Baking time increased from 140 s fo

Baking time increased from 140 s for trays containing no corn fiber to 190 s for trays containing 54.7% corn fiber (Table 2). The increase in baking time is probably due to the increase in batter needed to make a tray. This increase in batter would lead to more water having to be evaporated during baking. Baking time is also likely influenced by the amount of the corn fiber in the batter. Corn fiber is assumed to dry slower than the gelatinized porous foamed starch. Adding PVA to the batter slightly decreased the baking time needed to make a tray, except for trays containing equal amounts of corn fiber and starch. The increase in batter viscosity seen with increase in corn fiber also contributed to the increase in baking time. Increases in batter viscosity would slow the movement of water during drying part of the baking process. No differences were seen in the baking time for either of the PVAs used. Batters containing fiber with equal amounts of starch or less were able to be made into trays without cracks. Trays containing the greatest amount of fiber were very brittle and difficult to foam, probably because the high fiber content increases viscosity and resistance to expansion. Increasing fibers content of the batters increased batter viscosity and impeded the foaming process.

Thermogravimetric analysis was performed on raw materials and some representative trays to define thermal stability and to investigate interaction among the different components. Thermal characteristics are reported in Table 3. Fig. 1 shows the decomposition curves for PVA-PH, potato starch, and corn fiber. PVAs (PL, PH) and potato starch (St) have a similar decomposition onset temperature (290 °C), while corn fibers (CF) have a lower onset temperature (260 °C). Nevertheless, all these materials are suitable to be processed at 200 °C. After volatiles in the trays were lost, PVA and CF decomposition occurs in two steps while potato starch decomposition mostly occurs in one step with a decomposition peak placed at 303 °C. Trays composed of potato starch, PVA, and corn fiber show an intermediate onset temperature that attest to some interactions among the components. In particular for sample StPHCF100 (Fig. 2), the onset temperature is almost the same as potato starch and PH. The decomposition peak is placed at a temperature (319 °C) higher than CF alone (296 °C), and is the result of the overlaying of single decomposition peaks, thus suggesting positive interactions among the components. Tray decomposition starts at a temperature largely suitable for practical applications, such as fast food trays, also for trays with a large content of corn fibers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้เวลาอบเพิ่มขึ้นจาก 140 s สำหรับถาดที่ประกอบด้วยเส้นใยข้าวโพดไม่ 190 s สำหรับถาดที่ประกอบด้วยเส้นใยข้าวโพด 54.7% (ตารางที่ 2) เพิ่มเวลาอบคงจะเพิ่มในการทำเป็นถาดแป้ง เพิ่มขึ้นแป้งจะนำไปสู่น้ำมากต้องจะหายไปในระหว่างการอบ อบเวลามีอิทธิพลต่อยังมีแนวโน้มที่ใยข้าวโพดในการปะทะ สันนิษฐานใยข้าวโพดแห้งช้ากว่าแป้งโฟม porous gelatinized เพิ่ม PVA ที่แป้งเล็กน้อยลดเวลาการอบการทำกระบะ ยกเว้นที่ประกอบด้วยจำนวนเส้นใยข้าวโพดและแป้งเท่าถาด ยังเพิ่มความหนืดของแป้งเห็น ด้วยเพิ่มขึ้นใยข้าวโพดส่วนการเพิ่มใช้เวลาอบ เพิ่มความหนืดของแป้งจะชะลอการเคลื่อนที่ของน้ำระหว่างส่วนหนึ่งของกระบวนการอบแห้ง ความแตกต่างไม่ได้เห็นในเวลาอบสำหรับ PVAs ใช้อย่างใดอย่างหนึ่ง คนที่ประกอบด้วยเส้นใย ด้วยจำนวนเท่า ของแป้ง หรือน้อยกว่าก็สามารถทำเป็นถาดไม่มีรอยแตก ถาดที่ประกอบด้วยยอดสูงสุดของเส้นใยได้เปราะมาก และยากที่จะโฟม อาจเนื่องจากเนื้อหาไฟเบอร์สูงช่วยเพิ่มความหนืดและความต้านทานการขยายตัว เพิ่มเนื้อหาในเส้นใยของคนที่เพิ่มขึ้นความหนืดของแป้ง และ impeded กระบวนการ foamingทำการวิเคราะห์ Thermogravimetric ดิบและบางถาดพนักงาน เพื่อกำหนดความมั่นคงความร้อน และ การตรวจสอบการโต้ตอบระหว่างส่วนประกอบต่าง ๆ ลักษณะความร้อนมีรายงานในตาราง 3 Fig. 1 แสดงเส้นโค้งแยกส่วนประกอบสำหรับ PVA PH แป้งมันฝรั่ง และเส้นใยข้าวโพด PVAs (PL, PH) และแป้งมันฝรั่ง (เซนต์) มีเหมือนแยกส่วนประกอบเริ่มมีอาการไข้ (290 ° C), ในขณะที่เส้นใยข้าวโพด (CF) มีไข้เริ่มลดลง (260 ° C) อย่างไรก็ตาม วัสดุเหล่านี้เหมาะที่จะประมวลผลที่ 200 องศาเซลเซียส หลังจาก volatiles ในถาดสูญหาย แยกส่วนประกอบ PVA และ CF เกิดในสองขั้นตอนในขณะที่แยกส่วนประกอบของแป้งมันฝรั่งส่วนใหญ่เกิดขึ้นในขั้นตอนเดียวแยกส่วนประกอบสูงสุดอยู่ที่ 303 องศาเซลเซียส ถาดประกอบด้วยแป้งมันฝรั่ง PVA และแสดงเส้นใยข้าวโพดมีอุณหภูมิระดับกลางเริ่มที่ยืนยันถึงการโต้ตอบระหว่างส่วนประกอบบาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับตัวอย่าง StPHCF100 (Fig. 2), อุณหภูมิเริ่มเป็นเกือบเหมือนแป้งมันฝรั่งและ PH ช่วงแยกส่วนประกอบอยู่ที่อุณหภูมิ (319 ° C) สูงกว่า CF คนเดียว (296 ° C), และเป็นผลของการปรากฏของยอดเขาแยกส่วนประกอบเดียว ดังนั้น แนะนำบวกการโต้ตอบระหว่างส่วนประกอบ ถาดแยกส่วนประกอบเริ่มต้นที่อุณหภูมิส่วนใหญ่เหมาะสำหรับประยุกต์ใช้งานจริง เช่นถาดอาหารจานด่วน สำหรับถาดด้วยเนื้อหาจำนวนมากของเส้นใยข้าวโพด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาอบเพิ่มขึ้นจาก 140 สำหรับถาดที่มีเส้นใยข้าวโพดไม่ถึง 190 สำหรับถาดที่มีเส้นใยข้าวโพด 54.7% (ตารางที่ 2) เพิ่มขึ้นในเวลาอบอาจจะเกิดจากการเพิ่มขึ้นในการปะทะที่จำเป็นเพื่อให้ถาด เพิ่มขึ้นในการปะทะครั้งนี้จะนำไปสู่การมีน้ำมากขึ้นจะได้รับการระเหยในระหว่างการอบ เวลาอบจะยังได้รับอิทธิพลจากแนวโน้มปริมาณของใยข้าวโพดในแป้ง เส้นใยข้าวโพดจะถือว่าแห้งช้ากว่าแป้งโฟมที่มีรูพรุน gelatinized เพิ่ม PVA การปะทะลดลงเล็กน้อยเวลาอบที่จำเป็นเพื่อให้ถาดยกเว้นถาดที่มีปริมาณที่เท่ากันของเส้นใยข้าวโพดและแป้ง การเพิ่มขึ้นของความหนืดของแป้งมองเห็นได้ด้วยการเพิ่มขึ้นของเส้นใยข้าวโพดก็มีส่วนที่จะเพิ่มขึ้นในเวลาอบ การเพิ่มขึ้นของความหนืดของแป้งจะชะลอการเคลื่อนไหวของน้ำในส่วนของการอบแห้งขั้นตอนการอบ ไม่มีความแตกต่างได้เห็นในเวลาอบอย่างใดอย่างหนึ่ง PVAs ใช้ แป้งที่มีเส้นใยที่มีปริมาณที่เท่ากันของแป้งหรือน้อยกว่าก็สามารถที่จะนำมาทำเป็นถาดโดยไม่มีรอยแตก ถาดที่มีจำนวนมากที่สุดของเส้นใยมีความเปราะมากและยากที่จะโฟมอาจจะเป็นเพราะปริมาณเส้นใยสูงเพิ่มความหนืดและความต้านทานต่อการขยายตัว การเพิ่มเส้นใยเนื้อหาของแป้งเพิ่มความหนืดของแป้งและขัดขวางกระบวนการฟอง. วิเคราะห์ Thermogravimetric ได้ดำเนินการเกี่ยวกับวัตถุดิบและถาดตัวแทนบางส่วนในการกำหนดความร้อนและการตรวจสอบการทำงานร่วมกันระหว่างส่วนประกอบที่แตกต่างกัน ลักษณะความร้อนจะมีการรายงานในตารางที่ 3 รูป เส้นโค้งที่ 1 แสดงการสลายตัวสำหรับ PVA-PH, แป้งมันฝรั่งและเส้นใยข้าวโพด PVAs (PL, PH) และแป้งมันฝรั่ง (เซนต์) มีการสลายตัวที่อุณหภูมิเริ่มมีอาการคล้ายกัน (290 ° C) ในขณะที่เส้นใยข้าวโพด (CF) มีอุณหภูมิเริ่มลดลง (260 ° C) แต่วัสดุเหล่านี้มีความเหมาะสมที่จะประมวลผลที่ 200 องศาเซลเซียส หลังจากที่สารระเหยในถาดหาย PVA และการสลายตัว CF เกิดขึ้นในขั้นตอนที่สองในขณะที่การสลายตัวแป้งมันฝรั่งส่วนใหญ่เกิดขึ้นในขั้นตอนเดียวกับการสลายตัวสูงสุดอยู่ที่ 303 องศาเซลเซียส ถาดประกอบด้วยแป้งมันฝรั่ง PVA และเส้นใยข้าวโพดแสดงอุณหภูมิโจมตีกลางที่ยืนยันถึงการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างส่วนประกอบบางอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับตัวอย่าง StPHCF100 (รูปที่. 2) อุณหภูมิที่เริ่มมีอาการเกือบจะเป็นเช่นเดียวกับแป้งมันฝรั่งและพีเอช สูงสุดจากการสลายตัวจะอยู่ที่อุณหภูมิ (319 ° C) สูงกว่า CF เพียงอย่างเดียว (296 ° C) และเป็นผลมาจากการซ้อนทับของยอดเขาสลายตัวเดียวจึงบอกปฏิสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างส่วนประกอบ การสลายตัวถาดเริ่มต้นที่อุณหภูมิส่วนใหญ่เหมาะสำหรับการใช้งานจริงเช่นถาดอาหารได้อย่างรวดเร็วนอกจากนี้สำหรับถาดที่มีปริมาณมากของเส้นใยข้าวโพด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาอบเพิ่มขึ้นจาก 140 สำหรับถาดที่มีไม่มีข้าวโพดไฟเบอร์ 190 สำหรับถาดที่มีเส้นใยข้าวโพดเดือน % ( ตารางที่ 2 ) เพิ่มเวลาอบ อาจจะเนื่องจากการเพิ่มขึ้นในแป้งที่จำเป็นเพื่อให้ถาด เพิ่มแป้งนี้จะทำให้น้ำมากกว่าต้องระเหยในระหว่างการอบ เวลาอบก็มีอิทธิพลมาก โดยปริมาณของข้าวโพดไฟเบอร์ในการปะทะเส้นใยข้าวโพด เป็นเหตุให้แห้งช้ากว่าได้พรุนโฟมแป้งมันสำปะหลัง เพิ่ม PVA เพื่อปะทะลดลงเล็กน้อย เวลาอบต้องให้ถาด , ถาดที่มีปริมาณเท่ากัน ยกเว้นใยข้าวโพดและแป้ง เพิ่มแป้งความหนืดเห็นเพิ่มขึ้นในเส้นใยข้าวโพดยังสนับสนุนให้เพิ่มเวลาอบ .เพิ่มแป้งความหนืดจะชะลอการเคลื่อนที่ของน้ำในระหว่างการเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการอบแห้ง ไม่พบความแตกต่างในเวลาอบทั้งของ pvas ใช้ . แป้งที่มีเส้นใยที่มีปริมาณเท่ากันของแป้งหรือน้อยกว่าสามารถทำเป็นถาดโดยไม่แตกร้าว ถาดที่มีจํานวนมากที่สุดของเส้นใยเป็นเปราะมาก และยากที่จะโฟมอาจเป็นเพราะเส้นใยสูงเพิ่มความหนืด และต้านทานการขยายตัว การเพิ่มปริมาณของเส้นใยแป้งแป้งโฟมเพิ่มความหนืด และขัดขวางกระบวนการ การวิเคราะห์เทอร์โมกราวิเมตริก

คือใช้วัตถุดิบและถาดตัวแทนกำหนดความเสถียรทางความร้อน และเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบต่าง ๆคุณลักษณะทางความร้อนจะมีการรายงานในตารางที่ 3 รูปที่ 1 แสดงให้เห็นการย่อยสลายโค้งสำหรับ pva-ph แป้ง มันฝรั่ง และเส้นใยข้าวโพด pvas ( PL , pH ) และแป้งมัน ( ST ) มีอุณหภูมิการสลายตัวการโจมตีคล้ายกัน ( 290 ° C ) ในขณะที่เส้นใยข้าวโพด ( CF ) มีอุณหภูมิเริ่มลดลง ( 0 ° C ) อย่างไรก็ตาม วัสดุเหล่านี้มีความเหมาะสมที่จะถูกประมวลผลที่ 200 องศาหลังจากสารระเหยในถาดหาย , PVA และ CF การสลายตัวเกิดขึ้นในสองขั้นตอนในขณะที่สลายแป้งมัน ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในขั้นตอนเดียวด้วยการสลายตัวสูงสุดอยู่ที่ 0 องศา ถาดประกอบด้วยแป้งมันฝรั่ง , PVA และใยข้าวโพดแสดงกลางอุณหภูมิเริ่มต้นที่ได้มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างส่วนประกอบ โดยเฉพาะอย่าง stphcf100 ( รูปที่ 2 )การโจมตีที่อุณหภูมิเกือบจะเหมือนแป้งมัน และสุขภาพร่างกายการสลายตัวสูงสุดจะอยู่ที่อุณหภูมิ ( 319 ° C ) ที่สูงกว่า CF อย่างเดียว ( 296 ° C ) , และผลของการย่อยสลายซ้อนทับยอดเดียว ดังนั้น แนะนำให้บวกการโต้ตอบระหว่างคอมโพเนนต์ ถาดเริ่มสลายตัวที่อุณหภูมิส่วนใหญ่เหมาะสำหรับการใช้งานจริง เช่น อาหารจานด่วน ถาดสำหรับถาดที่มีปริมาณขนาดใหญ่ของเส้นใยข้าวโพด