Democracy in Development Perspective
Let me first express my deep gratitude for being given an opportunity and privilege of addressing this very distinguished forum. As the one with a certain interest in Southeast Asian affairs, I should also like to congratulate this particular ASEAN initiative in bringing together leading journalists of the region to engage in a dialogue of common concern, that is to say, freedom of the press and democratic development. One would indeed hope that it could be to represent a positive step further, if not quite a departure, from conventional and negative concern with a mere security matter. Now that ideological and military rivalries are becoming things of the past with the collapse of Communist regimes, a fresh rethinking is really needed so that we can have a pretty clear idea of our own future. In our topsy-turvy world, so much damage has been done in the name of freedom
And democracy. It is now about time to realize that all this is not to serve as its own end, but as a means to larger fulfillment of human progress.
As you all are well aware, democracy is not just a matter of from or any ready-made and static formula. So I deem it appropriate here to entitle my presentation “Democracy in Development Perspective”.
Freedom and progress
With this end in view and being with, I beg you to share with me in what professor W.F. Werthim calls “emancipation principle”, that is to say,
Emancipation from the forces of nature and emancipation from domination by privileged individuals or groups … go hand in hand to mark human progress
The term “emancipation” is very instructive here. And it is not only confined to Western society and culture. It was curiously acknowledged even within the thai ruling circle in the time of absolutism. To illustrate the point, let me just quote from the words of his Royal Highness, the Minister of Interior and concurrently President of the privy Council, one of the most powerful figures of his days, some five years before the 1932 Revolution that overthrew the absolute monarchy in Thailand
…. Although it is as yet necessary to maintain the form of government with absolute power, that absolute power needs to be very liberal in order to preserve itself. But as time has gone by, there will be increasing number of educated people. We have therefore to get prepared to cope with the demand for emancipation (sic) that will keep arising
Quite apart from political foresight, the observation about human yearning for emancipation has its own relevance here. The fact is that growth and development of human rights and thus democracy has its roots in human nature itself, Western or non-Western. Human aspiration for freedom is indeed part and parcel of social and political life. It is certainly not for nothing when great philosophers like John Locke and J.J. Rousseau, some three centuries ago, found it vitally important to assert that men were born and by nature free, equal, and independent. The same insight is being repeated, as you all know, in the 1948 Universal Declaration of Human Rights, with interesting elaboration : All human being are born free and equal in dignity and rights. They are endowed with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of brotherhood.
This U.N. stipulation is interesting in both its expression of universality and of hope. As universal value, it could be articulated and acted upon in quite a variety of ways and at various levels: individual, community, or national. At the individual level, we have already been witnessing well-known cases like Benigno Aquino in the Philippines, or Alexander Solzhenitsyn and Andrei Sakharov in the former Soviet Union, to name just a few. At the national level, we have just gone through modern phenomenon of “people’s power” starting, again, with the Philippines, and most recently across the whole Eastern Europe and then right within the citadel of power of the former Soviet Union itself. At the community and grass-root level, we have read a good deal about protest move-ments and even armed rebellions among minority or local groups in their efforts to exert their customary rights of livelihood. The last category is, as I see it see it, to assume increasing importance and scope, particularly among the Third World peoples in the face of the onslaught of industrialism. In the post-Cold War, there still indeed remain pertinent issues of human rights and freedom, and thus democracy, as to be presently looked
Into.
On the question of hope, that in itself brings into relief another element in social and political life, i.e., power. it is the power element that makes the struggle for human freedom an inherent and continuing process in human history. It looks like human society conducting unending dialogue with own self. So it is the nature of power relationships that stands in the way of people acting towards one another “in a spirit of brotherhood”, as called for in the Universal Declaration. Both, power and freedom, indeed constitute two opposite sides of the same coin. The truth is that freedom is not necessarily on the winning side. Wertheim’s “emancipation principle”, as earlier referred to, is not in any way meant to be equated with the actual course of human history, but to serve as a measure applied to evaluate the course of certain events in terms of progress, stagnation or retrogression. So you see, we are all quite vulnerable to making ourselves backward, despite all the modernity we so much take pride of.
Capitalism and democracy
Needless to say, we are all on the side of freedom and progress. Hopefully, I am not assuming too much of you here. I for one would not dare to suggest what should or is to be done to achieve it. Certainly not to you as journalists, anyway. But I am pretty sure that with right understanding or objectivity, it should not be beyond human intelligence and power of reasoning to get to right thinking and action. Life of course will never be without problems and sufferings, as the Lord Buddha says. Only that quite a lot of troubles and sufferings have been brought about simply because we, human beings, tend to take things so much for granted. As a result, human assets turn out to be liabilities. They are all man-made. These include things like science and technology and so many others which are the products of human creativity and innovation. And incidentally for that matter, freedom of the press is of no exception. The adverse consequences age which makes the “privileged individuals or groups” all the more powerful over all the others.
