- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
“I’m a very private person, Miss St
“I’m a very private person, Miss Steele. I go a long way to protect my privacy. I don’t often give interviews,” he trails off.
“Why did you agree to do this one?”
“Because I’m a benefactor of the University, and for all intents and purposes, I couldn’t get Miss Kavanagh off my back. She badgered and badgered my PR people, and I admire that kind of tenacity.”
I know how tenacious Kate can be. That’s why I’m sitting here squirming uncomfortably under his penetrating gaze, when I should be studying for my exams.
“You also invest in farming technologies. Why are you interested in this area?”
“We can’t eat money, Miss Steele, and there are too many people on this planet who don’t have enough to eat.”
“That sounds very philanthropic. Is it something you feel passionately about? Feeding the world’s poor?”
He shrugs, very non-committal.
“It’s shrewd business,” he murmurs, though I think he’s being disingenuous. It doesn’t make sense – feeding the world’s poor? I can’t see the financial benefits of this, only the virtue of the ideal. I glance at the next question, confused by his attitude.
“Do you have a philosophy? If so, what is it?”
“I don’t have a philosophy as such. Maybe a guiding principle – Carnegie’s: ‘A man who acquires the ability to take full possession of his own mind may take possession of anything else to which he is justly entitled.’ I’m very singular, driven. I like control – of myself and those around me.”
“So you want to possess things?” You are a control freak.
“I want to deserve to possess them, but yes, bottom line, I do.”
“You sound like the ultimate consumer.”
“I am.” He smiles, but the smile doesn’t touch his eyes. Again this is at odds with someone who wants to feed the world, so I can’t help thinking that we’re talking about something else, but I’m absolutely mystified as to what it is. I swallow hard. The temperature in the room is rising or maybe it’s just me. I just want this interview to be over. Surely Kate has enough material now? I glance at the next question.
“You were adopted. How far do you think that’s shaped the way you are?” Oh, this is personal. I stare at him, hoping he’s not offended. His brow furrows.
“I have no way of knowing.”
My interest is piqued.
“How old were you when you were adopted?”
“That’s a matter of public record, Miss Steele.” His tone is stern. I flush, again. Crap. Yes of course – if I’d known I was doing this interview, I would have done some research. I move on quickly.
“You’ve had to sacrifice a family life for your work.”
“That’s not a question.” He’s terse.
“Sorry.” I squirm, and he’s made me feel like an errant child. I try again. “Have you had to sacrifice a family life for your work?”
“I have a family. I have a brother and a sister and two loving parents. I’m not interested in extending my family beyond that.”
“Why did you agree to do this one?”
“Because I’m a benefactor of the University, and for all intents and purposes, I couldn’t get Miss Kavanagh off my back. She badgered and badgered my PR people, and I admire that kind of tenacity.”
I know how tenacious Kate can be. That’s why I’m sitting here squirming uncomfortably under his penetrating gaze, when I should be studying for my exams.
“You also invest in farming technologies. Why are you interested in this area?”
“We can’t eat money, Miss Steele, and there are too many people on this planet who don’t have enough to eat.”
“That sounds very philanthropic. Is it something you feel passionately about? Feeding the world’s poor?”
He shrugs, very non-committal.
“It’s shrewd business,” he murmurs, though I think he’s being disingenuous. It doesn’t make sense – feeding the world’s poor? I can’t see the financial benefits of this, only the virtue of the ideal. I glance at the next question, confused by his attitude.
“Do you have a philosophy? If so, what is it?”
“I don’t have a philosophy as such. Maybe a guiding principle – Carnegie’s: ‘A man who acquires the ability to take full possession of his own mind may take possession of anything else to which he is justly entitled.’ I’m very singular, driven. I like control – of myself and those around me.”
“So you want to possess things?” You are a control freak.
“I want to deserve to possess them, but yes, bottom line, I do.”
“You sound like the ultimate consumer.”
“I am.” He smiles, but the smile doesn’t touch his eyes. Again this is at odds with someone who wants to feed the world, so I can’t help thinking that we’re talking about something else, but I’m absolutely mystified as to what it is. I swallow hard. The temperature in the room is rising or maybe it’s just me. I just want this interview to be over. Surely Kate has enough material now? I glance at the next question.
