relatively steady (26e29 C). In co

relatively steady (26e29 C). In contrast, Winters et al. (2006)
found that seasonal variations in yields for corals in the Red Sea
were related to light but not water temperatures. Exposure to high
light levels (900e1000 PAR) at 24 C and 31 C resulted in lower
yields than at the higher temperature but at low light conditions
(200e300 PAR). These data support our study, and suggest that
light levels have a greater influence on coral yields than SST in
equatorial regions.
Coral chlorophyll a concentrations have been observed to increase
as water temperatures rise and light levels decline (Cooper
et al., 2008), as well as decrease with rising water temperatures
(Fitt et al., 2000). The variable response with temperature is
potentially due to the symbiodinium clade composition (Fitt et al.,
2000). Different symbiodinium clades may vary physiologically,
and certain clades are known to provide a physiological advantage
to corals exposed to higher water temperatures (Berkelmans and
Van Oppen, 2006). In the present study, high concentrations of
chlorophyll a were measured in April 2012 in all species when SST
peaked at >29 C. However, chlorophyll a concentrations were also
higher at Labrador Park where light levels were consistently lower
suggesting that in-water light levels were also a key driver of spatial
variations in pigment concentration. Elevated chlorophyll a concentrations
and associated yields would enable corals to maximise
rates of photosynthesis under low light conditions frequently
observed at Labrador Park.
Nutrient concentrations are also a key driver of coral condition
(see review by Fabricius, 2005). There have been several studies
that have documented the effects of elevated concentrations of
nutrients on symbiont densities and chlorophyll a content (Hoeghguldberg
and Smith, 1989; Marubini and Davies, 1996; Szmant,
2002), photosynthesis (Kinsey and Davies, 1979) and coral growth
(Ferrier-Pages et al., 2001
). Increases in symbiont density are
typically associated with increases in Dissolved Inorganic Nitrogen
(DIN ¼ NO3 þ NO2 þ NH4), whereas Dissolved Inorganic Phosphates
(DIP ¼ PO4 þ PO3) have less of an effect (Fabricius, 2005).
Symbiont density increases when DIN levels are enhanced, as this
nutrient is preferentially used for symbiont growth over host tissue
growth (Dubinsky and Jokiel, 1994). Marubini and Davies (1996)
also found that chlorophyll a concentrations and symbiont densities
increased with NO3 levels, at concentrations comparable to
that found in Singapore waters. In contrast, and in accordance with
this study, both Ferrier-Pages et al., 2001
and Nordemar et al.
(2003) found that nitrate concentrations had no effect on symbiont
densities. These inconsistencies in symbiont responses between
studies may, in part, be a result of environmentally
unrealistic high levels of nutrients tested, but are most likely caused
by a simplification of a complex natural system where the coral
response is the outcome of several synergistic drivers. For example,
symbiont densities which may increase with concentrations of NH3
and NO3 (Fabricius et al., 2005), have also been observed to decline
at high turbidity (Costa et al., 2004; Li et al., 2008). If both environmental
drivers increase concurrently, the outcome might result
in no apparent influence on symbiont numbers.
Declines in growth rates in Singapore have previously been
associated with elevated suspended sediments, light attenuation
and nitriteenitrate concentrations (Dikou, 2009). Our data supports
this finding as lowest growth rates were reported at the site
(Labrador Park) with the highest sediment loads, lowest light levels
and highest nutrient concentrations. Furthermore, the mean
growth rate of all coral species during months characterised by
reduced water quality was significantly lower than in months when
water quality had improved. These results also corroborate with
research outside of Singapore. In Barbados coral growth rates
(linear extension) correlated with a number of water quality parameters
with suspended particulate matter as the best estimator
of growth (Tomascik and Sander, 1985). Differences in growth rates
response to water quality were also evident among coral species.
The growth rate of M. ampliata and P. speciosa, the two fastest
growing corals, varied significantly over time, suggesting that these
corals are most sensitive to environmental fluctuations.
The variation in key environmental drivers of coral condition
among species is most likely related to differences in morphology
and physiological adaptations. Various aspects of the sediment
regime (either SSC, SAR or grain size) explained significant proportions
of the variation in coral condition for the three coral
species (M. ampliata, P. speciosa, P. damicornis) characterised by
Table 4
Comparison of guidelines from three studies (ASEAN guidelines, ANZECC guidelines, Moss et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่อนข้างมั่นคง (26e29 C) ตรงกันข้าม พม่า et al. (2006)พบตามฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงในอัตราผลตอบแทนสำหรับปะการังในทะเลแดงเกี่ยวข้องกับแสง แต่น้ำอุณหภูมิไม่ ค่าแสงสูงส่งผลให้ระดับแสง (900e1000 หุ้น) ที่ 24 C และ 31 C ล่างอัตราผลตอบแทนมากกว่า ที่อุณหภูมิสูงกว่า แต่ ในสภาพแสงน้อย(200e300 หุ้น) ข้อมูลเหล่านี้สนับสนุนการศึกษาของเรา และแนะนำระดับแสงมีอิทธิพลต่อในอัตราผลตอบแทนที่ปะการังกว่า SST ในขอบเขตเส้นศูนย์สูตรความเข้มข้นของปะการังคลอโรฟิลล์ a ได้รับการปฏิบัติเพื่อเพิ่มเป็นอุณหภูมิของน้ำ เพิ่มขึ้นและระดับแสงลดลง (คูเปอร์et al. 2008), เช่นเป็นลดอุณหภูมิน้ำเพิ่มขึ้น(Fitt et al. 2000) การตอบสนองตัวแปรอุณหภูมิจะอาจเนื่องจากองค์ประกอบ clade symbiodinium (Fitt et al.,2000) . clades symbiodinium แตกต่างกันอาจมีการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาและทราบว่า clades กำหนดให้เป็นประโยชน์ทางสรีรวิทยาการปะการังสัมผัสกับอุณหภูมิของน้ำสูงขึ้น (Berkelmans และVan Oppen, 2006) ในการศึกษา ความเข้มข้นสูงคลอโรฟิลล์ a ถูกวัดในเดือน 2555 เมษายนในทุกสายพันธุ์เมื่อ SST> 29 เซลเซียส อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์เอก็สูงที่ลาบราดอร์ที่ระดับแสงถูกลดลงอย่างต่อเนื่องแนะนำว่า ระดับแสงในน้ำได้ขับสำคัญของ spatialรูปแบบในความเข้มข้นของเม็ดสี ความเข้มข้นสูงคลอโรฟิลล์ aและอัตราผลตอบแทนที่เกี่ยวข้องจะทำให้ปะการังเพื่อเพิ่มอัตราการสังเคราะห์แสงภายใต้สภาพแสงน้อยบ่อยสังเกตที่ลาบราดอร์ความเข้มข้นของสารอาหารยังมีการผลักดันของสภาพปะการัง(ดูรีวิว โดยขาวแวนนาไม 2005) มีการศึกษาหลายที่ได้รับการบันทึกผลกระทบของความเข้มข้นสูงสารอาหารความหนาแน่น symbiont และคลอโรฟิลล์ a เนื้อหา (Hoeghguldbergและสมิ ธ 1989 Marubini และเดวีส์ 1996 Szmant2002), (คินซีย์และเดวีส์ 1979) การสังเคราะห์แสง และเจริญเติบโตของปะการัง(Ferrier หน้า et al. 2001) มีการเพิ่มความหนาแน่น symbiontมักเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นละลายอนินทรีย์ไนโตรเจน(DIN ¼ NO3 þ NO2 þ NH4), ในขณะที่ละลายฟอสเฟตอนินทรีย์(จุ่ม¼ PO4 þ PO3) มีน้อยผล (ขาวแวนนาไม 2005)Symbiont ความหนาแน่นเพิ่มขึ้นเมื่อระดับดินจะเพิ่มขึ้น เช่นนี้สารอาหารพิเศษใช้สำหรับ symbiont เติบโตผ่านเนื้อเยื่อโฮสต์เจริญเติบโต (Dubinsky และ Jokiel, 1994) Marubini และเดวีส์ (1996)นอกจากนี้ยัง พบว่าคลอโรฟิลล์ a