‘There’s no middle ground between b

‘There’s no middle ground between being in a relationship and not being in one either,’ she continued. ‘So you need to decide right now. I need to know where we stand so I know what to do from here on out.’

Min Ho held Shin Hye’s gaze for a long time. His eyes were starting to water, too. She could feel her heart pounding as she waited for a response. Please oppa. Please fight for me.

A tear ran down his cheek. ‘I’m sorry,’ he said faintly before looking down.

Shin Hye felt the walls closing in. It was as if something was blocking her lungs because she suddenly couldn’t breathe. She couldn’t stop the tears so she turned around and covered her mouth with her hand, muffling a sob. Not here, Shin Hye. Not in front of him, she told herself. She clenched her jaw and forced herself to get it together. With every ounce of energy she can gather, she spoke the last words she’ll say to him in a long time.

‘Don’t be. I get it. Annyeong, oppa,’ she said before heading out the door.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'มีพื้นไม่กลางระหว่างอยู่ในความสัมพันธ์และไม่มีในอย่างใดอย่างหนึ่ง เธอต่อไป ' ดังนั้นคุณต้องตัดสินใจตอนนั้น ต้องทราบจุดที่เรายืนเพื่อรู้ว่าจะทำอย่างไรที่ออกในงาน '

นาทีโฮจิมินห์จัด Shin Hye สายตาเป็นเวลานาน ตามีเริ่มต้นน้ำ เกินไป เธออาจรู้สึกเธอหัวใจห้ำหั่นกับเธอรอการตอบสนอง กรุณา oppa ต่อสู้โปรดให้ฉัน

น้ำตาวิ่งไปตามแก้มของเขา 'ฉันขอ เขากล่าวว่า รวย ๆ ก่อนมอง ลง

Shin Hye รู้สึกผนังปิด เป็นสิ่งที่ถูกบล็อกปอดของเธอเนื่องจากเธอก็ไม่สามารถหายใจได้ เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาเธอหันไปรอบ ๆ และครอบปากของเธอ ด้วยมือของเธอ muffling เป็น sob ไม่นี่ Shin Hye ไม่หน้าเขา เธอบอกตัวเอง เธอกัดกรามของเธอ และบังคับให้ตัวเองเข้าด้วยกัน กับทุกออนซ์ของเธอสามารถรวบรวมพลังงาน เธอพูดคำสุดท้ายที่เธอจะพูดกับเขาเป็นเวลานาน

' ดอนไม่ได้ ฉันได้รับมัน Annyeong, oppa เธอบอกว่า ก่อนออกจากประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ไม่มีพื้นกลางระหว่างอยู่ในความสัมพันธ์และไม่เป็นในหนึ่งอย่างใดอย่างหนึ่งเป็น' เธอยังคง 'ดังนั้นคุณต้องตัดสินใจตอนนี้ ฉันต้องการที่จะทราบว่าเรายืนอยู่ดังนั้นฉันรู้ว่าสิ่งที่จะทำจากที่นี่ที่ออก. มินโฮถือสายตาชินเฮมาเป็นเวลานาน ดวงตาของเขาได้เริ่มต้นลงไปในน้ำด้วย เธอจะรู้สึกห้ำหั่นหัวใจของเธอขณะที่เธอรอสำหรับการตอบสนอง กรุณาพี่ กรุณาต่อสู้สำหรับฉันน้ำตาวิ่งลงแก้มของเขา 'ฉันขอโทษ "เขาพูดแผ่วเบาก่อนที่จะมองลงมาชินเฮรู้สึกว่าผนังปิดมามันก็เหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างที่ปิดกั้นปอดของเธอเพราะเธอก็ไม่สามารถหายใจ เธอไม่สามารถหยุดน้ำตาเธอจึงหันไปรอบ ๆ และปกคลุมปากของเธอด้วยมือของเธอปิดกั้นร้องไห้ ไม่ได้ที่นี่ชินเฮ ไม่ได้อยู่ในหน้าของเขาเธอบอกตัวเอง เธอกำแน่นกรามของเธอและบังคับให้ตัวเองที่จะได้รับมันเข้าด้วยกัน ด้วยออนซ์ของพลังงานที่เธอสามารถรวบรวมทุกคำที่เธอพูดสุดท้ายที่เธอจะพูดกับเขาในเวลานาน'ไม่ต้อง ฉันได้รับมัน Annyeong, พี่, 'เธอบอกว่าก่อนที่จะมุ่งออกไปที่ประตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มันไม่มีครึ่งๆกลางๆ ระหว่างอยู่ในความสัมพันธ์ และไม่ได้อยู่ในหนึ่งเหมือนกัน " เธอยังคง " งั้นคุณต้องตัดสินใจตอนนี้ ฉันต้องรู้ว่าเราอยู่ตรงไหน ผมรู้ว่าต้องทำจากที่นี่ที่ออก . '

มินโฮอุ้มชินเฮกำลังจ้องมองเป็นเวลานาน . ดวงตาของเขาเริ่มที่จะน้ำเหมือนกัน เธออาจรู้สึกว่าหัวใจเธอเต้นแรง ขณะที่เธอรอการตอบรับ ได้โปรดเถอะคะพี่ชาย

โปรดต่อสู้เพื่อฉันฉีกหนีลงมาที่แก้ม " ฉันขอโทษ " เขาพูดเบาๆ ก่อนจะมองลงไป

ชินเฮรู้สึกว่าผนังปิดใน มันเป็นถ้าบางอย่างขวางปอดของเธอ เพราะเธอก็หายใจไม่ได้ เธอไม่สามารถหยุดร้องไห้ เธอหันไปรอบ ๆและปิดปากของเธอกับมือของเธอเล่นสะอื้น ไม่นะ ชินเฮ ไม่ใช่ต่อหน้าเขา เธอบอกกับตัวเองเธอกำขากรรไกรของเธอและบังคับตัวเองที่จะได้รับมันเข้าด้วยกัน กับทุกออนซ์ของพลังงานที่เธอรวบรวม เธอพูดคำสุดท้ายที่เธอจะพูดกับเขามานาน

ห้ามอยู่ ฉันได้รับมัน annyeong ค่ะ ' เธอว่าก่อนออกประตู .