The path beyond the stone door was

The path beyond the stone door was even stranger. There were four similar doors in total that had to be destroyed, beyond each of which waited more Black Sieve Sect disciples.

As they proceeded, Meng Hao grew more and more cautious. Obviously, the Black Sieve Sect had investigated this area more than once. In fact, they seemed to have done so many times.

“These stone doors are like seals. This place….” Meng Hao looked ahead, his brow furrowed. Suddenly, he stopped moving. He wasn’t the only one; everyone stopped and stared ahead.

There in front of them was a large black door. This door was not made of stone, but rather of some metallic substance. It was inset into both cliff walls, and emitted a black glow. On the surface of the door was an enormous face. The face’s eyes were closed, as if it were sleeping.

As they approached, the eyes suddenly opened, and the face emitted a roar which caused everything to shake. Even Patriarch Violet Sieve couldn’t prevent himself from coughing up a mouthful of blood.

Meng Hao did as well. The blood spit up by the group of people turned into a stream that the giant face sucked in. After gobbling up the blood, it let out a burp.

The face’s voice was like the roar of thunder: “In accordance with the orders of my master, I guard Ultimate Vexation. Without the pendant, you may not enter the… Uh, what are you guys doing here again?”

Patriarch Violet Sieve and the beautiful woman both clasped hands and bowed deeply, reverent looks on their faces. Patriarch Violet Sieve pulled out a bamboo tube, out from which flew a dilapidated hide.

When he saw the hide, Meng Hao’s eyes narrowed. The feeling he got when looking at it was exactly the same as that from the strange figure that night.

As the hide flew out, the indistinct image of an eye appeared. The eye stared at Meng Hao.

Their gazes locked, and Meng Hao’s pupils constricted.