ความเข้มข้นและความหนาแน่น symbiontเพิ่มขึ้นมีระดับ NO3 ที่ความเข้มข้นเทียบเคียงกับที่พบในน่านน้ำของสิงคโปร์ ในทางตรงข้าม และตามการศึกษานี้ ทั้งหน้า Ferrier et al. 2001 และ Nordemar et al(2003) พบว่า ความเข้มข้นของไนเตรทไม่มีผลกับ symbiontความหนาแน่น ไม่สอดคล้องกันเหล่านี้ในการตอบสนอง symbiont ระหว่างการศึกษา ในส่วน อาจเป็นผลของสิ่งแวดล้อมระดับสูงที่ไม่สมจริงของสารทดสอบ แต่อาจเกิดจากโดยเข้าใจง่ายของระบบธรรมชาติซับซ้อนที่ปะการังตอบสนองเป็นผลของโปรแกรมควบคุมการทำงานร่วมกันหลาย ตัวอย่างเช่นความหนาแน่น symbiont ซึ่งอาจเพิ่มความเข้มข้นของ NH3และ NO3 (ขาวแวนนาไม et al. 2005), มีการสังเกตยังปฏิเสธที่สูงความขุ่น (Costa et al. 2004 Li et al. 2008) ถ้าทั้งสองสิ่งแวดล้อมเพิ่มไดรเวอร์พร้อมกัน ผลที่อาจส่งผลในอิทธิพลเลข symbiont ไม่ชัดเจนก่อนหน้านี้มีการลดลงในอัตราการเติบโตในสิงคโปร์เกี่ยวข้องกับตะกอนลอยสูงขึ้น ลดทอนแสงและความเข้มข้น nitriteenitrate (Dikou, 2009) สนับสนุนข้อมูลของเราหาที่ต่ำที่สุดเติบโตอัตรารายงานที่เว็บไซต์นี้(สวนลาบราดอร์) กับโหลดตะกอนสูงสุด ต่ำสุดระดับแสงและความเข้มข้นสารอาหารสูงสุด นอกจากนี้ หมายถึงลักษณะอัตราการเติบโตของสายพันธุ์ปะการังทั้งหมดในช่วงเดือนคุณภาพน้ำลดลงได้ต่ำกว่าในเดือนเมื่อมีการปรับปรุงคุณภาพน้ำ ผลลัพธ์เหล่านี้ยัง corroborate ด้วยวิจัยต่างประเทศ อัตราการเจริญเติบโตของปะการังบาร์เบโดส(เชิงเส้นนามสกุล) มีความสัมพันธ์กับจำนวนพารามิเตอร์คุณภาพน้ำมีสารแขวนลอยที่อนุภาคเป็นประมาณการที่ดีที่สุดการเจริญเติบโต (Tomascik และซานเดอร์ 1985) ความแตกต่างในอัตราการเติบโตตอบสนองต่อคุณภาพน้ำก็เห็นได้ชัดในสายพันธุ์ปะการังอัตราการเติบโตของ M. ampliata และ P. กระท่อม สองที่เร็วที่สุดปะการัง แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญตลอดเวลา แนะนำว่า การเติบโตเหล่านี้ปะการังมีความไวมากที่สุดต่อความผันผวนของสิ่งแวดล้อมการเปลี่ยนแปลงในการควบคุมสิ่งแวดล้อมที่สำคัญของสภาพปะการังระหว่างพันธุ์มักเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในลักษณะทางสัณฐานวิทยาและปรับตัวทางสรีรวิทยา แง่มุมต่าง ๆ ของตะกอนอธิบายระบอบการปกครอง (SSC, SAR หรือเม็ดขนาด) สัดส่วนสำคัญของการเปลี่ยนแปลงในสภาพปะการังปะการังสามลักษณะสายพันธุ์ (M. ampliata, P. กระท่อม P. damicornis)ตารางที่ 4เปรียบเทียบแนวทางจากการศึกษาที่สาม (อาเซียนแนวทาง แนวทาง ANZECC, Moss et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่อนข้างคงที่ (26e29? C) ในทางตรงกันข้ามฤดูหนาว, et al (2006)
พบว่าการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในอัตราผลตอบแทนสำหรับปะการังในทะเลสีแดง
ที่เกี่ยวข้องกับแสง แต่ไม่อุณหภูมิของน้ำ การสัมผัสกับสูง
ระดับแสง (900e1000 PAR) ณ วันที่ 24 องศาเซลเซียสและ 31 องศาเซลเซียสส่งผลให้ต่ำกว่า
อัตราผลตอบแทนกว่าที่อุณหภูมิสูงขึ้น แต่ในสภาพแสงน้อย
(200e300 PAR) ข้อมูลเหล่านี้สนับสนุนการศึกษาของเราและแสดงให้เห็นว่า
ระดับแสงมีอิทธิพลมากขึ้นในอัตราผลตอบแทนปะการังกว่า SST ใน
บริเวณเส้นศูนย์สูตร.
