1. IntroductionUnderstanding the ca

1. Introduction

Understanding the causes of corruption is critical in terms of its implications for a country's growth and development (see Lui, 1985, Leff, 1964, Huntington, 1968, Bardhan, 1997, Mauro, 1995 and Mauro, 1998). One of the most important political determinants of corruption is the electoral system. Schumpeter (1950) was the first to consider the role of electoral systems – expressions of a democratic environment – as a way of reducing corruption. In the following years, theoretical literature studying the link between electoral systems and corruption gave ambiguous results. One field of the theory argues that majoritarian elections reduce political rents because of the direct accountability of elected officials to voters. Conversely, another field argues that a proportional electoral system, with a large district size, leads to lower incumbent rent because it reduces barriers to entry for honest competitors. The empirical literature on cross-country data have confirmed that countries with proportional systems have much more widespread corruption than countries with majoritarian representations.

However, in analysing the relationship between electoral rules and corruption, both theoretical and empirical literature seem to ignore the role of political competition, that is the competition among political parties to obtain votes at elections. There is a complex web wrapping together electoral systems, political competition and corruption to which studies have paid little attention so far. On one hand, when the impact of political competition on corruption is considered, it is possible to identify different effects. On the other hand, political competition is certainly affected by electoral rules, which shape the political market structure 3; the way in which this happens, to the best of our knowledge, is still unexplored.

Therefore, it can be assumed that the effect of electoral systems on corruption is twofold: a direct effect (already investigated by the literature) and an indirect effect, via political competition. This work is part of the empirical literature on the determinants of corruption; its contribution is to test the hypothesis of both the direct and the indirect effect of the degree of proportionality of the electoral system on corruption. The two effects may drive corruption in the same direction or in the opposite one; therefore, the total effect of the degree of proportionality of the electoral formula on corruption is the sum of the two effects.

The empirical analysis, performed on a panel of the 20 Italian Regions over 26 years, uses yearly data on corruption crimes in public administration as a dependent variable. The two regressors of interest are two political indexes: the Gallagher (dis)proportionality index as a proxy for the degree of proportionality of the electoral system, and the normalized Herfindahl concentration index to proxy political competitiveness among political parties. The indirect effect can be understood through an interaction variable between the two political indexes. Results showed that both the direct and the indirect effects are significant. On one side, the direct effect of the degree of disproportionality of the electoral system on corruption is positive: it means that an increase in the proportionality implies a decrease in corruption. On the other side, the indirect effect shows that the way in which political competition affects corruption depends on the degree of proportionality of the electoral rule. More precisely, there is a threshold of the degree of proportionality that allows us to separate an increase from a decrease of corruption due to an increase in the concentration of votes in the hands of political parties. Our findings (robust to different estimation techniques, control variables and dis-proportionality indexes) shed light on two interesting aspects: first, it can be misleading to analyze the impact of electoral rules on corruption regardless of the role of political competition; second, the overall effect of the degree of proportionality of the electoral system on corruption depends on how the level of political competition reacts to changes in the degree of proportionality of the electoral system. This last issue is, at least to our knowledge, still unexplored.

