To investigatewhether a large SOE i

To investigatewhether a large SOE is associatedwith higher energysaving potential and CO2 abatement potential in China's power sector, we employ a Weighted Russell Directional Distance Function. This non-parametric non-radial DEA approach enables us to model bad output within an environmental production framework. The major strength of WRDDF is that it allows for non-proportionally adjustments of inputs and outputs. It thus makes it possible to investigate specific factor's inefficiency levels. This innovative methodology is applied to a unique sample of Chinese coal-fired power enterprises located in the Zhejiang province in the years 2004 and 2008. Each power enterprise is assumed to produce electricity and CO2with labor, capital and energy
input. By comparing with the target reference on the piecewise frontier under the DEA technology, themaximumfeasible energy-saving potential index (ESPI) and CO2 emission-abatement potential index (CAPI) for each power enterprise is estimated. Moreover, we perform statistical tests and find that large power enterprises are less efficient in 2004, but become more efficient in 2008 than small power enterprises in terms of energy utilization and CO2 emission. For the SOE, there is no statistical evidence on an inferior performance compared to non-SOE in 2004, but SOE exhibit higher efficiency than non-SOE in 2008. This dramatic change between 2004 and 2008 may result from the implementation of the “Top-1000 program” which set strict energy-saving targets for large power plants and SOE. We found that about 15.5% of energy (5.04 Mtce) and an associated 22.6% of CO2 (20.52 MtCO2) could be reduced if all enterprises would have performed efficiently in 2004. The energy-saving potential and emission reduction potential for power enterprise in 2008 decreased to 1.71 Mtce and 4.73 MtCO2, respectively. This change on the one hand highlights the urgency for China's coal-fired power enterprises to eliminate their inefficient production and emission levels (Yang and Pollitt, 2010). On the other hand, it confirmed the impact of the national energy-saving and emission-abatement strategy implemented since 2006 on the performance of enterprises. However, it also indicates that it is getting more and more difficult to further reduce the energy use and emission levels through efficiency improvements.
The measurement and analysis of the energy-saving potential and CO2 abatement potential index provide decision makerswith important information to design environmental regulation and assess its potential impact. If energy and climate policies are notmarket-based (like in general superior energy/climate taxes or emissions trading schemes), but rather based on command and control approaches, these indices help policy makers to set regulations based on enterprise characteristics, to identify enterprises with more capacity to save energy and cut inefficient emissions, and to allocate proper energy-saving and emissionreduction targets. Similar to Zhou et al. (2010)'s claim, small-sized, non-SOE power enterprises beyond the top-1000 enterprise program in 11th FYP should be included in future initiatives as they have a relatively greater space to eliminate inefficient energy utilization and associated