Because George Stoyonovich left sch

Because George Stoyonovich left school on an impulse when he was sixteen, he has been through a string of unsatisfying jobs. Now he is almost twenty years old and unemployed. He does not go to summer school because he feels that the other students will be too young. He does not go to night school because he does not want the teachers to tell him what to do. Instead, he stays in his room most of the day, sometimes cleaning the apartment, which is located over a butcher store. His father is poor, and his sister Sophie earns little, so George has little money to spend.

Sophie, who works in a cafeteria in the Bronx, brings home magazines and newspapers that have been left on tables. George sometimes reads them along with old copies of the World Almanac that he owns. He has begun to dislike fictional stories, which now get on his nerves. At night, he roams the streets, avoiding his old friends and seeking relief in a small park that is blocks beyond his neighborhood, where no one will recognize him. In the park, he thinks of the disappointing jobs that he has held and dreams of the life he would like to lead: He wants a good job, a house of his own, some extra money, and a girlfriend. Around midnight, he wanders back to his own neighborhood.

On one of his night walks, George meets Mr. Cattanzara, a man who lives in the neighborhood and works in a change booth in a subway station. George likes Cattanzara because he sometimes gave George a nickel for lemon ice when George was a child. Cattanzara sometimes comes home drunk, but on this night, he is sober. He asks George what he is doing with himself, and George, ashamed to admit the truth, says he is staying home and reading to further his education. He then claims he has a list of approximately one hundred books that he is going to read during the summer. George feels strange and a little unhappy about what he has said, but he wants Cattanzara’s respect

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากจอร์จ Stoyonovich เหลือโรงเรียนที่มีแรงกระตุ้นเมื่อเขาเป็นสิบหก เขาได้รับผ่านสายงาน unsatisfying ตอนนี้ เขาอยู่เกือบยี่สิบ ปีว่างงาน เขาไม่ไปโรงเรียน เพราะเขารู้สึกว่า นักเรียนคนอื่น ๆ จะเด็กเกินไป เขาไม่ไปโรงเรียนคืนเนื่องจากเขาไม่ต้องการให้ครูไปบอกเขาว่าจะทำ แทน เขาพักในห้องพักพัก อพาร์ทเม้นท์ ซึ่งตั้งอยู่เหนือร้านขายเนื้อที่ทำความสะอาดบางครั้ง พ่อของเขาไม่ดี และโซฟีน้องสาวของเขาจะน้อย จอร์จมีการใช้จ่ายเงินโซฟี ที่ทำงานในโรงอาหารในท้องทุ่ง นำหน้านิตยสารและหนังสือพิมพ์ที่ทิ้งไว้บนโต๊ะ จอร์จบางครั้งอ่านไปพร้อมกับสำเนาเดิมของปูมโลกที่เขาเป็นเจ้าของ เขาได้เริ่มเรื่องราวละคร ซึ่งขณะนี้ ได้รับบนเส้นประสาทของเขาไม่ชอบ เวลากลางคืน คนท้องถนน หลีกเลี่ยงเพื่อนเก่าของเขา และกำลังมองหาบรรเทาในสวนเล็ก ๆ ที่เป็นบล็อกนอกย่านของเขา ซึ่งไม่มีใครจดจำเขา ในสวน เขาคิดงานน่าผิดหวังที่เขามีจัดและความฝันของชีวิตที่เขาต้องการที่จะนำไปสู่: เขาต้องการงานดี บ้านของเขาเอง เงินพิเศษ และเป็นแฟนกัน ประมาณเที่ยงคืน เขาเดินกลับไปที่ย่านของเขาเองเดินเขาคืนหนึ่ง จอร์จตรงกับนาย Cattanzara คนที่ทำงานเปลี่ยนบูธในสถานีรถไฟใต้ดิน และอาศัยในย่าน จอร์จชอบ Cattanzara เพราะเขาบางครั้งให้จอร์จนิกเกิลสำหรับน้ำแข็งมะนาวเมื่อจอร์จ เด็ก Cattanzara มาเมาบ้านบางครั้ง แต่ในคืนนี้ เขาเป็นเอกลักษณ์ เขาถามจอร์จเขาทำอะไรอยู่กับตัวเอง และจอร์จ ละอายที่จะยอมรับความจริง กล่าวว่า เขาจะอยู่บ้านและอ่านเพื่อการศึกษาของเขาต่อไป เขาแล้วอ้างว่า เขามีรายการของหนึ่งร้อยหนังสือที่เขากำลังอ่านในช่วงฤดูร้อน จอร์จให้ความรู้สึกแปลก และไม่พอใจเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่พระองค์ตรัส แต่เขาต้องเคารพของ Cattanzara

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะจอร์จ Stoyonovich ออกจากโรงเรียนในแรงกระตุ้นเมื่อเขาอายุสิบหกเขาได้รับการผ่านสตริงของงานพอใจ ตอนนี้เขาเป็นเกือบยี่สิบปีและอัตราการว่างงาน เขาไม่ได้ไปโรงเรียนในช่วงฤดูร้อนเพราะเขารู้สึกว่านักเรียนคนอื่น ๆ จะยังเด็กเกินไป เขาไม่ได้ไปโรงเรียนกลางคืนเพราะเขาไม่ต้องการให้ครูที่จะบอกเขาว่าจะทำอย่างไร แต่เขาอยู่ในห้องของเขามากที่สุดของวันบางครั้งการทำความสะอาดอพาร์ทเม้นซึ่งตั้งอยู่เหนือร้านขายเนื้อ พ่อของเขาเป็นคนยากจนและน้องสาวของเขาโซฟีมีรายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้จอร์จมีเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะใช้จ่าย.