The paper is organized as follows. Section 2 summarizes the theoretical and empirical literature; Section 3 describes the Italian scenario. Section 4 is about variables and the econometric specification; Section 5 shows the results and Section 6 presents the concluding remarks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำเข้าใจสาเหตุของความเสียหายมีความสำคัญในแง่ของผลกระทบของการเจริญเติบโตและพัฒนาของประเทศ (ดู Lui, 1985, Leff, 1964 ฮันติงตัน 1968, Bardhan, 1997, Mauro, 1995 และ Mauro, 1998) ดีเทอร์มิแนนต์การเมืองสำคัญที่สุดของความเสียหายอย่างใดอย่างหนึ่งคือระบบการเลือกตั้ง Schumpeter (1950) เป็นคนแรกในการพิจารณาบทบาทของระบบเลือกตั้ง –นิพจน์ของสิ่งแวดล้อมประชาธิปไตย – เป็นวิธีลดความเสียหาย ในปีต่อไปนี้ ทฤษฎีวรรณคดีศึกษาเชื่อมโยงระหว่างระบบการเลือกตั้งและคอรัปชั่นให้ผลลัพธ์ชัดเจน ฟิลด์หนึ่งของทฤษฎีจนว่า เลือกตั้ง majoritarian ลดค่าเช่าการเมืองเนื่องจากความรับผิดชอบโดยตรงของเจ้าหน้าที่ที่ได้รับเลือกให้ผู้ลงคะแนน ในทางกลับกัน ฟิลด์อื่นจนว่า ระบบเลือกตั้งตามสัดส่วน ขนาดใหญ่อำเภอ นำไปสู่ลด incumbent เช่าเนื่องจากจะช่วยลดอุปสรรครายการสำหรับคู่แข่งที่ซื่อสัตย์ วรรณคดีประจักษ์บนข้อมูลครอสคันทรีได้ยืนยันว่า ประเทศที่ มีระบบสัดส่วนมีการทุจริตแพร่หลายมากขึ้นกว่าประเทศกับ majoritarian แทนอย่างไรก็ตาม ในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างกฎเลือกตั้งทุจริต ทฤษฎี และผลประกอบการดูเหมือนเฉยบทบาทของการเมืองการแข่งขัน ที่มีการแข่งขันระหว่างพรรคการเมืองได้รับคะแนนในการเลือกตั้ง มีเว็บซับซ้อนตัดกันระบบการเลือกตั้ง การแข่งขันทางการเมือง และความเสียหายที่ศึกษาได้จ่ายความสนใจน้อยมาก บนมือหนึ่ง เมื่อพิจารณาผลกระทบของการแข่งขันทางการเมืองในการทุจริต จำเป็นต้องระบุลักษณะพิเศษต่าง ๆ บนมืออื่น ๆ การแข่งขันทางการเมืองเป็นแน่นอนผลจากกฎเลือกตั้ง ซึ่งรูปร่างโครงสร้างของตลาดการเมือง 3 วิธีการนี้เกิดขึ้น ส่วนของความรู้ของเรา เป็นยัง unexploredดังนั้น มันสามารถทึกทักเอาว่าผลของระบบเลือกตั้งเสียหายสองเท่า: ผลโดยตรงที่ (อยู่ระหว่างสอบสวน โดยวรรณคดี) และผลทางอ้อม ทางการแข่งขันทางการเมืองได้ งานนี้เป็นส่วนหนึ่งของวรรณคดีประจักษ์บนดีเทอร์มิแนนต์ของความเสียหาย สัดส่วนของการ ทดสอบสมมติฐานของทั้งตรงและผลทางอ้อมของระดับสัดส่วนของระบบการเลือกตั้งการทุจริตได้ ผลสองอาจขับรถความเสียหาย ในทิศทางเดียวกัน หรือ ใน หนึ่งตรงกันข้าม ดังนั้น