4. DiscussionConcerning dry matter

4. Discussion
Concerning dry matter results, the content of silages were lower,
whereas in relation to crude protein, values were higher than those
observed by Silva et al. (2008) for 2 cassava root silages (dry matter
of 45.75% and 46.15%, and crude protein of 3.87% and 3.73%,
respectively), which probably is related to differences in the silage's
production, because the anaerobiosis was achieved in the silo by YS
or WS addition in the ensiled mass from this experiment.
The gross energy values of silages were similar to that presented
by EMBRAPA (1991) which considered, based on dry matter, the
cassava root silage gross energy content as 3,872 kcal/kg. However,
results were lower than gross energy values registered by Silva et al.
(2008) for cassava root silage with bacterial-enzymatic inoculant
and without it (4,058 and 4,033 kcal/kg of DM, respectively) and by
Rostagno et al. (2011), when compared with cassava scrapings
(4,130 kcal/kg of DM).
The silages pH values were higher compared with those
observed by Silva et al. (2008) for all 4 integral cassava root silages
analyzed (pH between 3.84 and 3.98), which may be related to
differences among ensiling processes.
The hydrocyanic acid values registered in silages indicated that
their supply for pigs were safe. According to Navarro and Bicudo
(2011), the recommendation is that cassava as feedstuff does not
contain more than 100 mg/kg of hydrocyanic acid. Silva et al.
(2010) reported maximum concentration of hydrocyanic acid
was 12 mg/kg in cassava root silages, which result was similar to
the result verified in integral cassava root silage with yogurt.
The highest concentration of hydrocyanic acid verified in cassava
root silage with wastewater is related to the fact that wastewater
is a by-product of flour and tapioca industrial production as
the result of pressing of grated cassava mass. Therefore, it can
present higher levels of hydrocyanic acid in its composition
(Cereda, 2000). Silva et al. (2008) conducted an experiment with
cassava root silages with or without whole soybeans for piglets, and
observed that, after ensiling, hydrocyanic acid content decreased
and the presence of silage in diet did not affect performance of
animals.
According to Rostagno et al. (2011), integral cassava scrapings on
a dry matter basis presents digestible crude protein, digestible
energy and metabolizable energy values of 0.99%, 3,477 and
3,445 kcal/kg, respectively. These values were lower than those
obtained in this study, suggesting that the ensiling process favored
