“Meng Hao, even with that hole ther

“Meng Hao, even with that hole there, you won’t be able to take all those Spirit Stones,” laughed Patriarch Reliance. “There are too many. You won’t be able to fit them inside. Oh well, it doesn’t matter. I’m a generous person. Go ahead and take a few, I don’t care.”

Meng Hao let out a cold harrumph. Now that the wooden swords had opened up a hole, he reached deep into his robe and pulled out the bag of the Cosmos and aimed it at the little hole.

Meng Hao’s Cultivation base charged into action like a wild horse. The mountain of Spirit Stones began to shudder, and then, one by one they began flying out of the hole, sucked into the bag of the Cosmos.

Faster and faster, the Spirit Stones flew into the black-hole that was the bag of the Cosmos. Patriarch Reliance watched the dazzling display, and a horrified shriek rang out from his mouth.

“A bag of the Cosmos…. Dammit, how can you have that! It’s invisible to Spiritual Sense, and can contain mountains and rivers. You, you, you…. My Spirit Stones! I went through innumerable trials and tribulations throughout my life to accumulate that many Spirit Stones. Meng Hao, leave some behind for me!” His agonized cry continued to echo out, and the ground began to quake. He was obviously releasing some of his power. And yet the seal had just been put in place….

Meng Hao laughed coldly as he listened to Patriarch Reliance’s miserable cries. Soon the mountain of Spirit Stones shrank to become a small hill. Meng Hao was truly venting his spleen.

“You dare to rip me off?” thought Meng Hao, gritting his teeth. “Then I’ll rip you off even more! I’m going to clear out all of your treasures!”

“Meng Hao, you traitor! This is too excessive!” Patriarch Reliance felt as if the organs in his body were going to explode. He wanted to burst out of the seal, but it had just been put in place. It would take months before he could break it.

He could never have imagined that Meng Hao would have a bag of the Cosmos, nor that he would be able to snatch away his lifetime accumulation of Spirit Stones. At the moment, Patriarch Reliance felt as if a giant invisible blade were rotating around him, slashing him for every Spirit Stone that he lost.

It was as if he were being hacked to pieces. His heart ached.

He had always had a strange personality. In comparison to other Cultivators of his generation, he was a true weirdo. His greed and stinginess grew along with his Cultivation base and his age. He didn’t have even the slightest bit of an aura of a powerful expert. He didn’t seem to have a bottom line in anything either.

