The Twelve Dancing Princesses There

The Twelve Dancing Princesses






There was a king who had twelve beautiful daughters. They slept in twelve beds all in one room; and when they went to bed, the doors were shut and locked up; but every morning their shoes were found to be quite worn through as if they had been danced in all night; and yet nobody could find out how it happened, or where they had been.
Then the king made it known to all the land, that if any person could discover the secret, and find out where it was that the princesses danced in the night, he should have the one he liked best for his wife, and should be king after his death; but whoever tried and did not succeed, after three days and nights, should be put to death.
A king’s son soon came. He was well entertained, and in the evening was taken to the chamber next to the one where the princesses lay in their twelve beds. There he was to sit and watch where they went to dance; and, in order that nothing might pass without his hearing it, the door of his chamber was left open. But the king’s son soon fell asleep; and when he awoke in the morning he found that the princesses had all been dancing, for the soles of their shoes were full of holes. The same thing happened the second and third night: so the king ordered his head to be cut off. After him came several others; but they had all the same luck, and all lost their lives in the same manner.
Now it chanced that an old soldier, who had been wounded in battle and could fight no longer, passed through the country where this king reigned: and as he was travelling through a wood, he met an old woman, who asked him where he was going. ‘I hardly know where I am going, or what I had better do,’ said the soldier; ‘but I think I should like very well to find out where it is that the princesses dance, and then in time I might be a king.’ ‘Well,’ said the old dame, ‘that is no very hard task: only take care not to drink any of the wine which one of the princesses will bring to you in the evening; and as soon as she leaves you pretend to be fast asleep.’
Then she gave him a cloak, and said, ‘As soon as you put that on you will become invisible, and you will then be able to follow the princesses wherever they go.’ When the soldier heard all this good counsel, he determined to try his luck: so he went to the king, and said he was willing to undertake the task.
He was as well received as the others had been, and the king ordered fine royal robes to be given him; and when the evening came he was led to the outer chamber. Just as he was going to lie down, the eldest of the princesses brought him a cup of wine; but the soldier threw it all away secretly, taking care not to drink a drop. Then he laid himself down on his bed, and in a little while began to snore very loud as if he was fast asleep. When the twelve princesses heard this they laughed heartily; and the eldest said, ‘This fellow too might have done a wiser thing than lose his life in this way!’ Then they rose up and opened their drawers and boxes, and took out all their fine clothes, and dressed themselves at the glass, and skipped about as if they were eager to begin dancing. But the youngest said, ‘I don’t know how it is, while you are so happy I feel very uneasy; I am sure some mischance will befall us.’ ‘You simpleton,’ said the eldest, ‘you are always afraid; have you forgotten how many kings’ sons have already watched in vain? And as for this soldier, even if I had not given him his sleeping draught, he would have slept soundly enough.’
When they were all ready, they went and looked at the soldier; but he snored on, and did not stir hand or foot: so they thought they were quite safe; and the eldest went up to her own bed and clapped her hands, and the bed sank into the floor and a trap-door flew open. The soldier saw them going down through the trap-door one after another, the eldest leading the way; and thinking he had no time to lose, he jumped up, put on the cloak which the old woman had given him, and followed them; but in the middle of the stairs he trod on the gown of the youngest princess, and she cried out to her sisters, ‘All is not right; someone took hold of my gown.’ ‘You silly creature!’ said the eldest, ‘it is nothing but a nail in the wall.’ Then down they all went, and at the bottom they found themselves in a most delightful grove of trees; and the leaves were all of silver, and glittered and sparkled beautifully. The soldier wished to take away some token of the place; so he broke off a little branch, and there came a loud noise from the tree. Then the youngest daughter said again, ‘I am sure all is not right—did not you hear that noise? That never happened before.’ But the eldest said, ‘It is only our princes, who are shouting for joy at our approach.’
Then they came to another grove of trees, where all the leaves were of gold; and afterwards to a third, where the leaves were all glittering diamonds. And the soldier broke a branch from each; and every time there was a loud noise, which made the youngest sister tremble with fear; but the eldest still said, it was only the princes, who were crying for joy. So they went on till they came to a great lake; and at the side of the lake there lay twelve little boats with twelve handsome princes in them, who seemed to be waiting there for the princesses.
One of the princesses went into each boat, and the soldier stepped into the same boat with the youngest. As they were rowing over the lake, the prince who was in the boat with the youngest princess and the soldier said, ‘I do not know why it is, but though I am rowing with all my might we do not get on so fast as usual, and I am quite tired: the boat seems very heavy today.’ ‘It is only the heat of the weather,’ said the princess: ‘I feel it very warm too.’
