Mary Anning (21 May 1799 – 9 March

Mary Anning (21 May 1799 – 9 March 1847) was a British fossil collector, dealer, and palaeontologist who became known around the world for important finds she made in Jurassic marine fossil beds in the cliffs along the English Channel at Lyme Regis in the county of Dorset in Southwest England.[2] Her findings contributed to important changes in scientific thinking about prehistoric life and the history of the Earth.

Mary Anning searched for fossils in the area's Blue Lias cliffs, particularly during the winter months when landslides exposed new fossils that had to be collected quickly before they were lost to the sea. It was dangerous work, and she nearly lost her life in 1833 during a landslide that killed her dog, Tray. Her discoveries included the first ichthyosaur skeleton correctly identified; the first two plesiosaur skeletons found; the first pterosaur skeleton located outside Germany; and important fish fossils. Her observations played a key role in the discovery that coprolites, known as bezoar stones at the time, were fossilised faeces. She also discovered that belemnite fossils contained fossilised ink sacs like those of modern cephalopods. When geologist Henry De la Beche painted Duria Antiquior, the first widely circulated pictorial representation of a scene from prehistoric life derived from fossil reconstructions, he based it largely on fossils Anning had found, and sold prints of it for her benefit.

Anning did not fully participate in the scientific community of 19th-century Britain, who were mostly Anglican gentlemen. She struggled financially for much of her life. Her family was poor, and her father, a cabinetmaker, died when she was eleven.

She became well known in geological circles in Britain, Europe, and America, and was consulted on issues of anatomy as well as about collecting fossils. Nonetheless, as a woman, she was not eligible to join the Geological Society of London and she did not always receive full credit for her scientific contributions. Indeed, she wrote in a letter: "The world has used me so unkindly, I fear it has made me suspicious of everyone."[3] The only scientific writing of hers published in her lifetime appeared in the Magazine of Natural History in 1839, an extract from a letter that Anning had written to the magazine's editor questioning one of its claims.[4]

After her death in 1847, her unusual life story attracted increasing interest. An uncredited author in All the Year Round, edited by Charles Dickens, wrote of her in 1865 that "[t]he carpenter's daughter has won a name for herself, and has deserved to win it."[3] In 2010, one hundred and sixty-three years after her death, the Royal Society included Anning in a list of the ten British women who have most influenced the history of science.[5]

Contents
1 Life and career
1.1 Early Childhood
1.2 Fossils as a family business
1.3 Birch auction
1.4 Fossil shop and growing expertise in a risky occupation
1.5 Interactions with the scientific community
1.6 Financial difficulties and change in church affiliation
1.7 Illness and death
2 Major discoveries
2.1 Ichthyosaurs
2.2 Plesiosaurus
2.3 Fossil fish and pterosaur
2.4 Invertebrates and trace fossils
3 Impact and legacy
4 Notes
5 References
6 Further reading
7 External links
Life and career[edit]
Early Childhood[edit]

Lyme Regis, Dorset
Anning was born in Lyme Regis in Dorset, England. Her father, Richard, was a cabinetmaker who supplemented his income by mining the coastal cliff-side fossil beds near the town, and selling his finds to tourists. He married Mary Moore, known as Molly, on 8 August 1793 in Blandford Forum. The couple moved to Lyme and lived in a house built on the town's bridge. They attended the Dissenter chapel on Coombe Street, whose worshippers initially called themselves independents and later, became known as Congregationalists. Shelley Emling writes that the family lived so close to the sea that the same storms that swept along the cliffs to reveal the fossils sometimes flooded the Annings' home, on one occasion forcing them to crawl out of an upstairs bedroom window to avoid being drowned.[6]


Blue plaque where Mary Anning was born and had her first fossil shop, now the Lyme Regis Museum