“You were adopted. How far do you think that’s shaped the way you are?” Oh, this is personal. I stare at him, hoping he’s not offended. His brow furrows.
“I have no way of knowing.”
My interest is piqued.
“How old were you when you were adopted?”
“That’s a matter of public record, Miss Steele.” His tone is stern. I flush, again. Crap. Yes of course – if I’d known I was doing this interview, I would have done some research. I move on quickly.
“You’ve had to sacrifice a family life for your work.”
“That’s not a question.” He’s terse.
“Sorry.” I squirm, and he’s made me feel like an errant child. I try again. “Have you had to sacrifice a family life for your work?”
“I have a family. I have a brother and a sister and two loving parents. I’m not interested in extending my family beyond that.”
0/5000
"ฉันเป็นคนส่วนตัวมาก Steele นางสาว ผมไปแบบเพื่อปกป้องข้อมูลส่วนบุคคล ฉันไม่มักให้สัมภาษณ์ เขาเส้นทางออก"ทำไมไม่ได้คุณตกลงที่จะทำเช่นนี้""เพราะฉันกตัญญูของมหาวิทยาลัย และสำหรับทั้งหมด intents และวัตถุประสงค์ ฉันไม่สามารถได้รับคาวานอจห์นางสาวปิดหลัง เธอคนนั้นรบกวนคนนั้นรบกวนคน PR ของฉัน และฉันชื่นชมชนิดที่ tenacity กัน"รู้วิธีมีเคตสามารถ ที่ว่าทำไมผมมานั่งที่นี่ squirming uncomfortably ภายใต้สายตาผิวหนังของเขา เมื่อฉันควรเรียนการสอบของฉัน"คุณยังลงทุนในเทคโนโลยีการทำฟาร์ม ทำไมคุณสนใจด้านนี้""เราไม่กินเงิน นางสาว Steele และมีคนจำนวนมากบนโลกนี้ที่ไม่มีพอกิน""ที่เสียงมาก philanthropic มันเป็นสิ่งที่คุณรู้สึกเกี่ยวกับศิลป อาหารโลกของดี"เขาเทปซีด มากไม่-committal การ"มันเป็นธุรกิจไหวพริบ เขา murmurs แต่ฉันคิดว่า เขากำลังแสดงออกไม่ตรงกัน มันไม่เหมาะสมให้อาหารคนยากจนของโลก ไม่เห็นผลประโยชน์ทางการเงินนี้ เฉพาะคุณธรรมกับ ผมมองที่ถามถัดไป สับสน โดยทัศนคติของเขา"คุณมีปรัชญาหรือไม่ ถ้าดังนั้น มันคืออะไร""ฉันไม่มีปรัชญาเช่นกัน บางทีเป็นหลัก – คาร์เนกีเป็น: 'คนได้ฝึกฝนความสามารถในการครอบครองเต็มใจของเขาเองจะครอบครองอะไรที่เขาจะรับศรีวิชัยได้' ฉันมากเอกพจน์ ขับเคลื่อน ชอบควบคุม – ของตัวเองและคนรอบข้างฉัน""ดังนั้นคุณต้องมีสิ่งที่" คุณจะประหลาดควบคุม"อยากเจอมั่งพวกเขา แต่ใช่ ที่บรรทัดด้านล่าง ทำ""คุณเสียงเช่นผู้บริโภคที่ดีที่สุด""ฉัน" ยิ้ม แต่รอยยิ้มไม่สัมผัสสายตาของเขา อีกครั้ง เป็น at odds with คนที่ต้องการอาหารโลก ดังนั้นฉันไม่สามารถช่วยคิดที่เรากำลังพูดถึงสิ่งอื่น แต่ฉัน mystified แน่นอนว่ามันคืออะไร ฉันกลืนยาก อุณหภูมิในห้องสูงขึ้น หรือบางทีมันเป็นเพียงฉัน ฉันเพียงต้องการสัมภาษณ์ไป ก็ เคทมีวัสดุเพียงพอขณะนี้ ผมมองที่คำถามถัดไป"คุณได้ถูกนำมาใช้ วิธีไกลคุณคิดที่มีรูปแบบที่คุณ" โอ้ นี่เป็นส่วนบุคคล ผมมองว่า หวังว่า คงไม่เคือง Furrows คิ้วของเขา"ฉันไม่มีวิธีรู้"สนใจของฉันเป็น piqued"อายุได้คุณเมื่อคุณได้นำมาใช้หรือไม่""ที่เป็นเรื่องของสาธารณะคอร์ด นางสาว Steele" เสียงของเขาตรง ๆ ได้ ฉันล้าง อีกด้วย อึ ใช่แน่นอน – ถ้าฉันรู้จักฉันทำสัมภาษณ์นี้ ผมจะทำวิจัยบางอย่าง ฉันไปอย่างรวดเร็ว"คุณเคยเสียสละชีวิตครอบครัวการงานของคุณ""ที่ไม่ได้คำถาม" เขาเป็น terse"ขออภัย" ฉัน squirm และเขาได้ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นเด็กพเนจร ผมลองใหม่อีกครั้ง "คุณเคยเสียสละชีวิตครอบครัวการงานของคุณ""มีครอบครัว ฉันมีน้องชาย และน้องสาว และพ่อแม่ที่รัก 2 ฉันไม่สนใจในการขยายครอบครัวนอกเหนือจากนั้น"
การแปล กรุณารอสักครู่..
