A new perspective to understand ent

A new perspective to understand entrepreneurship 73
the field. However, the intrapreneur who, in comparable conditions, initiated the project, managed to convince his superiors and some of his colleagues, and managed to gather the necessary resources, should naturally be considered as an entrepreneur.
The same goes for the ageing company founder and manager who has entrusted a successor with the operational management tasks in order to enjoy semi-retirement and limit his or her role to monitoring and advice. What we suggest here is that the notion of ownership does not seem to be a necessary and sufficient condition to define the entrepreneur. Those who put forward the notion of ownership generally refer to the notion of ‘owner-manager’.
The dialogic can only take place if it involves the individual’s strategic will and a certain freedom of action. To illustrate this remark, we propose the following case:

A was, until he started his own business, a lorry driver, employed by a foodprocessing company, located in a rural zone, isolated from urban centres.Of rural origin, married and father of three, he worked for the firm in the morning, while he also kept, with his wife, a farming activity of breeding. His employer, having met serious economic difficulties, decided to sub-contract his transport activity (collection and distribution) and gave his drivers the choice of either starting their own businesses or being made redundant. A accepted, for lack of a better option, the first proposal. He bought the lorry off his former employer, and signed a contract binding him to his only client. In practice, one single thing had changed for him: his income as a lorry driver had become uncertain. (Bruyat 1993)

Is A an entrepreneur with regard to his transport business? He has not taken the initiative, nor defined the modalities of his activity. Besides, if he sees himself as self-employed for his farming activity, he considers himself as an employee (without the benefits any longer) as regards his activity as a driver. Still, he is considered as a business founder, and sometimes, as such, as an entrepreneur. However, from our perspective, he is not an entrepreneur as there is no dialogic individual/value creation, because A is not indispensable to the creation of value.
In the graded forms of the dialogic individual/object, the boundaries of the field are blurred. However, cases in which no identifiable individual can be considered as necessary to the new value creation do not belong to the field we have defined. This vision is consistent with Bird’s
 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุมมองใหม่เพื่อทำความเข้าใจผู้ประกอบการ 73
ฟิลด์ อย่างไรก็ตาม intrapreneur ที่ ในเงื่อนไขการเปรียบเทียบได้ เริ่มต้นโครงการ จัดการการโน้มน้าวใจเรียร์ของเขาและของเพื่อนร่วมงานของเขา และจัดการการรวบรวมทรัพยากรที่จำเป็น ธรรมชาติควรเป็นเป็นผู้ประกอบการ
เช่นเดียวกับผู้ก่อตั้งบริษัทดีและผู้จัดการที่ได้มอบหมายการสืบงานจัดการดำเนินงานเพียงกึ่งเกษียณ และจำกัดบทบาทของ ตนในการตรวจสอบและแนะนำ สิ่งที่เราแนะนำที่นี่อยู่ที่ความเป็นเจ้าของไม่ดูเหมือน จะเป็นเงื่อนไขที่จำเป็น และเพียงพอเพื่อกำหนดผู้ประกอบการ ผู้ที่นำความเป็นเจ้าของโดยทั่วไปหมายถึงแนวคิดของ 'เจ้าของผู้จัดการ'
Dialogic ที่สามารถเกิดขึ้นได้เฉพาะถ้าเกี่ยวข้องกับจะเชิงกลยุทธ์ของแต่ละบุคคลและเสรีภาพของการกระทำ เพื่อแสดงเหตุนี้ เราเสนอกรณีต่อไปนี้:

A ถูก จนกว่าเขาเริ่มต้นธุรกิจ โปรแกรมควบคุม ถ...จ้าง โดยบริษัท foodprocessing ตั้งอยู่ในเขตชนบท แยกต่างหากจากศูนย์กลางเมืองกำเนิดชนบท แต่งงาน และพ่อของสาม เขาทำงานในบริษัทในตอนเช้า ในขณะที่เขายังอยู่ ภรรยา กิจกรรมการทำฟาร์มของพันธุ์ นายจ้างของเขา ไม่พบความยากลำบากทางเศรษฐกิจอย่างจริงจัง เลือกสัญญาย่อยเขาขนส่งกิจกรรม (รวบรวมและกระจาย) และให้ทางเลือกของการเริ่มธุรกิจของตนเองหรือการทำซ้ำของเขา การยอมรับ ขาดตัวเลือกที่ดี ข้อเสนอแรก เขาซื้อถ...ออกจากนายจ้างเก่าของเขา และสัญญาผูกเขาไปของเขาเท่านั้น ในทางปฏิบัติ สิ่งหนึ่งเดียวได้เปลี่ยนให้เขา: รายได้ของเขาเป็นโปรแกรมควบคุมถ...ได้กลายเป็นไม่แน่นอน (Bruyat 1993)

