The end of geography in financeThe

The end of geography in finance
The central hypothesis of The End of Geography (O’Brien, 1990, 1992) was that ‘‘geographical location no longer matters in finance1 or matters much less than hitherto . financial regulators [will] no longer hold full sway over their regulatory territory . for financial firms the choice of geographical location can be greatly widened . for
consumers . a wider range of services will be offered outside the traditional services offered by banks . new products and services enter protected markets . yet there will be forces seeking to maintain geographical control . product differentiation will intensify . intense battles between stock exchanges will delay the march towards ‘seamless’
markets . retail banking will still rely on close proximity to the customer . operations and people will still have to have a location . many location decisions have a deliberate geographical rationale .., geography will remain one of the most powerful, evocative and obvious reference points . yet money, being fungible, will continue to try to avoid and will largely succeed in escaping the confines of geography’’ (O’Brien, 1992, 1–2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดสิ้นสุดของภูมิศาสตร์ในทางการเงินสมมติฐานศูนย์กลางของสิ้นสุดของภูมิศาสตร์ (โอไบรอัน 1990, 1992) ได้ที่ '' ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ไม่เรื่องใน finance1 หรือสำคัญน้อยกว่ามาจนบัดนั้น เร็คกูเลเตอร์การเงิน [จะ] ไม่ถือเต็มกทางเหนืออาณาเขตของตนกำกับดูแล สำหรับบริษัททางการเงิน หลากหลายที่ตั้งทางภูมิศาสตร์สามารถถูกมาก widened สำหรับผู้บริโภค ช่วงกว้างของการบริการจะมีการนำเสนอนอกบริการแบบธนาคาร ผลิตภัณฑ์และบริการใหม่ ๆ ป้อนตลาดได้รับการป้องกัน ยัง จะมีกองกำลังรักษาการควบคุมทางภูมิศาสตร์ แตกต่างของผลิตภัณฑ์จะกระชับ การต่อสู้รุนแรงระหว่างหุ้นจะเลื่อนเดือนมีนาคมต่อ 'ต่อเนื่อง'ตลาด ลูกค้าขายปลีกจะยังคงพึ่งพากับลูกค้า การดำเนินงานและคนจะยังคงมีมีตำแหน่ง ตัดสินใจตั้งหลายมีเหตุผลทางภูมิศาสตร์เจตนา..., ภูมิศาสตร์จะยังคงเป็นหนึ่งของจุดอ้างอิงมากที่สุด และมีประสิทธิภาพ ต่าง ๆ ชัดเจนขึ้น แต่เงิน ถูก fungible ยังคงพยายามที่จะหลีกเลี่ยง และจะประสบความสำเร็จส่วนใหญ่ในขอบเขตของภูมิศาสตร์หนี '' (โอไบรอัน 1992, 1 – 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนท้ายของภูมิศาสตร์ในด้านการเงิน
สมมติฐานกลางของจุดจบของภูมิศาสตร์ (โอไบรอัน, 1990, 1992) คือการที่ '' ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์เรื่องที่ไม่ได้อยู่ใน finance1 หรือเรื่องมากน้อยกว่าจนบัดนี้ หน่วยงานกำกับดูแลทางการเงิน [จะ] ไม่ถือแกว่งไปแกว่งมาเต็มรูปแบบผ่านดินแดนของพวกเขาตามกฎระเบียบ สำหรับ บริษัท ทางการเงินทางเลือกของที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่สามารถเพิ่มขึ้นอย่างมาก สำหรับ
ผู้บริโภค ช่วงกว้างของการบริการที่จะได้รับบริการนอกแบบดั้งเดิมที่นำเสนอโดยธนาคาร ผลิตภัณฑ์และบริการใหม่ ๆ เข้าสู่ตลาดที่มีการป้องกัน ยังจะมีกองกำลังที่กำลังมองหาที่จะรักษาควบคุมทางภูมิศาสตร์ แตกต่างของสินค้าจะกระชับ การต่อสู้ที่รุนแรงระหว่างตลาดหุ้นจะชะลอการเดินขบวนต่อ 'ไร้รอยต่อ'
ตลาด ธนาคารค้าปลีกจะยังคงพึ่งพาความใกล้ชิดกับลูกค้า การดำเนินงานและคนยังจะต้องมีสถานที่ตั้ง ตัดสินใจตั้งหลายคนมีเหตุผลทางภูมิศาสตร์เจตนา .. ภูมิศาสตร์จะยังคงเป็นหนึ่งในมีประสิทธิภาพมากที่สุดจุดอ้างอิงอารมณ์และที่เห็นได้ชัด แต่เงินเป็น fungible จะยังคงพยายามที่จะหลีกเลี่ยงและส่วนใหญ่จะประสบความสำเร็จในการหลบหนีขอบเขตของภูมิศาสตร์ '' (โอไบรอัน, 1992, 1-2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนท้ายของภูมิศาสตร์ในด้านการเงิน
สมมติฐานของการสิ้นสุดของภูมิศาสตร์ ( O ' Brien , 2533 , 2535 ) คือว่า 'geographical สถานที่สําคัญอีกต่อไปในเรื่อง finance1 หรือมากน้อยกว่านี้ . ควบคุมการเงิน [ จะ ] ไม่ถือเต็มแกว่งเหนือดินแดนกฎระเบียบของพวกเขา สำหรับ บริษัท การเงินทางเลือกของที่ตั้งทางภูมิศาสตร์จะยิ่งกว้างขึ้น สำหรับ
ผู้บริโภคช่วงกว้างของการบริการจะได้รับนอกแบบดั้งเดิมที่ให้บริการโดยธนาคาร ผลิตภัณฑ์และบริการใหม่ระบุปกป้องตลาด แต่จะมีกำลังแสวงหาการรักษาควบคุมทางภูมิศาสตร์ สร้างความแตกต่างของผลิตภัณฑ์ จะกระชับ การต่อสู้ที่รุนแรงระหว่างตลาดหุ้นจะหน่วงเวลาเดินขบวนต่อ ' รอยต่อ '
ตลาดธนาคารค้าปลีกจะยังคงอาศัยใกล้ชิดกับลูกค้า การดำเนินงานและคนก็จะต้องมีที่ตั้ง การตัดสินใจที่ตั้งมากมี . . . . . . . เหตุผลทางภูมิศาสตร์ เรื่อง ภูมิศาสตร์ จะยังคงเป็นหนึ่งในมีประสิทธิภาพมากที่สุด ซึ่งจุดอ้างอิงที่ชัดเจน ยังพออ้างได้เงิน , ถูก ,จะยังคงพยายามที่จะหลีกเลี่ยงและส่วนใหญ่จะประสบความสำเร็จในการหลบหนีขอบเขตของภูมิศาสตร์ ' ' ( O ' Brien , 1992 , 1 – 2 )