1842 sketch of Anning's house
Richard and Molly had ten children.[7] The first child, Mary, was born in 1799. She was followed by another girl, who died almost at once; Joseph in 1796; and another son in 1798, who died in infancy. In December that year, the oldest child, then four years old, died after her clothes caught fire, possibly while adding wood shavings to the fire.[6] The incident was reported in the Bath Chronicle on 27 December 1798: "A child, four years of age of Mr. R. Anning, a cabinetmaker of Lyme, was left by the mother for about five minutes ... in a room where there were some shavings ... The girl's clothes caught fire and she was so dreadfully burnt as to cause her death."[8] When another daughter was born just five months later, she was named Mary after her dead sister. More children were born after her, but none of them survived more than a couple of years. Only Mary and Joseph survived to adulthood.[6] The high childhood mortality rate for the Anning family was not very unusual. Almost half the children born in Britain throughout the 19th century died before the age of 5, and in the crowded living conditions of early 19th century Lyme Regis, infant deaths from diseases like small pox and measles were particularly common.[7]

On 19 August 1800, when Anning was 15 months old, an event occurred that became part of local lore. She was being held by a neighbour, Elizabeth Haskings, who was standing with two other women under an elm tree watching an equestrian show being put on by a travelling company of horsemen when lightning struck the tree killing all three women below. Onlookers rushed the infant home where she was revived in a bath of hot water.[8] A local doctor declared her survival miraculous. Her family said she had been a sickly baby before the event but afterwards she seemed to blossom. For years afterward members of her community would attribute the child's curiosity, intelligence and lively personality to the incident.[9]

Her education was extremely limited. She was able to attend a Congregationalist Sunday school where she learned to read and write. Congregationalist doctrine, unlike that of the Church of England at the time, emphasised the importance of education for the poor. Her prized possession was a bound volume of the Dissenters' Theological Magazine and Review, in which the family's pastor, the Reverend James Wheaton, had published two essays, one insisting that God had created the world in six days, the other urging dissenters to study the new science of geology.[10]

Fossils as a family business[edit]
Further information: Jurassic coast and List of fossil sites

Blue Lias cliffs, Lyme Regis

The Jurassic coast at Charmouth, Dorset, where the Annings made some of their finds
By the late 18th century, Lyme Regis had become a popular seaside resort, especially after 1792 when the outbreak of the French Revolutionary Wars made travel to the European mainland dangerous for the English gentry, and increasing numbers of wealthy and middle class tourists were arriving there.[11] Even before Mary's time locals supplemented their income by selling what were called "curios" to visitors. These were fossils with colourful local names such as "snake-stones" (ammonites), "devil's fingers" (belemnites), and "verteberries" (vertebrae), to which were sometimes attributed medicinal and mystical properties.[12] Fossil collecting was in vogue in the late 18th and early 19th century, at first as a pastime, but gradually transforming into a science as the importance of fossils to geology and biology was understood.

The source of most of these fossils was the coastal cliffs around Lyme Regis, part of a geological formation known as the Blue Lias. This consists of alternating layers of limestone and shale, laid down as sediment on a shallow seabed early in the Jurassic period (about 210–195 million years ago). It is one of the richest fossil locations in Britain.[13] The cliffs could be dangerously unstable, however, especially in winter when rain caused landslides. It was precisely during the winter months that collectors were drawn to the cliffs because the landslides often exposed new fossils.[14]

Their father, Richard, often took Mary and Joseph on fossil-hunting expeditions to make more money for the family. They offered their discoveries for sale to tourists on a table outside their home. This was a difficult time for England's poor; the French Revolutionary Wars and the Napoleonic Wars that followed caused food shortages. The price of wheat almost tripled between 1792 and 1812, but wages for the working class remained almost unchanged. In Dorset the rising price of bread caused political unrest, even riots. At one point, Richard Anning was involved in organising a protest against food shortages.[15]

In addition the family's status as religious dissenters — not followers of the Church of England — attracted discrimination. Dissenters were not allowed into universities or the army, and were excluded by law from several professions.[6] Her father had been suffering from tuberculosis and injuries he suffered from a fall off a cliff. When he died in November 1810 (aged 44), he left the family with significant debts and no savings, forcing them to apply for parish relief.[16]

The family continued collecting and selling fossils together, and set up a table of curiosities near the coach stop at a local inn. Although the stories about Anning tend to focus on her successes, Dennis Dean writes that her mother and brother were astute collectors too, and her parents had sold significant fossils before the father's death.[17]


Drawing from an 1814 paper[18] by Everard Home showing the Ichthyosaurus platyodon skull found by Joseph Anning