ผลรวมของระดับสัดส่วนของสูตรเลือกตั้งทุจริตเป็นผลรวมของลักษณะพิเศษสองการวิเคราะห์ผล ทำบนแผงของภูมิภาคอิตาลี 20 26 ปี ใช้ข้อมูลรายปีในอาชญากรรมการทุจริตในราชการเป็นตัวแปรขึ้นอยู่กับ Regressors สองอันสองดัชนีทางการเมือง: Gallagher (dis) สัดส่วนดัชนีเป็นพร็อกซีสำหรับระดับของสัดส่วนของระบบการเลือกตั้ง และมาตรฐาน Herfindahl เข้มข้นดัชนีการพร็อกซีแข่งขันทางการเมืองระหว่างพรรคการเมือง สามารถเข้าใจผลกระทบทางอ้อมผ่านตัวแปรโต้ตอบระหว่างสองดัชนีทางการเมือง ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า ตรงและผลทางอ้อมสำคัญ ด้านหนึ่ง ผลโดยตรงของระดับของ disproportionality ของระบบเลือกตั้งทุจริตเป็นบวก: หมายความ ว่า การเพิ่มขึ้นในสัดส่วนที่หมายถึงการลดลงความเสียหาย ในด้านอื่น ๆ ผลกระทบทางอ้อมแสดงว่า วิธีการแข่งขันทางการเมืองมีผลต่อความเสียหายขึ้นอยู่กับระดับของสัดส่วนของกฎการเลือกตั้ง ได้แม่นยำมาก มีขีดจำกัดของระดับของสัดส่วนที่ช่วยให้เราสามารถแยกเพิ่มจากการลดลงของความเสียหายเนื่องจากการเพิ่มความเข้มข้นของในมือของพรรคการเมือง ค้นพบของเรา (แข็งแกร่งเทคนิคการประเมินที่แตกต่างกัน การควบคุมตัวแปร และดัชนี dis-proportionality) หลั่งน้ำตาแสงในสองแง่มุมที่น่าสนใจ: ครั้งแรก มันสามารถเป็นระยะ ๆ เพื่อวิเคราะห์ผลกระทบของความเสียหายโดยไม่คำนึงถึงบทบาทของการแข่งขันทางการเมือง กฎเลือกตั้ง สอง ผลรวมของสัดส่วนของระบบการเลือกตั้งในระดับความเสียหายขึ้นอยู่กับว่าระดับของการแข่งขันทางการเมืองตอบสนองการเปลี่ยนแปลงในระดับสัดส่วนของระบบการเลือกตั้ง ปัญหานี้ล่าสุดได้ น้อยเพิ่ม ยังคงบรรยากาศเงียบสงบทั้งกระดาษมีการจัดระเบียบดังนี้ ส่วนที่ 2 สรุปวรรณกรรมทฤษฎี และประจักษ์ 3 ส่วนอธิบายสถานการณ์อิตาลี 4 ส่วนคือตัวแปรและข้อมูลจำเพาะ econometric 5 ส่วนแสดงผล และ 6 ส่วนนำเสนอหมายเหตุสรุป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำการทำความเข้าใจสาเหตุของความเสียหายที่มีความสำคัญในแง่ของผลกระทบของมันสำหรับการเจริญเติบโตของประเทศและการพัฒนา( หนึ่งในปัจจัยทางการเมืองที่สำคัญที่สุดของการทุจริตเป็นระบบการเลือกตั้ง ชัม - การแสดงออกของสภาพแวดล้อมที่เป็นประชาธิปไตย- เป็นวิธีของการลดการทุจริต ในปีที่ผ่านวรรณกรรมทฤษฎีการศึกษาการเชื่อมโยงระหว่างระบบการเลือกตั้งและการทุจริตให้ผลที่ไม่ชัดเจน หนึ่งในสาขาของทฤษฎีที่ระบุว่าการเลือกตั้ง ตรงกันข้ามข้อมูลอื่นระบุว่าระบบการเลือกตั้งสัดส่วนที่มีขนาดอำเภอขนาดใหญ่นำไปสู่การลดค่าเช่าหน้าที่เพราะจะช่วยลดอุปสรรคที่รายการสำหรับคู่แข่งที่ซื่อสัตย์ 1. Introduction

