One of Rauschenberg's first "combin

One of Rauschenberg's first "combines," Bed transcends the line between painting and sculpture through its Dadaist assemblage of traditional materials and the detritus of everyday life. Rauschenberg coined the term combine to describe a series of works from the 1950s and 1960s that literally combine the media of painting and sculpture within a single, three-dimensional art object.
Apocryphal or not, the legend behind the combine states that one day Rauschenberg ran out of canvas and turned instead to his bed linens, first scribbling on the pillow, sheets, and quilt with pencil, then rapidly dripping and spilling paint on them.
He then stretched the bed linens over a rectangular wooden support, in the place of a canvas, and attached the pillow and quilt in a way that made it appear as if the bed was made with only one corner un-tucked. He applied the paint in a loose, dripped, gestural fashion that calls to mind the authorial marks of Jackson Pollock and Willem de Kooning. However, the brushstroke in the combine was no longer a mark indicative of the artist's psyche, but an appropriated symbol designating a shift towards the external world within the avant-garde.
The found objects present more of an accurate portrait of Rauschenberg than the dripped paint, as they were items that he owned and used in his daily life, rather than an aesthetic sign borrowed from a previous generation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งของ Rauschenberg แรก "รวม เตียงกับบรรทัดระหว่างจิตรกรรมและประติมากรรม โดยผสมผสานวัสดุแบบดั้งเดิม Dadaist ของและ detritus ของชีวิตประจำวัน Rauschenberg เป็นรวมคำอธิบายชุดของผลงานจากช่วงทศวรรษ 1950 และ 1960s ที่รวมสื่อจิตรกรรมและประติมากรรมภายในวัตถุสามมิติ เดียวศิลปะอย่างแท้จริง ไม่มีลักฐาน หรือไม่ ตำนานหลังอเมริการวมวันหนึ่ง Rauschenberg พอผืนเปิดแทนของผ้าปูที่นอน scribbling ก่อน บนหมอน แผ่น ควิลท์ ด้วยดินสอ แล้วอย่างรวดเร็วขจี และออกสีนั้น เขายืดผ้าปูที่นอนมากกว่าแบบสี่เหลี่ยมไม้สนับสนุน เลิศ ผืนผ้า แล้วแนบหมอน และควิลท์ที่ทำให้มันปรากฏ เป็นนอนทำกับมุมเดียวยังไม่ได้ห้องพัก เขาใช้สีแฟชั่นหลวม dripped, gestural ที่เรียกไปใจหมาย authorial Jackson Pollock และวิลเล่ม de Kooning อย่างไรก็ตาม brushstroke ในการรวมได้ไม่ส่อ psyche ของศิลปิน แต่มีสัญลักษณ์ appropriated ลืมกะต่อโลกภายนอกภายใน avant-garde เครื่องหมาย วัตถุ found อยู่มากกว่าแนวตั้งความถูกต้องของ Rauschenberg กว่าสี dripped เป็นพวกเขาเขาเป็นเจ้าของ และใช้ในชีวิตประจำวัน สัญลักษณ์ความงามยืมมาจากรุ่นก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งใน Rauschenberg เป็นครั้งแรก "รวม" Bed ฟันฝ่าเส้นแบ่งระหว่างจิตรกรรมและประติมากรรมที่ผ่านการชุมนุม Dadaist ของวัสดุแบบดั้งเดิมและเศษซากของชีวิตประจำวัน Rauschenberg บัญญัติศัพท์คำรวมกันเพื่ออธิบายชุดของผลงานจากปี 1950 และ 1960 ที่แท้จริงรวมสื่อของภาพวาดและประติมากรรมภายในเดียวศิลปะวัตถุสามมิติ.
หลักฐานหรือไม่ตำนานที่อยู่เบื้องหลังการรวมรัฐว่าวันหนึ่ง Rauschenberg วิ่ง ออกจากผ้าใบและหันแทนที่จะผ้าปูเตียงของเขาเป็นครั้งแรกการเขียนหวัดบนหมอน, ผ้าปูที่นอนและผ้าห่มด้วยดินสอแล้วหยดอย่างรวดเร็วและมีสีหกกับพวกเขา.
จากนั้นเขาก็ยืดผ้าปูเตียงมากกว่าการสนับสนุนไม้สี่เหลี่ยมในสถานที่ที่ ผ้าใบและแนบหมอนและผ้าห่มในทางที่ทำให้มันดูราวกับว่าเตียงที่ถูกสร้างขึ้นมีเพียงหนึ่งมุมยกเลิกซุก เขาใช้สีในหลวมหยดแฟชั่น gestural ที่เรียกในใจเครื่องหมาย authorial ของแจ็คสันพอลล็อคและวิลเล็มเดอคูน อย่างไรก็ตาม brushstroke ในรวมก็ไม่ได้เป็นเครื่องหมายบ่งบอกถึงจิตใจของศิลปิน แต่เป็นสัญลักษณ์ที่เหมาะสมกำหนดการเปลี่ยนแปลงไปสู่โลกภายนอกภายในเปรี้ยวจี๊ด.
วัตถุที่พบนำเสนอมากขึ้นของภาพที่ถูกต้องของ Rauschenberg กว่าสีหยด ขณะที่พวกเขารายการที่เขาเป็นเจ้าของและใช้ในชีวิตประจำวันของเขามากกว่าที่เป็นสัญญาณของความงามที่ยืมมาจากรุ่นก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในเราเช่นแบร์กเป็นครั้งแรก " รวม " เตียงข้ามเส้นระหว่างจิตรกรรมและประติมากรรมที่ผ่านประชาคม dadaist ของวัสดุแบบดั้งเดิมและ detritus ของชีวิตประจําวัน เราชื่อว่า ระยะรวมอธิบายชุดของงานจากปี 1950 และ 1960 ที่หมายรวมสื่อของจิตรกรรมและประติมากรรมภายในครั้งเดียว วัตถุ ศิลปะสามมิติ
ไม่มีลักฐานหรือไม่ ตำนานหลังรวม ระบุว่า วันนึงเราวิ่งออกมาจากผ้าใบและหันแทนของเขา linens เตียงแรก เขียนบนหมอน ผ้าปูที่นอน และผ้านวมด้วยดินสอ แล้วอย่างรวดเร็ว หยดและหกสีนั้น
จากนั้นเขาก็ยืดผ้าเตียงมากกว่าสี่เหลี่ยมไม้พยุง ในสถานที่ของผ้าใบและแนบหมอนและผ้าห่มในลักษณะที่ทำให้มันปรากฏเป็นถ้าเป็นเตียงมีเพียงมุมเดียวอุนซุก . เขาใช้สีในหลวม , หยด , แฟชั่น gestural เรียกจิตเครื่องหมาย authorial ของแจ๊คสัน พอลล็อค และวิลเลมคูนิง . อย่างไรก็ตาม รอยในรวมไม่ใช่เครื่องหมายบ่งบอกถึงตัวตนของศิลปินแต่การใช้สัญลักษณ์การกำหนดเปลี่ยนต่อโลกภายนอก ภายใน เปรี้ยวจี๊ด
เจอวัตถุปัจจุบันมีภาพที่ถูกต้องของเรากว่าหยดสี ตามที่พวกเขามีรายการที่เขาเป็นเจ้าของ และใช้ในชีวิตประจําวันของเขา แทนที่จะมีความงามเซ็นยืมจากรุ่นก่อนหน้านี้ .