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมรี่ Anning (21 พฤษภาคม 1799 - 9 มีนาคม 1847) เป็นนักสะสมฟอสซิลอังกฤษ, ตัวแทนจำหน่ายและ palaeontologist ซึ่งกลายเป็นที่รู้จักกันทั่วโลกสำหรับการพบสิ่งสำคัญที่เธอทำในจูราสสิเตียงฟอสซิลทางทะเลในหน้าผาไปตามช่องแคบอังกฤษที่ยาเสน่ห์ในเขต ดอร์เซตในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของอังกฤษ. [2] ผลการวิจัยของเธอส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในการคิดทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับชีวิตก่อนประวัติศาสตร์และประวัติศาสตร์ของโลก. แมรี่ Anning ค้นหาฟอสซิลในพื้นที่ของหน้าผาสีฟ้า Lias โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูหนาวเมื่อถล่มสัมผัสฟอสซิลใหม่ ที่จะต้องเก็บรวบรวมได้อย่างรวดเร็วก่อนที่พวกเขาหายไปในทะเล มันเป็นงานที่อันตรายและเธอเกือบจะสูญเสียชีวิตของเธอใน 1833 ในช่วงการเลือกตั้งที่ฆ่าสุนัขของเธอ, ถาด การค้นพบของเธอรวมทั้งโครงกระดูก ichthyosaur แรกที่ระบุอย่างถูกต้อง ครั้งแรกที่สองโครงกระดูก plesiosaur พบ โครงกระดูกเรซัวร์เป็นครั้งแรกที่ตั้งอยู่นอกเยอรมนี; และฟอสซิลปลาที่สำคัญ ข้อสังเกตของเธอมีบทบาทสำคัญในการค้นพบที่ coprolites ที่รู้จักกันเป็นหินบิซัวร์ในเวลานั้นเป็นฟอสซิลอุจจาระ นอกจากนี้เธอยังค้นพบว่าฟอสซิล belemnite มีถุงหมึกฟอสซิลเหมือนปลาหมึกที่ทันสมัย เมื่อนักธรณีวิทยาเฮนรี่เดอลา Beche ทาสี duria Antiquior แรกหมุนเวียนกันอย่างแพร่หลายเป็นภาพแทนของฉากจากชีวิตยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่ได้มาจากไทปันฟอสซิลเขาตามมันส่วนใหญ่เกี่ยวกับฟอสซิล Anning ได้พบและขายภาพพิมพ์ของมันเพื่อประโยชน์ของเธอ. Anning ไม่ได้อย่างเต็มที่ มีส่วนร่วมในชุมชนวิทยาศาสตร์ของศตวรรษที่ 19 สหราชอาณาจักรที่เป็นสุภาพบุรุษชาวอังกฤษส่วนใหญ่ เธอดิ้นเงินมากในชีวิตของเธอ ครอบครัวของเธอเป็นคนยากจนและพ่อของเธอเขี้ยวเสียชีวิตเมื่อเธออายุได้สิบเอ็ด. เธอกลายเป็นที่รู้จักกันดีในวงการธรณีวิทยาในสหราชอาณาจักร, ยุโรปและอเมริกาและได้รับการพิจารณาในประเด็นของร่างกายเช่นเดียวกับการจัดเก็บภาษีเกี่ยวกับฟอสซิล แต่เป็นผู้หญิงที่เธอไม่ได้รับสิทธิ์ในการเข้าร่วมสมาคมธรณีวิทยาแห่งลอนดอนและเธอไม่เคยได้รับเครดิตเต็มสำหรับผลงานทางวิทยาศาสตร์ของเธอ อันที่จริงเธอเขียนไว้ในจดหมาย: "โลกที่มีการใช้อย่างเหี้ยมโหดฉันดังนั้นฉันกลัวมันทำให้ฉันน่าสงสัยของทุกคน." [3] การเขียนทางวิทยาศาสตร์เพียงอย่างเดียวของเธอที่ตีพิมพ์ในช่วงชีวิตของเธอปรากฏตัวในนิตยสารประวัติศาสตร์ธรรมชาติในปี 1839 สารสกัดจากจดหมายที่ Anning ได้เขียนถึงการตั้งคำถามบรรณาธิการนิตยสารหนึ่งของการเรียกร้องของตน. [4] หลังจากการตายของเธอในปี 1847 เรื่องราวชีวิตที่ผิดปกติของเธอดึงดูดดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้น ผู้เขียน uncredited ในทุกรอบปีแก้ไขโดยชาร์ลส์ดิคเก้นเขียนของเธอในปี 1865 ว่า "[t] ลูกสาวของช่างไม้ที่ได้รับรางวัลชื่อของตัวเองและได้สมควรที่จะชนะมัน." [3] ในปี 2010 หนึ่งร้อย หกสิบสามปีหลังจากการตายของเธอสมาคม Anning รวมอยู่ในรายชื่อของสิบหญิงชาวอังกฤษที่มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของวิทยาศาสตร์. [5] เนื้อหา1 ชีวิตและอาชีพ1.1 ปฐมวัย1.2 ฟอสซิลเป็นธุรกิจของครอบครัว1.3 เบิร์ช การประมูล1.4 ร้านฟอสซิลและความเชี่ยวชาญที่เพิ่มขึ้นในการประกอบอาชีพที่มีความเสี่ยง1.5 ปฏิสัมพันธ์กับชุมชนวิทยาศาสตร์1.6 ความยากลำบากทางการเงินและการเปลี่ยนแปลงในสังกัดคริสตจักร1.7 เจ็บป่วยและการเสียชีวิต2 รายใหญ่ค้นพบichthyosaurs 2.1 2.2 Plesiosaurus 2.3 ฟอสซิลปลาและเรซัวร์2.4 กระดูกฟอสซิลและติดตามผลกระทบ 3 และมรดก4 หมายเหตุ5 อ้างอิง6 