ความเข้มข้นของคลอโรฟิลปะการังได้รับการปฏิบัติที่จะเพิ่มขึ้น
ในขณะที่อุณหภูมิของน้ำที่เพิ่มขึ้นและระดับแสงลดลง (Cooper
et al., 2008) เช่นเดียวกับการลดลงตามการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิของน้ำ
(Fitt et al., 2000) การตอบสนองของตัวแปรที่มีอุณหภูมิ
ที่อาจเกิดขึ้นเนื่องมาจากองค์ประกอบ symbiodinium clade นี้ (Fitt et al.,
2000) clades symbiodinium ที่แตกต่างกันอาจแตกต่างกันทางสรีรวิทยา
และ clades บางเป็นที่รู้จักกันเพื่อให้ได้เปรียบทางสรีรวิทยา
ปะการังสัมผัสกับอุณหภูมิของน้ำที่สูงขึ้น (Berkelmans และ
แวนออฟเพน 2006) ในการศึกษาปัจจุบัน, ความเข้มข้นสูงของ
คลอโรฟิลถูกวัดในเดือนเมษายน 2012 ในทุกสายพันธุ์เมื่อ SST
แหลมที่> 29 องศาเซลเซียส แต่ความเข้มข้นของคลอโรฟิลก็มี
สูงขึ้นในลาบราดอร์พาร์คที่ระดับแสงได้อย่างต่อเนื่องลดลง
แสดงให้เห็นว่าในน้ำระดับแสงยังเป็นตัวขับเคลื่อนหลักของอวกาศ
รูปแบบในความเข้มข้นของเม็ดสี ยกระดับความเข้มข้นของคลอโรฟิล
และอัตราผลตอบแทนที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้ปะการังเพื่อเพิ่ม
อัตราการสังเคราะห์แสงภายใต้สภาพแสงน้อยบ่อย
สังเกตที่ลาบราดอร์พาร์ค.
ความเข้มข้นของธาตุอาหารนอกจากนี้ยังมีปัจจัยสำคัญจากสภาพปะการัง
(ดูการตรวจสอบโดย Fabricius, 2005) มีการศึกษาหลาย
ที่มีเอกสารผลกระทบของความเข้มข้นสูงของ
สารอาหารในความหนาแน่น symbiont และคลอโรฟิลเนื้อหา (Hoeghguldberg
และสมิ ธ 1989; Marubini และเดวีส์ 1996; Szmant,
2002), การสังเคราะห์แสง (ซีส์และเดวีส์, 1979) และปะการัง การเจริญเติบโต
(เฟเพจ et al., 2001) การเพิ่มขึ้นของความหนาแน่น symbiont จะ
มักจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นในการละลายนินทรีย์ไนโตรเจน
(DIN ¼ NO3 Þ NO2 Þ NH4) ในขณะที่ละลายนินทรีย์ฟอสเฟต
(กรมทรัพย์สินทางปัญญา¼ PO4 Þ PO3) มีน้อยของผลกระทบ (Fabricius, 2005).
symbiont ความหนาแน่นเพิ่มขึ้นเมื่อ DIN ระดับจะเพิ่มขึ้นเช่นนี้
สารอาหารที่มีการใช้งานพิเศษสำหรับการเจริญเติบโตของเนื้อเยื่อ symbiont กว่าเจ้าภาพ
การเจริญเติบโต (Dubinsky และ Jokiel, 1994) Marubini และเดวีส์ (1996)
ยังพบว่าคลอโรฟิลความเข้มข้นและมีความหนาแน่น symbiont
เพิ่มขึ้นด้วยระดับ NO3 ที่ความเข้มข้นเทียบเคียงกับ
ที่พบในน่านน้ำสิงคโปร์ ในทางตรงกันข้ามและสอดคล้องกับ
การศึกษาครั้งนี้ทั้งเฟเพจ, et al., 2001? และ Nordemar et al.
