wever, being an exchange student is

wever, being an exchange student is not always easy. I had a good start in school, my classes were just right for me, and my teachers were super friendly. However there were times when I felt really lonely. Even though I had met a lot of people and I felt I knew more people than the other exchange students, I felt lonely sometimes. This is because friendships grow. They do not come from nowhere, they need time. Time to trust, to respect, to like, and to have fun with each other. I walked to classes alone sometimes; I was not used to it. I tried to connect with people, but sometimes I was tired of trying. I do not blame the people for not talking to me; they just did not know what they should talk about with me. Sometimes I would get mad, because I thought that talking to a stranger must be the easiest thing on earth; you can ask everything: How it is like being in America, why I am here, where I am from, how old I am. And again, I was not used to being alone. I liked being at home, though. My family was awesome from the first minute.
However, I probably learned my best “life lesson”, because I did not have anybody to talk to during the first few weeks. I developed my own strategy. Every night before I would go to bed, I would think about the nice things that happened to me that day. I did this for over two months. During that time I learned to value the little things in life, such as a smile, a hug, a good conversation, a friend who helped me with homework, a good grade on my homework, somebody who told me “good job, Germany” ( that is my nickname), a plan for lunch, taking my dog out for a walk, getting to know somebody new, the sun, watering the garden, and a lot of other, little things. And I realized that this was the key to my happiness. Every night, I would fall asleep with a good thought, and I would wake up with a positive start in the day. This also made me realize that every experience, positive or negative brings you one step forward. There are no steps back. You learn from your mistakes, and that is worth more than doing everything the right way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