อ่านเพิ่มเติม7 การเชื่อมโยงภายนอกชีวิตและอาชีพ [แก้ไข] ปฐมวัย [แก้ไข] Lyme Regis, ดอร์เซ็Anning เกิดใน Lyme Regis ในดอร์เซ็อังกฤษ พ่อของเธอริชาร์ดเป็นเขี้ยวที่เสริมรายได้ของเขาจากการทำเหมืองแร่ชายฝั่งหน้าผาข้างเตียงฟอสซิลใกล้เมืองและการขายพบของเขาให้กับนักท่องเที่ยว เขาแต่งงานกับแมรี่มัวร์ที่เรียกว่ามอลลี่เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 1793 ในแบลนด์ฟอรั่ม ทั้งคู่ย้ายไป Lyme และอาศัยอยู่ในบ้านที่สร้างขึ้นบนสะพานเมือง พวกเขาเข้าร่วมการคัดค้านโบสถ์บนถนนสาธารณะ Coombe ซึ่งนมัสการครั้งแรกเรียกตัวเองว่าที่ปรึกษาและต่อมากลายเป็นที่รู้จัก Congregationalists เชลลีย์ Emling เขียนว่าครอบครัวอาศัยอยู่ใกล้กับทะเลที่พายุเดียวกันที่กวาดไปตามหน้าผาที่จะเปิดเผยฟอสซิลบางครั้งน้ำท่วมบ้าน Annings 'อยู่ครั้งหนึ่งที่บังคับให้พวกเขาที่จะรวบรวมข้อมูลออกมาจากหน้าต่างห้องนอนชั้นบนเพื่อหลีกเลี่ยงการจมน้ำ [6] แผ่นฟ้าที่แมรี่ Anning เกิดและมีร้านฟอสซิลครั้งแรกของเธอในขณะนี้ยาเสน่ห์พิพิธภัณฑ์1842 ร่างของบ้าน Anning ของริชาร์ดและมอลลี่มีลูกสิบคน. [7] ลูกคนแรกของแมรี่เกิดใน 1799 เธอเป็น ตามมาด้วยสาวอีกคนหนึ่งที่เสียชีวิตเกือบจะในครั้งเดียว โจเซฟใน 1796; และลูกชายอีกคนใน 1,798 ผู้ที่เสียชีวิตในวัยเด็ก ในเดือนธันวาคมปีที่ลูกคนโตแล้วสี่ขวบเสียชีวิตหลังจากที่เสื้อผ้าของเธอถูกไฟไหม้อาจจะเป็นในขณะที่เพิ่มขี้กบไม้ที่ไฟไหม้ [6] เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้รับการรายงานในพงศาวดารบา ธ ได้ที่ 27 ธันวาคม 1798:. "เด็ก สี่ปีของนายอาร์ Anning เขี้ยวของ Lyme ถูกทิ้งโดยแม่ประมาณห้านาที ... ในห้องที่มีบางขี้กบ ... เสื้อผ้าของหญิงสาวที่ถูกไฟไหม้และเธอก็เพื่อเผาอย่างหวาดกลัว ที่จะทำให้เกิดการตายของเธอ. "[8] เมื่อลูกสาวอีกคนหนึ่งเกิดมาเพียงห้าเดือนต่อมาเธอถูกเสนอชื่อแมรี่หลังจากที่พี่สาวของเธอตาย เด็กที่เกิดหลังจากที่เธอ แต่ไม่มีของพวกเขารอดชีวิตมาได้มากกว่าสองสามปี เฉพาะแมรี่และโจเซฟรอดชีวิตมาสู่ความเป็นผู้ใหญ่. [6] อัตราการตายสูงในวัยเด็กสำหรับครอบครัว Anning ไม่ได้เป็นเรื่องผิดปกติมาก เกือบครึ่งหนึ่งเด็กที่เกิดในอังกฤษตลอดศตวรรษที่ 19 เสียชีวิตก่อนอายุ 5 และในสภาพความเป็นอยู่ที่แออัดของต้นศตวรรษที่ 19 ยาเสน่ห์, ทารกตายจากโรคเช่นโรคฝีขนาดเล็กและโรคหัดเป็นเรื่องปกติโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. [7] ที่ 19 สิงหาคม 1800 เมื่อ Anning 15 เดือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าเป็นส่วนหนึ่งของตำนานท้องถิ่น เธอเป็นคนที่ถูกจัดขึ้นโดยเพื่อนบ้านลิซาเบ ธ Haskings ที่กำลังยืนอยู่กับผู้หญิงสองคนอื่น ๆ ภายใต้เอล์มต้นไม้ดูการแสดงขี่ม้าที่ถูกใส่โดย บริษัท การเดินทางของม้าเมื่อฟ้าผ่าต้นไม้ฆ่าผู้หญิงสามคนด้านล่าง เข้าชมการแสดงรีบบ้านเด็กทารกที่เธอก็ฟื้นขึ้นมาในอ่างน้ำร้อน. [8] แพทย์ท้องถิ่นประกาศการอยู่รอดของเธอที่น่าอัศจรรย์ ครอบครัวของเธอบอกว่าเธอเคยเป็นเด็กอ่อนแอก่อนที่เหตุการณ์ แต่หลังจากนั้นเธอดูเหมือนจะเบ่งบาน ปีที่ผ่านมาหลังจากนั้นสมาชิกในชุมชนของเธอจะแอตทริบิวต์อยากรู้อยากเห็นของเด็กสติปัญญาและบุคลิกภาพที่มีชีวิตชีวาให้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น. [9] การศึกษาของเธอเป็นที่ จำกัด มาก เธอก็สามารถที่จะเข้าร่วมเป็นโรงเรียนอาทิตย์ Congregationalist ที่เธอได้เรียนรู้การอ่านและเขียน หลักคำสอน Congregationalist ซึ่งแตกต่างจากที่คริสตจักรแห่งอังกฤษในเวลานั้นเน้นความสำคัญของการศึกษาสำหรับคนยากจน ครอบครอง prized ของเธอเป็น จำกัด ปริมาณของพวกพ้องศาสนศาสตร์นิตยสารและการทบทวนซึ่งบาทหลวงของครอบครัวนายเจมส์วีตันได้ตีพิมพ์หนังสือสองบทความหนึ่งยืนยันว่าพระเจ้าทรงสร้างโลกในหกวันอื่น