5.2 Measurement of Digestibility an

5.2 Measurement of Digestibility and Related Factors
Chromium oxide (Cr2O3) mixed with prepared diets and measured in the faeces provides a general comparison of the overall digestibility of a feed expressed as:

More specific measurements of digestibility now seem to be replacing the use of Cr2O3 as an indicator. Measurements of the caloric values of ingested food and faeces produced provides some part of the information for estimating the energy balance for a fish (oxygen consumption and growth rate are also needed). Alternatively, protein (measured as nitrogen content) or lipid content of food and faeces could be measured. In both cases the equation would be:

In measuring protein nitrogen, one really should take the nitrogen from the deaminated amino acids into account, which requires measuring the ammonia excreted by the gills (metabolic nitrogen). That equation should be:

Some of the most extensive studies on the digestibility of food components have been performed and reported by Phillips (1969) and readers should see these for detailed methods.
Several authors have combined the use of an indicator or other general measurement with measurement of one food component, generally protein. As an example. Smith and Lovell (1973) combined measurement of protein nitrogen with Cr2O3. Their equation was:

An earlier author (cited by Kapoor et al., 1975) used the same idea and substituted caloric values in feed and faeces for the Cr2O3 in the equation above. By comparing the digestibility of pure protein and of protein in practical diets. Smith and Lovell (1973) concluded that their combined indicator method gave results for catfish similar to the digestive coefficients in livestock feeding tables for concentrated feedstuffs.
Many of the methods described so far require the collection of faeces. A great variety of devices have been designed to do this, most of them producing a place with a low velocity water flow so that finely particulate faecal matter is not swept away. That this can be a problem is illustrated by Table 1 of this paper which shows significant differences between faecal composition in the trough and in the rectum. Post (1965) designed a holding chamber to reduce this problem by having static water around the posterior half of the fish and collecting the faeces from this water. Even collecting faeces from the rectum of fish does not solve all problems of faecal analysis because it is difficult to determine by their location in the hindgut when water reabsorption is complete. Thus faecal collection always includes some degree of compromise which affects the subsequent results and the comparability with other experiments.
The use of Mette's rods (tubes) has been made primarily by Russian investigators. The rods consist of short sections of glass tubing filled with solidified substrates; such as gelatin, coagulated egg white, starch paste, etc. The tubes are placed in the gut and recovered at some later time when the length of the tube emptied of substrate is measured as both a qualitative and quantitative indicator of digestion. Placing and recovering such tubes in the stomach is usually no problem, but getting them into the midgut is more difficult. In studying intestinal functions in carp and European bream (another cyprinid), one solution to placing the tubes in position was to cut one of the long loops of intestine and bring the ends out through the body wall, i.e., surgically make an intestinal fistula. The gut openings normally kept plugged, were opened to insert and remove the Mette's rods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5.2 ประเมิน Digestibility และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง
โครเมียมออกไซด์ (Cr2O3) ผสมกับอาหารที่เตรียมไว้ และวัดใน faeces แสดงการเปรียบเทียบทั่วไป digestibility โดยรวมของตัวดึงข้อมูลที่แสดงเป็น:

digestibility วัดเฉพาะตอนนี้ดูเหมือนจะ ถูกแทนใช้ Cr2O3 เป็นตัวบ่งชี้ วัดค่าแคลอริก faeces ผลิตติดเครื่องแล้วและมีบางส่วนของข้อมูลสำหรับการประเมินสมดุลพลังงานสำหรับปลา (อัตราการเจริญเติบโตและปริมาณการใช้ออกซิเจนยังจำเป็น) หรือ (วัดเป็นเนื้อหาไนโตรเจน) โปรตีนหรือไขมันของอาหารและ faeces อาจจะวัด จะได้สมการในทั้งสองกรณี:

ในวัดโปรตีนไนโตรเจน หนึ่งจริง ๆ ควรใช้ไนโตรเจนจากกรดอะมิโน deaminated พิจารณา ที่ต้องการวัดแอมโมเนียจะ excreted โดย gills (เผาผลาญไนโตรเจน) ว่า สมการควร:

บางการศึกษา digestibility ประกอบอาหารมากที่สุดได้ดำเนินการ และรายงาน โดยไขควง (1969) และผู้อ่านจะเห็นเหล่านี้สำหรับรายละเอียดวิธีการ
หลายผู้เขียนได้รวมการใช้ตัวบ่งชี้หรือวัดอื่น ๆ ทั่วไปกับวัดประกอบหนึ่งอาหาร โปรตีนทั่วไป เป็นตัวอย่าง สมิธและโลเวลลอด์จ (1973) รวมวัดโปรตีนไนโตรเจนกับ Cr2O3 สมการของถูก:

ก่อนหน้านี้ผู้เขียน (อ้างโดยกปู et al., 1975) ใช้แนวคิดเดียวกัน และทดแทนแคลอริกค่าอาหารและ faeces Cr2O3 ในสมการข้างต้น โดยการเปรียบเทียบ digestibility โปรตีนบริสุทธิ์ และโปรตีนในอาหารที่เป็นประโยชน์ สมิธและโลเวลลอด์จ (1973) สรุปว่า วิธีการของตัวบ่งชี้รวมให้ผลลัพธ์สำหรับปลาคล้ายกับสัมประสิทธิ์การย่อยอาหารในปศุสัตว์อาหารตาราง feedstuffs เข้มข้น
วิธีอธิบายไว้มากมายต้องใช้คอลเลกชันของ faeces อุปกรณ์ที่หลากหลายได้รับการออกแบบนี้ ส่วนใหญ่จะผลิตด้วยกระแสน้ำความเร็วต่ำเพื่อให้เรื่องฝุ่นประณีต faecal จะกวาดเก็บ ที่นี้อาจเป็นปัญหาจะแสดง โดยตารางที่ 1 ของเอกสารนี้ซึ่งแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างองค์ประกอบ faecal ราง และรูตูด โพสต์ (1965) ออกแบบห้องโฮลดิ้งเพื่อลดปัญหานี้ โดยมีน้ำคงสถานหลังครึ่งหนึ่งของปลา และเก็บ faeces จากน้ำ แม้เก็บ faeces จากรูตูดของปลาไม่ปัญหาทั้งหมดของ faecal วิเคราะห์เนื่องจากเป็นการยากที่จะกำหนด โดยตำแหน่งใน hindgut reabsorption น้ำเสร็จ ดังนั้น ชุด faecal เสมอรวมถึงบางส่วนของปัญหาซึ่งมีผลต่อความกับการทดลองอื่น ๆ และผลตามมา
การใช้ก้านของเจ้าหญิงเมตเต (หลอด) ได้หลักจากสืบสวนรัสเซีย ก้านใบประกอบด้วยส่วนที่สั้นของท่อแก้วที่เต็มไป ด้วยหล่อพื้นผิว ตุ๋น coagulated ไข่ขาว วางแป้ง ฯลฯ หลอดจะอยู่ในลำไส้ และกู้คืนในเวลาต่อมาเมื่อวัดความยาวของท่ออบของพื้นผิวเป็นทั้งแบบเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณตัวบ่งชี้ย่อยอาหาร วาง และกู้คืนหลอดดังกล่าวในท้องมักจะไม่มีปัญหา แต่การเดินทางไป midgut เป็นยาก ศึกษาฟังก์ชันลำไส้ในปลาคาร์ฟและทรายแดงยุโรป (cyprinid อื่น), วิธีการแก้ไขปัญหาการวางหลอดในตำแหน่งการ ตัดหนึ่งลูปยาวของลำไส้ และนำปลายออกผ่านผนังร่างกาย เช่น ผ่าตัดทำให้ดำลำไส้ได้ ก็เปิดลำไส้ปกติเก็บไว้เสียบเข้า การแทรก และลบของเมตเตก้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5.2 ค่าการย่อยได้ และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง
โครเมียมออกไซด์ ( Cr2O3 ) ผสมกับเตรียมอาหารและวัดในอุจจาระ มีการเปรียบเทียบทั่วไปของการย่อยโดยรวมของอาหารแสดงเป็น :

การวัดที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นของการย่อยได้ในขณะนี้ดูเหมือนจะเปลี่ยนใช้ Cr2O3 เป็นตัวชี้วัดการวัดค่าปริมาณแคลอรี่ของอาหารที่กิน และอุจจาระมีบางส่วนของข้อมูล เพื่อประเมินความสมดุลพลังงานสำหรับปลา ( การใช้ออกซิเจนและอัตราการเจริญเติบโตยังต้องการ ) อีกวิธีหนึ่งคือ โปรตีน ( วัดเป็นปริมาณไนโตรเจน ) หรือไขมันจากอาหาร และอุจจาระ อาจจะวัดได้ ในทั้งสองกรณีสมการจะเป็น :