A จะเป็นผู้ประกอบการเกี่ยวกับธุรกิจขนส่งหรือไม่ เขามีไม่ทำไม ไม่กำหนด modalities ของกิจกรรมของเขา นอกจาก ถ้าเขาเห็นตัวเองเป็นเจ้าของธุรกิจสำหรับกิจกรรมการทำฟาร์มของเขา เขาพิจารณาตัวเองเป็นพนักงาน (ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป) สำหรับกิจกรรมของเขาเป็นโปรแกรมควบคุม ยังคง เขาจะถือว่า เป็นผู้ก่อ ตั้งธุรกิจ และบางครั้ง เช่น เป็นเป็นผู้ประกอบการ อย่างไรก็ตาม จากมุมมองของเรา เขาไม่ได้เป็นผู้ประกอบการมีไม่มีการสร้างแต่ละค่า dialogic เนื่องจาก A ไม่สำคัญกับการสร้างมูลค่า
ในฟอร์มมีการจัดระดับของแต่ละบุคคล/วัตถุ dialogic ขอบเขตของฟิลด์จะเบลอ อย่างไรก็ตาม กรณีที่ไม่สามารถระบุตัวบุคคลสามารถพิจารณาตามความจำเป็นเพื่อสร้างคุณค่าใหม่เป็นฟิลด์ที่เรากำหนด วิสัยทัศน์นี้จะสอดคล้องกับเบิร์ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองใหม่ที่จะเข้าใจผู้ประกอบการ 73
สนาม แต่ intrapreneur ที่ในภาวะเริ่มโครงการการจัดการเพื่อโน้มน้าวให้ผู้บังคับบัญชาของเขาและบางส่วนของเพื่อนร่วมงานของเขาและพยายามที่จะรวบรวมทรัพยากรที่จำเป็นที่ควรได้รับการพิจารณาอย่างเป็นธรรมชาติเป็นผู้ประกอบการ
เดียวกันจะไปสำหรับผู้ก่อตั้ง บริษัท และริ้วรอยแห่งวัย ผู้จัดการที่ได้รับความไว้วางใจสืบกับงานการจัดการการดำเนินงานเพื่อที่จะได้กึ่งเกษียณและ จำกัด บทบาทของเขาหรือเธอที่จะตรวจสอบและให้คำแนะนำ สิ่งที่เราแสดงให้เห็นว่านี่คือความคิดของความเป็นเจ้าของไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นเงื่อนไขที่จำเป็นและเพียงพอที่จะกำหนดผู้ประกอบการ ผู้ที่วางอยู่ข้างหน้าความคิดของการเป็นเจ้าของโดยทั่วไปหมายถึงความคิดของเจ้าของผู้จัดการ '
Dialogic สามารถเกิดขึ้นถ้ามันเกี่ยวข้องกับแต่ละบุคคลที่จะกลยุทธ์และเสรีภาพบางอย่างของการดำเนินการ เพื่อแสดงให้เห็นคำพูดนี้เรานำเสนอกรณีดังต่อไปนี้คือจนกว่าเขาจะเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองขับรถบรรทุกลูกจ้าง บริษัท foodprocessing ที่ตั้งอยู่ในเขตชนบทห่างไกลจากเมือง centres.Of กำเนิดชนบทแต่งงานและเป็นพ่อของ สามเขาทำงานให้กับ บริษัท ในตอนเช้าในขณะที่เขายังเก็บไว้กับภรรยาของกิจกรรมการทำฟาร์มเพาะพันธุ์ของเขา นายจ้างของเขาต้องพบกับความยากลำบากทางเศรษฐกิจที่รุนแรงตัดสินใจที่จะย่อยสัญญากิจกรรมการขนส่งของเขา (การเก็บรวบรวมและการจัดจำหน่าย) และให้คนขับรถของเขาอย่างใดอย่างหนึ่งทางเลือกของการเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองหรือถูกทำซ้ำซ้อน ได้รับการยอมรับสำหรับการขาดตัวเลือกที่ดีกว่าข้อเสนอแรก เขาซื้อรถบรรทุกออกจากนายจ้างเก่าของเขาและลงนามในสัญญาผูกพันเขาให้กับลูกค้าของเขาเท่านั้น ในทางปฏิบัติสิ่งหนึ่งเดียวที่มีการเปลี่ยนแปลงสำหรับเขา: รายได้ของเขาเป็นคนขับรถบรรทุกได้กลายเป็นความไม่แน่นอน (Bruyat 1993) เป็นผู้ประกอบการเกี่ยวกับธุรกิจการขนส่งของเขาด้วยหรือไม่ เขาไม่ได้เอาความคิดริเริ่มหรือกำหนดรังสีของกิจกรรมของเขา นอกจากนี้หากเขาเห็นว่าตัวเองเป็นตัวเองใช้สำหรับกิจกรรมการทำฟาร์มของเขาเขาคิดว่าตัวเองเป็นพนักงาน (โดยไม่มีผลประโยชน์ใด ๆ อีกต่อไป) ที่เกี่ยวกับการกระทำของเขาเป็นคนขับรถ ยังเขาได้รับการยกย่องในฐานะผู้ก่อตั้งธุรกิจและบางครั้งก็เป็นเช่นนี้เป็นผู้ประกอบการ แต่จากมุมมองของเราเขาไม่ได้เป็นผู้ประกอบการที่มีการสร้างบุคคล / ไม่มีค่า Dialogic เพราะไม่ได้เป็นที่ขาดไม่ได้ไปสู่การสร้างมูลค่าในรูปแบบของการจัดลำดับ Dialogic บุคคล / วัตถุขอบเขตของสนามจะเบลอ . แต่ในกรณีที่ไม่สามารถระบุตัวบุคคลที่ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อสร้างมูลค่าใหม่ไม่ได้เป็นสนามที่เราได้กำหนดไว้ วิสัยทัศน์นี้จะสอดคล้องกับนก