A certain historical perspective may well be in order here for understanding how we all have come to be where we are today, and what lies ahead. As Rousseau so succinctly observes in his Social Contract: “Man is born free, but everywhere he is in chains”. The social and political “chains” have taken various forms in human historical experiences ever since the ancient to modern time. It is the Industrial Revolution some two and a half centuries ago that opens the way for globalization of power relationships. It all started with colonialism, and then Capitalism versus Communism rivalry after World War II. With the breakdown of Communism, it looks as though we are being left with Capitalism as the only alternative. And yet, it is not difficult for us to see and feel hardships and sufferings, both human and environmental, all around us in the midst of so-called economic growth and prosperity. Again, we are all at the crossroad of how the make heads or tails out of the new situation. Do we as human being have any choices left at all, or do we have to put up with whatever is to be offered under the remaining Capitalism, dubiously dubbed the “Free World” in its struggle against Communism?
My thesis is that one has to make extremely careful distinction between democracy and Capitalism. The former is concerned with political institution, while the latter with economic organization and management. Politics and economics are of course inter-related, and one cannot do without the other. Only that one needs to be clear as to how they are inter-related. What Capitalism is actually opposed to is socialism, while democracy to dictatorship. We have already been witnessing Capitalism thriving on a good number of dictatorships. There is no need to name the countries in question here. Obviously, as journalists, you are much better informed of what has been going on. “people’s power” has been provoked everywhere just because of that. Mind you, on principle, Capitalism is not necessarily opposed to democracy. But neither are they equated with or interdependent on one another, as our experiences have so well demonstrated. It all depends on what kind of capitalism we are talking about. The alliance between capitalism and dictatorships in the Third World countries may be excused as a convenient strategy to win over developing nations in its struggle against Communism. But, as will be seen, it is the industrial Capitalism itself that is inherently authoritarian and therefore an anathema to human freedom and progress.
I guess some of you may be somewhat disturbed or even shocked to hear all this nonsensical comment on a system of economic management which is supposedly based on the philosophy and principle of economic liberalism. But I am not making any personal accusations or judging things out of my own subjective feelings. I am talking about hard historical facts and about what has been currently and actually practiced the world over. Let us first listen to what pope John Paul II has to say on the subject of the disintegration of Communism in his latest social encyclical.
The Marxist solution has failed, but the realities of marginalization and exploitation remain in the world, especially the Third World, as does the reality of human alienation, especially in the more
ประชาธิปไตยในมุมมองของการพัฒนาให้ฉันก่อน ทรงฉันลึกสำหรับการได้รับโอกาสและสิทธิพิเศษของเวทีนี้มากทั้งการแก้ปัญหาการ เป็นคนมีความสนใจในกิจการเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ฉันควรต้องแสดงความยินดีนี้เฉพาะอาเซียนริเริ่มในการนำนักข่าวชั้นนำของภูมิภาคในการเจรจาความกังวลทั่วไป กล่าวคือ เสรีภาพในการกดและการพัฒนาประชาธิปไตย หนึ่งแน่นอนหวังว่า มันอาจจะถึงขั้นตอนบวกเพิ่มเติม ถ้าไม่ค่อนข้างทาง จากทั่วไป และลบความกังวลกับเรื่องความปลอดภัยเพียง ที่ rivalries อุดมการณ์ และการทหารจะกลายเป็น สิ่งของผ่านมา ด้วยการล่มสลายของระบอบคอมมิวนิสต์ คิดสดจริง ๆ จำเป็นเพื่อให้เราสามารถมีความคิดที่สวยใสของเราเองในอนาคต ในโลกของเรา topsy-turvy ความเสียหายมากแล้วชื่อของเสรีภาพและประชาธิปไตย ก็ตอนนี้เกี่ยวกับเวลาตระหนักว่า ทั้งหมดนี้จะไม่ทำหน้าที่ เป็นจุดสิ้นสุดของตนเอง แต่วิธีการตอบสนองระหว่างมนุษย์ขนาดใหญ่ เป็นคุณทั้งหมดตระหนัก ประชาธิปไตยได้เพียงเรื่องของจากหรือสูตรสำเร็จรูป และแบบคงที่ใด ๆ ดังนั้น ผมถือว่ามันเหมาะสมนี่ชื่องานนำเสนอของฉัน "ประชาธิปไตยในการพัฒนามุมมอง"เสรีภาพและความก้าวหน้าด้วยการนี้ในมุมมองและถูกด้วย ผมขอแชร์กับฉันในสิ่ง Werthim ศาสตราจารย์ W.F. เรียก "หลักการปลดแอก" กล่าวคือ ปลดแอกจากกองกำลังของธรรมชาติและการปลดแอกจากการปกครองโดยอภิสิทธิ์บุคคลหรือกลุ่ม...