การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำร

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจแบบภาคตัดขวางมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจของแรงงานทำไม้กวาดดอกหญ้า ตำบลโคกกรวด อำเภอปากพลี จังหวัดนครนายก กลุ่มประชากร จำนวน 98 คน เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมุติฐานโดยใช้ Chi square และอุปกรณ์เก็บและวิเคราะห์ตัวอย่างอากาศ
ผลการศึกษาพบว่า แรงงานทำไม้กวาดดอกหญ้าส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงจำนวน 80 คน ร้อยละ 81.60 อายุเฉลี่ย 58.18 (S.D.10.99) ปี จบการศึกษาระดับประถมศึกษา จำนวน 73 คน ร้อยละ 74.49 โดยมีประวัติการเจ็บป่วยเป็นโรคหวัด จำนวน 30 คน ร้อยละ 30.61 มีประวัติการใช้ยาระงับการไอ จำนวน 61 คน ร้อยละ 62.24 โดยแรงงานมีการทำไม้กวาดมาแล้ว 21-30 ปี จำนวน 37 คน ร้อยละ37.75 จากการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมในการทำงาน พบว่า อยู่ในระดับต่ำจำนวน 48 คน ร้อยละ 49.00 และผลจากการตรวจวัดปริมาณฝุ่นผ่านเกณฑ์มาตรฐาน OSHA ส่วนแรงงานมีการรับรู้อันตรายจากการสัมผัสฝุ่นดอกหญ้าในระดับต่ำ จำนวน 52 คน ร้อยละ 53.10 และจากการศึกษาปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า อายุ (X2=7.876, p-value=0.049 ) โรคหวัด (X2= 3.707, p-value= 0.046 ) การใช้ยาลดการคั่งของน้ำมูกในจมูก(X2=9.784 ,p-value=0.003) ปัจจัยด้านการทำงาน พบว่า ระยะเวลาในการทำงานในหนึ่งสัปดาห์ (X2=6.970, p-value=0.031) และปัจจัยด้านพฤติกรรมการป้องกันอันตราย( X2 =7.117, p -value = 0.029 ) มีความสัมพันธ์กับอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ดังนั้น ควรมีการจัดกิจกรรมประชาสัมพันธ์เสียงตามสาย ส่งเสริมให้ความรู้ข้อมูลข่าวสาร เรื่องอันตรายจากการรับสัมผัสฝุ่นดอกหญ้าแก่กลุ่มแรงงานทำไม้กวาดดอกหญ้า

คำสำคัญ อาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ/ฝุ่นไม้กวาดดอกหญ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจแบบภาคตัดขวางมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจของแรงงานทำไม้กวาดดอกหญ้าตำบลโคกกรวดอำเภอปากพลีจังหวัดนครนายกกลุ่มประชากรจำนวน 98 คนเครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ร้อยละค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานทดสอบสมมุติฐานโดยใช้ชีตารางและอุปกรณ์เก็บและวิเคราะห์ตัวอย่างอากาศผลการศึกษาพบว่าแรงงานทำไม้กวาดดอกหญ้าส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงจำนวน 80 คนร้อยละ 81.60 อายุเฉลี่ย 58.18 (S.D.10.99) ปีจบการศึกษาระดับประถมศึกษาจำนวน 73 คนร้อยละ 74.49 โดยมีประวัติการเจ็บป่วยเป็นโรคหวัดจำนวน 30 คนร้อยละ 30.61 มีประวัติการใช้ยาระงับการไอจำนวน 61 คนร้อยละ 62.24 โดยแรงงานมีการทำไม้กวาดมาแล้ว 21-30 ปีจำนวน 37 คน ร้อยละ37.75 จากการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมในการทำงานพบว่าอยู่ในระดับต่ำจำนวน 48 คนร้อยละ 49.00 และผลจากการตรวจวัดปริมาณฝุ่นผ่านเกณฑ์มาตรฐาน OSHA ส่วนแรงงานมีการรับรู้อันตรายจากการสัมผัสฝุ่นดอกหญ้าในระดับต่ำจำนวน 52 คนร้อยละ 53.10และจากการศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลพบว่าอายุ (X 2 = 7.876 ค่า p = 0.049) โรคหวัด (X 2 = 3.707 ค่า p = 0.046) การใช้ยาลดการคั่งของน้ำมูกในจมูก (X 2 = 9.784 ค่า p = 