The tiger (Panthera tigris) is the

The tiger (Panthera tigris) is the largest cat species, reaching a total body length of up to 3.38 m (11.1 ft) over curves and exceptionally weighing up to 388.7 kg (857 lb) in the wild. Its most recognisable feature is a pattern of dark vertical stripes on reddish-orange fur with a lighter underside. The species is classified in the genus Panthera with the lion, leopard, jaguar and snow leopard. Tigers are apex predators, primarily preying on ungulates such as deer and bovids. They are territorial and generally solitary but social animals, often requiring large contiguous areas of habitat that support their prey requirements. This, coupled with the fact that they are indigenous to some of the more densely populated places on Earth, has caused significant conflicts with humans.

Tigers once ranged widely across Asia, from Turkey in the west to the eastern coast of Russia. Over the past 100 years, they have lost 93% of their historic range, and have been extirpated from southwest and central Asia, from the islands of Java and Bali, and from large areas of Southeast and Eastern Asia. Today, they range from the Siberian taiga to open grasslands and tropical mangrove swamps. The remaining six tiger subspecies have been classified as endangered by IUCN. The global population in the wild is estimated to number between 3,062 and 3,948 individuals, down from around 100,000 at the start of the 20th century, with most remaining populations occurring in small pockets isolated from each other, of which about 2,000 exist on the Indian subcontinent.[4] Major reasons for population decline include habitat destruction, habitat fragmentation and poaching. The extent of area occupied by tigers is estimated at less than 1,184,911 km2 (457,497 sq mi), a 41% decline from the area estimated in the mid-1990s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสือโคร่ง (Panthera tigris) เป็นพันธุ์แมวใหญ่ที่สุด ถึงความยาวของร่างกายทั้งหมดของถึง 3.38 เมตร 11.1 โค้ง และพิเศษน้ำหนัก ถึง 388.7 กก. (857 ปอนด์) ในป่า การยืดมากที่สุดคือ รูปแบบของลายแนวตั้งสีเข้มขนสีแดง-ส้มมีล่างเบา สายพันธุ์ที่จัดอยู่ในสกุล Panthera กับสิงโต เสือดาว เสือจากัวร์ และเสือดาวหิมะ เสือเป็นนักล่าเอเพ็กซ์ preying บน ungulates เช่นกวางและ bovids เป็นหลัก มีดินแดน และโดยทั่วไปโดดเดี่ยว แต่สังคมสัตว์ มักจะต้องใช้พื้นที่ขนาดใหญ่ติดกันที่อยู่อาศัยที่สนับสนุนความต้องการล่าเหยื่อ นี้ ควบคู่ไปกับความจริงที่ว่า พวกเขาเป็นชนพื้นเมืองของสถานที่มีประชากรหนาแน่นบนโลก เกิดขึ้นจากความขัดแย้งสำคัญกับมนุษย์เสือกันอยู่แพร่หลายทั่วเอเชีย จากตุรกีในตะวันตกไปฝั่งตะวันออกของรัสเซีย กว่า 100 ปี พวกเขาได้สูญเสีย 93% ของช่วงประวัติศาสตร์ และได้รับ extirpated จากตะวันตกเฉียงใต้และเอเชียกลาง จากเกาะชวาและบาหลี และพื้นที่ขนาดใหญ่ของตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียตะวันออก วันนี้ พวกเขาช่วงจากไทไซบีเรียเปิดทุ่งหญ้าและหนองน้ำของป่าชายเลนเขตร้อน ถูกแบ่งชนิดย่อยหกเสือเหลือพันธุ์ โดย IUCN โลกประมาณประชากรในป่าหมายเลขระหว่างบุคคล 3,062 และ 3,948 ลงจากประมาณ 100,000 ต้นของศตวรรษที่ 20 มีประชากรเหลือมากที่สุดที่เกิดขึ้นในช่องเล็กที่แยกจากกัน 2000 ที่มีอยู่ในอนุทวีปอินเดีย [4] เหตุผลหลักประชากรลดลงรวมถึงทำลายที่อยู่อาศัย การกระจายตัวของที่อยู่อาศัย และแย่ง ขอบเขตของพื้นที่ที่ครอบครอง โดยเสือประมาณที่กม. 2 1,184,911 น้อยกว่า (457,497 ตร.ไมล์), ลด 41% จากประมาณการในกลางปี 1990

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสือ (Panthera tigris) เป็นสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดแมวถึงความยาวลำตัวรวมถึง 3.38 เมตร (11.1 ฟุต) ในช่วงโค้งและเป็นพิเศษมีน้ำหนักถึง 388.7 กิโลกรัม (£ 857) ในป่า คุณลักษณะที่รู้จักมากที่สุดของมันคือรูปแบบของลายเส้นแนวตั้งสีเข้มขนสีแดงสีส้มที่มีก้นเบา สายพันธุ์ที่ถูกจัดอยู่ในจำพวกเสือกับสิงโตเสือดาว, จากัวร์และเสือดาวหิมะ เสือเป็นยอดล่าส่วนใหญ่ล่ากีบเช่นกวางและ bovids พวกเขาเป็นสัตว์ดินแดนและโดยทั่วไปโดดเดี่ยว แต่สังคมมักจะต้องใช้พื้นที่ขนาดใหญ่ที่อยู่ติดกันที่อยู่อาศัยที่รองรับความต้องการเหยื่อของพวกเขา นี่คู่กับความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นชนพื้นเมืองบางส่วนของสถานที่ที่มีประชากรหนาแน่นมากขึ้นบนโลกได้ก่อให้เกิดความขัดแย้งอย่างมีนัยสำคัญกับมนุษย์. เสือครั้งหนึ่งเคยอยู่ในช่วงกันอย่างแพร่หลายทั่วเอเชียจากตุรกีในทิศตะวันตกไปยังฝั่งตะวันออกของรัสเซีย ที่ผ่านมา 100 ปีที่พวกเขาได้สูญเสีย 93% ของช่วงประวัติศาสตร์ของพวกเขาและได้ถูกกำจัดไปจากทิศตะวันตกเฉียงใต้และเอเชียกลางจากเกาะชวาและบาหลีและจากพื้นที่ขนาดใหญ่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และเอเชียตะวันออก วันนี้พวกเขาช่วงจากไทไซบีเรียที่จะเปิดทุ่งหญ้าและป่าโกงกางหนองน้ำเขตร้อน ส่วนที่เหลืออีกหกย่อยเสือได้รับการจำแนกว่าเป็นอันตรายโดย IUCN ประชากรทั่วโลกในป่าที่คาดว่าจะมีจำนวนระหว่าง 3062 และ 3948 บุคคลลดลงจากประมาณ 100,000 ในช่วงเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20 โดยมีประชากรที่เหลือส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นในกระเป๋าเล็กที่แยกจากกันซึ่งประมาณ 2,000 มีอยู่ในอนุทวีปอินเดีย . [4] เหตุผลที่สำคัญสำหรับประชากรลดลงรวมถึงการทำลายแหล่งที่อยู่อาศัย, การกระจายตัวของที่อยู่อาศัยและการรุกล้ำ ขอบเขตของพื้นที่ที่ถูกครอบครองโดยเสืออยู่ที่ประมาณน้อยกว่า 1,184,911 กิโลเมตร 2 (457,497 ตารางไมล์) ลดลง 41% จากพื้นที่ประมาณในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990