The hide unfurled and came to rest in front of the face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เส้นทางนอกเหนือจากประตูหินถูกแม้แต่คนแปลกหน้า มีประตูคล้ายสี่ทั้งหมดที่จะถูกทำลาย นอกเหนือจากแต่ละที่รอสาวกนิกายตะแกรงดำเพิ่มเติมตามที่พวกเขาดำเนินการ เมงเฮาเติบโตขึ้นและระมัดระวัง อย่างชัดเจน นิกายตะแกรงสีดำที่ได้ตรวจสอบพื้นที่นี้มากกว่าหนึ่งครั้ง ในความเป็นจริง พวกเขาดูเหมือนจะได้ทำหลาย ๆ ครั้ง"ประตูหินเหล่านี้ได้เช่นแมวน้ำ สถานที่แห่งนี้..." เฮา เมงมองไปข้างหน้า คิ้วของเขางุ่นง่าน ทันใดนั้น เขาหยุดเคลื่อนไหว ไม่ได้เป็นเพียงหนึ่ง ทุกคนหยุด และจ้องไปข้างหน้าหน้าของพวกเขาได้ประตูสีดำ ประตูนี้ไม่ได้ทำ จากหิน แต่ค่อนข้างบางสารโลหะ มันถูกสอดเข้าไปในกำแพงหน้าผาทั้งสอง และจากการเรืองแสงดำ บนพื้นผิวของประตูถูกใบหน้าใหญ่ ใบหน้าดวงตาถูกปิด ราวกับว่ากำลังนอนหลับอยู่พวกเขาเข้า ตาก็เปิด และใบหน้าจากเสียงคำรามที่เกิดทุกอย่างจะเขย่า แม้พระม่วงตะแกรงไม่สามารถป้องกันตัวเองจากไอขึ้นคำหนึ่งของเลือดเฮา เมงได้เป็นอย่างดี เลือดน้ำลายขึ้น โดยกลุ่มคนกลายเป็นกระแสที่ดูดหน้ายักษ์ หลังจากกลืนเลือด มันให้ออกการเรอเสียงของใบหน้าเป็นเหมือนเสียงคำรามของสายฟ้า: "ตามคำสั่งของโทของฉัน ฉันยามความเดือดร้อนที่สุด โดยไม่ต้องจี้ คุณไม่ต้องป้อนให้... กำลังพวกคุณทำอะไรที่นี่อีกครั้ง"พระม่วงตะแกรงและหญิงงามทั้งสอง clasped มือ และลงลึก reverent ลักษณะบนใบหน้า พระม่วงตะแกรงดึงท่อไม้ไผ่ ออกที่บินซ่อนความศัทธาเมื่อเขาเห็นซ่อน ตาเมงเฮา narrowed ความรู้สึกเขาได้เมื่อมองมันว่าเหมือนกับรูปแปลกจากคืนนั้นซ่อนบิน ภาพไม่ชัดตาดู ตาจ้องที่เฮาเมงGazes การล็อค และนักเรียนเมงเฮาไปซ่อน unfurled และมาพักผ่อนอยู่หน้าใบหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เส้นทางเกินประตูหินได้แม้แต่คนแปลกหน้า มีสี่ประตูที่คล้ายกันในทั้งหมดที่จะต้องทำลายเกินซึ่งแต่ละรอนานสาวกดำตะแกรงนิกาย. อยู่ในฐานะที่พวกเขาเดินเม้งเฮาขยายตัวมากขึ้นและระมัดระวังมากขึ้น เห็นได้ชัดว่าสีดำตะแกรงนิกายได้ตรวจสอบบริเวณนี้มากกว่าหนึ่งครั้ง ในความเป็นจริงพวกเขาดูเหมือนจะได้ทำมาแล้วหลายครั้ง. "ประตูหินเหล่านี้เช่นแมวน้ำ สถานที่แห่งนี้ ... . "เม้งเฮามองไปข้างหน้าของเขาขมวดคิ้ว ทันใดนั้นเขาหยุดเคลื่อนไหว เขาไม่ได้เป็นเพียงหนึ่ง; ทุกคนหยุดและจ้องมองไปข้างหน้า. มีในด้านหน้าของพวกเขาประตูสีดำขนาดใหญ่ ประตูนี้ไม่ได้ทำจากหิน แต่ของสารโลหะบาง มันถูกฝังทั้งผนังหน้าผาและปล่อยออกมาเรืองแสงสีดำ บนพื้นผิวของประตูเป็นใบหน้ามหาศาล ดวงตาใบหน้าถูกปิดราวกับว่ามันกำลังนอนหลับอยู่. ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามาใกล้ตาเปิดอย่างกระทันหันและใบหน้าที่ปล่อยออกมาแผดเสียงซึ่งทำให้ทุกอย่างที่จะเขย่า แม้พระสังฆราชม่วงตะแกรงไม่สามารถป้องกันตัวเองจากไอขึ้นคำหนึ่งของเลือด. เม้งเฮาได้เป็นอย่างดี .. เลือดคายขึ้นโดยกลุ่มคนที่กลายเป็นกระแสที่ใบหน้ายักษ์ดูดหลังจากกลืนเลือดก็ให้ออกเรอเสียงใบหน้าที่เป็นเหมือนเสียงคำรามของฟ้าร้อง: "ตามคำสั่งของฉัน ต้นแบบที่ดีที่สุดที่ฉันเฝ้ารำคาญ โดยไม่ต้องจี้คุณอาจไม่ใส่ ... เอ่อ, สิ่งที่พวกคุณทำอะไรที่นี่อีกครั้งหรือไม่ " พระสังฆราชม่วงตะแกรงและผู้หญิงที่สวยมือทั้งสองประสานและโค้งคำนับลักษณะอ่อนบนใบหน้าของพวกเขา พระสังฆราชม่วงตะแกรงดึงออกมาจากกระบอกไม้ไผ่ที่ออกจากที่ซ่อนบินทรุดโทรม. เมื่อเขาเห็นหนังตาเม้งเฮาส์ลดลง ความรู้สึกที่เขาได้รับเมื่อมองไปที่มันก็เหมือนกับว่าจากตัวเลขที่แปลกประหลาดในคืนนั้น. ในฐานะที่ซ่อนบินออกภาพไม่ชัดตาปรากฏตัวขึ้น ตาจ้องที่เม้งเฮา. อาศัยการมองตาของพวกเขาล็อคและนักเรียนเม้งเฮาส์ตีบ. ซ่อนคลี่และมาพักผ่อนในด้านหน้าของใบหน้า