On the other side of the lake stood a fine illuminated castle, from which came the merry music of horns and trumpets. There they all landed, and went into the castle, and each prince danced with his princess; and the soldier, who was all the time invisible, danced with them too; and when any of the princesses had a cup of wine set by her, he drank it all up, so that when she put the cup to her mouth it was empty. At this, too, the youngest sister was terribly frightened, but the eldest always silenced her. They danced on till three o’clock in the morning, and then all their shoes were worn out, so that they were obliged to leave off. The princes rowed them back again over the lake (but this time the soldier placed himself in the boat with the eldest princess); and on the opposite shore they took leave of each other, the princesses promising to come again the next night.
When they came to the stairs, the soldier ran on before the princesses, and laid himself down; and as the twelve sisters slowly came up very much tired, they heard him snoring in his bed; so they said, ‘Now all is quite safe'; then they undressed themselves, put away their fine clothes, pulled off their shoes, and went to bed. In the morning the soldier said nothing about what had happened, but determined to see more of this strange adventure, and went again the second and third night; and every thing happened just as before; the princesses danced each time till their shoes were worn to pieces, and then returned home. However, on the third night the soldier carried away one of the golden cups as a token of where he had been.
As soon as the time came when he was to declare the secret, he was taken before the king with the three branches and the golden cup; and the twelve princesses stood listening behind the door to hear what he would say. And when the king asked him. ‘Where do my twelve daughters dance at night?’ he answered, ‘With twelve princes in a castle under ground.’ And then he told the king all that had happened, and showed him the three branches and the golden cup which he had brought with him. Then the king called for the princesses, and asked them whether what the soldier said was true: and when they saw that they were discovered, and that it was of no use to deny what had happened, they confessed it all. And the king asked the soldier which of them he would choose for his wife; and he answered, ‘I am not very young, so I will have the eldest.’—And they were married that very day, and the soldier was chosen to be the king’s heir.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The Twelve Dancing Princesses There was a king who had twelve beautiful daughters. They slept in twelve beds all in one room; and when they went to bed, the doors were shut and locked up; but every morning their shoes were found to be quite worn through as if they had been danced in all night; and yet nobody could find out how it happened, or where they had been.Then the king made it known to all the land, that if any person could discover the secret, and find out where it was that the princesses danced in the night, he should have the one he liked best for his wife, and should be king after his death; but whoever tried and did not succeed, after three days and nights, should be put to death.A king’s son soon came. He was well entertained, and in the evening was taken to the chamber next to the one where the princesses lay in their twelve beds. There he was to sit and watch where they went to dance; and, in order that nothing might pass without his hearing it, the door of his chamber was left open. But the king’s son soon fell asleep; and when he awoke in the morning he found that the princesses had all been dancing, for the soles of their shoes were full of holes. The same thing happened the second and third night: so the king ordered his head to be cut off. After him came several others; but they had all the same luck, and all lost their lives in the same manner.ตอนนี้ประจวบเหมาะกับที่เป็นทหารเก่า ผู้ได้รับบาดเจ็บในการรบ และสามารถต่อสู้ไม่ ผ่านประเทศที่กษัตริย์องค์นี้ reigned: และเขาได้เดินทางผ่านไม้ เขาได้พบหญิงชรา ผู้ถามเขาซึ่งเขากำลัง 'ฉันไม่รู้ที่ฉันจะ หรือฉันมีดีอะไร กล่าวว่า ทหาร "แต่ฉันคิดว่า ฉันควรต้องดีหาที่มันเป็นว่า ที่เจ้าหญิงเต้นรำ และจากนั้น ในเวลา อาจเป็นกษัตริย์' กล่าวว่า 'ดี มเก่า, ' นั่นคืองานไม่หนักมาก: เพียง ดูแลไม่ให้ดื่มของไวน์ที่หนึ่งเจ้าหญิงจะให้คุณในช่วงเย็น และทันทีที่เธอปล่อยให้ คุณทำเป็นหลับเร็วขึ้น 'แล้วเธอให้เขาเป็นเสื้อคลุม และ ว่า 'เป็นคุณวางบนคุณจะมองไม่เห็น และคุณจะสามารถไปตามดูไหนก็ได้ไป' เมื่อทหารได้ยินคำแนะนำทั้งหมดนี้ดี เขากำหนดพยายามที่โชคของเขา: เขาไปคิง และกล่าวว่า เขายินดีที่จะทำงานHe was as well received as the others had been, and the king ordered fine royal robes to be given him; and when the evening came he was led to the outer chamber. Just as he was going to lie down, the eldest of the princesses brought him a cup of wine; but the soldier threw it all away secretly, taking care not to drink a drop. Then he laid himself down on his bed, and in a little while began to snore very loud as if he was fast asleep. When the twelve princesses heard this they laughed heartily; and the eldest said, ‘This fellow too might have done a wiser thing than lose his life in this way!’ Then they rose up and opened their drawers and boxes, and took out all their fine clothes, and dressed themselves at the glass, and skipped about as if they were eager to begin dancing. But the youngest said, ‘I don’t know how it is, while you are so happy I feel very uneasy; I am sure some mischance will befall us.’ ‘You simpleton,’ said the eldest, ‘you are always afraid; have you forgotten how many kings’ sons have already watched in vain? And as for this soldier, even if I had not given him his sleeping draught, he would have slept soundly enough.’เมื่อพวกเราทั้งหมด พวกเขาไป และมองทหาร แต่เขา snored บน และไม่กวนมือ หรือเท้า: ดังนั้นพวกเขาคิดว่า พวกเขาค่อนข้างปลอดภัย คนที่ขึ้นไปนอนของเธอเอง และปรบมือเพื่อเรียกมือของเธอ และนอนจมอยู่ในพื้น และประตูกับดักการบินเปิด ทหารเห็นพวกเขาไปลงผ่านประตูกับดักหนึ่ง คนโตนำวิธี และคิดว่า เขาไม่มีเวลาสูญเสีย เขาเพิ่มขึ้น ใส่เสื้อคลุมซึ่งหญิงชราให้เขา และตาม แต่กลางบันได เขา trod บนชุดของเจ้าหญิงที่อายุน้อยที่สุด และร่ำไห้กับน้องสาวของเธอ, ' ทั้งหมดนั้นไม่ใช่ บางคนใช้เวลาถือของชุดของฉัน.' 'คุณโง่สัตว์ ' กล่าวว่า คนโต 'มัน คืออะไรแต่เล็บในผนัง' แล้ว ลงพวกเขาทั้งหมดออกไป และที่ด้านล่าง พวกเขาพบตัวเองในสุดงามพุ่ม และใบไม้มีทั้งเงิน glittered และ sparkled สวยงาม ทหารปรารถนานำบางโทเค็นที่ เพื่อให้เขาหยุดลงสาขาน้อย และมีมาเสียงดังแผนภูมิ แล้วกล่าวว่า ลูกสาวคนเล็กอีก, ' ผมมั่นใจว่า ทั้งหมดนั้นไม่ใช่ — ไม่คุณได้ยินเสียงนั้นหรือไม่ ที่ไม่เคยเกิดขึ้นก่อน ' แต่ว่า คนโต 'ได้เท่าเราปริ๊นซ์ ที่ตะโกนในห้องวิธีการของเรา'Then they came to another grove of trees, where all the leaves were of gold; and afterwards to a third, where the leaves were all glittering diamonds. And the soldier broke a branch from each; and every time there was a loud noise, which made the youngest sister tremble with fear; but the eldest still said, it was only the princes, who were crying for joy. So they went on till they came to a great lake; and at the side of the lake there lay twelve little boats with twelve handsome princes in them, who seemed to be waiting there for the princesses.One of the princesses went into each boat, and the soldier stepped into the same boat with the youngest. As they were rowing over the lake, the prince who was in the boat with the youngest princess and the soldier said, ‘I do not know why it is, but though I am rowing with all my might we do not get on so fast as usual, and I am quite tired: the boat seems very heavy today.’ ‘It is only the heat of the weather,’ said the princess: ‘I feel it very warm too.’On the other side of the lake stood a fine illuminated castle, from which came the merry music of horns and trumpets. There they all landed, and went into the castle, and each prince danced with his princess; and the soldier, who was all the time invisible, danced with them too; and when any of the princesses had a cup of wine set by her, he drank it all up, so that when she put the cup to her mouth it was empty. At this, too, the youngest sister was terribly frightened, but the eldest always silenced her. They danced on till three o’clock in the morning, and then all their shoes were worn out, so that they were obliged to leave off. The princes rowed them back again over the lake (but this time the soldier placed himself in the boat with the eldest princess); and on the opposite shore they took leave of each other, the princesses promising to come again the next night.When they came to the stairs, the soldier ran on before the princesses, and laid himself down; and as the twelve sisters slowly came up very much tired, they heard him snoring in his bed; so they said, ‘Now all is quite safe'; then they undressed themselves, put away their fine clothes, pulled off their shoes, and went to bed. In the morning the soldier said nothing about what had happened, but determined to see more of this strange adventure, and went again the second and third night; and every thing happened just as before; the princesses danced each time till their shoes were worn to pieces, and then returned home. However, on the third night the soldier carried away one of the golden cups as a token of where he had been.