“I’m a very private person, Miss Steele. I go a long way to protect my privacy. I don’t often give interviews,” he trails off.
“Why did you agree to do this one?”
“Because I’m a benefactor of the University, and for all intents and purposes, I couldn’t get Miss Kavanagh off my back. She badgered and badgered my PR people, and I admire that kind of tenacity.”
I know how tenacious Kate can be. That’s why I’m sitting here squirming uncomfortably under his penetrating gaze, when I should be studying for my exams.
“You also invest in farming technologies. Why are you interested in this area?”
“We can’t eat money, Miss Steele, and there are too many people on this planet who don’t have enough to eat.”
“That sounds very philanthropic. Is it something you feel passionately about? Feeding the world’s poor?”
He shrugs, very non-committal.
“It’s shrewd business,” he murmurs, though I think he’s being disingenuous. It doesn’t make sense – feeding the world’s poor? I can’t see the financial benefits of this, only the virtue of the ideal. I glance at the next question, confused by his attitude.
“Do you have a philosophy? If so, what is it?”
“I don’t have a philosophy as such. Maybe a guiding principle – Carnegie’s: ‘A man who acquires the ability to take full possession of his own mind may take possession of anything else to which he is justly entitled.’ I’m very singular, driven. I like control – of myself and those around me.”
“So you want to possess things?” You are a control freak.
“I want to deserve to possess them, but yes, bottom line, I do.”
“You sound like the ultimate consumer.”
“I am.” He smiles, but the smile doesn’t touch his eyes. Again this is at odds with someone who wants to feed the world, so I can’t help thinking that we’re talking about something else, but I’m absolutely mystified as to what it is. I swallow hard. The temperature in the room is rising or maybe it’s just me. I just want this interview to be over. Surely Kate has enough material now? I glance at the next question.
“You were adopted. How far do you think that’s shaped the way you are?” Oh, this is personal. I stare at him, hoping he’s not offended. His brow furrows.
“I have no way of knowing.”
My interest is piqued.
“How old were you when you were adopted?”
“That’s a matter of public record, Miss Steele.” His tone is stern. I flush, again. Crap. Yes of course – if I’d known I was doing this interview, I would have done some research. I move on quickly.
“You’ve had to sacrifice a family life for your work.”
“That’s not a question.” He’s terse.
“Sorry.” I squirm, and he’s made me feel like an errant child. I try again. “Have you had to sacrifice a family life for your work?”
“I have a family. I have a brother and a sister and two loving parents. I’m not interested in extending my family beyond that.”
“Why did you agree to do this one?”
“Because I’m a benefactor of the University, and for all intents and purposes, I couldn’t get Miss Kavanagh off my back. She badgered and badgered my PR people, and I admire that kind of tenacity.”
I know how tenacious Kate can be. That’s why I’m sitting here squirming uncomfortably under his penetrating gaze, when I should be studying for my exams.
“You also invest in farming technologies. Why are you interested in this area?”
“We can’t eat money, Miss Steele, and there are too many people on this planet who don’t have enough to eat.”
