This paper presents a framework for

This paper presents a framework for a green economy transition in tourism destinations. While the literature has suggested many models to guide sustainable tourism, very few studies have investigated the green economy in a tourism context. The main distinguishing factor between the green economy and sustainable development may be described as the acknowledgement of climate change as an existential threat to society and the aim to avoid policy, management and governance fragmentation (which has been common for environmental issues) by addressing greenhouse gas emissions, resource efficiency and social inclusiveness holistically at the economic level. This study frames the green economy concept from a tourism perspective and presents a model for translating the green economy concept into a tourism stakeholder engagement process. The model was tested in the case study of Bali, Indonesia, involving research methods such as visioning group techniques with tourism stakeholders, tourism economy and employment forecasting, resource efficiency estimates as well as resident and visitor surveys. This was followed by an analysis from a green economy stance to develop a Green Growth 2050 Roadmap for Bali tourism. The result is a framework which may be particularly relevant for tourism destinations experiencing rapid change without the capacity to respond.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอกสารนี้นำเสนองานสำหรับช่วงการเปลี่ยนภาพของเศรษฐกิจสีเขียวในแหล่งท่องเที่ยว ในขณะที่วรรณคดีมีแนะนำหลายรุ่นเพื่อแนะนำการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน การศึกษาน้อยมากมีตรวจสอบเศรษฐกิจสีเขียวในบริบทการท่องเที่ยว ปัจจัยแตกต่างหลักระหว่างเศรษฐกิจสีเขียวและการพัฒนาอย่างยั่งยืนอาจจะอธิบายเป็นการตอบรับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นภัยคุกคามดำรงอยู่กับสังคมและจุดมุ่งหมายเพื่อหลีกเลี่ยงการกระจายตัวของนโยบาย การจัดการ และการกำกับดูแล (ซึ่งได้รับการทั่วไปสำหรับปัญหาสิ่งแวดล้อม) โดยการจัดการกับการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ประหยัดทรัพยากร และ inclusiveness สังคมมุ่งในระดับเศรษฐกิจ การศึกษานี้กรอบแนวคิดเศรษฐกิจสีเขียวจากมุมมองของการท่องเที่ยว และนำเสนอแบบจำลองสำหรับการแปลแนวคิดเศรษฐกิจสีเขียวในกระบวนการมีส่วนร่วมเสียการท่องเที่ยว แบบทดสอบในกรณีศึกษาของบาหลี อินโดนีเซีย เกี่ยวข้องกับวิธีการวิจัยเช่น visioning กลุ่มเทคนิคเสียการท่องเที่ยว ท่องเที่ยวเศรษฐกิจ และการคาด การณ์การจ้างงาน ประสิทธิภาพทรัพยากรประเมินและสำรวจถิ่นที่อยู่และความ นี้ถูกตาม ด้วยการวิเคราะห์จากยืนเศรษฐกิจสีเขียวที่พัฒนาโครงการ 2050 เติบโตสีเขียวท่องเที่ยวบาหลี ผลคือ กรอบการทำงานซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับแหล่งท่องเที่ยวที่ประสบกับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีความสามารถในการตอบสนอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้นำเสนอกรอบการทำงานสำหรับการเปลี่ยนแปลงเศรษฐกิจสีเขียวในสถานที่ท่องเที่ยว ในขณะที่วรรณกรรมได้แนะนำหลายรุ่นเพื่อให้คำแนะนำการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนการศึกษาน้อยมากที่มีการสอบสวนเศรษฐกิจสีเขียวในบริบทการท่องเที่ยว ปัจจัยที่แตกต่างที่สำคัญระหว่างเศรษฐกิจสีเขียวและการพัฒนาอย่างยั่งยืนอาจจะอธิบายเป็นการรับรู้ของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นภัยคุกคามการดำรงอยู่ต่อสังคมและมีจุดมุ่งหมายที่จะหลีกเลี่ยงนโยบายการจัดการและการกระจายตัวของการกำกับดูแล (ซึ่งได้รับร่วมกันสำหรับปัญหาสิ่งแวดล้อม) ได้โดยก๊าซเรือนกระจก การปล่อยทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพและความละม้ายคล้ายคลึงทางสังคมแบบองค์รวมในระดับเศรษฐกิจ การศึกษาครั้งนี้กรอบแนวคิดเศรษฐกิจสีเขียวจากมุมมองการท่องเที่ยวและนำเสนอแบบจำลองสำหรับการแปลแนวคิดเศรษฐกิจสีเขียวเป็นท่องเที่ยวกระบวนการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้เสีย รูปแบบที่ได้รับการทดสอบในกรณีที่การศึกษาของบาหลีประเทศอินโดนีเซียที่เกี่ยวข้องกับวิธีการวิจัยเช่นเทคนิคกลุ่มวิสัยทัศน์กับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียการท่องเที่ยวเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและการคาดการณ์การจ้างงาน, การประมาณการทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับถิ่นที่อยู่และการสำรวจผู้เข้าชม นี้ตามด้วยการวิเคราะห์จากท่าทางเศรษฐกิจสีเขียวในการพัฒนาเจริญเติบโตสีเขียว 2050 Roadmap สำหรับการท่องเที่ยวบาหลี ผลที่ได้คือกรอบซึ่งอาจจะมีความเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับแหล่งท่องเที่ยวประสบการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องความสามารถในการตอบสนอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้นำเสนอแนวทางเศรษฐกิจสีเขียวในการเปลี่ยนจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยว ในขณะที่วรรณกรรมได้แนะนำหลายรุ่น คู่มือการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน การศึกษาน้อยมากได้ศึกษา เศรษฐกิจสีเขียวในบริบทของการท่องเที่ยว แตกต่างหลักระหว่างปัจจัยเศรษฐกิจสีเขียวและการพัฒนาอย่างยั่งยืนอาจจะอธิบายการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศเป็นอัตถิภาวนิยมคุกคามสังคมและมุ่งมั่นที่จะหลีกเลี่ยงนโยบาย การจัดการ และการดูแลที่ได้รับร่วมกันในประเด็นสิ่งแวดล้อม ) โดยการปล่อยก๊าซเรือนกระจก , ประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากรและ inclusiveness สังคมแบบองค์รวมในระดับเศรษฐกิจ การศึกษากรอบแนวคิดเศรษฐกิจสีเขียวจากมุมมองของการท่องเที่ยวและนำเสนอรูปแบบการแปลแนวคิดเศรษฐกิจสีเขียวในการท่องเที่ยวผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหมั้นในกระบวนการ แบบทดสอบในการศึกษาของบาหลี อินโดนีเซีย ที่เกี่ยวข้องกับการวิจัย เช่น วิสัยทัศน์เทคนิคกลุ่มผู้มีส่วนได้เสีย ท่องเที่ยว การท่องเที่ยว เศรษฐกิจและการจ้างงาน การคาดคะเน ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ ตลอดจนการสำรวจและประเมินผู้เข้าชม นี้ตามด้วยการวิเคราะห์จากเศรษฐกิจสีเขียวระวังการสร้างการเจริญเติบโตสีเขียว 2050 ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวบาหลี ผลที่ได้คือกรอบซึ่งอาจเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวสถานที่ประสบการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วโดยไม่มีความสามารถในการตอบสนอง