As soon as the time came when he was to declare the secret, he was taken before the king with the three branches and the golden cup; and the twelve princesses stood listening behind the door to hear what he would say. And when the king asked him. ‘Where do my twelve daughters dance at night?’ he answered, ‘With twelve princes in a castle under ground.’ And then he told the king all that had happened, and showed him the three branches and the golden cup which he had brought with him. Then the king called for the princesses, and asked them whether what the soldier said was true: and when they saw that they were discovered, and that it was of no use to deny what had happened, they confessed it all. And the king asked the soldier which of them he would choose for his wife; and he answered, ‘I am not very young, so I will have the eldest.’—And they were married that very day, and the soldier was chosen to be the king’s heir.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบสองเจ้าหญิงเต้นรำมีพระมหากษัตริย์ที่มีสิบสองลูกสาวที่สวยงามเป็น พวกเขานอนอยู่ในสิบสองเตียงในห้องหนึ่ง; และเมื่อพวกเขาเดินไปที่เตียงประตูถูกปิดและล็อคขึ้น; แต่ทุกเช้ารองเท้าของพวกเขาถูกพบว่ามีการสวมใส่ค่อนข้างผ่านราวกับว่าพวกเขาได้รับการเต้นรำในคืน; และยังไม่มีใครสามารถหาวิธีที่มันเกิดขึ้นหรือที่พวกเขาได้รับ. แล้วกษัตริย์ทำให้มันเป็นที่รู้จักไปทั่วแผ่นดินว่าถ้าบุคคลใดสามารถค้นพบความลับและหาที่มันเป็นเจ้าหญิงที่เต้นในเวลากลางคืน เขาควรจะมีหนึ่งที่เขาชอบมากที่สุดสำหรับภรรยาของเขาและควรจะเป็นกษัตริย์หลังจากการตายของเขา แต่ใครก็ตามที่พยายามและไม่ประสบความสำเร็จหลังจากที่สามวันสามคืนควรจะนำไปสู่ความตาย. โอรสของกษัตริย์มาเร็ว ๆ นี้ เขาได้รับความบันเทิงอย่างดีและในช่วงเย็นถูกนำตัวไปยังห้องที่อยู่ติดกับหนึ่งที่เจ้าหญิงอยู่ในสิบสองเตียงของพวกเขา ที่นั่นเขาได้คือการนั่งชมที่พวกเขาไปเต้น; และเพื่อที่ว่าไม่มีอะไรที่อาจจะผ่านโดยไม่ได้ยินเสียงของเขานั้นประตูห้องของเขาที่ถูกเปิดทิ้งไว้ แต่โอรสของกษัตริย์ผล็อยหลับไปในเร็ว ๆ นี้; และเมื่อเขาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเขาพบว่าเจ้าหญิงได้รับการเต้นสำหรับพื้นของรองเท้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยหลุม สิ่งเดียวกันที่เกิดขึ้นในคืนที่สองและสามดังนั้นกษัตริย์สั่งหัวของเขาจะถูกตัดออกไป หลังจากที่เขาเข้ามาคนอื่น ๆ หลายแห่ง