Several hundred years ago, during his first Severing, his Dao enlightenment had been regarding greed. You could say that it had been branding onto his spirit, and was a part of his Cultivation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เฮา เมง แม้จะ มีหลุมที่มี คุณจะไม่สามารถใช้ทั้งหมดเหล่านั้นหินวิญญาณ หัวเราะพึ่งพระ "มีมากเกินไป คุณจะไม่สามารถติดตั้งภายใน โอ้ ดี ไม่สำคัญ ผมเป็นคนใจกว้าง ไปข้างหน้า และใช้กี่ ฉันไม่สนใจ"เมงเฮาให้ออก harrumph ความเย็น ขณะที่ดาบไม้ได้เปิดหลุม เขาเดินลึกเข้าไปในเสื้อคลุมของเขา และดึงออกมาถุงของจักรวาล และมุ่งเป้าไปที่หลุมน้อยเมงเฮาปลูกฐานคิดไปสู่การปฏิบัติเช่นม้าป่า ภูเขาหินวิญญาณเริ่มกลัวหวาดหวั่น แล้ว หนึ่งพวกเขาเริ่มบินออกจากหลุม ดูดเข้าไปในถุงของจักรวาลได้เร็วขึ้น และเร็ว ขึ้น หินวิญญาณบินเข้าหลุมดำที่กระเป๋าของจักรวาล พระพึ่งดูตระการตา และกรี๊ดกลัวกับรังออกจากปากของเขา"กระเป๋าของจักรวาล... Dammit คุณได้ที่ มันไม่สามารถมองเห็นความรู้สึกทางจิตวิญญาณ และสามารถประกอบด้วยภูเขาและแม่น้ำ คุณ คุณ คุณ... หินวิญญาณของฉัน ผมผ่านนับไม่ถ้วนและความทุกเข็ญตลอดชีวิตสะสมหินวิญญาณให้ เมงเฮา ทิ้งบางส่วนค่ะ" ร้อง agonized ของเขายังคงสะท้อนออก และพื้นดินเริ่มไหว เห็นได้ชัดว่าเขาถูกปล่อยของอำนาจ และยังได้ ประทับตราก็เพิ่งวางในสถาน...เมงเฮาจ้างงานหัวเราะ ตามเขาฟังพระพึ่งเศร้าหมองร้องไห้ เร็ว ๆ นี้ ภูเขาหินวิญญาณหดกลายเป็น เนินเขาเล็ก ๆ เมงเฮาถูกแท้ระบายม้ามของเขา"คุณกล้าที่จะตัดผมออก" คิดว่า เมงเฮา gritting ฟันของเขา "แล้วฉันจะเด็จคุณยิ่งขึ้น ฉันจะไปของสมบัติของคุณ""เฮา เมง คุณคนทรยศ นี้เป็นมากเกินไปเกินไป พระพึ่งรู้สึกว่าอวัยวะในร่างกายของเขากำลังจะระเบิด เขาต้องการระเบิดจากตรา แต่มันเพิ่งมีวางในสถาน มันจะใช้เวลาเดือนก่อนที่เขาจะทำลายมันเขาอาจไม่เคยมีจินตนาการว่า เฮาเมงจะมีถุงของจักรวาล ไม่ว่า เขาจะสามารถแย่งเขาสะสมอายุการใช้งานของหินวิญญาณ ในขณะนี้ พระพึ่งรู้สึกว่าใบมีดที่มองไม่เห็นยักษ์ถูกหมุนรอบ อย่างเจ็บแสบเขาหินทุกจิตวิญญาณที่เขาสูญเสียว่า เขาได้ถูกแฮเป็นชิ้นได้ หัวใจของเขา achedมีเสมอเขาบุคลิกแปลก เมื่อเทียบกับอื่น ๆ เครื่องพรวนดินรุ่นของเขา เขาเป็นกะเทยแท้จริง ความโลภและ stinginess ของเขาเติบโตมาพร้อมกับฐานของเขาเพาะปลูกและอายุของเขา เขาไม่มีแม้แต่นิดของกลิ่นอายของผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพ เขาไม่ได้ดูเหมือนจะมีบรรทัดล่างในอะไรอย่างใดอย่างหนึ่งหลายร้อยปีที่ผ่านมา ในระหว่าง Severing แรกของเขา เขาตรัสรู้ Dao ได้รับเกี่ยวกับความโลภ คุณอาจจะบอกว่า มีการสร้างแบรนด์ไปยังจิตวิญญาณของเขา