ๆ ที่กระตุ้นให้พวกพ้องในการศึกษา วิทยาศาสตร์ใหม่ของธรณีวิทยา [10]. ฟอสซิลเป็นธุรกิจของครอบครัว [แก้ไข] ข้อมูลเพิ่มเติม: จูราสสิชายฝั่งและรายชื่อเว็บไซต์ฟอสซิลหน้าผาสีฟ้า Lias, ยาเสน่ห์ชายฝั่งจูราสสิ Charmouth ที่ดอร์เซ็ที่ Annings ทำบางส่วนของพวกเขาพบโดย ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ยาเสน่ห์ได้กลายเป็นสถานที่ตากอากาศชายทะเลที่เป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ 1792 เมื่อเกิดการระบาดของสงครามปฏิวัติฝรั่งเศสทำให้การเดินทางไปยังแผ่นดินใหญ่ยุโรปอันตรายสำหรับผู้ดีอังกฤษและตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวระดับกลางที่ร่ำรวยและมีกำลังจะมาถึง [11] แม้กระทั่งก่อนที่แมรี่ชาวบ้านเวลาเสริมรายได้จากการขายสิ่งที่ถูกเรียกว่า "แปลก" กับผู้เข้าชม เหล่านี้เป็นฟอสซิลที่มีชื่อในท้องถิ่นที่มีสีสันเช่น "หินงู" (แอมโมไน), "นิ้วมือของปีศาจ" (belemnites) และ "verteberries" (กระดูกสันหลัง) ซึ่งบางครั้งก็มาประกอบสรรพคุณทางยาและลึกลับ. [12] เก็บฟอสซิลเป็น ในสมัยในช่วงปลายปี 18 และต้นศตวรรษที่ 19 เป็นครั้งแรกที่เป็นงานอดิเรก แต่ค่อยๆเปลี่ยนเป็นวิทยาศาสตร์เป็นความสำคัญของซากดึกดำบรรพ์ธรณีวิทยาและชีววิทยาก็เป็นที่เข้าใจ. แหล่งที่มาของที่สุดของฟอสซิลเหล่านี้เป็นหน้าผาชายฝั่งทั่วยาเสน่ห์, เป็นส่วนหนึ่งของการก่อตัวทางธรณีวิทยาที่รู้จักกันเป็นสีฟ้า Lias นี้ประกอบด้วยสลับชั้นของหินปูนและหินวางลงบนตะกอนก้นตื้นในช่วงระยะเวลาที่จูราสสิ (ประมาณ 210-195000000 ปีที่ผ่านมา) มันเป็นหนึ่งในสถานที่ฟอสซิลที่ร่ำรวยที่สุดในสหราชอาณาจักร. [13] หน้าผาอาจเป็นอันตรายแน่นอน แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูหนาวเมื่อฝนที่เกิดแผ่นดินถล่ม มันเป็นได้อย่างแม่นยำในช่วงฤดูหนาวที่สะสมถูกดึงไปหน้าผาถล่มเพราะมักจะสัมผัสฟอสซิลใหม่. [14] พ่อของพวกเขาริชาร์ดมักจะเอาแมรี่และโจเซฟในการเดินทางฟอสซิลล่าสัตว์เพื่อให้ได้เงินมากขึ้นสำหรับครอบครัว พวกเขานำเสนอการค้นพบของพวกเขาเพื่อขายให้กับนักท่องเที่ยวบนโต๊ะนอกบ้านของพวกเขา นี่เป็นช่วงเวลาที่ยากสำหรับอังกฤษยากจน สงครามปฏิวัติฝรั่งเศสและโปเลียนที่เกิดขึ้นตามที่เกิดการขาดแคลนอาหาร ราคาของข้าวสาลีเกือบเท่าตัวระหว่าง 1792 และ 1812 แต่ค่าจ้างสำหรับการเรียนการทำงานยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเกือบ ในดอร์เซ็ราคาที่เพิ่มขึ้นของขนมปังที่เกิดเหตุการณ์ความไม่สงบทางการเมืองแม้จลาจล จนถึงจุดหนึ่ง Anning ริชาร์ดที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดประท้วงต่อต้านการขาดแคลนอาหาร [15]. นอกจากนี้สถานะของครอบครัวเป็นพวกพ้องศาสนา - ไม่สาวกของคริสตจักรแห่งอังกฤษ - ดึงดูดการเลือกปฏิบัติ พวกพ้องไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาในมหาวิทยาลัยหรือกองทัพและได้รับการยกเว้นตามกฎหมายจากหลายอาชีพ. [6] พ่อของเธอได้รับความทุกข์ทรมานจากวัณโรคและได้รับบาดเจ็บที่เขาได้รับความเดือดร้อนจากการตกจากหน้าผา เมื่อเขาเสียชีวิตในพฤศจิกายน 1810 (อายุ 44) เขาออกจากครอบครัวที่มีหนี้อย่างมีนัยสำคัญและประหยัดไม่บังคับให้พวกเขาที่จะใช้สำหรับการบรรเทาตำบล. [16] ครอบครัวยังคงเก็บรวบรวมและการขายร่วมกันฟอสซิลและการตั้งค่าตารางของวิทยากรที่อยู่ใกล้ หยุดโค้ชที่โรงแรมท้องถิ่น แม้ว่าเรื่องราวเกี่ยวกับ Anning มีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นไปที่ความสำเร็จของเธอเดนนิสดีนเขียนว่าแม่และพี่ชายของเธอเป็นนักสะสมที่ชาญฉลาดเกินไปและพ่อแม่ของเธอได้ขายฟอสซิลที่สำคัญก่อนที่จะตายของพ่อ. [17] การวาดภาพจากกระดาษ 1814 [18] โดย Everard หน้าแรกที่แสดงให้เห็นกะโหลกศีรษะ Ichthyosaurus platyodon พบโดยโจเซฟ Anning

