So zooming out, we humans have a ha

So zooming out, we humans have a habit of going into phases of mass destruction, generally self imposed to some extent or another I am interested in the Black Death, which devastated Europe.

This handy list shows all the wars over time.

. Wars are actually the norm for humans, but every now and then something big comes along.
The opening of Boccaccio’s Decameron describes Florence in the grips of the Plague.
It is as beyond imagination as the Somme, Hiroshima, or the Holocaust.
I mean, you quite literally can’t put yourself there and imagine what it was like. For those in the midst of the Plague it must have felt like the end of the world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ซูม มนุษย์เรามีนิสัยชอบในขั้นตอนของอานุภาพ โดยทั่วไปด้วยตนเองที่กำหนดขอบเขตหรืออีกฉันสนใจตายดำ ซึ่งทำลายยุโรป รายการนี้มีประโยชน์แสดงสงครามทุกช่วงเวลา . สงครามจริงบรรทัดฐานสำหรับมนุษย์ แต่ทุกขณะนี้แล้วสิ่งที่ใหญ่มาเปิดตำนานสิบราตรีของควอดแฟมิลี่อธิบายฟลอเรนซ์ในการจับของกาฬโรคนอกเหนือจากจินตนาการถูกระลึก ฮิโรชิม่า หรือฮอโลคอสต์ได้ผมหมายถึง คุณโฉมไม่สามารถใส่ตัวเองมี และจินตนาการว่า สำหรับผู้ที่อยู่ท่ามกลางภัยพิบัติ มันต้องมีรู้สึกเหมือนสิ้นสุดของโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นซูมออกมนุษย์เรามีนิสัยของการที่จะเข้าสู่ขั้นตอนของการทำลายล้างสูงโดยทั่วไปตัวเองกำหนดขอบเขตบางส่วนหรืออื่นฉันสนใจในกาฬโรคซึ่งทำลายยุโรปก.

รายการที่มีประโยชน์นี้แสดงให้เห็นสงครามทั้งหมดเมื่อเวลาผ่านไป.

. สงครามอยู่ จริงบรรทัดฐานสำหรับมนุษย์ แต่ทุกขณะนี้แล้วสิ่งที่ใหญ่มาพร้อม.
เปิด Boccaccio ของ Decameron อธิบายในฟลอเรนซ์จับของโรคระบาด.
มันเป็นเรื่องเหนือจินตนาการเป็นซอมม์ฮิโรชิมาหรือความหายนะ.
ฉันหมายความว่าคุณค่อนข้าง แท้จริงไม่สามารถใส่ตัวเองมีและคิดว่ามันเป็นเหมือน สำหรับผู้ที่อยู่ในท่ามกลางภัยพิบัติก็ต้องมีความรู้สึกเช่นเดียวกับการสิ้นสุดของโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อซูมออก เรามนุษย์มีนิสัยไปในขั้นตอนของการทำลายมวล โดยทั่วไปตนเองกําหนดขอบเขตบางส่วนหรืออื่นฉันสนใจในความตายสีดำ ที่ทำลายล้างยุโรปรายการที่มีประโยชน์นี้แสดงให้เห็นทุกสงครามตลอดเวลา. สงครามจริงปกติสำหรับมนุษย์ แต่แล้วก็มีเรื่องใหญ่มาด้วยเปิด boccaccio ของดิแคเมอรอนอธิบายฟลอเรนซ์ในด้ามจับของโรคระบาดมันเป็นเรื่องเหนือจินตนาการที่ซอมม์ , ฮิโรชิม่า , หรือความหายนะ .ผมหมายถึง คุณค่อนข้างหมายไม่สามารถใส่ตัวเอง แล้วจินตนาการว่ามันเป็นยังไง สำหรับผู้ที่อยู่ในท่ามกลางภัยพิบัติ มันต้องรู้สึกเหมือนตอนจบของโลก