แต่พวกเขามีโชคเดียวกันและทั้งหมดเสียชีวิตในลักษณะเดียวกัน. ตอนนี้มันบังเอิญว่าทหารเก่าที่ได้รับบาดเจ็บในการต่อสู้และสามารถต่อสู้ไม่ผ่านประเทศที่กษัตริย์ครองราชย์และในขณะที่เขา ได้เดินทางผ่านป่าเขาได้พบกับหญิงชราที่ถามเขาว่าเขาจะไปที่ไหน 'ฉันแทบจะไม่ทราบว่าผมจะหรือสิ่งที่ฉันได้ดีกว่าทำ' กล่าวว่าทหาร; แต่ผมคิดว่าผมควรจะต้องชอบอย่างดีที่จะหาที่มันคือการที่เจ้าหญิงเต้นและจากนั้นในเวลาที่ฉันอาจจะเป็นกษัตริย์. 'ดี' กล่าวว่าท้าวเก่า 'ที่ไม่มีงานที่ยากมาก: เพียง แต่ดูแลไม่ให้ดื่มไวน์ซึ่งเป็นหนึ่งในเจ้าหญิงที่จะนำมาให้คุณในช่วงเย็น; และทันทีที่เธอออกคุณแกล้งทำเป็นหลับไปอย่างรวดเร็ว. จากนั้นเธอก็ทำให้เขามีเสื้อคลุมและกล่าวว่าทันทีที่คุณใส่ที่คุณจะกลายเป็นมองไม่เห็นและคุณจะสามารถที่จะปฏิบัติตามเจ้าหญิงที่ใดก็ตามที่พวกเขาไป . ' เมื่อทหารได้ยินทั้งหมดนี้ให้คำปรึกษาที่ดีเขามุ่งมั่นที่จะลองเสี่ยงโชคของเขาเพื่อให้เขาไปกษัตริย์และกล่าวว่าเขายินดีที่จะดำเนินงาน. เขาได้รับการตอบรับอย่างดีในขณะที่คนอื่น ๆ ที่ได้รับ, และพระมหากษัตริย์สั่งปรับพระราช เสื้อคลุมที่จะมอบให้เขา และเมื่อช่วงเย็นมาเขาถูกนำตัวไปที่ห้องด้านนอก เช่นเดียวกับที่เขากำลังจะนอนลงคนโตของเจ้าหญิงนำเขาถ้วยไวน์; แต่ทหารโยนมันทิ้งไปทั้งหมดแอบดูแลไม่ให้ดื่มลดลง จากนั้นเขาก็วางของตัวเองลงบนเตียงของเขาและในขณะที่น้อยเริ่มที่จะกรนดังมากราวกับว่าเขาเป็นหลับไปอย่างรวดเร็ว เมื่อสิบสองเจ้าหญิงได้ยินพวกเขาหัวเราะอย่างเต็มที่; และคนโตกล่าวว่า 'คนนี้มากเกินไปอาจจะทำสิ่งที่ฉลาดกว่าสูญเสียชีวิตของเขาในทางนี้! แล้วพวกเขาก็ลุกขึ้นและเปิดลิ้นชักและกล่องของพวกเขาและเอาออกเสื้อผ้าสวยของพวกเขาทั้งหมดและสวมใส่ตัวเองที่กระจกและข้ามเกี่ยวกับว่าพวกเขามีความกระตือรือร้นที่จะเริ่มต้นการเต้น แต่น้องคนสุดท้องกล่าวว่า 'ผมไม่ทราบว่ามันเป็นอย่างไรในขณะที่คุณมีความสุขมากผมรู้สึกไม่สบายใจมาก ผมมั่นใจว่าโชคร้ายที่จะเกิดขึ้นแก่เรา. 'คุณโง่' กล่าวว่าคนโต 'คุณมักจะกลัว คุณลืมวิธีลูกหลานหลายพระมหากษัตริย์ 'ได้ดูอยู่แล้วในไร้สาระ? และเป็นทหารนี้แม้ว่าผมไม่ได้ให้เขาร่างนอนของเขาที่เขาจะได้นอนหลับเพียงพออุตุ '. เมื่อพวกเขาทั้งหมดพร้อมที่พวกเขาไปและมองไปที่ทหาร; แต่เขา snored บนและไม่ได้คนมือหรือเท้า: เพื่อให้พวกเขาคิดว่าพวกเขามีความปลอดภัยค่อนข้าง; และโตขึ้นไปที่เตียงของเธอเองและปรบมือของเธอและเตียงจมลงไปในพื้นและประตูกับดักบินเปิด ทหารเห็นพวกเขาจะลงผ่านกับดักหนึ่งประตูหลังจากที่อื่นคนโตของผู้นำทาง; และคิดว่าเขามีเวลาที่จะสูญเสียไม่มีเขากระโดดขึ้นใส่เสื้อคลุมที่หญิงชราคนหนึ่งให้เขาและตามพวกเขา; แต่ในช่วงกลางของบันไดที่เขาเหยียบอยู่บนชุดของเจ้าหญิงที่อายุน้อยที่สุดและเธอร้องไห้ออกมาให้น้องสาวของเธอ 