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมรี่ Anning ( 21 พฤษภาคม 1799  – 9 มีนาคม 1847 ) เป็นอังกฤษฟอสซิลสะสม , ตัวแทนจำหน่าย และผู้ศึกษาซากดึกดำบรรพ์หรือซากฟอสซิลซึ่งกลายเป็นที่รู้จักทั่วโลกสำหรับการค้นหาที่สำคัญเธอทำในทะเลจูราสสิคฟอสซิลเตียงในหน้าผาตามช่องภาษาอังกฤษใน Lyme Regis ในเขตของเดวอนในทางตะวันตกเฉียงใต้ของอังกฤษ[ 2 ] เธอค้นพบ ทำให้การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในทางวิทยาศาสตร์ การคิดเกี่ยวกับชีวิตก่อนประวัติศาสตร์และประวัติศาสตร์ของโลก

แมรี่ Anning ค้นหาซากฟอสซิลในพื้นที่สีฟ้าไลแอสหน้าผา โดยเฉพาะในช่วงฤดูหนาวเมื่อดินถล่มตากใหม่ฟอสซิลที่ต้องเก็บได้อย่างรวดเร็วก่อนที่พวกเขาได้สูญหายไปในทะเล มันเป็นงานที่อันตรายเธอเกือบจะสูญเสียชีวิตของเธอใน 1833 ในช่วงการเลือกตั้งที่ฆ่าสุนัขของเธอ , ถาด การค้นพบของเธอรวมครั้งแรก ichthyosaur โครงกระดูกที่ระบุได้อย่างถูกต้อง ; สองคนแรก plesiosaur โครงกระดูกที่พบ ; แรกพเทอโรซอร์โครงกระดูกที่อยู่นอกประเทศเยอรมนี และซากปลาที่สำคัญ สังเกตเธอเล่นบทบาทสำคัญในการค้นพบว่าคอโปรไลต์ เรียกว่าหินบีซัวร์ที่เวลาเป็นฟอสซิลอุจจาระ เธอยังค้นพบซากฟอสซิลที่ belemnite บรรจุหมึกถุงเหมือนหมึกที่ทันสมัย เมื่อนักธรณีวิทยา เฮนรี่ เดอ ลา beche ทาสี duria antiquior แรกหมุนเวียนกันอย่างแพร่หลายเป็นภาพตัวแทนของฉากจากชีวิตยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่ได้มาจากฟอสซิล การสร้างใหม่ เขาใช้มันขึ้นไปบนซากไม่เจอขายพิมพ์ของมันเพื่อประโยชน์ของเธอ

