Scientists have shed light on why l

Scientists have shed light on why life on Earth took millions of years to recover from the greatest mass extinction of all time.

The study provides fresh insight into how Earth's oceans became starved of oxygen in the wake of the event 252 million years ago, delaying the recovery of life by five million years.

Findings from the study are helping scientists to better understand how environmental change can have disastrous consequences for life on Earth.

The Permian-Triassic Boundary extinction wiped out more than 90 per cent of marine life and around two thirds of animals living on land. During the recovery period, Earth's oceans became starved of oxygen -- conditions known as anoxia.

Previous research suggested the mass extinction and delayed recovery were linked to the presence of anoxic waters that also contained high levels of harmful compounds known as sulphides.

However, researchers say anoxic conditions at the time were more complex, and that this toxic, sulphide-rich state was not present throughout all the world's oceans.

The team, led by researchers at the University of Edinburgh, used precise chemical techniques to analyse rocks unearthed in Oman that were formed in an ancient ocean around the time of the extinction.

Data from six sampling sites, spanning shallow regions to the deeper ocean, reveal that while the water was lacking in oxygen, toxic sulphide was not present. Instead, the waters were rich in iron.

The finding suggests that iron-rich, low oxygen waters were a major cause of the delayed recovery of marine life following the mass extinction.

The study also shows how oxygen levels varied at different depths in the ocean. While low oxygen levels were present at some depths and restricted the recovery of marine life, shallower waters contained oxygen for short periods, briefly supporting diverse forms of life.

The precise cause of the long recovery period remains unclear, but increased run-off from erosion of rocks on land -- caused by high global temperatures -- likely triggered anoxic conditions in the oceans, researchers say.

The study, published in the journal Nature Communications, was funded by the Natural Environment Research Council and the International Centre for Carbonate Reservoirs. The work is a contribution to the UNESCO International Geoscience Programme. It was carried out in collaboration with the Universities of Leeds, Gratz, Bremen and Vienna University.

Dr Matthew Clarkson, of the University of Edinburgh's School of GeoSciences, who led the study, said: "We knew that lack of oxygen in the oceans played a key role in the extinction and recovery processes, but we are still discovering how exactly it was involved. Our findings about the chemistry of the ocean at the time provide us with a clearer picture of how this complex process delayed the recovery of life for so long."