CO2 emissions. Actually some provinces, i.e., Guangdong in the 11th FYP, had designed a similar top-1000 program and extended the programto awider scope of enterprise. Also the central government formulated in the 12th FYP another “Top-10,000 Enterprise Energy Conservation Action”, which can be seen as a ramp up of the “Top-1000 program”. Itwill cover around 17,000 enterpriseswith annual energy consumption excess 5000 tce. Nevertheless, policy implications have to be drawn very cautiously as our study faces important limitations. For example, the lack of information on generators and boilers prevents us from examining the effect of technology differences on abatement potentials which might play an important role.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Investigatewhether เสใหญ่มี associatedwith สูง energysaving ศักยภาพศักยภาพลดหย่อน CO2 ในภาคพลังงานของจีน เราใช้ถ่วงน้ำหนักรัสเซลทิศทางระยะทางฟังก์ชัน วิธีการ DEA ไม่รัศมีไม่ใช่พาราเมตริกนี้ช่วยให้เราสามารถรูปแบบการแสดงผลไม่ถูกต้องภายในกรอบการผลิตสิ่งแวดล้อม ความสำคัญของ WRDDF คือ จะช่วยให้การปรับปรุงไม่ใช่สัดส่วนของอินพุตและเอาท์พุต จึงทำให้มันสามารถตรวจสอบระดับ inefficiency เฉพาะปัจจัยการ วิธีการนวัตกรรมนี้จะใช้กับตัวอย่างที่ไม่ซ้ำขององค์กรพลังงานถ่านจีนที่ตั้งอยู่ในจังหวัดเจ้อเจียงในปี 2004 และ 2008 คาดว่าแต่ละองค์กรพลังงานผลิตไฟฟ้า และ CO2with แรงงาน เงินทุน และพลังงานป้อนข้อมูล มีประเมินดัชนีศักยภาพ (CAPI) สำหรับแต่ละองค์กรพลังงาน โดยเปรียบเทียบกับการอ้างอิงเป้าหมายบนชายแดน piecewise ภายใต้เทคโนโลยี DEA, themaximumfeasible ดัชนีศักยภาพประหยัดพลังงาน (ESPI) และปล่อยก๊าซ CO2-ลดหย่อน นอกจากนี้ เราทำการทดสอบทางสถิติ และพบว่า วิสาหกิจขนาดใหญ่ไฟจะมีประสิทธิภาพน้อยลงในปี 2004 แต่กลายเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้นในปี 2008 มากกว่าวิสาหกิจขนาดเล็กพลังงานใช้พลังงานและการปล่อยก๊าซ CO2 สำหรับเส หลักฐานทางสถิติไม่มีประสิทธิภาพน้อยเมื่อเทียบกับไม่เสในปี 2004 แต่เสแสดงประสิทธิภาพที่สูงกว่าไม่ใช่เส 2008 นี้เปลี่ยนแปลงระหว่างปี 2004 และ 2008 อาจได้จากงาน "Top 1000 โปรแกรม" ซึ่งกำหนดเป้าหมายการประหยัดพลังงานอย่างเข้มงวดสำหรับโรงไฟฟ้าขนาดใหญ่และเส เราพบว่าประมาณ 15.5 ล้านคน%ของพลังงาน (5.04 Mtce) และ% 22.6 การเชื่อมโยงของ CO2 (20.52 MtCO2) อาจจะลดลงถ้าองค์กรทั้งหมดจะต้องดำเนินอย่างมีประสิทธิภาพในปี 2004 การประหยัดพลังงานศักยภาพและมลพิษลดศักยภาพองค์กรพลังงานในปี 2551 ลดลง 1.71 Mtce และ 4.73 MtCO2 ตามลำดับ การเปลี่ยนแปลงนี้คงเน้นเร่งด่วนสำหรับวิสาหกิจพลังงานถ่านของจีนเพื่อกำจัดการผลิตต่ำและระดับมลพิษ (ยางและ Pollitt, 2010) ในทางกลับกัน มันยืนยันผลกระทบของชาติประหยัดพลังงานและลดมลพิษหย่อนกลยุทธ์ดำเนิน 2549 เกี่ยวกับประสิทธิภาพขององค์กร อย่างไรก็ตาม ก็ยังบ่งชี้ว่า มันเป็นการยากมากที่จะลดพลังงานใช้และมลพิษระดับผ่านการปรับปรุงประสิทธิภาพThe measurement and analysis of the energy-saving potential and CO2 abatement potential index provide decision makerswith important information to design environmental regulation and assess its potential impact. If energy and climate policies are notmarket-based (like in general superior energy/climate taxes or emissions trading schemes), but rather based on command and control approaches, these indices help policy makers to set regulations based on enterprise characteristics, to identify enterprises with more capacity to save energy and cut inefficient emissions, and to allocate proper energy-saving and emissionreduction targets. Similar to