ไม่ไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในชุมชนวิทยาศาสตร์แห่งศตวรรษสหราชอาณาจักร ที่ส่วนใหญ่เป็นชาวอังกฤษครับ เธอต่อสู้ทางการเงินสำหรับชีวิตของเธอ ครอบครัวของเธอยากจน พ่อเป็นช่างทำตู้ ตายตอนเธออายุ 11 .

เธอกลายเป็นที่รู้จักกันดีในทางธรณีวิทยาวงกลมในอังกฤษ ยุโรป และอเมริกาและได้ปรึกษาในเรื่องของกายวิภาค ตลอดจนรวบรวมซากฟอสซิล อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่เป็นผู้หญิง เธอไม่มีสิทธิที่จะเข้าร่วมสมาคมธรณีวิทยาแห่งลอนดอน และเธอมักจะได้รับเครดิตสำหรับผลงานทางวิทยาศาสตร์ของเธอ แน่นอน เธอเขียนในจดหมาย : " โลกได้ใช้ผมแย่มาก ผมกลัวมันทำให้ฉันสงสัยของทุกคน" [ 3 ] เฉพาะทางวิทยาศาสตร์การเขียนของเธอได้รับการตีพิมพ์ในช่วงชีวิตของเธอปรากฏอยู่ในนิตยสารของประวัติศาสตร์ธรรมชาติใน 1839 , สารสกัดจากจดหมายที่ไม่ได้เขียนถึงบรรณาธิการนิตยสารคำถามหนึ่งของการเรียกร้อง . [ 4 ]