Understanding the causes of corruption is critical in terms of its implications for a country's growth and development (see Lui, 1985, Leff, 1964, Huntington, 1968, Bardhan, 1997, Mauro, 1995 and Mauro, 1998). One of the most important political determinants of corruption is the electoral system. Schumpeter (1950) was the first to consider the role of electoral systems – expressions of a democratic environment – as a way of reducing corruption. In the following years, theoretical literature studying the link between electoral systems and corruption gave ambiguous results. One field of the theory argues that majoritarian elections reduce political rents because of the direct accountability of elected officials to voters. Conversely, another field argues that a proportional electoral system, with a large district size, leads to lower incumbent rent because it reduces barriers to entry for honest competitors. The empirical literature on cross-country data have confirmed that countries with proportional systems have much more widespread corruption than countries with majoritarian representations.

However, in analysing the relationship between electoral rules and corruption, both theoretical and empirical literature seem to ignore the role of political competition, that is the competition among political parties to obtain votes at elections. There is a complex web wrapping together electoral systems, political competition and corruption to which studies have paid little attention so far. On one hand, when the impact of political competition on corruption is considered, it is possible to identify different effects. On the other hand, political competition is certainly affected by electoral rules, which shape the political market structure 3; the way in which this happens, to the best of our knowledge, is still unexplored.

Therefore, it can be assumed that the effect of electoral systems on corruption is twofold: a direct effect (already investigated by the literature) and an indirect effect, via political competition. This work is part of the empirical literature on the determinants of corruption; its contribution is to test the hypothesis of both the direct and the indirect effect of the degree of proportionality of the electoral system on corruption. The two effects may drive corruption in the same direction or in the opposite one; therefore, the total effect of the degree of proportionality of the electoral formula on corruption is the sum of the two effects.

The empirical analysis, performed on a panel of the 20 Italian Regions over 26 years, uses yearly data on corruption crimes in public administration as a dependent variable. The two regressors of interest are two political indexes: the Gallagher (dis)proportionality index as a proxy for the degree of proportionality of the electoral system, and the normalized Herfindahl concentration index to proxy political competitiveness among political parties. The indirect effect can be understood through an interaction variable between the two political indexes. Results showed that both the direct and the indirect effects are significant. On one side, the direct effect of the degree of disproportionality of the electoral system on corruption is positive: it means that an increase in the proportionality implies a decrease in corruption. On the other side, the indirect effect shows that the way in which political competition affects corruption depends on the degree of proportionality of the electoral rule. More precisely, there is a threshold of the degree of proportionality that allows us to separate an increase from a decrease of corruption due to an increase in the concentration of votes in the hands of political parties. Our findings (robust to different estimation techniques, control variables and dis-proportionality indexes) shed light on two interesting aspects: first, it can be misleading to analyze the impact of electoral rules on corruption regardless of the role of political competition; second, the overall effect of the degree of proportionality of the electoral system on corruption depends on how the level of political competition reacts to changes in the degree of proportionality of the electoral system. This last issue is, at least to our knowledge, still unexplored.

The paper is organized as follows. Section 2 summarizes the theoretical and empirical literature; Section 3 describes the Italian scenario. Section 4 is about variables and the econometric specification; Section 5 shows the results and Section 6 presents the concluding remarks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ

เข้าใจสาเหตุของความเสียหายที่สำคัญในแง่ของผลกระทบต่อประเทศของการเจริญเติบโตและการพัฒนา ( ดูลุย 1985 เลฟ , 1964 , Huntington , 1968 , bardhan , 1997 , เมา , 2538 และ Mauro , 1998 ) หนึ่งในปัจจัยที่สำคัญที่สุดของการทุจริตทางการเมือง คือ ระบบเลือกตั้งชุมปีเตอร์ ( 1950 ) เป็นครั้งแรก เพื่อพิจารณาบทบาทของระบบการเลือกตั้งและประชาธิปไตยของการแสดงออกและสภาพแวดล้อมเพื่อลดความเสียหาย ในปีต่อไปนี้ทฤษฎีวรรณคดีศึกษาการเชื่อมโยงระหว่างระบบเลือกตั้งและการทุจริตให้ผลไม่ชัดเจนเขตข้อมูลหนึ่งของทฤษฎีแย้งว่า การเลือกตั้ง majoritarian ลดค่าเช่าทางการเมืองเพราะความรับผิดชอบโดยตรงของรัฐบาลจากการเลือกตั้ง ให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้ง ในทางกลับกัน สนามอื่นแย้งว่า ระบบการเลือกตั้งตามสัดส่วนกับขนาดอำเภอขนาดใหญ่ ทำให้ราคาเช่าหน้าที่เพราะจะช่วยลดอุปสรรคที่รายการสำหรับคู่แข่งที่ซื่อสัตย์วรรณกรรมเชิงประจักษ์ข้อมูลข้ามประเทศ ก็ยืนยันว่า ประเทศที่มีระบบทำให้มีการทุจริตอย่างกว้างขวางมากขึ้นกว่าประเทศที่มี majoritarian แทน