Zhou et al. (2010)'s claim, small-sized, non-SOE power enterprises beyond the top-1000 enterprise program in 11th FYP should be included in future initiatives as they have a relatively greater space to eliminate inefficient energy utilization and associated CO2 emissions. Actually some provinces, i.e., Guangdong in the 11th FYP, had designed a similar top-1000 program and extended the programto awider scope of enterprise. Also the central government formulated in the 12th FYP another “Top-10,000 Enterprise Energy Conservation Action”, which can be seen as a ramp up of the “Top-1000 program”. Itwill cover around 17,000 enterpriseswith annual energy consumption excess 5000 tce. Nevertheless, policy implications have to be drawn very cautiously as our study faces important limitations. For example, the lack of information on generators and boilers prevents us from examining the effect of technology differences on abatement potentials which might play an important role.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อ investigatewhether รัฐวิสาหกิจขนาดใหญ่ที่มีศักยภาพ associatedwith energysaving ที่สูงขึ้นและมีศักยภาพการลด CO2 ในภาคพลังงานของจีนเราจ้างถ่วงน้ำหนักรัสเซลระยะทางทิศทางฟังก์ชั่น นี้ที่ไม่พาราวิธี DEA รัศมีที่ไม่ช่วยให้เราสามารถจำลองการแสดงผลที่ไม่ดีที่อยู่ในกรอบการผลิตสิ่งแวดล้อม ความแข็งแรงที่สำคัญของ WRDDF ก็คือว่ามันจะช่วยให้การปรับเปลี่ยนที่ไม่ได้สัดส่วนของปัจจัยการผลิตและผล มันจึงทำให้มันเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบปัจจัยที่เฉพาะเจาะจงของระดับการขาดประสิทธิภาพ วิธีการนี้เป็นนวัตกรรมใหม่ที่นำมาใช้กับกลุ่มตัวอย่างที่เป็นเอกลักษณ์ของจีนถ่านหินผู้ประกอบการพลังงานตั้งอยู่ในจังหวัดเจ้อเจียงในปี 2004 และ 2008 ขององค์กรพลังงานแต่ละครั้งจะถูกสันนิษฐานว่าการผลิตไฟฟ้าและแรงงาน CO2with
เมืองหลวงและพลังงานการป้อนข้อมูล โดยเปรียบเทียบกับเป้าหมายในการอ้างอิงชายแดนค่ภายใต้เทคโนโลยี DEA ที่ themaximumfeasible ประหยัดพลังงานดัชนีที่มีศักยภาพ (ESPI) และปล่อย CO2 ลดดัชนีที่มีศักยภาพ (CAPI) สำหรับองค์กรไฟฟ้าแต่ละเป็นที่คาดกัน นอกจากนี้เรายังดำเนินการทดสอบทางสถิติและพบว่าผู้ประกอบการพลังงานขนาดใหญ่ที่มีประสิทธิภาพน้อยลงในปี 2004 แต่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าในปี 2008 ผู้ประกอบการไฟฟ้าขนาดเล็กในแง่ของการใช้พลังงานและการปล่อยก๊าซ CO2 สำหรับรัฐวิสาหกิจที่ไม่มีหลักฐานทางสถิติเกี่ยวกับประสิทธิภาพการทำงานที่ด้อยกว่าเมื่อเทียบกับการที่ไม่ได้จำหน่ายในปี 2004 แต่รัฐวิสาหกิจจัดแสดงมีประสิทธิภาพสูงกว่าที่ไม่ได้จำหน่ายในปี 2008 นี้การเปลี่ยนแปลงอย่างมากระหว่างปี 2004 และ 2008 อาจเกิดจากการดำเนินงานของ "ยอด โปรแกรม 1000 "ซึ่งกำหนดเป้าหมายการประหยัดพลังงานที่เข้มงวดสำหรับโรงไฟฟ้าขนาดใหญ่และรัฐวิสาหกิจ เราพบว่าประมาณ 15.5% ของพลังงาน (5.04 Mtce) และที่เกี่ยวข้อง 22.6% ของ CO2 (20.52 MtCO2) อาจจะลดลงหากผู้ประกอบการทุกคนจะได้ดำเนินการได้อย่างมีประสิทธิภาพในปี 2004 การประหยัดพลังงานที่มีศักยภาพและการปล่อยก๊าซที่มีศักยภาพสำหรับองค์กรลดการใช้พลังงานในปี 2008 ลดลง 1.71 และ 4.73 Mtce MtCO2 ตามลำดับ การเปลี่ยนแปลงนี้ในมือข้างหนึ่งไฮไลท์เร่งด่วนสำหรับผู้ประกอบการของจีนไฟฟ้าถ่านหินที่จะกำจัดการผลิตที่ไม่มีประสิทธิภาพของพวกเขาและระดับการปล่อยก๊าซ (ยางและ Pollitt 2010) ในทางกลับกันมันได้รับการยืนยันผลกระทบของกลยุทธ์ระดับชาติประหยัดพลังงานและลดการปล่อยก๊าซ-ดำเนินการตั้งแต่ปี 2006 ผลการดำเนินงานของผู้ประกอบการ แต่ก็ยังแสดงให้เห็นว่ามันจะได้รับมากขึ้นและยากที่จะลดการใช้พลังงานและระดับการปล่อยก๊าซผ่านการปรับปรุงประสิทธิภาพ.