หลังจากเธอตายใน 1847 , เรื่องราวชีวิตของเธอผิดปกติดึงดูดการเพิ่มดอกเบี้ย ผู้เขียน uncredited ในทั้งปี แก้ไขโดย ชาร์ลส์ ดิกเกนส์ ,เขียนของเธอใน 1865 ว่า " [ t ] เขาช่างไม้ลูกสาวได้รับชื่อสำหรับตัวเอง และก็สมควรชนะแล้ว " [ 3 ] ในปี 2010 หนึ่งร้อยหกสิบสามปีหลังจากการตายของเธอ , สมาคมรวมหนึ่งในรายชื่อ 10 อังกฤษผู้หญิงที่มีอิทธิพลมากที่สุดต่อประวัติศาสตร์ของ วิทยาศาสตร์ [ 5 ]

เนื้อหา
1 ชีวิตและอาชีพสำหรับเด็กปฐมวัย

1.2 ฟอสซิลที่เป็นธุรกิจของครอบครัว
1.3 เบิร์ชการประมูล
14 ร้าน และเพิ่มความเชี่ยวชาญในฟอสซิล
อาชีพเสี่ยง 1.5 ปฏิสัมพันธ์กับชุมชนทางวิทยาศาสตร์และทางการเงินปัญหา
1.6 เปลี่ยนโบสถ์สังกัด
1.7 ความเจ็บป่วยและความตาย
2

ichthyosaurs ค้นพบหลัก 2.1 2.2 2.3 ฟอสซิลปลาและเปลซิโอซอรัส

พเทอโรซอร์ 2.4 สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง และซากดึกดำบรรพ์ร่องรอยมรดกและผลกระทบ
3
4
5 หมายเหตุการอ้างอิง อ่านต่อ

6
7 การเชื่อมโยงภายนอกชีวิตและอาชีพ [ แก้ไข ]
เด็กปฐมวัย [ แก้ไข ]

Lyme Regis , Dorset
ไม่เกิดใน Lyme Regis ในแคว้นดอร์เซ็ต ประเทศอังกฤษ พ่อของริชาร์ด เป็นช่างเฟอร์นิเจอร์ที่เสริมรายได้ของเขาโดยการทำเหมืองแร่ฝั่งหน้าผาชายฝั่งฟอสซิลเตียงใกล้เมืองและการค้นพบของเขาให้กับนักท่องเที่ยว เขาแต่งงานกับแมรี่มัวร์ , ที่รู้จักกันเป็น มอลลี่ วันที่ 8 สิงหาคม ที่ ใน แบลนด์ฟอร์ด ฟอรัม