ในการวัดปริมาณโปรตีนหนึ่งควรใช้ไนโตรเจนจาก deaminated กรดอะมิโนใน บัญชี ซึ่งต้องวัดแอมโมเนียออกมาจากเหงือก ( ไนโตรเจนเมตาบอลิซึม ) สมการที่ควรจะเป็น :

บางส่วนของการศึกษาที่กว้างขวางมากที่สุดในการย่อยได้ของส่วนประกอบอาหารที่ได้รับการรายงานโดย ฟิลลิปส์ ( 1969 ) และผู้อ่านจะเห็นเหล่านี้สำหรับวิธีการอย่างละเอียด
หลายผู้เขียนได้รวมการใช้ตัวชี้วัดทั่วไปอื่น ๆหรือกับการวัดองค์ประกอบหนึ่งในอาหารโดยทั่วไปโปรตีน เป็นตัวอย่าง สมิ ธและโลเวลล์ ( 1973 ) การวัดโปรตีนไนโตรเจนกับ Cr2O3 รวมกัน สมการของพวกเขาคือ :

ผู้เขียนก่อน ( อ้างโดย กาปูร์ et al . ,1975 ) ใช้ความคิดเดียวกันและใช้ค่าแคลอรี่ในอาหาร และอุจจาระสำหรับ Cr2O3 ในสมการข้างต้น โดยการเปรียบเทียบการย่อยได้ของโปรตีนบริสุทธิ์ และโปรตีนในอาหารจริง สมิ ธและโลเวลล์ ( 1973 ) สรุปได้ว่าตัวบ่งชี้ของวิธีการรวมกันให้ผลสำหรับปลาดุกคล้ายกับสัมประสิทธิ์การย่อยอาหารในสัตว์เลี้ยง ตารางเข้มข้นอาหารสัตว์
หลายวิธีการที่อธิบายเพื่อให้ห่างไกลเป็นคอลเลกชันของอุจจาระ ความหลากหลายของอุปกรณ์ที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อทำแบบนี้ ส่วนใหญ่ผลิตที่ระดับความเร็วน้ำไหลเพื่อให้ฝุ่นละอองละเอียดในเรื่องไม่กวาดออกไปที่สามารถปัญหาจะแสดงโดยตารางที่ 1 ของบทความนี้ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในองค์ประกอบในรางและในทวารหนัก โพสต์ ( 1965 ) ที่ออกแบบมาไว้ในห้อง เพื่อลดปัญหานี้ โดยมีสถิตน้ำรอบครึ่งส่วนหลังของปลาและเก็บอุจจาระจากน้ำนี่แม้เก็บอุจจาระจากลำไส้ใหญ่ของปลาไม่ได้แก้ปัญหาทั้งหมดของการวิเคราะห์ในเพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะกำหนดโดยตำแหน่งของพวกเขาใน hindgut เมื่อน้ำแก้วสมบูรณ์ ดังนั้น ในคอลเลกชันเสมอรวมถึงบางส่วนของการประนีประนอม ซึ่งส่งผลกระทบต่อผลลัพธ์ที่ตามมา และไม่สามารถเปรียบเทียบกับการทดลองอื่น ๆ
การใช้ mette เป็นแท่ง ( หลอด ) ได้เป็นหลัก โดยนักวิจัยของรัสเซีย แท่งประกอบด้วยส่วนสั้นของท่อแก้วที่เต็มไป ด้วยพื้นผิวที่แข็ง เช่น เจลาติน กันไข่ขาว หมักแป้ง ฯลฯท่อจะอยู่ในลำไส้และกู้คืนในเวลาต่อมาเมื่อความยาวของท่ออบ ( วัดเป็นทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ตัวบ่งชี้ย่อย การวางท่อและการกู้คืนเช่นในกระเพาะอาหารมักไม่มีปัญหา แต่พวกเขาได้รับในประสิทธิภาพและเหมาะสมได้ยากขึ้น ในการศึกษาฟังก์ชันลำไส้ในปลาคาร์พและยุโรปแดง ( วงศ์ปลาตะเพียนอีก )หนึ่งในโซลูชั่นเพื่อวางท่อในตำแหน่งถูกตัดหนึ่งของลูปยาวของลำไส้และเอาปลายออกทางผนังลำตัว เช่น ผ่าตัดให้มีลำไส้ ไส้ในช่องปกติก็เสียบปลั๊ก เปิดแทรกและลบของ mette แท่ง