(2003) พบว่าความเข้มข้นของไนเตรตไม่มีผลต่อ symbiont
หนาแน่น ไม่สอดคล้องกันเหล่านี้ในการตอบสนอง symbiont ระหว่าง
การศึกษาอาจจะในส่วนหนึ่งเป็นผลจากสิ่งแวดล้อม
ในระดับสูงที่ไม่สมจริงของสารอาหารที่ผ่านการทดสอบ แต่ส่วนใหญ่มักเกิด
จากความเรียบง่ายของระบบธรรมชาติที่ซับซ้อนที่ปะการัง
การตอบสนองเป็นผลมาจากการทำงานร่วมกันไดรเวอร์หลาย ตัวอย่างเช่น
ความหนาแน่น symbiont ซึ่งอาจเพิ่มความเข้มข้นของ NH3
และ NO3 ยังได้รับการปฏิบัติที่จะลดลง (Fabricius et al, 2005.)
ที่ความขุ่นสูง (Costa et al, 2004;.. Li et al, 2008) หากทั้งสองด้านสิ่งแวดล้อม
ไดรเวอร์เพิ่มขึ้นพร้อมกันผลที่อาจส่งผลให้
ไม่มีผลต่อการที่หมายเลข symbiont.
ลดลงของอัตราการเจริญเติบโตในสิงคโปร์ได้รับก่อนหน้านี้
ที่เกี่ยวข้องกับการยกระดับตะกอนระงับการลดทอนแสง
และความเข้มข้น nitriteenitrate (Dikou 2009) ข้อมูลของเราสนับสนุน
การค้นพบนี้เป็นอัตราการเติบโตที่ต่ำสุดที่ได้รับรายงานในเว็บไซต์
(ลาบราดอร์ปาร์ค) กับตะกอนสูงสุดระดับแสงต่ำสุด
และความเข้มข้นของสารอาหารที่สูงที่สุด นอกจากนี้ค่าเฉลี่ย
อัตราการเจริญเติบโตของปะการังในช่วงเดือนโดดเด่นด้วย
คุณภาพของน้ำลดลงอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าในเดือนเมื่อ
คุณภาพน้ำได้ดีขึ้น ผลการเหล่านี้ยังยืนยันกับ
นอกวิจัยของสิงคโปร์ ในบาร์เบโดสอัตราการเจริญเติบโตของปะการัง
(ส่วนขยายเชิงเส้น) มีความสัมพันธ์กับจำนวนพารามิเตอร์คุณภาพน้ำ
ที่มีอนุภาคที่ถูกระงับเป็นประมาณการที่ดีที่สุด
ของการเจริญเติบโต (Tomascik และ Sander, 1985) ความแตกต่างในอัตราการเจริญเติบโต
การตอบสนองต่อคุณภาพน้ำยังเห็นได้ชัดในหมู่ปะการัง.
อัตราการเจริญเติบโตของเอ็มพี ampliata speciosa ทั้งสองที่เร็วที่สุด
ปะการังเจริญเติบโตที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในช่วงเวลาเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า
แนวปะการังที่มีความสำคัญมากที่สุดในการผันผวนของสิ่งแวดล้อม.