Professor Simon Poulton, of the University of Leeds, who co-authored the study, said: "The neat point about this study is that it shows just how critical an absence of oxygen, rather than the presence of toxic sulphide, was to the survival of animal life. We found that marine organisms were able to rapidly recolonise areas where oxygen became available.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิทยาศาสตร์ได้หลั่งน้ำตาแสงในทำไมชีวิตบนโลกมาหลายล้านปีเพื่อกู้คืนจากการสูญเสียมวลมากที่สุดของเวลาทั้งหมดการศึกษาแสดงสดเข้าใจว่ามหาสมุทรของโลกกลายเป็น starved ของออกซิเจนในการปลุกของเหตุการณ์ 252 ล้านปี ชะลอการกู้คืนของชีวิต โดยห้าล้านปีผลจากการศึกษาจะช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมวิธีสามารถมีผลลัพธ์ disastrous สำหรับชีวิตบนโลกสูญเสียขอบเขตถึงพรีเมียนตอนยุคไทรแอสซิกที่เช็ดออกทะเลมากกว่าร้อยละ 90 และประมาณสองในสามของสัตว์ที่อาศัยอยู่บนบก ในช่วงระยะเวลาการกู้คืน มหาสมุทรของโลกกลายเป็น starved ออกซิเจน - เงื่อนไขเรียกว่า anoxiaผลงานวิจัยแนะนำการสูญเสียมวลและกู้คืนล่าช้าถูกเชื่อมโยงกับการปรากฏตัวของบ่อน้ำที่ยัง อยู่ระดับสูงของสารที่เป็นอันตรายที่เรียกว่า sulphidesอย่างไรก็ตาม นักวิจัยกล่าวว่า สภาพบ่อในเวลาซับซ้อน และที่ รัฐนี้เป็นพิษ อุดม ด้วยซัลไฟด์ไม่อยู่ทั่วมหาสมุทรของโลกทีม นำ โดยนักวิจัยที่มหาวิทยาลัยเอดินบะระ ใช้เทคนิคเคมีที่แม่นยำในการวิเคราะห์หินที่ขุดพบในโอมานที่ก่อตัวในมหาสมุทรโบราณในช่วงเวลาของการสูญพันธุ์ข้อมูลจากหกสุ่มตัวอย่างเว็บไซต์ ขยายไปยังเขตน้ำตื้นทะเลลึก เปิดเผยว่า ในขณะที่น้ำถูกขาดออกซิเจน ซัลไฟด์ที่เป็นพิษไม่ แทน น้ำได้อุดมไปด้วยเหล็กการค้นพบแสดงให้เห็นว่า น้ำที่อุดมไป ด้วยเหล็ก ต่ำออกซิเจนได้สาเหตุหลักของการฟื้นตัวล่าช้าของชีวิตทางทะเลต่อการสูญเสียมวลการศึกษาแสดงว่าระดับออกซิเจนแตกต่างกันที่ระดับความลึกต่าง ๆ ในทะเล ในขณะที่ระดับออกซิเจนต่ำปัจจุบันบางลึก และจำกัดการกู้คืนของชีวิตทางทะเล น้ำตื้นอยู่ออกซิเจนสั้น ๆ สนับสนุนรูปแบบที่หลากหลายของชีวิตสั้น ๆทำระยะเวลากู้นานยังคงไม่ชัดเจน แต่ทิ้งเพิ่มขึ้นจากการพังทลายของหินบนที่ดิน--เกิดจากโลกมีอุณหภูมิสูง - มีแนวโน้มเกิดสภาพบ่อในมหาสมุทร นักวิจัยกล่าวการศึกษา ตีพิมพ์ในวารสารสื่อสารของธรรมชาติ ถูกได้รับทุนจากสภาวิจัยสิ่งแวดล้อมธรรมชาติและศูนย์นานาชาติสำหรับอ่างเก็บน้ำคาร์บอเนต การทำงานร่วมโครงการ Geoscience นานาชาติของยูเนสโก ได้ดำเนินการร่วมกับมหาวิทยาลัยของลีดส์ Gratz เบรเมน และ มหาวิทยาลัยเวียนนาดร.แมทธิวลี ของมหาวิทยาลัยเอดินบะระโรงเรียนของสเซียน ผู้นำการศึกษา กล่าวว่า: "เรารู้ว่า การขาดออกซิเจนในมหาสมุทรมีบทบาทสำคัญในกระบวนการสูญเสียและการกู้คืน แต่เรายังได้พบวิธีการว่ามันเกี่ยวข้องกับ ค้นพบของเราเกี่ยวกับเคมีของมหาสมุทรในเวลาให้เรา ด้วยภาพชัดเจนของวิธีนี้ซับซ้อนกระบวนการล่าช้าการกู้คืนของชีวิตสำหรับเวลานาน มาก"ศาสตราจารย์ Simon Poulton ของมหาวิทยาลัย Leeds ผู้ร่วมประพันธ์การศึกษา กล่าวว่า: "จุดเรียบร้อยเกี่ยวกับการศึกษานี้คือ ว่า มันแสดงให้เห็นเพียงความสำคัญการขาดออกซิเจน แทนสถานะของซัลไฟด์ที่เป็นพิษ การอยู่รอดของชีวิตสัตว์ เราพบว่า สิ่งมีชีวิตทางทะเลได้อย่างรวดเร็ว recolonise