และเป็นส่วนหนึ่งของการเพาะปลูกของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เม้งเฮาแม้จะมีหลุมที่มีคุณจะไม่สามารถที่จะใช้ทุกคนหินวิญญาณ" หัวเราะสังฆราชพึ่ง "มีมากเกินไป คุณจะไม่สามารถที่จะพอดีกับพวกเขาภายใน โอ้ดีมันไม่สำคัญ ฉันเป็นคนใจกว้าง ไปข้างหน้าและใช้เวลาไม่กี่ฉันไม่สนใจ. " เม้งเฮาให้ออก harrumph เย็น ตอนนี้ที่ดาบไม้ได้เปิดหลุมเขาไปถึงลึกเข้าไปในเสื้อคลุมของเขาและดึงออกมาจากกระเป๋าของจักรวาลและมุ่งเป้าไว้ที่หลุมเล็ก ๆ น้อย ๆ . ฐานการเพาะปลูกเม้งเฮาข้อหาไปสู่การปฏิบัติเหมือนม้าป่า ภูเขาของพระวิญญาณหินเริ่มสั่นแล้วหนึ่งโดยหนึ่งพวกเขาก็เริ่มบินออกจากหลุมดูดเข้าไปในกระเป๋าของจักรวาล. เร็วขึ้นและเร็ววิญญาณหินบินเข้าไปในหลุมดำที่เป็นถุงของ จักรวาล. พระสังฆราชพึ่งดูการแสดงผลพราวและเสียงกรีดร้องตกใจดังออกมาจากปากของเขา. "ถุงของคอสมอส ... บ้าวิธีการที่คุณสามารถมีที่! มันมองไม่เห็นกับความรู้สึกจิตวิญญาณและสามารถมีภูเขาและแม่น้ำ คุณคุณคุณ ... หินพระวิญญาณของเรา! ผมไปผ่านการทดลองและความยากลำบากนับไม่ถ้วนตลอดชีวิตของฉันที่จะสะสมหินวิญญาณที่หลาย ๆ เม้งเฮาออกบางส่วนที่อยู่เบื้องหลังสำหรับฉัน! "ร้องไห้ทุกข์ทรมานของพระองค์ยังคงสะท้อนออกและพื้นดินก็เริ่มที่จะสั่นสะเทือน เขาเป็นคนที่เห็นได้ชัดว่าการปล่อยบางส่วนของอำนาจของเขา และยังประทับตราเพิ่งได้รับการวางในสถานที่ ... . เม้งเฮาหัวเราะอย่างเย็นชาในขณะที่เขาได้ฟังพระสังฆราชพึ่งร้องอนาถ เร็ว ๆ นี้ภูเขาของพระวิญญาณหินหดตัวลงจะกลายเป็นเนินเขาเล็ก ๆ เม้งเฮาเป็นจริงระบายม้ามของเขา. "คุณกล้าที่จะตัดฉันออก?" คิดว่าเม้งเฮา gritting ฟันของเขา "แล้วฉันจะตัดคุณออกมากยิ่งขึ้น! ฉันจะล้างออกทั้งหมดของสมบัติของคุณ! " " เม้งเฮาคุณทรยศ! นี่คือที่มากเกินไปเกินไป! "พระสังฆราชพึ่งรู้สึกราวกับว่าอวัยวะในร่างกายของเขากำลังจะระเบิด เขาต้องการที่จะระเบิดออกมาจากตราประทับ แต่ก็เพิ่งได้รับการวางในสถานที่ มันจะใช้เวลาเป็นเดือนก่อนที่เขาจะทำลายมัน. เขาอาจจะไม่เคยได้คิดว่าเม้งเฮาจะมีถุงของคอสมอสและไม่ว่าเขาจะสามารถที่จะฉกออกไปสะสมที่เขามีชีวิตของพระวิญญาณหิน ในขณะที่พระสังฆราชพึ่งรู้สึกราวกับว่าใบมีดที่มองไม่เห็นยักษ์หมุนรอบตัวเขาอย่างเจ็บแสบเขาสำหรับทุกหินวิญญาณที่เขาหายไป. มันเป็นราวกับว่าเขากำลังถูกสับเป็นชิ้น ๆ หัวใจของเขาปวดร้าว. เขามักจะมีบุคลิกที่แปลก ในการเปรียบเทียบกับพรวนอื่น ๆ ในรุ่นของเขาเขาเป็นกะเทยจริง ความโลภและความคับแคบของเขาเติบโตไปพร้อมกับฐานการเพาะปลูกของเขาและอายุของเขา เขาไม่ได้มีแม้แต่นิดของกลิ่นอายของความเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพ เขาไม่ได้ดูเหมือนจะมีบรรทัดด้านล่างในสิ่งที่ทั้ง. หลายร้อยปีที่ผ่านมาในช่วงแรกของเขาขาดตรัสรู้ดาวของเขาได้รับเกี่ยวกับความโลภ คุณอาจจะบอกว่ามันได้รับการสร้างตราสินค้าเข้าสู่จิตวิญญาณของเขาและเป็นส่วนหนึ่งของการเพาะปลูกของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เมิงเฮา แม้กระทั่งช่องนั้น , คุณจะไม่สามารถที่จะใช้พวกหินวิญญาณ " หัวเราะประมุขอ้างอิง " มีจำนวนมากเกินไป คุณจะไม่สามารถให้พอดีกับพวกเขาภายใน โอ้ มันไม่สำคัญหรอก ฉันเป็นคนใจกว้าง ไปข้างหน้าและใช้เวลาไม่กี่ ผมไม่สนใจเมิ่งเฮ่าปล่อยออกมา harrumph เย็น ตอนนี้ ดาบไม้ได้เปิดขึ้นหลุม เขาถึงลึกเข้าไปในเสื้อคลุมของเขาและดึงออกมาจากกระเป๋าของจักรวาล และมุ่งมันในหลุมเล็ก ๆน้อย ๆเหม็ง เฮาคิดในฐานการเพาะปลูกการกระทำเหมือนม้าป่า ภูเขาหินวิญญาณเริ่มสั่น แล้ว ทุกคนเริ่มบินออกจากหลุมดูดเข้าไปในถุงของจักรวาลได้เร็วขึ้นและเร็วขึ้น , หินวิญญาณบินเข้าไปในหลุมดำนั่นกระเป๋าของจักรวาล ประมุขพึ่งดูแสดงพราวและหวาดกลัวกรีดร้องดังออกมาจากปากของเขา" กระเป๋าของจักรวาล . . . . . . . บ้าจริง ทำไมคุณต้องที่ ! มันมองไม่เห็นอารมณ์ความรู้สึกและสามารถประกอบด้วยภูเขาและแม่น้ำ เธอ เธอ เธอ . . . . . . . หินวิญญาณของฉัน ผมก็ผ่านการทดลองและความยากลำบากนับไม่ถ้วนตลอดชีวิต เพื่อสะสมหลายหินวิญญาณ . เมิ่งเฮ่า ทิ้งไว้ข้างหลังฉัน " ร้องทุกข์ของเขายังคงก้อง และพื้นดินก็เริ่มสั่นสะเทือน . เขาก็ต้องปล่อยบางส่วนของอำนาจของเขา และยังได้ผนึกกำลังวางในสถานที่ . . . . . . .เมิ่งเฮ่าหัวเราะอย่างเย็นชา เขาฟังประมุข 10 เศร้าร้องไห้ แล้วภูเขาหินวิญญาณ ( เป็นเนินเขาเล็กๆ เมิ่งเฮ่าจริงๆระบายม้ามของเขา" คุณกล้าฉีกฉันออก ? " คิดว่าเมิ่งเฮ่า ขบฟันของเขา " งั้นฉันจะฉีกแกออก มากกว่า ผมจะล้างออกทั้งหมดของสมบัติของคุณ ! "" เมิงเฮา คนทรยศ ! นี่มันมากเกินไป ! " ท่านประมุข หรือรู้สึกเหมือนอวัยวะในร่างกายของเขากำลังจะระเบิด เขาอยากจะออกมาจากผนึก แต่มันเพิ่งถูกวางในสถานที่ มันอาจจะใช้เวลาหลายเดือน ก่อนที่เขาจะทำลายมันเขาไม่เคยคิดฝันว่า เมิ่งฮ่าวก็มีถุงของจักรวาล หรือ ว่า เขาจะสามารถแย่งชิงชีวิตของเขาที่สะสมหินวิญญาณ . ขณะนี้ ท่านพึ่งสึกราวกับว่ายักษ์มองไม่เห็นใบมีดถูกหมุนไปรอบตัวเขา อย่างเขาทุกหินวิญญาณที่เขาสูญเสียไปมันเป็นถ้าเขาถูกสับ เป็นชิ้นๆ หัวใจของเขาเจ็บปวดเขามักจะมีบุคลิกแปลก ในการเปรียบเทียบกับเกษตรกรอื่นๆ ในรุ่นของเขา เขาเป็นคนประหลาดจริงๆ เขาโลภและออกอาการเติบโตพร้อมกับฐานการเพาะปลูกของเขา และอายุของเขา เขาไม่ได้แม้แต่นิดเดียว ออร่าของผู้เชี่ยวชาญที่มีประสิทธิภาพ เขาไม่ได้มีบรรทัดล่างสุดเลยด้วยหลายร้อยปีมาแล้ว ในช่วงก่อนการของเขา ดาวธรรมได้ เรื่องความโลภ คุณอาจพูดได้ว่า มันมีการสร้างตราสินค้าบนจิตวิญญาณของเขา และเป็นส่วนหนึ่งของการเพาะปลูกของเขา