การเปลี่ยนแปลงในไดรเวอร์สิ่งแวดล้อมที่สำคัญของสภาพปะการัง
ในหมู่สายพันธุ์ที่น่าจะเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในลักษณะทางสัณฐานวิทยา
และการปรับตัวทางสรีรวิทยา ด้านต่างๆของตะกอน
ระบอบการปกครอง (ทั้ง SSC, SAR หรือขนาดของเมล็ดข้าว) อธิบายสัดส่วนที่มีนัยสำคัญ
ของการเปลี่ยนแปลงในสภาพปะการังสำหรับสามปะการัง
ชนิด (เอ็ม ampliata, P. speciosa, P. damicornis) โดดเด่นด้วย
ตารางที่ 4
การเปรียบเทียบแนวทางจาก สามการศึกษา (แนวทางอาเซียนแนวทาง ANZECC มอส, et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่อนข้างคงที่ ( 26e29 C ) ในทางตรงกันข้าม หนาว et al . ( 2006 )พบว่า การเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในอัตราผลตอบแทนสำหรับปะการังในทะเลแดงมีความสัมพันธ์กับแสงแต่ไม่ใช่อุณหภูมิของน้ำ แสงสูงระดับแสง ( 900e1000 par ) ที่ 24 องศาเซลเซียส และ 30 C ( ล่างผลผลิตมากกว่าที่อุณหภูมิที่สูงขึ้น แต่ในภาวะแสงต่ำ( 200e300 par ) ข้อมูลเหล่านี้สนับสนุนการศึกษาของเรา และแนะนำว่าระดับแสงได้มากขึ้นมีผลต่อผลผลิตกว่า SST ในปะการังภูมิภาคประเทศ .ปะการังคลอโรฟิลล์เข้มข้นได้รับการตรวจสอบเพื่อเพิ่มเมื่ออุณหภูมิของน้ำเพิ่มขึ้น และระดับแสงลดลง ( คูเปอร์et al . , 2008 ) , เช่นเดียวกับการลดอุณหภูมิของน้ำที่เพิ่มขึ้นด้วย( ฟิต et al . , 2000 ) ตัวแปรตอบสนองกับอุณหภูมิเป็นอาจเนื่องจากการ symbiodinium clade องค์ประกอบ ( ฟิต et al . ,2000 ) clades แตกต่างกันอาจแตกต่างกันไป อาทิ symbiodinium ,และบาง clades เป็นที่รู้จักกันเพื่อให้ประโยชน์ทางสรีรวิทยากับปะการังตากสูงกว่าอุณหภูมิน้ำ ( berkelmans และรถตู้ oppen , 2006 ) ในการศึกษาความเข้มข้นสูงของคลอโรฟิลล์ เป็นวัดในเมษายน 2012 ในสายพันธุ์ทั้งหมดเมื่อหน้าการผลิต > 29 องศาเซลเซียส อย่างไรก็ตาม ปริมาณคลอโรฟิลล์ เอ ยังสูงกว่าที่สวนสาธารณะที่ลาบราดอร์ระดับแสงเสมอกว่าแนะนำว่า ระดับแสง น้ำยังเป็นตัวขับเคลื่อนหลักของพื้นที่การเปลี่ยนแปลงรงควัตถุ สมาธิ คลอโรฟิลล์เข้มข้นสูงและผลผลิตที่เกี่ยวข้องจะช่วยให้ปะการังเพิ่มอัตราการสังเคราะห์แสง ภายใต้เงื่อนไขที่แสงน้อยบ่อย ๆสังเกตที่ Labrador Parkความเข้มข้นของสารอาหารจะเป็นตัวขับเคลื่อนหลักของภาพปะการัง( ดูทบทวนโดย Fabricius , 2005 ) มีการศึกษาหลาย ๆที่ได้มีการบันทึกผลของความเข้มข้นสูงของสารอาหารใน symbiont ) และเนื้อหา ( hoeghguldberg คลอโรฟิลล์และ Smith , 1989 ; และ szmant marubini เดวีส์ , 1996 ; ,การสังเคราะห์แสง ( 2002 ) , และ คินซีย์ เดวีส์ , 1979 ) และการเติบโตของปะการัง( เฟอเรียร์หน้า et al . , 2001 ) เพิ่มความหนาแน่น symbiont เป็นโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นในละลายปริมาณอนินทรีย์ไนโตรเจน( ดิน¼ No3 þ NO2 þ NH4 ) ในขณะที่ละลายอนินทรีย์ฟอสเฟต( จิ้ม¼ po4 þ po3 ) จะมีน้อยกว่าของผล ( Fabricius , 2005 )ความหนาแน่นของดิน symbiont เพิ่มขึ้นเมื่อระดับเพิ่มขึ้นเช่นนี้สารอาหารที่ใช้เป็น preferentially สำหรับการเจริญเติบโต symbiont ผ่านเนื้อเยื่อโฮสต์การเจริญเติบโตและ Dubinsky jokiel , 1994 ) marubini เดวีส์ ( 1996 ) และนอกจากนี้ยังพบว่าปริมาณความเข้มข้นและ symbiont หนาแน่นเพิ่มขึ้นตามระดับ 3 ที่ความเข้มข้นเทียบเท่ากับที่พบในน่านน้ำสิงคโปร์ ในทางตรงกันข้าม และสอดคล้องกับการศึกษา ทั้งเฟอเรียร์หน้า et al . , 2001 และ nordemar et al .( 2546 ) พบว่า ความเข้มข้นของไนเตรทไม่มีผลต่อ symbiontมีความหนาแน่น เหล่านี้ไม่สอดคล้องกันในการตอบสนอง symbiont ระหว่างการศึกษาอาจ ส่วนหนึ่ง เป็นผลจากสิ่งแวดล้อมที่สมจริงสูงระดับของสารอาหารที่ทดสอบ แต่จะเกิดโดยราคาของระบบธรรมชาติที่ซับซ้อนที่ปะการังการตอบสนองผลหลายที่ไดรเวอร์ ตัวอย่างเช่นsymbiont หนาแน่น ซึ่งอาจเพิ่มปริมาณความเข้มข้นของ nh3และที่ 3 ( Fabricius et al . , 2005 ) , นอกจากนี้ยังพบว่า ลดลงที่ความขุ่นสูง ( คอสตา et al . , 2004 ; Li et al . , 2008 ) ถ้าสิ่งแวดล้อมไดรเวอร์เพิ่มพร้อมกัน ผลลัพธ์อาจผลไม่มีปรากฏอิทธิพลตัวเลข symbiont .การลดลงของอัตราการเติบโตในสิงคโปร์ได้รับก่อนหน้านี้ที่เกี่ยวข้องกับการยกระดับตะกอนแขวนลอย , การลดทอนแสงnitriteenitrate และความเข้มข้น ( dikou , 2009 ) ข้อมูลสนับสนุนการค้นหานี้เป็นอัตราการเติบโตที่ถูกที่สุดมีรายงานในเว็บไซต์( Labrador Park ) มีสูงสุดโหลดตะกอน ระดับแสงต่ำสุดและความเข้มข้นของสารอาหารมากที่สุด นอกจากนี้ หมายถึงอัตราการเติบโตของปะการังในช่วงเดือนลักษณะสายพันธุ์ลดคุณภาพน้ำที่ลดลงในเดือนเมื่อคุณภาพน้ำที่ดีขึ้น ผลลัพธ์เหล่านี้ยังยืนยันด้วยการวิจัยด้านนอกของสิงคโปร์ อัตราการเติบโตของปะการังในบาร์เบโดส( ขยายเชิงเส้น ) มีความสัมพันธ์กับจำนวนของพารามิเตอร์คุณภาพน้ำกับฝุ่นเป็นวิธีที่ดีที่สุดของการเจริญเติบโต ( tomascik และ Sander , 1985 ) ความแตกต่างในอัตราการเจริญเติบโตการตอบสนองต่อคุณภาพน้ำยังเห็นได้ชัดในหมู่ปะการังชนิดอัตราการเติบโตของ ampliata และ P . speciosa สองที่เร็วที่สุดปลูกปะการังที่หลากหลายอย่างมากตลอดเวลา แนะนำว่า เหล่านี้แนวปะการังที่สําคัญที่สุดของสิ่งแวดล้อมการเปลี่ยนแปลงในคีย์สิ่งแวดล้อมไดรเวอร์ของภาพปะการังระหว่างสปีชีส์ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความแตกต่างในสัณฐานและการปรับตัวทางสรีรวิทยา ด้านต่างๆของดินตะกอนการปกครอง ( SSC SAR หรือขนาดเม็ด ) อธิบายสัดส่วนอย่างมีนัยสำคัญของการเปลี่ยนแปลงสภาพปะการัง ทั้งปะการังชนิด ( ม. ampliata , หน้า speciosa , หน้า damicornis ) ลักษณะโดยตารางที่ 4การเปรียบเทียบแนวทางจากการศึกษา 3 ( อาเซียน แนวทาง anzecc et al , แนวทาง , มอส