Muffins with the darkest surface we

Muffins with the darkest surface were PD, IF and REF, followed by WB and FA. Significantly higher L* (>62) was observed for products with cereal fibres or cellulose (see Table 4 and Supplementary Fig. S1). Chroma ranged between 40.1 and 44.1, and hab between 67.7º and 73.0º. Only IF and WB muffins exhibited a crust colour close to REF (DE* < 3). PD muffins were significantly darker, presumably because of an enhanced Maillard reaction intensity (Gomez et al., 2010; Purlis, 2010). The influence of fillers on crumb colour, which is much less affected by baking temperature than crust colour, is shown in Fig. 1. Crumb lightness (proportional to symbol diameter) was the lowest for muffin AF (L* = 61.8), followed by muffins WB (L* = 64.7) and PD (L* = 68.6). For the products, crumb lightness differed insignificantly and was, on average, 71.6 ± 0.74. Chromawas the lowest for REF and FA (23.5 and 24.0, respectively) and increased up to C* = 26.7 for PD, indicating a significantly higher colour saturation. For the majority of the muffins, crumb hue was insignificantly different and ranged from 90.5º to 91.1º. Hue for PD muffin was significantly lower, followed byWB (hab = 85.6º) and FA muffins (hab =79.4º). A DE* > 2.5 towards REF, which corresponds to the just noticeable sensory difference (Sharma, 2003), only showed the crumb of PD (4.4), WB (7.13) and FA muffins (10.9). A similar deviation of the crumb colour of muffins with PD was also observed by Martínez-Cervera, Sanz, Salvador, and Fiszman (2012). Especially for apple fibre and wheat bran differences in crumb colour, which are also visible on cross-sectional images (Fig. S2), can be attributed to the indigenous colour of the sugar replacers. The fact that added fibres may result in a decrease of muffin crumb lightnesswas also shown for flaxseed meal (Shearer & Davies, 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มัฟฟินกับพื้นผิวมืดมากที่สุดได้ PD และการอ้าง อิง ตาม WB และ FA L อย่างมีนัยสำคัญ * (> 62) ได้พบกับผลิตภัณฑ์ที่มีเส้นใยธัญพืชหรือเซลลูโลส (ดูตาราง 4 และฟิกเสริม S1) ความที่อยู่ในช่วงระหว่าง 40.1 และ 44.1 และถล่มระหว่าง 67.7º และ 73.0º รับ และมัฟฟิน WB จัดแสดงสีเปลือกใกล้กับ REF (DE * < 3) มัฟฟิน PD ได้เข้มมาก สันนิษฐานว่าเนื่องจากการเพิ่ม Maillard ปฏิกิริยาความเข้ม (เมซ et al., 2010 Purlis, 2010) แสดงอิทธิพลของ fillers บนเศษสี ซึ่งจะมากน้อยมีผลต่ออุณหภูมิอบกว่าสีเปลือก ใน Fig. 1 เศษสว่าง (สัดส่วนกับเส้นผ่าศูนย์กลางสัญลักษณ์) ต่ำสุดสำหรับ muffin AF (L * = 61.8), ไปมาแล้ว โดยโท WB (L * = 64.7) และ PD (L * = 68.6) สำหรับผลิตภัณฑ์ เศษความแตกต่าง insignificantly และ ถูก เฉลี่ย 71.6 ± 0.74 Chromawas ต่ำสุดสำหรับการอ้างอิงและ FA (23.5 และ 24.0 ตามลำดับ) และเพิ่มขึ้นถึง C = 26.7 สำหรับ PD ระบุความเข้มสีที่สูงมาก สำหรับส่วนใหญ่มัฟฟิน เศษเว้ได้แตกต่างกัน insignificantly และแสก ๆ จาก 90.5º เพื่อ 91.1º เว้สำหรับ PD muffin ต่ำ ตาม byWB (ถล่ม = 85.6º) และโท FA (ถล่ม = 79.4º) DE เป็น * > 2.5 ต่ออ้างอิง ซึ่งสอดคล้องกับความแตกต่างทางประสาทสัมผัสเพียงอย่างเห็นได้ชัด (Sharma, 2003), พบเศษของ PD (4.4), WB (7.13) และโท FA (10.9) เท่านั้น ความแตกต่างคล้ายสีเศษของมัฟฟินกับ PD ยังได้ถูกตรวจสอบ โดย Martínez Cervera, Sanz ซัลวาดอร์ และ Fiszman (2012) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับแอปเปิ้ลไฟเบอร์และข้าวสาลีรำแตกเศษสี ซึ่งสามารถมองเห็นได้บนภาพเหลว (ฟิก S2), สามารถเกิดจากสีพื้นของ replacers น้ำตาล ข้อเท็จจริงที่เพิ่มเส้นใยอาจส่งผลในการลดลงของ lightnesswas เศษ muffin แสดงอาหารเมล็ดแฟลกซ์ (เชียเรอร์&เดวีส์ 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มัฟฟินที่มีพื้นผิวที่มืดที่สุดก็ PD, IF