“That sounds very philanthropic. Is it something you feel passionately about? Feeding the world’s poor?”
He shrugs, very non-committal.
“It’s shrewd business,” he murmurs, though I think he’s being disingenuous. It doesn’t make sense – feeding the world’s poor? I can’t see the financial benefits of this, only the virtue of the ideal. I glance at the next question, confused by his attitude.
“Do you have a philosophy? If so, what is it?”
“I don’t have a philosophy as such. Maybe a guiding principle – Carnegie’s: ‘A man who acquires the ability to take full possession of his own mind may take possession of anything else to which he is justly entitled.’ I’m very singular, driven. I like control – of myself and those around me.”
“So you want to possess things?” You are a control freak.
“I want to deserve to possess them, but yes, bottom line, I do.”
“You sound like the ultimate consumer.”
“I am.” He smiles, but the smile doesn’t touch his eyes. Again this is at odds with someone who wants to feed the world, so I can’t help thinking that we’re talking about something else, but I’m absolutely mystified as to what it is. I swallow hard. The temperature in the room is rising or maybe it’s just me. I just want this interview to be over. Surely Kate has enough material now? I glance at the next question.
“You were adopted. How far do you think that’s shaped the way you are?” Oh, this is personal. I stare at him, hoping he’s not offended. His brow furrows.
“I have no way of knowing.”
My interest is piqued.
“How old were you when you were adopted?”
“That’s a matter of public record, Miss Steele.” His tone is stern. I flush, again. Crap. Yes of course – if I’d known I was doing this interview, I would have done some research. I move on quickly.
“You’ve had to sacrifice a family life for your work.”
“That’s not a question.” He’s terse.
“Sorry.” I squirm, and he’s made me feel like an errant child. I try again. “Have you had to sacrifice a family life for your work?”
“I have a family. I have a brother and a sister and two loving parents. I’m not interested in extending my family beyond that.”
การแปล กรุณารอสักครู่..
" ฉันเป็นคน ส่วนตัวคุณสตีล . ผมจะไปนานวิธีในการปกป้องข้อมูลส่วนบุคคลของฉัน ฉันไม่ได้มักจะให้สัมภาษณ์ " เขาเส้นทางออก .
" ทำไมคุณเห็นด้วยที่จะทำเช่นนี้ ? "
" เพราะฉันเป็นผู้มีพระคุณของมหาวิทยาลัย และสำหรับ intents ทั้งหมดและใช้ในวัตถุประสงค์ ฉันไม่ได้พลาด Kavanagh ปิดหลังของฉัน เธอ badgered และ badgered คน PR ของฉันและฉันชื่นชมชนิดของมานะ "
.ผมรู้ยังไงเคทก็สามารถ . นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันนั่งอยู่ที่นี่ squirming อิหลักอิเหลื่อใต้เจาะจ้องมองเมื่อฉันควรจะอ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบ
" เธอยังลงทุนในการเกษตร เทคโนโลยี ทำไมคุณถึงสนใจในพื้นที่นี้ "
" เราไม่ได้กินเงินคุณสตีล และยังมีอีกหลายคนบนโลกนี้ที่ไม่ได้มีมากพอที่จะกิน . "
" ฟังดูเป็นกุศล .มันเป็นสิ่งที่คุณรู้สึกหลงใหลเกี่ยวกับ ? อาหารของโลกที่ยากจน "
เขา shrugs มาก ไม่ใช่การให้สัญญา .
" มันเป็นธุรกิจที่ชาญฉลาด " เขาพึมพำ แต่ฉันคิดว่าเขาไม่จริงใจไปหน่อย มันไม่มีเหตุผล–อาหารของโลกที่ยากจน ฉันไม่สามารถเห็นผลประโยชน์ทางการเงินจึงมีอุดมคติ ฉันเหลือบมองที่คำถามต่อไป สับสนโดยทัศนคติของเขา .