'ทั้งหมดก็ไม่เป็นธรรม มีคนเอาชุดถือของฉัน. ' 'คุณสิ่งมีชีวิตที่โง่! กล่าวว่าคนโต 'มันคืออะไร แต่เล็บในผนัง. จากนั้นพวกเขาทั้งหมดลงไปที่ด้านล่างและพวกเขาพบว่าตัวเองอยู่ในป่าที่สวยงามที่สุดของต้นไม้; และใบมีทั้งหมดของเงินและแวววาวและประกายสวยงาม ทหารอยากจะนำมาใช้สัญลักษณ์ของสถานที่บาง เพื่อให้เขาหยุดเป็นสาขาเล็ก ๆ น้อย ๆ และมีมาเสียงดังมาจากต้นไม้ จากนั้นลูกสาวคนสุดท้องอีกครั้งกล่าวว่า "ผมมั่นใจว่าทุกอย่างไม่ขวาไม่ได้ที่คุณได้ยินเสียงที่? ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน. แต่พี่คนโตกล่าวว่า "มันเป็นเพียงเจ้าชายของเราที่กำลังตะโกนด้วยความดีใจที่วิธีการของเรา. แล้วพวกเขาก็มาถึงป่าอื่นที่ใบทั้งหมดเป็นทองคำ และหลังจากนั้นก็จะเป็นหนึ่งในสามที่มีใบเพชรระยิบระยับทั้งหมด และทหารที่แตกสาขาจากกัน; และทุกครั้งที่มีการเสียงดังซึ่งทำให้น้องสาวคนสุดท้องสั่นด้วยความกลัว; แต่พี่คนโตยังคงกล่าวว่ามันเป็นเพียงเจ้าชายที่กำลังร้องไห้ด้วยความดีใจ ดังนั้นพวกเขาจึงเดินไปจนกว่าพวกเขาจะมาถึงทะเลสาบที่ดี; และด้านข้างของทะเลสาบที่มีวางสิบสองเรือเล็ก ๆ น้อย ๆ กับสิบสองเจ้าชายรูปหล่อในพวกเขาที่ดูเหมือนจะมีการรอคอยสำหรับเจ้าหญิง. หนึ่งในเจ้าหญิงที่เดินเข้าไปในเรือแต่ละลำและทหารก้าวเข้าไปในเรือลำเดียวกันกับที่อายุน้อยที่สุด ขณะที่พวกเขาได้รับการพายเรือทะเลสาบเจ้าชายที่อยู่ในเรือกับเจ้าหญิงที่อายุน้อยที่สุดและทหารกล่าวว่า "ผมไม่ทราบว่าทำไมมันเป็น แต่แม้ว่าฉันกำลังพายเรือกับทุกฤทธานุภาพของเราไม่ได้รับอย่างรวดเร็วเพื่อให้เป็น ปกติและผมเหนื่อยมาก: เรือดูเหมือนหนักมากวันนี้. 'มันเป็นเพียงความร้อนของสภาพอากาศกล่าวว่าเจ้าหญิง:' ผมรู้สึกว่ามันอบอุ่นมากเกินไป. ในอีกด้านหนึ่งของทะเลสาบยืนปรับปราสาทสว่างจากที่มาเพลงความสุขของเขาและแตร พวกเขาทั้งหมดมีที่ดินและเดินเข้าไปในปราสาทและเจ้าชายแต่ละเต้นรำกับเจ้าหญิงของเขา; และทหารที่เป็นตลอดเวลาที่มองไม่เห็นเต้นกับพวกเขาเกินไป และเมื่อใด ๆ ของเจ้าหญิงมีถ้วยตั้งไวน์ของเธอเขาดื่มมันทั้งหมดขึ้นเพื่อที่ว่าเมื่อเธอใส่ถ้วยเพื่อปากของเธอมันเป็นที่ว่างเปล่า ในตอนนี้มากเกินไปน้องสาวคนสุดท้องก็กลัวชะมัด แต่คนโตของเธอมักจะเงียบ พวกเขาเต้นจนถึง 03:00 ในตอนเช้าและจากนั้นรองเท้าของพวกเขาทั้งหมดถูกสวมใส่ออกเพื่อให้พวกเขาถูกบังคับให้ออกนอก เจ้าชายพายเรือให้พวกเขากลับมาอีกครั้งเหนือทะเลสาบ (แต่คราวนี้ทหารวางตัวเองอยู่ในเรือกับเจ้าหญิงคนโต); . และบนฝั่งตรงข้ามพวกเขาออกจากกันเจ้าหญิงที่มีแนวโน้มที่จะกลับมาอีกครั้งในคืนถัดไปเมื่อพวกเขามาถึงบันไดทหารวิ่งบนก่อนที่เจ้าหญิงและวางตัวเองลง