การวัดและการวิเคราะห์ของการประหยัดพลังงานที่มีศักยภาพและดัชนีที่มีศักยภาพการลด CO2 ให้ตัดสินใจ makerswith ข้อมูลที่สำคัญในการออกแบบกฎระเบียบด้านสิ่งแวดล้อม และประเมินผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น หากพลังงานและนโยบายการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจะ notmarket-based (เช่นในการใช้พลังงานที่เหนือกว่าทั่วไป / ภาษีสภาพภูมิอากาศหรือการปล่อยรูปแบบการซื้อขาย) แต่ขึ้นอยู่กับคำสั่งและวิธีการควบคุมดัชนีเหล่านี้ช่วยให้ผู้กำหนดนโยบายในการตั้งกฎระเบียบขึ้นอยู่กับลักษณะขององค์กรที่จะระบุผู้ประกอบการที่มี ความจุมากขึ้นเพื่อประหยัดพลังงานและลดการปล่อยก๊าซที่ไม่มีประสิทธิภาพและการจัดสรรที่เหมาะสมประหยัดพลังงานและเป้าหมาย emissionreduction คล้ายกับโจวเอตอัล (2010) ของการเรียกร้องขนาดเล็กผู้ประกอบการใช้พลังงานที่ไม่ได้จำหน่ายเกินกว่าโปรแกรมขององค์กรชั้นนำ-1000 ในวันที่ 11 FYP ควรจะรวมอยู่ในการริเริ่มในอนาคตที่พวกเขามีพื้นที่ค่อนข้างมากขึ้นที่จะกำจัดการใช้พลังงานที่ไม่มีประสิทธิภาพและการปล่อย CO2 ที่เกี่ยวข้อง อันที่จริงบางจังหวัดเช่นกวางตุ้งใน FYP ที่ 11 ได้รับการออกแบบโปรแกรมบน-1000 ที่คล้ายกันและขยาย programto awider ขอบเขตขององค์กร นอกจากนี้รัฐบาลกลางสูตรใน FYP 12 อีก "ยอด 10,000 องค์กรอนุรักษ์พลังงานการกระทำ" ซึ่งสามารถมองเห็นเป็นทางลาดขึ้นของ "โปรแกรมยอดนิยม-1000" Itwill ครอบคลุมรอบ 17,000 enterpriseswith การใช้พลังงานประจำปี 5000 ส่วนที่เกิน TCE อย่างไรก็ตามผลกระทบที่มีนโยบายที่จะดึงความระมัดระวังมากเป็นการศึกษาของเราเผชิญกับข้อ จำกัด ที่สำคัญ ยกตัวอย่างเช่นการขาดข้อมูลเกี่ยวกับเครื่องกำเนิดไฟฟ้าและหม้อไอน้ำป้องกันเราจากการตรวจสอบผลกระทบของความแตกต่างของเทคโนโลยีในการลดศักยภาพซึ่งอาจมีบทบาทสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อ investigatewhether เป็นโซวขนาดใหญ่กับการอนุรักษ์และการลด CO2 สูงกว่าศักยภาพศักยภาพในภาคพลังงานของจีน เราจ้างรัสเซลทิศทางระยะทางน้ำหนักฟังก์ชัน นี้ไม่ใช้พารามิเตอร์รัศมีไม่ DEA