wever การเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนไม่เสมอง่าย ผมเริ่มต้นดีในโรงเรียน ชั้นเรียนของฉันถูกเหมาะกับฉัน และครูได้ง่ายสุด อย่างไรก็ตาม มีครั้งเมื่อรู้สึกเหงาจริง ๆ แม้ว่าฉันได้พบผู้คนมากมาย และผมรู้สึกว่า ผมรู้คนมากกว่าที่อื่น ๆ นักเรียนแลกเปลี่ยน ฉันรู้สึกเหงาบางครั้ง ทั้งนี้เนื่องจากการเติบโตของมิตรภาพ พวกเขาไม่ได้มาจากที่ไหน พวกเขาต้องใช้เวลา เวลาใจ เคารพ ชอบ และสนุกกับแต่ละอื่น ๆ ผมเดินทางไปเรียนคนเดียวบางครั้ง ผมไม่ใช้มัน ฉันพยายามที่จะเชื่อมต่อกับผู้คน แต่บางครั้งผมพยายามเบื่อ ผมไม่โทษคนสำหรับการไม่พูดคุยกับฉัน พวกเขาเพียงแค่ไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาควรพูดคุยกับฉัน บางครั้งขอให้บ้า เพราะผมคิดว่า การพูดคุยกับคนแปลกหน้าต้องเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดในโลก คุณสามารถถามทุกอย่าง: ว่าจะเป็นอเมริกา ทำไมฉันที่นี่ ผม อายุของผมได้ และอีกครั้ง ฉันจะไม่ใช้ในการอยู่คนเดียว ฉันอยู่บ้าน แม้ว่า ครอบครัวของฉันเป็นที่น่ากลัวจากนาทีแรกอย่างไรก็ตาม ฉันอาจจะเรียนรู้ของฉันที่ดีที่สุด "บทเรียนชีวิต" เพราะฉันไม่มีใครพูดถึงในช่วงสัปดาห์แรก ผมพัฒนากลยุทธ์ของตัวเอง ทุกคืนก่อนที่ฉันไปที่เตียง ฉันคิดว่า เกี่ยวกับสิ่งดีที่เกิดขึ้นกับผมในวันนั้น ฉันไม่นี้กว่าสองเดือน ในช่วงเวลาที่ ผมเรียนรู้กับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิต รอยยิ้ม การกอด การสนทนาที่ดี เพื่อนที่ช่วยให้ผม มีการบ้าน เกรดดีในบ้านของฉัน คนที่บอก "ดีงาน เยอรมนี" ค่า (นั่นคือชื่อเล่นของฉัน), แผนสำหรับอาหารกลางวัน พาสุนัขออกเดิน อยากเป็นคนใหม่ ดวงอาทิตย์ รดน้ำสวน และจำนวนมากของสิ่งอื่น ๆ น้อย และฉันรู้ว่า นี่คือกุญแจสำคัญสู่ความสุขของฉัน ทุกคืน ผมจะหลับไป ด้วยความคิดที่ดี และฉันจะตื่นขึ้นมา ด้วยการเริ่มต้นบวกในวัน นี้ยังทำให้ผมตระหนักว่า ทุกประสบการณ์ บวก หรือลบนำคุณก้าวไปข้างหน้า มีขั้นตอนไม่กลับมา คุณเรียนรู้จากความผิดพลาดของคุณ และที่มูลค่ามากกว่าทำทุกอย่างถูกต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วีเวอร์เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไม่ได้ง่ายเสมอ ฉันได้เริ่มต้นที่ดีในโรงเรียนชั้นเรียนของฉันเป็นเพียงที่เหมาะสมสำหรับฉันและครูของฉันมีความเป็นมิตรสุด แต่มีบางครั้งเมื่อฉันรู้สึกเหงาจริงๆ แม้ว่าฉันจะได้พบกับผู้คนจำนวนมากและผมก็รู้สึกว่าผมรู้ว่าผู้คนมากขึ้นกว่านักเรียนแลกเปลี่ยนเงินตราอื่น ๆ ผมรู้สึกเหงาบางครั้ง เพราะนี่คือมิตรภาพเติบโต พวกเขาไม่ได้มาจากที่ไหนเลยที่พวกเขาต้องการเวลา ใช้เวลาในการไว้วางใจที่จะเคารพจะชอบและจะได้สนุกกับแต่ละอื่น ๆ ฉันเดินไปเรียนคนเดียวบางครั้ง; ผมไม่ได้ใช้มัน ผมพยายามที่จะเชื่อมต่อกับคน แต่บางครั้งผมก็เหนื่อยกับการพยายาม ผมไม่โทษคนที่ไม่พูดกับผม; พวกเขาก็ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาควรจะพูดคุยเกี่ยวกับฉัน บางครั้งฉันจะได้รับบ้าเพราะผมคิดว่าการพูดคุยกับคนแปลกหน้าจะต้องเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดในโลก; คุณสามารถถามทุกอย่าง: มันเป็นวิธีการเหมือนอยู่ในอเมริกาทำไมฉันอยู่ที่นี่ที่ฉันมาจากวิธีเก่าผม และอีกครั้งผมไม่ได้ใช้ในการอยู่คนเดียว ผมชอบอยู่ที่บ้าน แต่ ครอบครัวของฉันก็น่ากลัวจากนาทีแรก.