และในขณะที่สิบสองน้องสาวช้ามามากเหนื่อยมากที่พวกเขาได้ยินเขานอนกรนนอนอยู่บนเตียงของเขา ดังนั้นพวกเขาจึงกล่าวว่า "ตอนนี้สิ่งที่มีความปลอดภัยค่อนข้าง '; แล้วพวกเขาก็ไม่ได้แต่งตัวตัวเองนำไปปรับเสื้อผ้าของพวกเขาดึงออกรองเท้าของพวกเขาและเดินไปที่เตียง ในตอนเช้าทหารกล่าวว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่มุ่งมั่นที่จะเห็นมากขึ้นของการผจญภัยที่แปลกประหลาดนี้และไปอีกครั้งในคืนที่สองและสาม และทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเช่นเดียวกับก่อน; เจ้าหญิงเต้นแต่ละครั้งจนถึงรองเท้าของพวกเขาถูกสวมใส่เป็นชิ้น ๆ แล้วกลับบ้าน อย่างไรก็ตามในคืนที่สามทหารดำเนินการไปหนึ่งถ้วยทองเป็นสัญลักษณ์ของการที่เขาได้รับ. ทันทีที่เวลานั้นมาถึงเมื่อตอนที่เขาจะประกาศความลับที่เขาถูกนำตัวพระพักตร์กษัตริย์ทั้งสามสาขาและ ถ้วยทองคำ; และสิบสองเจ้าหญิงยืนฟังอยู่หลังประตูจะได้ยินสิ่งที่เขาจะพูดว่า เมื่อกษัตริย์ขอให้เขา 'สถานที่ที่สิบสองลูกสาวของฉันเต้นในเวลากลางคืน? เขาตอบว่า 'กับเจ้านายสิบสองในปราสาทใต้พื้นดิน. และแล้วเขาก็บอกว่าพระมหากษัตริย์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นและแสดงให้เขาเห็นสามสาขาและถ้วยทองคำซึ่งเขาได้มากับเขา แล้วกษัตริย์เรียกว่าเจ้าหญิงและขอให้พวกเขาไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ทหารบอกว่าเป็นความจริงและเมื่อพวกเขาเห็นว่าพวกเขาได้ค้นพบและมันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะปฏิเสธสิ่งที่เกิดขึ้นพวกเขาสารภาพมันทั้งหมด และกษัตริย์ถามทหารที่ของพวกเขาที่เขาจะเลือกภรรยาของเขา; และเขาตอบว่า 'ผมไม่ได้เล็กมากดังนั้นผมจะมีพี่คนโต .'- และพวกเขาก็แต่งงานกันในวันนั้นมากและทหารได้รับเลือกให้เป็นทายาทของกษัตริย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิบสองเต้นรำเจ้าหญิง






มีพระราชาที่ สิบสอง ลูกสาวสวย พวกเขานอนใน 12 เตียงในหนึ่งห้อง และเมื่อพวกเขาไปที่เตียง ประตูถูกปิดและล็อคขึ้น แต่ทุกเช้าที่รองเท้าของพวกเขาพบว่ามีค่อนข้างใส่เป็นถ้าพวกเขาได้เต้นตลอดคืน และยังไม่มีใครสามารถหาให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น หรือที่พวกเขาได้รับ .
แล้วกษัตริย์ก็รู้จักกันทั่วแผ่นดิน หากบุคคลใดสามารถค้นพบความลับ และ ดู ที่ มัน ที่เจ้าหญิงเต้นรำในคืนที่เขาควรจะมีคนที่เขาชอบที่ดีที่สุดสำหรับภรรยาของเขา และควรเป็นกษัตริย์หลังจากการตายของเขา แต่ใครก็ตามที่พยายามและไม่ประสบความสำเร็จ หลังจากสาม วันและคืน น่าจะตาย .