nutrients digestibility. According to Jongbloed et al. (2000), the
acidification improves digestibility of dry matter and organic
matter, and increases availability of minerals.
Silva et al. (2008) concluded that ensiling process favored the
use of protein and energy fractions of cassava. According to authors,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาเกี่ยวกับผลแห้ง เนื้อหาของหมักลงในขณะที่สัมพันธ์กับโปรตีน ค่าได้มากกว่าสังเกตโดย Silva et al. (2008) 2 มันสำปะหลังรากหญ้าหมัก (เรื่องแห้งร้อย ละ 45.75 และ 46.15% และโปรตีนร้อยละ 3.87 และ 3.73ตามลำดับ), ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างของหญ้าหมักการผลิต เนื่องจากการ anaerobiosis สำเร็จในไซโล โดย YSหรือนอกจาก WS ในมวล ensiled จากการทดลองนี้ค่าพลังงานรวมของหญ้าหมักได้คล้ายกับที่นำเสนอโดย EMBRAPA (1991) ซึ่งถือว่า อิงเรื่องแห้ง การหญ้าหมักรากมันสำปะหลังรวมปริมาณพลังงานที่เป็น 3,872 กิโลแคลอรี่/กิโลกรัม อย่างไรก็ตามผลได้ต่ำกว่าพลังงานรวมค่าลงทะเบียนโดย Silva et al(2008) สำหรับหมักรากมันสำปะหลังด้วยเอนไซม์แบคทีเรีย inoculantและ ไม่ได้ (4,058 และเบ้ีย 4,033 kcal/kg ของ DM ตามลำดับ) และโดยRostagno et al. (2011), เมื่อเทียบกับมันสำปะหลัง scrapings(4,130 kcal/kg ของ DM)ค่า pH หมักสูงเปรียบเทียบกับสังเกตรากมันสำปะหลังที่สำคัญทั้งหมด 4 หมักโดย Silva et al. (2008)วิเคราะห์ (pH ระหว่าง 3.84 และ 3.98), ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างระหว่างการหมักกระบวนการกรดไฮโดรไซยานิกค่าลงทะเบียนในหญ้าหมักระบุว่าอุปทานของพวกเขาสำหรับสุกรปลอดภัย นาบาร์โรและ Bicudo(2011), คำแนะนำเป็นมันสำปะหลังที่เป็นอาหารไม่ได้ประกอบด้วยมากกว่า 100 มิลลิกรัม/กิโลกรัมของกรดไฮโดรไซยานิก Silva et alความเข้มข้นสูงสุดรายงาน (2010) ของกรดไฮโดรไซยานิกเป็น 12 มิลลิกรัม/กิโลกรัมในมันสำปะหลังหมักราก ผลที่ได้คล้ายกับผลที่ตามในมันสำปะหลังที่สำคัญรากหญ้าหมักกับโยเกิร์ตความเข้มข้นสูงสุดของกรดไฮโดรไซยานิกยืนยันในมันสำปะหลังเกี่ยวข้องกับความจริงรากหญ้าหมัก ด้วยน้ำเสียที่บำบัดน้ำเสียเป็นผลพลอยได้ของการผลิตอุตสาหกรรมแป้งและมันสำปะหลังเป็นผลของมันสำปะหลังขูดรีดมวล ดังนั้น มันสามารถอยู่สูงกว่าระดับของกรดไฮโดรไซยานิกในองค์ประกอบของ(Cereda, 2000) Silva et al. (2008) ดำเนินการทดลองด้วยหญ้าหมักรากมันสำปะหลังมี หรือไม่ มีทั้งถั่วเหลืองสำหรับทรูด และสังเกตว่า หลังจากหมัก กรดไฮโดรไซยานิกเนื้อหาลดลงและการปรากฏตัวของหญ้าหมักในอาหารซึ่งไม่มีผลต่อการปฏิบัติงานของสัตว์ตาม Rostagno et al. (2011), scrapings มันสำปะหลังหนึ่งในนำเสนอพื้นฐานแห้งย่อยโปรตีน ย่อยพลังงานและค่าพลังงาน metabolizable 0.99%, 3,477 และ3,445 kcal/kg ตามลำดับ ค่าเหล่านี้ได้ต่ำกว่าได้รับในการศึกษานี้ บอกว่า กระบวนการหมักที่ชื่นชอบย่อยสารอาหาร ตาม Jongbloed et al. (2000), การเป็นกรดช่วยย่อยอินทรีย์ และแห้งเรื่อง และเพิ่มพร้อมของแร่Silva et al. (2008) สรุปว่า กระบวนการหมักที่ชื่นชอบการการใช้มันสำปะหลังเศษโปรตีนและพลังงาน