" คุณมีปรัชญา ?ถ้าเป็นเช่นนั้น , มันคืออะไร ? "
" ผมไม่มีปรัชญาเช่น บางทีหลักการ–คาร์เนกี : ' คนที่ได้รับความสามารถในการควบคุมเต็มรูปแบบของความคิดของเขาเองอาจใช้ความครอบครองของสิ่งอื่นที่เขายุติธรรมสิทธิ ' ฉันเอกพจน์ , ขับเคลื่อน ผมชอบการควบคุม–จากตัวเองและคนรอบข้างฉัน . "
" ดังนั้นคุณจึงต้องการที่จะครอบครองทุกสิ่ง " คุณจะบ้าอำนาจ .
" ผมต้องการที่จะสมควรที่จะมีพวกเขา แต่ใช่สายล่างค่ะ "
" เสียงเธอเหมือนผู้บริโภคสูงสุด "
" ผม " เขายิ้ม แต่รอยยิ้มไม่แตะตาของเขา อีกครั้งนี้เป็นปัญหากับคนที่อยากเลี้ยงโลก ดังนั้นฉันไม่สามารถช่วยคิด ว่าเรากำลังพูดเรื่องอะไร แต่ฉันประหลาดใจอย่างที่เป็นสิ่งที่มันเป็น . ฉันกลืนยากอุณหภูมิในห้องสูงขึ้น หรือบางทีมันก็แค่ฉัน ฉันต้องการสัมภาษณ์นี้จะผ่าน แน่นอนว่าเคทมีวัสดุเพียงพอหรือยัง ฉันเหลือบมองที่คำถามต่อไป .
" คุณเป็นลูกบุญธรรม ไกลแค่ไหนที่คุณคิดว่าตัวคุณ ? " โอ้ นี่เป็นเรื่องส่วนตัว ฉันจ้องเขา หวังว่าเขาจะไม่โกรธนะ คิ้วของเขาขมวด .
" ฉันไม่รู้ "
ฉันสนใจจะพุ่งพล่าน" คุณอายุเท่าไหร่ ตอนที่คุณถูกรับเลี้ยง ? "
" นั่นเป็นเรื่องของการบันทึกสาธารณะ คุณสตีล " น้ำเสียงของเขาคือ สเติร์น ฉันหน้าแดงอีกครั้ง อึ ใช่แน่นอน และถ้าผมรู้ว่าผมกำลังทำอะไร การสัมภาษณ์นี้ ผม จะต้องทำวิจัยบางอย่าง ผมย้ายอย่างรวดเร็ว .
" คุณเคยเสียสละชีวิตครอบครัวของคุณทำงาน . "
" นั่นไม่ใช่คำถาม มันกะทัดรัด .
" ขอโทษ " ฉันดิ้นและเขาก็ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นเด็กที่ประพฤติชั่ว . ฉันพยายามอีกครั้ง " คุณเคยเสียสละชีวิตครอบครัวสำหรับงานของคุณ ? "
" ผมมีครอบครัว ผมมีน้องชายและน้องสาวทั้งสอง และความรักของพ่อแม่ ผมไม่ได้สนใจในการขยายครอบครัว นอกเหนือจากนั้น "
" ทำไมคุณเห็นด้วยที่จะทำเช่นนี้ ? "
" เพราะฉันเป็นผู้มีพระคุณของมหาวิทยาลัย และสำหรับ intents ทั้งหมดและใช้ในวัตถุประสงค์ ฉันไม่ได้พลาด Kavanagh ปิดหลังของฉัน เธอ badgered และ badgered คน PR ของฉันและฉันชื่นชมชนิดของมานะ "
.ผมรู้ยังไงเคทก็สามารถ . นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันนั่งอยู่ที่นี่ squirming อิหลักอิเหลื่อใต้เจาะจ้องมองเมื่อฉันควรจะอ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบ
" เธอยังลงทุนในการเกษตร เทคโนโลยี ทำไมคุณถึงสนใจในพื้นที่นี้ "
" เราไม่ได้กินเงินคุณสตีล และยังมีอีกหลายคนบนโลกนี้ที่ไม่ได้มีมากพอที่จะกิน . "
" ฟังดูเป็นกุศล .มันเป็นสิ่งที่คุณรู้สึกหลงใหลเกี่ยวกับ ? อาหารของโลกที่ยากจน "
เขา shrugs มาก ไม่ใช่การให้สัญญา .
