LaserDisc (LD) is a home video form

LaserDisc (LD) is a home video format and the first commercial optical disc storage medium, initially licensed, sold, and marketed as MCA DiscoVision (also known as simply "DiscoVision") in North America in 1978.

Although the format was capable of offering higher-quality video and audio than its consumer rivals, the VHS and Betamax videocassette systems, LaserDisc never managed to gain widespread use in North America, largely due to high costs for the players and video titles themselves and the inability to record TV programming.[1] It also remained a largely obscure format in Europe and Australia. By contrast, the format was much more popular in Japan and in the more affluent regions of Southeast Asia, such as Hong Kong, Singapore, and Malaysia, being the prevalent rental video medium in Hong Kong during the 1990s.[2] Its superior video and audio quality did make it a somewhat popular choice among videophiles and film enthusiasts during its lifespan.[3]

The technologies and concepts behind LaserDisc are the foundation for later optical disc formats, including Compact Disc, DVD, and VCD

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลเซอร์ดิสค์ (LD) เป็นรูปแบบวิดีโอจากทางบ้านและแรกดิสก์แสงพาณิชย์จัดเก็บสื่อ เริ่มรับใบอนุญาต ขาย และเด็ดขาดเป็น DiscoVision MCA (เรียกอีกอย่างหนึ่งก็เป็น "DiscoVision") ในอเมริกาเหนือในปี 1978แม้ว่ารูปแบบของวิดีโอคุณภาพสูงและเสียงของคู่แข่งผู้บริโภค แบบ VHS และเบตาแม็กซ์ทู videocassette ระบบ ไม่ได้ใช้อย่างแพร่หลายในทวีปอเมริกาเหนือ ส่วนใหญ่เนื่องจากต้นทุนที่สูงสำหรับผู้เล่นและชื่อวิดีโอตัวเองและไม่สามารถบันทึกโทรทัศน์เลเซอร์ดิสค์ได้ [1] มันยังยังคงรูปแบบปิดบังส่วนใหญ่ในยุโรปและออสเตรเลีย โดยคมชัด รูปแบบนิยมมาก ในญี่ปุ่น และ ในแคว้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ Hong Kong สิงคโปร์ และมาเลเซีย การสื่อวิดีโอเช่าที่แพร่หลายใน Hong Kong ในปี 1990 แต่ละมากขึ้น [2] ของวิดีโอ และเสียงคุณภาพไม่ได้เรื่องเยี่ยมค่อนข้าง videophiles และผู้ที่ชื่นชอบภาพยนตร์ในระหว่างอายุของ [3]เทคโนโลยีและแนวคิดเบื้องหลังเลเซอร์ดิสค์เป็นรากฐานสำหรับรูปแบบดิสก์แสงหลัง รวม ถึงคอมแพคดิสก์ ดีวีดี วีซีดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เลเซอร์ดิสก์ (LD) เป็นรูปแบบวิดีโอและแผ่นแสงเชิงพาณิชย์ครั้งแรกสื่อเก็บข้อมูลที่ได้รับใบอนุญาตในขั้นต้นขายและวางตลาดเป็นเอ็ม DiscoVision (หรือเรียกว่าเพียงแค่ "DiscoVision") ในทวีปอเมริกาเหนือในปี 1978 แม้ว่าจะมีรูปแบบเป็นความสามารถในการเสนอขาย วิดีโอคุณภาพสูงและเสียงกว่าคู่แข่งของผู้บริโภคที่ VHS และ Betamax ระบบตลับ, เลเซอร์ดิสก์ไม่สามารถที่จะได้รับการใช้งานอย่างแพร่หลายในทวีปอเมริกาเหนือส่วนใหญ่เนื่องจากค่าใช้จ่ายสูงสำหรับผู้เล่นและชื่อวิดีโอตัวเองและไม่สามารถที่จะบันทึกรายการโทรทัศน์. [ 1] นอกจากนี้ยังคงเป็นรูปแบบปิดบังส่วนใหญ่อยู่ในยุโรปและออสเตรเลีย ในทางตรงกันข้ามรูปแบบเป็นที่นิยมมากขึ้นในประเทศญี่ปุ่นและในภูมิภาคที่ร่ำรวยมากขึ้นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เช่นฮ่องกงสิงคโปร์และมาเลเซียเป็นสื่อที่เช่าวิดีโอที่แพร่หลายในฮ่องกงในช่วงปี 1990. [2] วิดีโอที่เหนือกว่าของมัน และคุณภาพเสียงไม่ทำให้มันเป็นทางเลือกที่นิยมในหมู่ค่อนข้าง videophiles และผู้ที่ชื่นชอบภาพยนตร์เรื่องนี้ในช่วงอายุการใช้งาน. [3] เทคโนโลยีและแนวคิดที่อยู่เบื้องหลังเลเซอร์ดิสก์เป็นรากฐานสำหรับรูปแบบแผ่นดิสก์แสงต่อมารวมทั้งแผ่นซีดี, ดีวีดีและวีซีดี