วิธีการช่วยให้เราออกแบบการผลิตสิ่งแวดล้อมไม่ดีภายในกรอบกำลังหลักของ wrddf ก็คือว่ามันช่วยให้องค์กรปรับสัดส่วนของปัจจัยการผลิตและผลผลิต มันจึงทำให้มันเป็นไปได้ที่จะตรวจสอบระดับความเฉพาะปัจจัยของ วิธีการใหม่นี้จะใช้ตัวอย่างเฉพาะของวิสาหกิจจีนไฟฟ้า ตั้งอยู่ในจังหวัด Zhejiang ในปี 2004 และ 2008แต่ละองค์กรถือว่าเป็นพลังงานเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้า และแรงงาน co2with ทุน และ ค่าพลังงาน

โดยเปรียบเทียบกับเป้าหมายที่อ้างอิงในชายแดนใต้ว่าจะเป็นช่วง themaximumfeasible ดัชนีศักยภาพเทคโนโลยีประหยัดพลังงาน ( espi ) และคาร์บอนไดออกไซด์ลดศักยภาพดัชนี ( กะปิ ) สำหรับแต่ละอำนาจองค์กรคือประมาณ นอกจากนี้เราดำเนินการทดสอบทางสถิติ และพบว่า บริษัทพลังงานขนาดใหญ่ที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าในปี 2004 แต่กลายเป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้น ในปี 2008 กว่าวิสาหกิจไฟฟ้าขนาดเล็กในแง่ของการใช้พลังงาน และการปล่อยก๊าชคาร์บอนไดออกไซด์ สำหรับ โซ ไม่มีหลักฐานทางสถิติประสิทธิภาพด้อยกว่าเมื่อเทียบกับการไม่โซ ในปี 2004 แต่โซวแสดงประสิทธิภาพที่สูงขึ้นกว่าไม่โซ ในปี 2008นี้การเปลี่ยนแปลงอย่างมากระหว่าง 2004 และ 2008 อาจเป็นผลมาจากการใช้งานของ " top-1000 โปรแกรม " ซึ่งกำหนดเป้าหมายอย่างประหยัดพลังงาน โรงไฟฟ้าขนาดใหญ่ และโซว . เราพบว่าประมาณ 15.5% ของพลังงาน ( 5.04 mtce ) และที่ 22.6 % ของ CO2 ( 20.52 mtco2 ) อาจจะลดลง หากรัฐวิสาหกิจทั้งหมดจะดำเนินการอย่างมีประสิทธิภาพ ในปี 2004ประหยัดพลังงานและลดการปล่อยพลังงานที่มีศักยภาพ บริษัท ในปี 2008 ลดลง 1.71 mtce 4.73 และ mtco2 ตามลำดับ การเปลี่ยนแปลงนี้ในมือข้างหนึ่งเน้นความเร่งด่วนของจีนไฟฟ้าองค์กรจัดระดับการผลิตที่ไม่มีประสิทธิภาพและไอเสียของพวกเขา ( หยางและพัลลิต , 2010 ) บนมืออื่น ๆการยืนยันผลของการประหยัดพลังงานและลดการใช้กลยุทธ์แห่งชาติตั้งแต่ปี 2006 ในการดำเนินงานขององค์กร อย่างไรก็ตาม ยังพบว่า มันเป็นการยากมากที่จะลดการใช้พลังงานและการปล่อยผ่านการปรับปรุงระดับประสิทธิภาพ .