และ REF ตามด้วย WB และเอฟเอ L * อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น (> 62) เป็นข้อสังเกตสำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีธัญพืชเส้นใยหรือเซลลูโลส (ดูตารางที่ 4 และเสริมรูป S1.) Chroma อยู่ระหว่าง 40.1 และ 44.1 และ HAB ระหว่าง67.7ºและ73.0º เฉพาะในกรณีที่และมัฟฟิ WB แสดงสีเปลือกโลกใกล้กับ REF (DE * <3) มัฟฟิน PD อย่างมีนัยสำคัญเข้มคงเพราะความรุนแรงที่เพิ่มขึ้นปฏิกิริยา Maillard (โกเมซ, et al, 2010. Purlis, 2010) อิทธิพลของฟิลเลอร์ที่สีเศษซึ่งเป็นมากน้อยรับผลกระทบจากอุณหภูมิที่อบกว่าสีเปลือกจะถูกแสดงในรูปที่ 1 เศษสว่าง (สัดส่วนกับขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสัญลักษณ์) เป็นที่ต่ำที่สุดสำหรับมัฟฟิน AF (L * = 61.8) ตามด้วยมัฟฟิน WB (L * = 64.7) และ PD (L * = 68.6) สำหรับผลิตภัณฑ์, เศษความสว่างที่แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญและเป็นโดยเฉลี่ย 71.6 ± 0.74 Chromawas ต่ำสุดสำหรับ REF และเอฟเอ (23.5 และ 24.0 ตามลำดับ) และเพิ่มขึ้นถึง C * = 26.7 สำหรับ PD แสดงความอิ่มตัวของสีที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ สำหรับส่วนใหญ่ของมัฟฟิน, เศษสีที่แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญและอยู่ในช่วงที่จะ90.5º91.1º เว้สำหรับ PD มัฟฟินอย่างมีนัยสำคัญลดลงตาม byWB (HAB = 85.6º) และเอฟเอมัฟฟิน (HAB = 79.4º) DE *> 2.5 ต่อ REF ซึ่งสอดคล้องกับความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนเพียงประสาทสัมผัส (ชาร์ 2003) แสดงให้เห็นเพียงเศษของ PD (4.4), WB (7.13) และมัฟฟินเอฟเอ (10.9) เบี่ยงเบนที่คล้ายกันของสีที่เศษของมัฟฟินกับ PD ยังเป็นที่สังเกตโดยMartínez-Cervera, ซานซัลวาดอและ Fiszman (2012) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับแอปเปิ้ลใยแก้วนำแสงและรำข้าวสาลีแตกต่างในสีเศษซึ่งยังสามารถมองเห็นได้ในภาพตัดขวาง (รูปที่. S2) สามารถนำมาประกอบกับสีพื้นเมืองของทดแทนน้ำตาล ความจริงที่ว่าเพิ่มเส้นใยอาจส่งผลให้การลดลงของมัฟฟินเศษ lightnesswas ยังแสดงให้เห็นว่าสำหรับอาหาร flaxseed (เชียเรอร์และเดวีส์ 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มัฟฟินกับพื้นผิวที่เป็นผู้กำกับ ถ้าอ้างอิงตาม WB กับเอฟเอ สูงกว่า L * ( 62 ) พบว่าผลิตภัณฑ์ที่มีเส้นใยธัญพืชหรือเซลลูโลส ( ดูตารางที่ 4 และเสริมรูปที่ S1 ) โครมาและอยู่ระหว่าง 40.1 44.1 และ HAB ระหว่าง 67.7 º 73.0 และº . แต่ถ้า WB มัฟฟินมีคราบสีติดตู้เย็น ( de * < 3 ) PD มัฟฟิน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่เข้มน่าจะเพราะการเพิ่มความเข้ม ( Maillard reaction โกเมซ et al . , 2010 ; purlis , 2010 ) อิทธิพลของตัวเติมต่อเม็ดสี ซึ่งจะมากน้อยได้รับผลกระทบโดยอบอุณหภูมิกว่าเปลือกสี จะแสดงในรูปที่ 1 เม็ดความสว่าง ( สัดส่วนเส้นผ่าศูนย์กลางสัญลักษณ์ ) ต่ำสุดสำหรับมัฟฟิน AF ( L * = 61.8% ) รองลงมาคือ มัฟฟิน WB ( L * = 64.7 ) และผู้กำกับ ( L * = บด ) สำหรับผลิตภัณฑ์ความสว่างต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ เศษ และ เฉลี่ย ของ± 0.74 . chromawas ต่ำสุดสำหรับอ้างอิงและเอฟเอ ( 23.5 และ 24.0 ตามลำดับ และเพิ่มขึ้นถึง C * = 26.7 สำหรับ PD แสดงความอิ่มตัวของสีสูงกว่า . สำหรับส่วนใหญ่ของมัฟฟิน เศษสีมันแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างสิงคโปร์และºกับชายº . ฮิวสำหรับ PD มัฟฟินอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าตาม bywb ( HAB = การทดลองº ) และมัฟฟิน ฟา ( HAB = 0.14 º ) de * 2.5 ต่อ Ref ซึ่งสอดคล้องกับความแตกต่างเพียงเล็กน้อยประสาท ( Sharma , 2003 ) , เพียงพบเศษของ PD ( 4.4 ) , WB ( 7.13 ) และมัฟฟิน ฟา ( 65 ) ส่วนของเศษสีคล้ายกันของมัฟฟินกับโปรดิวเซอร์ก็สังเกตโดยมาร์ตีเนซ Cervera ซานซ์ , ซัลวาดอ , และ fiszman ( 2012 )โดยเฉพาะเส้นใย แอปเปิ้ล และ รำข้าวสาลี ความแตกต่างในเม็ดสี ซึ่งยังปรากฏบนภาพภาคตัดขวาง ( รูป S2 ) , สามารถบันทึกสีพื้นเมืองของสารทดแทนน้ำตาล . ที่เพิ่มเส้นใยอาจส่งผลในการลดเศษมัฟฟิน lightnesswas ยังแสดง flaxseed อาหาร ( เชียเรอร์&เดวีส์ , 2005 )