พื้นที่ที่ออกซิเจนก็มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิทยาศาสตร์ได้หลั่งน้ำตาแสงเกี่ยวกับเหตุผลที่มีชีวิตบนโลกเอาล้านปีในการกู้คืนจากการสูญเสียมวลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเวลาทั้งหมด. การศึกษาให้ข้อมูลเชิงลึกที่สดในวิธีการที่มหาสมุทรของโลกกลายเป็นที่หิวโหยของออกซิเจนในการปลุกของเหตุการณ์ที่ 252 ล้านปีที่ผ่านมาล่าช้า การฟื้นตัวของชีวิตโดยห้าล้านปี. ผลการวิจัยจากการศึกษาจะช่วยให้นักวิทยาศาสตร์สามารถเข้าใจถึงวิธีการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมสามารถมีผลกระทบร้ายแรงสำหรับชีวิตบนโลก. Permian-Triassic เขตแดนสูญพันธุ์เช็ดออกมากกว่าร้อยละ 90 ของชีวิตทางทะเลต่อและรอบสองในสาม ของสัตว์ที่อาศัยอยู่บนบก ในช่วงระยะเวลาการกู้คืน, มหาสมุทรของโลกกลายเป็นที่หิวโหยของออกซิเจน - เงื่อนไขที่รู้จักกันในการล้มเหลว. วิจัยก่อนหน้านี้ปัญหาการสูญเสียมวลและการกู้คืนล่าช้าถูกเชื่อมโยงกับการปรากฏตัวของน้ำซิกที่ยังมีระดับสูงของสารที่เป็นอันตรายที่รู้จักกันเป็นซัลไฟด์ได้. อย่างไรก็ตามนักวิจัย บอกเงื่อนไขซิกในขณะที่มีความซับซ้อนมากขึ้นและที่เป็นพิษรัฐซัลไฟด์ที่อุดมไปด้วยนี้ไม่ได้อยู่ตลอดมหาสมุทรของโลก. ทีมที่นำโดยนักวิจัยที่มหาวิทยาลัยเอดินบะระใช้เทคนิคทางเคมีที่แม่นยำในการวิเคราะห์หินที่ขุดพบในโอมาน ที่กำลังก่อตัวขึ้นในมหาสมุทรโบราณรอบเวลาของการสูญเสียได้. ข้อมูลจากการสุ่มตัวอย่างหกเว็บไซต์ทอดภูมิภาคตื้นทะเลลึกเผยให้เห็นว่าขณะที่น้ำขาดออกซิเจน, ซัลไฟด์เป็นพิษไม่ได้อยู่ แต่น้ำก็อุดมด้วยธาตุเหล็ก. ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าอุดมด้วยธาตุเหล็กน้ำออกซิเจนต่ำเป็นสาเหตุสำคัญของการฟื้นตัวล่าช้าของชีวิตทางทะเลต่อไปนี้การสูญเสียมวล. การศึกษายังแสดงให้เห็นว่าระดับออกซิเจนที่แตกต่างกันที่ระดับความลึกที่แตกต่างกันในมหาสมุทร . ในขณะที่ระดับออกซิเจนต่ำอยู่ในปัจจุบันที่ระดับความลึกบางและ จำกัด การฟื้นตัวของการมีชีวิตทางทะเลน้ำตื้นที่มีออกซิเจนระยะเวลาสั้น ๆ สั้น ๆ ที่สนับสนุนรูปแบบที่หลากหลายของชีวิต. สาเหตุที่แม่นยำของระยะเวลากู้นานยังไม่ชัดเจน แต่เพิ่มขึ้นวิ่งออกจากการกัดกร่อน ของหินบนที่ดิน - ที่เกิดจากอุณหภูมิของโลกสูง -. น่าจะเรียกสภาพซิกในมหาสมุทรนักวิจัยกล่าวว่าผลการศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสาร Nature Communications, ได้รับการสนับสนุนจากสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติสภาวิจัยและศูนย์ระหว่างประเทศเพื่ออ่างเก็บน้ำคาร์บอเนต การทำงานเป็นผลงานให้กับยูเนสโกนานาชาติธรณีศาสตร์โครงการ . มันได้รับการดำเนินการในความร่วมมือกับมหาวิทยาลัยลีดส์ขอแสดงความยินดี, เบรเมนและมหาวิทยาลัยเวียนนาดรแมทธิว Clarkson, ของมหาวิทยาลัยโรงเรียนเอดินบะระธรณีที่นำการศึกษากล่าวว่า "เรารู้ว่าการขาดออกซิเจนในมหาสมุทรเล่นว่า มีบทบาทสำคัญในการสูญเสียและการกู้คืนกระบวนการ แต่เรายังคงมีการค้นพบวิธีการว่ามันก็มีส่วนร่วม. ค้นพบของเราเกี่ยวกับคุณสมบัติทางเคมีของมหาสมุทรในเวลาที่ให้เรามีภาพที่ชัดเจนของวิธีการกระบวนการที่ซับซ้อนนี้ล่าช้าการฟื้นตัวของชีวิตสำหรับดังนั้น . ยาว " ศาสตราจารย์ไซมอน Poulton ของมหาวิทยาลัยลีดส์ผู้ร่วมประพันธ์การศึกษากล่าวว่า:" จุดเรียบร้อยเกี่ยวกับการศึกษานี้คือการที่มันแสดงให้เห็นเพียงวิธีการที่สำคัญการขาดออกซิเจนมากกว่าการปรากฏตัวของซัลไฟด์ที่เป็นพิษเป็น เพื่อความอยู่รอดของชีวิตสัตว์. เราพบว่ามีชีวิตทางทะเลก็สามารถที่จะไปอย่างรวดเร็ว recolonise พื้นที่ที่มีออกซิเจนกลายเป็นใช้ได้