างที่เห็นเป็นปิด

พื้นที่การแข่งขันเริ่มต้นในปี 1957 ด้วยการเปิดตัวของสหภาพโซเวียตดาวเทียมสปุตนิกผมนี้มาเป็นช็อตที่อเมริกันชน และนำไปสู่การสร้างของนาซาได้รวบรวมความพยายามที่มีอยู่ในการสำรวจอวกาศ สหรัฐอเมริกา หลังจากการเปิดตัวของดาวเทียมอเมริกาครั้งแรกในปี 1958นายบิน เป็นเป้าหมายต่อไป ยานอวกาศถูกผลิตโดยแมคดอนเนลล์ เครื่องบิน มันเป็นกรวยรูปกับห้องสำหรับหนึ่งคนพร้อมกับเสบียง น้ำ อาหาร และออกซิเจนประมาณหนึ่งวันในกระท่อมความดัน ถูกเปิดใช้แล้วจากแหลมคานาเวอรัล ในรัฐฟลอริดา โดยดัดแปลง Atlas D หรือขีปนาวุธ Redstone และมีหนีทาวเวอร์สำหรับการล้มเหลวของจรวดเที่ยวบินทั้งหมดสามารถควบคุมได้จากพื้นดินผ่านทางเครือข่ายสถานีติดตามซึ่งยัง อนุญาตให้สื่อสารกับนักบินอวกาศ ถ้าจำเป็น นักบินอวกาศสามารถใช้ควบคุมด้วยมือ เพื่อย้อนเข้ามาในชั้นบรรยากาศของโลกจรวดขนาดเล็กถูกใช้เพื่อนำยานอวกาศออกจากวงโคจร ป้องกันความร้อน จะช่วยปกป้องจากความร้อนของจอดยานอวกาศ ,และร่มชะลอยานลงจอดในน้ำ ที่นี่ทั้งนักบินอวกาศยานอวกาศถูกเลือกขึ้นโดยเฮลิคอปเตอร์ และนำเรือ

จากเริ่มต้นช้า กับความผิดพลาดที่น่าอับอาย โครงการปรอทกลายเป็นที่นิยมทั่วโลกและจัดการเที่ยวบิน ตามด้วยนับล้านบนวิทยุและโทรทัศน์ไม่เพียง แต่ในสหรัฐอเมริกา แต่ทั่วโลก นอกจากจัดการภารกิจดาวพุธมีทั้งหมด 20 ถูกเปิดตัวเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาโครงการ นี้ยังเกี่ยวข้องกับการทดสอบสัตว์ ชื่อเสียงมากที่สุด ลิงชิมแปนซีแฮมนะ ปรอทวางรากฐานสำหรับราศีเมถุนและโครงการตามโครงการเชื่อมโยงไปถึงดวงจันทร์อพอลโล ซึ่งถูกประกาศในไม่กี่สัปดาห์หลังแรกประจำเที่ยวบินนักบินอวกาศนี้เรียกว่า " ปรอทเจ็ด " และพวกเขาตั้งชื่อยานอวกาศของพวกเขาด้วย " 7 " ในตอนท้าย ชื่อโครงการถ่ายจากปรอท โรมันพระเจ้า มันคือ คาดว่าจะมีค่าใช้จ่าย $ 1.73  พันล้าน ( ราคาปัจจุบัน ) และมีความเกี่ยวข้องกับงาน 2 ล้านคน