แต่ผมอาจจะได้เรียนรู้ที่ดีที่สุด "บทเรียนชีวิต" ของฉันเพราะฉันไม่ได้มีใครที่จะพูดคุยกับในช่วงไม่กี่สัปดาห์แรก ผมพัฒนากลยุทธ์ของตัวเอง ทุกคืนก่อนที่ผมจะไปนอนผมจะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ดีที่เกิดขึ้นกับผมในวันนั้น ผมทำอย่างนี้มานานกว่าสองเดือน ในช่วงเวลานั้นผมได้เรียนรู้คุณค่าของสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตเช่นรอยยิ้ม, กอด, การสนทนาที่ดี, เพื่อนที่ช่วยให้ฉันมีบ้านเป็นเกรดที่ดีในบ้านของฉัน, คนที่บอกผมว่า "งานที่ดี, เยอรมัน" (นั่นคือชื่อเล่นของฉัน) แผนสำหรับมื้อกลางวันพาสุนัขของฉันออกมาเดินเล่น, การทำความรู้จักกับใครสักคนใหม่ดวงอาทิตย์, การรดน้ำสวนและอื่น ๆ จำนวนมากสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ และฉันตระหนักว่านี่คือกุญแจสู่ความสุขของฉัน ทุกคืนฉันจะหลับไปด้วยความคิดที่ดีและฉันจะตื่นขึ้นมากับการเริ่มต้นในเชิงบวกในวัน นอกจากนี้ยังทำให้ฉันรู้ว่าทุกประสบการณ์ในเชิงบวกหรือเชิงลบจะนำคุณหนึ่งก้าวไปข้างหน้า มีขั้นตอนที่ไม่กลับมา คุณเรียนรู้จากความผิดพลาดของคุณและที่มีค่ามากกว่าทำทุกอย่างถูกวิธี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วีเวอร์ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไม่ได้ง่ายเสมอ ฉันได้เริ่มต้นที่ดีในโรงเรียน , ชั้นเรียนของฉันมีเพียงขวาสำหรับฉัน และคุณครูสุดเป็นกันเอง อย่างไรก็ตาม มีครั้งเมื่อฉันรู้สึกเหงาจริงๆ ถึงแม้ว่าฉันได้เจอผู้คนมากมาย และผมรู้สึกว่าผมได้รู้จักคนมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆตรา ฉันรู้สึกเหงาในบางครั้ง นี้เป็นเพราะมิตรภาพที่งอกงาม พวกเขาไม่ได้มาจากที่ไหนเลย พวกเขาต้องการเวลา เวลาที่จะเชื่อใจ และเคารพ จะชอบ และสนุกกับแต่ละอื่น ๆ ฉันเดินไปเรียนคนเดียว บางครั้ง ผมก็ใช้มันไม่ได้ ฉันพยายามที่จะติดต่อกับผู้คน แต่บางครั้งผมก็เหนื่อยกับการพยายาม ผมไม่โทษคนไม่พูดกับผม พวกเขาก็ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาจะพูดเกี่ยวกับฉัน บางครั้งผมก็โกรธ เพราะคิดว่าคุยกับคนแปลกหน้าต้องเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดในโลก คุณสามารถถามทุกอย่างว่ามันเหมือน อเมริกา ข้าถึงได้มาที่นี่ ที่ที่ฉันจาก ผมอายุเท่าไหร่ และอีกครั้ง ผมไม่ได้อยู่คนเดียว ฉันชอบอยู่บ้านนะ ครอบครัวของฉันมันน่ากลัวตั้งแต่นาทีแรกแต่ผมอาจจะเรียนดีที่สุด " บทเรียนชีวิต " เพราะฉันไม่มีใครให้คุยในช่วงไม่กี่สัปดาห์แรก ผมพัฒนากลยุทธ์ของฉันเอง ทุกคืนก่อนที่ฉันจะเข้านอน ผมจะคิดถึงสิ่งดี ๆเกิดขึ้นกับผมในวันนั้น ผมทำแบบนี้มานานกว่าสองเดือน ในช่วงเวลาที่ฉันได้เรียนรู้ถึงคุณค่าสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิต เช่น ยิ้ม กอด การสนทนาที่ดี เพื่อนที่ช่วยให้ฉันมีการบ้าน เกรดดี การบ้าน มีคนบอกฉันว่า " ดีมาก เยอรมนี " ( นั่นคือชื่อเล่นของฉัน ) , การวางแผนมื้อเที่ยง ถ่ายหมา ฉันออกมาเดินเล่น ได้รู้จักคนใหม่ๆ ดวงอาทิตย์ รดน้ำสวน , และหลาย อื่น ๆ , เล็กๆ และฉันก็ตระหนักได้ว่า นี่เป็นกุญแจสู่ความสุขของฉัน ทุกๆคืน ผมจะหลับไปด้วยความคิดดี และผมก็ตื่นกับการเริ่มต้นที่ดีในวัน นี้ทำให้ฉันตระหนักว่า ทุกประสบการณ์ บวก หรือ ลบ พาคุณก้าวไปข้างหน้า ไม่มีขั้นตอนหลัง คุณเรียนรู้จากความผิดพลาดของคุณ และมีมูลค่ามากกว่า ทำทุกสิ่งได้