อย่างไรก็ตาม ในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างกฎการเลือกตั้งและการทุจริต ทั้งทางทฤษฎีและวรรณกรรมเชิงประจักษ์ที่ดูเหมือนจะละเลยบทบาทของการแข่งขันทางการเมืองนั่นคือการแข่งขันระหว่างพรรคการเมืองที่ได้รับคะแนนเสียงในการเลือกตั้ง มีเว็บที่ซับซ้อนตัดด้วยกันระบบการเลือกตั้งทางการเมือง การแข่งขันและการทุจริต ซึ่งมีการศึกษาให้ความสนใจน้อยมาก หนึ่งในมือ เมื่อผลกระทบของการแข่งขันทางการเมือง การคอรัปชั่น ก็ถือว่ามันเป็นไปได้ที่จะระบุผลที่แตกต่างกัน บนมืออื่น ๆการแข่งขันทางการเมืองอย่างแน่นอน ผลกระทบจากกฎการเลือกตั้ง ซึ่งรูปร่างโครงสร้างทางการเมือง 3 ; วิธีการที่สิ่งนี้เกิดขึ้นเพื่อที่ดีที่สุดของความรู้ของเรายัง unexplored

ดังนั้นมันสามารถสันนิษฐานว่าผลของระบบการเลือกตั้งที่ทุจริตเป็นสองเท่า : ผลกระทบโดยตรง ( ตรวจสอบแล้ว โดยวรรณกรรม ) และผลทางอ้อม ผ่านการแข่งขันทางการเมืองงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของวรรณกรรมเชิงประจักษ์ในระดับของการทุจริต ; ผลงานของมันคือการทดสอบสมมติฐานทั้งทางตรงและทางอ้อมของระดับของสัดส่วนของระบบการเลือกตั้งเกี่ยวกับการทุจริต สองผล จะทำให้การทุจริตในทิศทางเดียวกันหรือตรงข้ามอย่างใดอย่างหนึ่ง ดังนั้นผลรวมของระดับของสัดส่วนของสูตรในการทุจริตการเลือกตั้ง คือ ผลรวมของทั้งสองผล

การวิเคราะห์เชิงประจักษ์แสดงบนแผงของ 20 อิตาลีภูมิภาคกว่า 26 ปี ใช้ข้อมูลรายปีในการทุจริตอาชญากรรมในการบริหารรัฐกิจเป็นตัวแปรตาม สอง regressors สนใจเมือง 2 ดัชนี :โดย กัลลาเกอร์ ( DIS ) สัดส่วนดัชนีเป็นพร็อกซี่สำหรับระดับของสัดส่วนของระบบการเลือกตั้ง และค่าความเข้มข้นของ herfindahl ดัชนีตัวแทนทางการเมืองการแข่งขันระหว่างพรรคการเมือง ผลกระทบทางอ้อมสามารถเข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองตัวแปรทางการเมือง ดัชนีผลการศึกษาพบว่าทั้งทางตรงและทางอ้อม คือ ผลกระทบที่สำคัญ ในด้านหนึ่ง ผลโดยตรงของระดับของ disproportionality ของระบบการเลือกตั้งที่ทุจริตเป็นบวก หมายความว่า การเพิ่มขึ้นในสัดส่วนที่แสดงถึงการลดการคอร์รัปชั่น ในด้านอื่น ๆผลกระทบทางอ้อมที่แสดงให้เห็นว่าวิธีการที่การแข่งขันทางการเมืองมีผลต่อการทุจริตขึ้นอยู่กับระดับของสัดส่วนของกฎการเลือกตั้ง อย่างแม่นยำมากขึ้น , มีเกณฑ์ของระดับของสัดส่วนที่ช่วยให้เราสามารถแยกเพิ่มจากการลดลงของความเสียหายเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของคะแนนเสียงในมือของพรรคการเมือง