เป็นโอรสของกษัตริย์เร็วมา เขาก็เพลินและในตอนเย็นก็พาไปห้องข้างๆที่เจ้าหญิงนอนในเตียงสิบสองของพวกเขา มีเขานั่งและดูว่าพวกเขาไปเต้นรำ และ ที่ไม่อาจผ่านได้โดยไม่ต้องได้ยินมันของเขา ประตูห้องของเขาไว้ แต่ลูกชายของกษัตริย์แล้วหลับไป เมื่อเขาตื่นขึ้นในตอนเช้า ก็พบว่าเจ้าหญิงน่าจะอยู่ที่เต้นสำหรับรองเท้าของพวกเขาเต็มของหลุม เหมือนสิ่งที่เกิดขึ้น คืนที่สอง และที่สาม : กษัตริย์จึงสั่งให้หัวของเขาถูกตัดออก หลังจากที่เขามาอีกหลายคน แต่พวกเขามีทั้งหมดเดียวกัน โชคดี และสูญเสียชีวิตของพวกเขาในลักษณะเดียวกัน .
ตอนนี้มันได้เป็นทหารเก่า ที่ได้รับบาดเจ็บในสงคราม และจะสู้ไม่ผ่านประเทศที่พระราชาทรงครอบครองและเขาได้เดินทางผ่านป่า เขาได้พบกับหญิงชราคนหนึ่ง ที่ถามว่าเค้าจะไปไหน ฉันแทบจะไม่รู้จัก ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น หรือสิ่งที่ฉันควรจะทำ ' ทหาร ' แต่ฉัน คิดว่าฉัน จะดีมากเพื่อดูว่ามันคือเจ้าหญิงเต้นรำ แล้วในเวลาที่ฉันอาจจะได้เป็นคิง ' ' ดี ' คุณหญิง ' ที่เก่า ไม่มีงานที่หนักมาก :แค่ดูแลไม่ให้ดื่มใด ๆของไวน์ ซึ่งหนึ่งในเจ้าหญิงจะนำคุณในตอนเย็น และทันทีที่เธอทิ้งคุณแกล้งทำเป็นหลับ '
แล้วเธอให้เขาติดตัวไป และพูดว่า ' ทันทีที่คุณใส่นั้นคุณจะกลายเป็นมองไม่เห็น และคุณจะ แล้วสามารถติดตามเจ้าหญิงได้ทุกที่ที่พวกเขาไป เมื่อทหารได้ยินดีให้คำปรึกษาเขาตัดสินใจที่จะลองโชคของเขาเพื่อให้เขาไปเฝ้ากษัตริย์ และกล่าวว่าเขายินดีที่รู้งาน .
เขาเป็นอย่างดีเป็นคนอื่นได้ และมีพระบัญชาให้เขาได้พระราชทานผ้าไตร และเมื่อตอนเย็นมาเขาไปสู่ห้องด้านนอก เช่นเดียวกับที่เขากำลังจะนอน พี่คนโตของเจ้าหญิงทำให้เขาดื่มไวน์ แต่ทหารโยนมันทั้งหมดออกไปอย่างลับๆดูแลไม่ให้ดื่มลดลง แล้วเขาก็ลงนอนบนเตียงของเขา สักพักเริ่มกรนดังมาก ถ้าเขาหลับอยู่ เมื่อสิบสององค์ได้ยินพวกเขาหัวเราะอย่างจริงใจ และคนโตว่า " เพื่อนก็อาจทำสิ่งที่ฉลาดกว่าสูญเสียชีวิตของเขาในลักษณะนี้ ' แล้วพวกเขาก็ลุกขึ้นและเปิดลิ้นชักและกล่องของพวกเขา และเอาเสื้อผ้าของตนก็ได้และแต่งเองในกระจก และก็เป็นถ้าพวกเขามีความกระตือรือร้นที่จะเริ่มเต้น แต่น้องบอกว่า ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง ในขณะที่คุณกำลังมีความสุข ผมรู้สึกไม่สบายใจมาก ฉันแน่ใจว่า บางคนโชคร้ายเกิดขึ้นกับเรา ' ' ไอ้โง่ ' พี่ใหญ่ ' คุณจะกลัว ท่านลืมว่าลูกหลานกษัตริย์หลายองค์จะดูแล้วไร้ประโยชน์ และสำหรับ ทหารพวกนี้ถ้าผมไม่ได้ให้เขา ร่างของเขานอนอยู่ เขาจะได้นอนหลับสนิทพอ '
เมื่อพวกเขาพร้อมแล้ว พวกเขาก็มองไปที่ทหาร แต่เขานอนกรน และไม่กวนมือหรือเท้า ดังนั้น พวกเขาคิดว่า มันค่อนข้างปลอดภัย และคนโตขึ้นเตียงของเธอเอง และ clapped มือของเธอและนอนจมลงไปในพื้นและประตูก็เปิด