0.003) ปัจจัยด้านการทำงานพบว่าระยะเวลาในการทำงานในหนึ่งสัปดาห์ (X 2 = 6.970 ค่า p = 0.031) และปัจจัยด้านพฤติกรรมการป้องกันอันตราย (X 2 = 7.117, p-ค่า = 0.029) มีความสัมพันธ์กับอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ดังนั้นควรมีการจัดกิจกรรมประชาสัมพันธ์เสียงตามสายส่งเสริมให้ความรู้ข้อมูลข่าวสารเรื่องอันตรายจากการรับสัมผัสฝุ่นดอกหญ้าแก่กลุ่มแรงงานทำไม้กวาดดอกหญ้าคำสำคัญอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ/ฝุ่นไม้กวาดดอกหญ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตำบลโคกกรวดอำเภอปากพลีจังหวัดนครนายกกลุ่มประชากรจำนวน 98 คน ร้อยละค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานทดสอบสมมุติฐานโดยใช้ตารางจิ
80 คนร้อยละ 81.60 อายุเฉลี่ย 58.18 (SD10.99) ปีจบการศึกษาระดับประถมศึกษาจำนวน 73 คนร้อยละ 74.49 จำนวน 30 คนร้อยละ 30.61 มีประวัติการใช้ยาระงับการไอจำนวน 61 คนร้อยละ 62.24 โดยแรงงานมีการทำไม้กวาดมาแล้ว 21-30 ปีจำนวน 37 คนร้อยละ 37.75 พบว่าอยู่ในระดับต่ำจำนวน 48 คนร้อยละ 49.00 OSHA จำนวน 52 คนร้อยละ 53.10 และจากการศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลพบว่าอายุ (X2 = 7.876, p-value = 0.049) โรคหวัด (X2 = 3.707, p-value = 0.046) , p-value = 0.003) ปัจจัยด้านการทำงานพบว่าระยะเวลาในการทำงานในหนึ่งสัปดาห์ (X2 = 6.970, p-value = 0.031) X2 = 7.117 พี -value = 0.029) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ดังนั้น ส่งเสริมให้ความรู้ข้อมูลข่าวสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจแบบภาคตัดขวางมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจของแรงงานทำไม้กวาดดอกหญ้าตำบลโคกกรวดอำเภอปากพลีกลุ่มประชากรจำนวน 98 คนเครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ร้อยละค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานทดสอบสมมุติฐานโดยใช้และอุปกรณ์เก็บและวิเคราะห์ตัวอย่างอากาศ
ไคสแควร์ผลการศึกษาพบว่าแรงงานทำไม้กวาดดอกหญ้าส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงจำนวน 80 คนร้อยละเรื่องอายุเฉลี่ย 58.18 ( s.d.10.99 ) . จบการศึกษาระดับประถมศึกษาจำนวน 73 คนร้อยละ 74.49 โดยมีประวัติการเจ็บป่วยเป็นโรคหวัดจำนวน 30 คนร้อยละ 3061 มีประวัติการใช้ยาระงับการไอจำนวน 61 คนร้อยละ 62.24 โดยแรงงานมีการทำไม้กวาดมาแล้ว 21-30 . จำนวน 37 คนร้อยละ 37.75 จากการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมในการทำงานพบว่าอยู่ในระดับต่ำจำนวน 48 คนร้อยละ 4900 และผลจากการตรวจวัดปริมาณฝุ่นผ่านเกณฑ์มาตรฐาน OSHA ส่วนแรงงานมีการรับรู้อันตรายจากการสัมผัสฝุ่นดอกหญ้าในระดับต่ำจำนวน 52 คนร้อยละ 53.10 และจากการศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลพบว่า Place of Birth ( X2 = 7.876 , p-value = 0.049 ) โรคหวัด 3.707 ( X2 = ,p = 0.046 ) การใช้ยาลดการคั่งของน้ำมูกในจมูก ( X2 = 9.784 , p-value = 0.003 ) ปัจจัยด้านการทำงานพบว่าระยะเวลาในการทำงานในหนึ่งสัปดาห์ ( X2 = 6.970 , p-value = 0.031 ) และปัจจัยด้านพฤติกรรมการป้องกันอันตราย ( X2 = 7.117 , p - value = 0029 ) มีความสัมพันธ์กับอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 005 ดังนั้นควรมีการจัดกิจกรรมประชาสัมพันธ์เสียงตามสายส่งเสริมให้ความรู้ข้อมูลข่าวสารเรื่องอันตรายจากการรับสัมผัสฝุ่นดอกหญ้าแก่กลุ่มแรงงานทำไม้กวาดดอกหญ้า