โซฟีที่ทำงานในโรงอาหารในบรองซ์ที่นำนิตยสารบ้านและหนังสือพิมพ์ที่ได้รับการทิ้งไว้บนโต๊ะ จอร์จอ่านบางครั้งพวกเขาพร้อมกับสำเนาเก่าปูมโลกที่เขาเป็นเจ้าของ เขาได้เริ่มที่จะไม่ชอบเรื่องสมมุติซึ่งขณะนี้ได้รับในประสาทของเขา ในเวลากลางคืนเขาเดินเตร่ถนนหลีกเลี่ยงเพื่อนเก่าของเขาและการแสวงหาการสงเคราะห์ในสวนขนาดเล็กที่มีบล็อกเกินละแวกบ้านของเขาที่จะไม่มีใครจำเขาได้ ในสวนสาธารณะเขาคิดว่างานที่น่าผิดหวังที่เขาได้จัดขึ้นและความฝันของชีวิตเขาอยากจะนำไปสู่: เขาต้องการงานที่ดีในบ้านของตัวเอง, เงินพิเศษบางอย่างและแฟน ประมาณเที่ยงคืนเขาเดินกลับไปยังละแวกบ้านของเขาเอง.

หนึ่งของคืนเขาเดินจอร์จได้พบกับนาย Cattanzara ผู้ชายคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงและทำงานในบูธการเปลี่ยนแปลงในสถานีรถไฟใต้ดินที่ จอร์จชอบ Cattanzara เพราะบางครั้งเขาให้จอร์จนิกเกิลสำหรับไอศมะนาวเมื่อจอร์จเป็นเด็ก Cattanzara บางครั้งมาเมาบ้าน แต่ในคืนนี้เขาเป็นคนเงียบขรึม เขาถามว่าจอร์จสิ่งที่เขาทำกับตัวเองและจอร์จ, ละอายใจที่จะยอมรับความจริงเขาบอกว่าเขาจะอยู่ที่บ้านและการอ่านเพื่อการศึกษาของเขา จากนั้นเขาก็อ้างว่าเขามีรายชื่อของประมาณหนึ่งร้อยหนังสือที่เขาจะไปอ่านในช่วงฤดูร้อน จอร์จรู้สึกแปลกและไม่มีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้กล่าวว่า แต่เขาต้องการความเคารพ Cattanzara ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะจอร์จ stoyonovich ออกจากโรงเรียนเมื่อมีแรงกระตุ้นเมื่อเขาอายุสิบหก เขาได้ผ่านสตริงของงานไม่เต็มที่เลยนะ ตอนนี้เขาเป็นเกือบยี่สิบปี และว่างงาน เขาไม่ได้ไปเรียนซัมเมอร์ เพราะเขารู้สึกว่านักเรียนคนอื่นจะเด็กเกินไป เขาไม่ไปโรงเรียนหรอก เพราะ เขาไม่ต้องการครูบอกเขาในสิ่งที่ทำ เขาอยู่ในห้องของเขามากที่สุดของวัน บางครั้ง ทำความสะอาดห้อง ซึ่งตั้งอยู่เหนือร้านสับ พ่อของเขาเป็นคนยากจน และน้องสาวของเขาโซฟีมีรายได้น้อยดังนั้นจอร์จ มีเงินเพียงเล็กน้อยที่จะใช้จ่ายโซฟี คนที่ทำงานในโรงอาหาร ในบรองซ์ นำบ้านนิตยสารและหนังสือพิมพ์ที่ถูกทิ้งไว้บนโต๊ะ จอร์จ บางครั้งอ่านไปพร้อมกับชุดเก่าของโลกปูมที่เขาเป็นเจ้าของ เขาได้เริ่มที่จะไม่ชอบตัวละคร เรื่องราว ซึ่งขณะนี้ได้รับในประสาทของเขา ตอนกลางคืนเขาเร่ร่อนตามถนน หลีกเลี่ยงเพื่อนเก่าของเขาและแสวงหาการบรรเทาในสวนสาธารณะขนาดเล็กที่ถูกบล็อกเกินละแวกของเขาที่ไม่มีใครจำเขาได้ ในสวนสาธารณะ เขาคิดว่างานที่น่าผิดหวังที่เขาได้จัดขึ้น และความฝันของชีวิต เขาต้องการนำ : เขาต้องการงานที่ดี มีบ้านเป็นของตัวเอง บางเงินพิเศษและแฟน ประมาณเที่ยงคืน เขาก็กลับไปบ้านเค้าเองหนึ่งในค่ำคืนของเขาเดินตามนายจอร์จ cattanzara , คนที่อาศัยอยู่ในละแวกนั้น และทำงานในการเปลี่ยนบูธในสถานีรถไฟใต้ดิน จอร์จ ชอบ cattanzara เพราะบางครั้งเขาให้จอร์จนิกเกิลสำหรับมะนาวเมื่อจอร์จเป็นเด็ก cattanzara บางครั้งมาเมาที่บ้าน แต่เมื่อคืนนี้เขาเมา เขาถามจอร์จว่าเขาทำอะไรกับตัวเอง และ จอร์จ อายที่จะยอมรับความจริงว่าเขาอยู่บ้าน และการอ่านเพื่อการศึกษาของเขา จากนั้นเขาก็อ้างว่าเขามีรายชื่อประมาณหนึ่งร้อยหนังสือที่เขากำลังอ่านในช่วงฤดูร้อน จอร์จ รู้สึกแปลกและความสุขเล็ก ๆน้อย ๆเกี่ยวกับสิ่งที่เขาพูด แต่เขาต้องการ cattanzara เคารพ