ตามผู้เขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปรายเกี่ยวกับผลแห้ง เนื้อหาของ silages อยู่ล่างขณะที่ในส่วนของโปรตีน คุณค่าสูงกว่าสังเกตได้จาก ซิลวา et al . ( 2008 ) 2 มันสำปะหลัง silages ( วัตถุแห้งของ 45.75 ร้อยละ 46.15 เปอร์เซ็นต์และโปรตีนของ 3.87 % และ 3.73 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ ) ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในของหมักการผลิต เพราะ anaerobiosis สําเร็จในไซโล โดย YSหรือ WS นอกจากนี้ใน ensiled มวล จากการทดลองนี้รวมค่าพลังงานของ silages คล้ายคลึงกับที่นำเสนอโดย embrapa ( 1991 ) ซึ่งพิจารณาจากวัตถุแห้งมันสำปะหลังหมักพลังงานทั้งหมดเนื้อหาโดย 3872 kcal / kg อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ที่ได้น้อยกว่าพลังงานทั้งหมดค่าลงทะเบียนโดยซิลวา et al .( 2008 ) สำหรับมันสำปะหลังหมักด้วยแบคทีเรีย Inoculant เอนไซม์และไม่มีมัน ( 4058 และ 4033 กิโลแคลอรี่ / กิโลกรัมของ DM ตามลำดับ ) และrostagno et al . ( 2011 ) เมื่อเทียบกับรวบรวมมันสำปะหลัง( 4130 กก. kcal / DM )การ silages ค่า pH สูงขึ้น เทียบ กับ ผู้สังเกตได้จาก ซิลวา et al . ( 2008 ) ทั้ง 4 ส่วนประกอบ silages มันสำปะหลังวิเคราะห์ ( pH ระหว่าง 3.84 และ 3.98 ) ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับความแตกต่างระหว่างการหมักกระบวนการที่จดทะเบียนใน silages จารีต ค่านิยม พบว่าอุปทานของพวกเขาสำหรับหมูปลอดภัย ตาม นาวาร์โร และไบคูโด( 2011 ) ข้อเสนอแนะคือมันสำปะหลังเป็นอาหารสัตว์ที่ไม่ประกอบด้วยมากกว่า 100 มก. / กก. ของกรดไฮโดรไซยานิค . ซิลวา et al .( 2553 ) รายงานความเข้มข้นสูงสุดของกรดไฮโดรไซยานิค12 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ในหัวมันสำปะหลัง silages ผลที่คล้ายกับผลการตรวจสอบในหนึ่งหัวมันสำปะหลังหมักด้วยโยเกิร์ตมีความเข้มข้นของกรดไฮโดรไซยานิคยืนยันในมันสำปะหลังรากพืชหมักกับน้ำ เกี่ยวข้องกับ ความจริงที่ว่า น้ำเสียเป็นผลพลอยได้ของแป้งและมันสำปะหลัง อุตสาหกรรมการผลิต เช่นผลของการกดของมวลมันสำปะหลังขูด ดังนั้น จึงสามารถปัจจุบันสูงกว่าระดับของกรดไฮโดรไซยานิคในองค์ประกอบของมัน( cereda , 2000 ) ซิลวา et al . ( 2551 ) ทำการทดลองกับมันสำปะหลัง silages มีทั้งเมล็ดสำหรับลูกสุกร และสังเกตว่า หลังจากการหมักปริมาณกรดไฮโดรไซยานิค , ลดลงและการปรากฏตัวของอาหารสัตว์ในอาหารไม่มีผลต่อประสิทธิภาพของสัตว์ตาม rostagno et al . ( 2011 ) , Integral รวบรวมในมันสำปะหลังพื้นฐานเรื่องบริการแสดงย่อยย่อยโปรตีนหยาบพลังงาน และค่าพลังงานใช้ประโยชน์ได้เท่ากับ 0.99 % , 3477 และ3445 กิโลแคลอรี / กิโลกรัม ตามลำดับ ค่าเหล่านี้อย่างมีนัยสำคัญที่ได้ในการศึกษานี้ ชี้ให้เห็นว่า กระบวนการการหมักโปรดการย่อยสารอาหาร . ตาม jongbloed et al . ( 2000 )กรดช่วยเพิ่มการย่อยได้ของวัตถุแห้งและอินทรีย์ขึ้น และเพิ่มความพร้อมของแร่ธาตุซิลวา et al . ( 2551 ) สรุปได้ว่า กระบวนการการหมักชื่นชอบการใช้โปรตีนและพลังงาน ส่วนมันสำปะหลัง ตามผู้เขียน