ไปมือในมือเพื่อความก้าวหน้าของมนุษย์คำว่า "เลิกทาส" อยู่มากให้คำแนะนำที่นี่ และมันจะไม่เพียงถูกคุมขังเพื่อสังคมของตะวันตกและวัฒนธรรม Curiously มันไม่ยอมรับแม้แต่ภายในวงกลมการปกครองไทยในเวลาอันทรงภูมิธรรม เพื่อแสดงจุด ให้ฉันเพียงใบเสนอราคาจากคำของพระสมเด็จ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยและพร้อมเป็นประธานองคมนตรี หนึ่งของตัวเลขที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของวัน ปี 5 ก่อนปฏิวัติปี 1932 ที่รุ่นสมบูรณาญาสิทธิราชย์ในประเทศไทย …. แต่ที่ยังจำเป็นต้องรักษารูปแบบของรัฐบาลที่มีอำนาจ อำนาจนั้นต้องเป็นเสรีมากเพื่อรักษาตัวเอง แต่เป็นเวลาที่ได้ไปด้วย จะมีคนศึกษาจำนวนเพิ่มขึ้น เราจึงต้องได้รับเตรียมพร้อมที่จะรับมือกับความต้องการปลดแอก (sic) ที่จะให้เกิดขึ้น ค่อนข้างแตกต่างจากการมองอนาคตเมือง สังเกตเกี่ยวกับมนุษย์โหยหาการปลดแอกได้เกี่ยวของตัวเองที่นี่ ความจริงเป็นที่เจริญเติบโต และพัฒนาสิทธิมนุษยชน และประชาธิปไตยมีรากของมันในธรรมชาติมนุษย์เอง ตะวันตก หรือตะวันตก ความใฝ่ฝันของมนุษย์เสรีภาพเป็นหีบห่อและส่วนหนึ่งของชีวิตสังคม และการเมือง ไม่แน่นอนเรื่องเมื่อดีนักปรัชญาเช่นจอห์นล็อก และ j.j. ใน Rousseau บางสามศตวรรษที่ผ่านมา พบเรื่องสำคัญเพื่อยืนยันรูปผู้ชายมาเกิด และ โดยธรรมชาติฟรี เท่า และเป็นอิสระได้ การซ้ำความเข้าใจเดียวกัน ตาม รู้ ใน 1948 ปฏิญญาสากลของสิทธิมนุษยชน กับทุก ๆ ที่น่าสนใจ: มนุษย์ทั้งหมดเกิดมาอิสระ และเสมอภาคกันในเกียรติศักดิ์และสิทธิการ พวกเขาจะเต็มไป ด้วยเหตุผลและมโนธรรม และควรกระทำต่อกันในจิตใจของพี่น้องU.N. stipulation นี้เป็นที่น่าสนใจในทั้งของนิพจน์ universality และ ความหวัง เป็นค่าสากล มันอาจจะพูดชัดแจ้ง และดำเนินการค่อนข้างหลายวิธี และหลายระดับ: บุคคล ชุมชน หรือแห่งชาติ ในแต่ละระดับ เรามีแล้วถูกพยานกรณีรู้จักเช่น Aquino เดินในฟิลิปปินส์ หรือลเซนิตซิ นอเล็กซานเดอร์ และ Andrei Sakharov ในอดีตสหภาพโซเวียต การตั้งชื่อเพียงไม่กี่ ระดับชาติ เราเพิ่งได้ไปผ่านปรากฏการณ์สมัยใหม่ "ของคนกำลัง" เริ่มต้น อีก ฟิลิปปินส์ และล่าสุด ทั่วทั้งยุโรปตะวันออกและขวาแล้วภายในของอำนาจของสหภาพโซเวียตเอง ในระดับรากหญ้าและชุมชน เรามีการจัดการที่ดีอ่านเกี่ยวกับการปฏิเสธย้าย ments และแม้อาวุธฝ่ายระหว่างชนกลุ่มน้อยหรือกลุ่มท้องถิ่นในความเพียรพยายามโหมสิทธิจารีตประเพณีของการดำรงชีวิต ประเภทสุดท้ายเป็น เห็นมันดูมัน ถือความสำคัญและขอบเขต โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่คนโลกที่สามหน้าโจมตีของ industrialism เพิ่มขึ้น ในสงครามเย็นหลัง ยังคงมียังคงเกี่ยวประเด็น ของสิทธิมนุษยชน และเสรีภาพ ประชาธิปไตย เป็นปัจจุบันดูดีแน่นอนเข้าคำถามที่หวัง ว่าตัวเองนำไปบรรเทาทุกข์องค์ประกอบอื่นในชีวิตสังคม และการเมือง เช่น พลังงาน องค์ประกอบของพลังงานที่ทำให้การต่อสู้เพื่อเสรีภาพมนุษย์กระบวนการโดยธรรมชาติ และต่อเนื่องในประวัติศาสตร์มนุษย์ ได้ มันดูเหมือนมนุษย์ดำเนินการบริษัทฯ เจรจากับตัวเอง ดังนั้นจึงเป็นลักษณะของอำนาจที่ยืนในทางของคนที่ทำหน้าที่ต่อกัน "ในจิตวิญญาณของพี่น้อง" ตามที่เรียกในปฏิญญาสากล แน่นอนทั้งสอง เสรีภาพ และพลังงานเป็นสองด้านตรงข้ามของเหรียญเดียวกัน ความจริงก็คือ ว่า อิสระไม่จำเป็นทางด้านชนะ ของ Wertheim "ปลดแอกหลัก" เป็นต้นเรียกว่า ไม่ได้ตั้งใจจะ equated กับหลักสูตรจริงของประวัติศาสตร์มนุษย์ แต่เป็นการวัดที่ใช้ในการประเมินหลักสูตรของเหตุการณ์บางอย่างคืบหน้า ซบ หรือ retrogression อย่างใด เพื่อให้คุณดู เรามีทั้งหมดค่อนข้างเสี่ยงที่จะทำให้ตนเองย้อนหลัง แม้ มีความทันสมัยทั้งหมดที่เรามีความภาคภูมิใจของมากทุนนิยมและประชาธิปไตยNeedless to say, we are all on the side of freedom and progress. Hopefully, I am not assuming too much of you here. I for one would not dare to suggest what should or is to be done to achieve it. Certainly not to you as journalists, anyway. But I am pretty sure that with right understanding or objectivity, it should not be beyond human intelligence and power of reasoning to get