 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มุมมองใหม่เพื่อเข้าใจผู้ประกอบการ 73
ฟิลด์ อย่างไรก็ตาม intrapreneur ใคร ในเงื่อนไขที่เปรียบได้ริเริ่มโครงการจัดการเพื่อโน้มน้าวให้เขาบังคับบัญชาและเพื่อนร่วมงานของเขาและจัดการเพื่อรวบรวมทรัพยากรที่จำเป็น ควรตามธรรมชาติจะถือว่าเป็นผู้ประกอบการ .
เดียวกันจะไปสำหรับผู้สูงอายุ บริษัท ผู้ก่อตั้งและผู้จัดการที่ได้ฝากทายาทกับการจัดการปฏิบัติการงานในการเพลิดเพลินกับกึ่งเกษียณและจำกัดบทบาทของเขาหรือเธอในการตรวจสอบและแนะนำ สิ่งที่เราแนะนำที่นี่คือ ความคิดของเจ้าของไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นเงื่อนไขจำเป็นและเพียงพอที่จะกำหนดผู้ประกอบการผู้หยิบยกแนวคิดของการเป็นเจ้าของโดยทั่วไปหมายถึงความคิดของเจ้าของ ' ผู้จัดการ '
dialogic สามารถเกิดขึ้นได้ถ้ามันเกี่ยวข้องกับแต่ละบุคคลเชิงกลยุทธ์จะเป็นอิสระและแน่นอนของการกระทำ แสดงหมายเหตุนี้เรานำเสนอกรณีดังต่อไปนี้

เป็น จนกระทั่งเขาเริ่มธุรกิจของตัวเอง คนขับรถบรรทุกที่ใช้โดย foodprocessing บริษัท ตั้งอยู่ในเขต ชนบทที่แยกได้จากศูนย์กลางเมือง ที่มาจากชนบท แต่งงาน คุณพ่อลูกสาม เขาทำงานที่บริษัทในตอนเช้า ในขณะที่เขายังเก็บไว้ กับภรรยาของเขา กิจกรรมของฟาร์มเพาะพันธุ์ นายจ้างต้องพบกับความยากลำบากทางเศรษฐกิจที่ร้ายแรงตัดสินใจที่จะย่อยสัญญากิจกรรมการขนส่ง ( คอลเลกชันและการกระจาย ) และให้ไดรเวอร์ของเขาเลือกเริ่มต้นธุรกิจของตนเอง หรือการทำ ) ที่ได้รับการยอมรับ เพราะไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่านี้ ข้อเสนอแรก เขาซื้อรถบรรทุกจากนายจ้างเก่าของเขาและลงนามในสัญญาผูกมัดเขาให้ลูกค้าของเขาเท่านั้น ในทางปฏิบัติ สิ่งหนึ่งเดียว เปลี่ยนแปลงเขารายได้ของเขาเป็นคนขับรถบรรทุกที่ได้กลายเป็นที่ไม่แน่นอน ( bruyat 1993 )

เป็นผู้ประกอบการเกี่ยวกับธุรกิจการขนส่งของเขา ? เขาได้เอาความคิดริเริ่ม หรือกำหนดรูปแบบของกิจกรรมของเขา อีกอย่าง ถ้าเขาเห็นตัวเองเป็นอาชีพอิสระ สำหรับกิจกรรมที่ฟาร์มของเขา เขาคิดว่าตัวเองเป็นลูกจ้าง ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป ) ส่วนกิจกรรมที่เขาเป็นคนขับ ยังคงเขาเป็นผู้ก่อตั้งธุรกิจ และบางครั้ง เช่น ผู้ประกอบการ อย่างไรก็ตาม จากมุมมองของเรา เขาเป็นผู้ประกอบการที่ไม่มี dialogic บุคคล / การสร้างมูลค่า เพราะไม่ขาดไม่ได้เพื่อการสร้างคุณค่า
ในระดับรูปแบบของวัตถุ dialogic / บุคคล ขอบเขตของเขตจะเบลอ อย่างไรก็ตามกรณี ซึ่งไม่ระบุตัวบุคคลสามารถได้รับการพิจารณาเท่าที่จำเป็นเพื่อสร้างค่าใหม่ไม่ได้อยู่ในสาขาที่เราได้กำหนด วิสัยทัศน์นี้สอดคล้องกับนก