" มันเป็นธุรกิจที่ชาญฉลาด " เขาพึมพำ แต่ฉันคิดว่าเขาไม่จริงใจไปหน่อย มันไม่มีเหตุผล–อาหารของโลกที่ยากจน ฉันไม่สามารถเห็นผลประโยชน์ทางการเงินจึงมีอุดมคติ ฉันเหลือบมองที่คำถามต่อไป สับสนโดยทัศนคติของเขา .
" คุณมีปรัชญา ?ถ้าเป็นเช่นนั้น , มันคืออะไร ? "
" ผมไม่มีปรัชญาเช่น บางทีหลักการ–คาร์เนกี : ' คนที่ได้รับความสามารถในการควบคุมเต็มรูปแบบของความคิดของเขาเองอาจใช้ความครอบครองของสิ่งอื่นที่เขายุติธรรมสิทธิ ' ฉันเอกพจน์ , ขับเคลื่อน ผมชอบการควบคุม–จากตัวเองและคนรอบข้างฉัน . "
" ดังนั้นคุณจึงต้องการที่จะครอบครองทุกสิ่ง " คุณจะบ้าอำนาจ .
" ผมต้องการที่จะสมควรที่จะมีพวกเขา แต่ใช่สายล่างค่ะ "
" เสียงเธอเหมือนผู้บริโภคสูงสุด "
" ผม " เขายิ้ม แต่รอยยิ้มไม่แตะตาของเขา อีกครั้งนี้เป็นปัญหากับคนที่อยากเลี้ยงโลก ดังนั้นฉันไม่สามารถช่วยคิด ว่าเรากำลังพูดเรื่องอะไร แต่ฉันประหลาดใจอย่างที่เป็นสิ่งที่มันเป็น . ฉันกลืนยากอุณหภูมิในห้องสูงขึ้น หรือบางทีมันก็แค่ฉัน ฉันต้องการสัมภาษณ์นี้จะผ่าน แน่นอนว่าเคทมีวัสดุเพียงพอหรือยัง ฉันเหลือบมองที่คำถามต่อไป .
" คุณเป็นลูกบุญธรรม ไกลแค่ไหนที่คุณคิดว่าตัวคุณ ? " โอ้ นี่เป็นเรื่องส่วนตัว ฉันจ้องเขา หวังว่าเขาจะไม่โกรธนะ คิ้วของเขาขมวด .
" ฉันไม่รู้ "
ฉันสนใจจะพุ่งพล่าน" คุณอายุเท่าไหร่ ตอนที่คุณถูกรับเลี้ยง ? "
" นั่นเป็นเรื่องของการบันทึกสาธารณะ คุณสตีล " น้ำเสียงของเขาคือ สเติร์น ฉันหน้าแดงอีกครั้ง อึ ใช่แน่นอน และถ้าผมรู้ว่าผมกำลังทำอะไร การสัมภาษณ์นี้ ผม จะต้องทำวิจัยบางอย่าง ผมย้ายอย่างรวดเร็ว .
" คุณเคยเสียสละชีวิตครอบครัวของคุณทำงาน . "
" นั่นไม่ใช่คำถาม มันกะทัดรัด .
" ขอโทษ " ฉันดิ้นและเขาก็ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นเด็กที่ประพฤติชั่ว . ฉันพยายามอีกครั้ง " คุณเคยเสียสละชีวิตครอบครัวสำหรับงานของคุณ ? "
" ผมมีครอบครัว ผมมีน้องชายและน้องสาวทั้งสอง และความรักของพ่อแม่ ผมไม่ได้สนใจในการขยายครอบครัว นอกเหนือจากนั้น "
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- คุณสูงเท่าไร
- ถ้าเวลานั้นมาถึง
- ผมยังชอบภาษาอังกฤษ
- คนโบราณเชื่อกันว่า ในขณะที่กำลังสางหรือห
- dead line is tomorrow
- royal military academy in thailand
- หลง
- ขาย
- ยินดีที่ได้รู้จัก
- trustworthy
- royal
- But seldom talk to each other
- น้ำหนัก
- circumferentially placed
- Cause
- เฟิร์น
- งานเยอะ
- Respectively
- Occasional site visit to clients compan
- Are you sleeping ?
- 鲷鱼
- ขอโทษฉันง่วงมาก
- ผลลัพธ์ (ภาษาอังกฤษ) 3:I think if you wa
- what a lonely boy you are