to right thinking and action. Life of course will never be without problems and sufferings, as the Lord Buddha says. Only that quite a lot of troubles and sufferings have been brought about simply because we, human beings, tend to take things so much for granted. As a result, human assets turn out to be liabilities. They are all man-made. These include things like science and technology and so many others which are the products of human creativity and innovation. And incidentally for that matter, freedom of the press is of no exception. The adverse consequences age which makes the “privileged individuals or groups” all the more powerful over all the others.A certain historical perspective may well be in order here for understanding how we all have come to be where we are today, and what lies ahead. As Rousseau so succinctly observes in his Social Contract: “Man is born free, but everywhere he is in chains”. The social and political “chains” have taken various forms in human historical experiences ever since the ancient to modern time. It is the Industrial Revolution some two and a half centuries ago that opens the way for globalization of power relationships. It all started with colonialism, and then Capitalism versus Communism rivalry after World War II. With the breakdown of Communism, it looks as though we are being left with Capitalism as the only alternative. And yet, it is not difficult for us to see and feel hardships and sufferings, both human and environmental, all around us in the midst of so-called economic growth and prosperity. Again, we are all at the crossroad of how the make heads or tails out of the new situation. Do we as human being have any choices left at all, or do we have to put up with whatever is to be offered under the remaining Capitalism, dubiously dubbed the “Free World” in its struggle against Communism? My thesis is that one has to make extremely careful distinction between democracy and Capitalism. The former is concerned with political institution, while the latter with economic organization and management. Politics and economics are of course inter-related, and one cannot do without the other. Only that one needs to be clear as to how they are inter-related. What Capitalism is actually opposed to is socialism, while democracy to dictatorship. We have already been witnessing Capitalism thriving on a good number of dictatorships. There is no need to name the countries in question here. Obviously, as journalists, you are much better informed of what has been going on. “people’s power” has been provoked everywhere just because of that. Mind you, on principle, Capitalism is not necessarily opposed to democracy. But neither are they equated with or interdependent on one another, as our experiences have so well demonstrated. It all depends on what kind of capitalism we are talking about. The alliance between capitalism and dictatorships in the Third World countries may be excused as a convenient strategy to win over developing nations in its struggle against Communism. But, as will be seen, it is the industrial Capitalism itself that is inherently authoritarian and therefore an anathema to human freedom and progress.I guess some of you may be somewhat disturbed or even shocked to hear all this nonsensical comment on a system of economic management which is supposedly based on the philosophy and principle of economic liberalism. But I am not making any personal accusations or judging things out of my own subjective feelings. I am talking about hard historical facts and about what has been currently and actually practiced the world over. Let us first listen to what pope John Paul II has to say on the subject of the disintegration of Communism in his latest social encyclical.The Marxist solution has failed, but the realities of marginalization and exploitation remain in the world, especially the Third World, as does the reality of human alienation, especially in the more
การแปล กรุณารอสักครู่..