'No. Not often,' he said. 'But if w

'No. Not often,' he said. 'But if we were both in
Edinburgh at the same time we always got
together.'
'When did you start this place?'
'About five years ago,' said Ross. 'I left the army
and came back here. I didn't have a job. Alex was
back from the States. We spent a lot of time
together and decided to start Charlotte's. He had
the money and the famous friends. I did the
work!' Ross laughed, but Logan saw that his eyes
were not smiling.
'Is the restaurant making money?' asked Logan.
'Yes. As you can see, we're very busy. We're
always very busy. The restaurant is doing very
well.'
'You must earn a lot then. Did you each take half
of the money or…?'
'No. If you must know, Alex paid me. I'm the
manager. But I don't see how this is important.'
'I don't know if it is important, Mr Ross. Tell me,
were you here last night?'
4
'Yes, Inspector. Until about eleven. Then I went
home. I usually stay later but yesterday I was
tired. I went home and went to bed early.'
'Do you live by yourself, Mr Ross?'
'Yes.'
'So,' Logan thought to herself, 'no-one knows if
you were at home or not.' She spoke again. 'How
well do you know Alice Maclennan?'
'Now wait a minute, Inspector. If you think Alice
and I…' He stopped.
Logan looked at Ross. 'I don't think anything, Mr
Ross. Like I said, I just ask questions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

' หมายเลข ไม่บ่อย เขากล่าวว่า ' แต่ถ้าเราทั้งสองเอดินบะระในเวลาเดียวกันเราได้เสมอกัน ''เมื่อคุณเริ่มต้นจากสถานที่แห่งนี้''ประมาณห้าปีที่แล้ว รอสส์กล่าว ' ผมออกจากกองทัพมาที่นี่กลับ ไม่มีงาน อเล็กซ์ได้กลับมาจากอเมริกา เราใช้เวลามากร่วมกัน และตัดสินใจที่จะเริ่มต้นของชาร์ล็อตต์ เขามีเงินและเพื่อนที่มีชื่อเสียง ผมทำการทำงาน!' รอสส์หัวเราะ แต่โลแกนเห็นที่ดวงตาของเขามีรอยยิ้ม'เป็นร้านอาหารทำเงิน ' ถามโลแกน' ใช่ คุณสามารถเห็น เรากำลังยุ่งมาก เราอยู่เสมอว่างมาก ทำร้านอาหารมากดี '' คุณต้องหามากแล้ว คุณใช้ครึ่งหนึ่งของเงิน หรือ...?'' หมายเลข ถ้าคุณต้องรู้ อเล็กซ์จ่ายฉัน ผมผู้จัดการ แต่ไม่เห็นวิธีนี้เป็นสิ่งสำคัญ.'' ไม่ว่าสำคัญ Mr Ross บอกฉันมาคำแนะนำคุณเมื่อคืน?'4' ใช่ ตรวจสอบ จนถึงประมาณเอ็ด จากนั้น ไปหน้าแรก มักจะดีในภายหลัง แต่วันนี้ผมบรรเทาความเหนื่อยล้า ผมกลับบ้าน และไปที่เตียงก่อน ''คุณอยู่ ด้วยตัวเอง นายรอสส์''ใช่''ดังนั้น โลแกนคิดว่า เพื่อตัวเอง, ' ไม่มีใครรู้ถ้าคุณอยู่ที่บ้าน หรือไม่ ' เธอพูดอีกครั้ง ' วิธีดีที่คุณรู้อลิ Maclennan ?'' ตอนนี้ รอสักครู่ ตรวจสอบ ถ้าคุณคิดว่า อลิซและ... ' เขาหยุดทำงานโลแกนดูรอสส์ ' ผมไม่คิดอะไร นายรอสส์ เช่นฉันกล่าวว่า ผมเพียงถามคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งที่ ไม่บ่อยนัก "เขากล่าวว่า แต่ถ้าเรามีทั้งใน
เอดินบะระในเวลาเดียวกันเรามักจะได้
ร่วมกัน. '
' เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มต้นที่นี่? '
' ประมาณห้าปีที่ผ่านมา 'รอสส์กล่าวว่า "ผมออกจากกองทัพ
และกลับมาที่นี่ ผมไม่ได้มีงานทำ อเล็กซ์
กลับมาจากสหรัฐอเมริกา เราใช้เวลามากเวลา
ร่วมกันและตัดสินใจที่จะเริ่มชาร์ลอ เขามี
เงินและเพื่อน ๆ ที่มีชื่อเสียง ฉันไม่
ทำงาน! รอสส์หัวเราะ แต่โลแกนเห็นว่าดวงตาของเขา
ไม่ได้ยิ้ม.
'เป็นร้านอาหารทำเงิน? ถามโลแกน.
'ใช่ ที่คุณสามารถดูเรายุ่งมาก เรา
มักจะยุ่งมาก ร้านอาหารจะทำดีมาก
ดี. '
' คุณต้องสร้างรายได้มากแล้ว คุณแต่ละคนใช้เวลาครึ่ง
ของเงินหรือ ... ? '
' เลขที่ ถ้าคุณต้องรู้ว่าอเล็กซ์จ่ายเงินให้ฉัน ผมเป็น
ผู้จัดการ แต่ผมไม่เห็นว่านี้เป็นสิ่งสำคัญ. '
' ผมไม่ทราบว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่นายรอสส์ บอกฉัน
เป็นคุณที่นี่คืนที่ผ่านมา? '
4
' ใช่สารวัตร จนกระทั่งประมาณสิบเอ็ด แล้วผมไป
ที่บ้าน ฉันมักจะอยู่ต่อมา แต่เมื่อวานนี้ผมก็
เหนื่อย ฉันกลับบ้านและไปนอน แต่หัวค่ำ. '
' คุณอาศัยอยู่ได้ด้วยตัวเองนายรอสส์? '
' ใช่. '
' ดังนั้น 'โลแกนคิดกับตัวเอง' ไม่มีใครรู้ว่า
คุณอยู่ที่บ้านหรือไม่. เธอพูดอีกครั้ง 'วิธี
ที่ดีที่คุณรู้ว่าอลิซ Maclennan?'
'ตอนนี้รอสักครู่สารวัตร หากคุณคิดว่าอลิซ
และฉัน ... "เขาหยุด.
โลแกนมองที่รอสส์ 'ฉันไม่คิดว่าสิ่งที่นาย
รอสส์ เช่นฉันว่าฉันเพียงแค่ถามคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่ " บ่อย " เขาพูด แต่ถ้าเราทั้งคู่เอดินบะระในเวลาเดียวกันเราเสมอได้ที่อยู่ด้วยกันเมื่อคุณเริ่มที่นี่ ?เกี่ยวกับห้าปีที่ผ่านมา " " โรส ผมออกจากกองทัพและกลับมาที่นี่ ผมไม่ได้มีงานทำ อเล็กซ์ คือกลับมาจากอเมริกา เราใช้เวลามากเวลาด้วยกัน และตัดสินใจที่จะเริ่มต้น เขามี ชาลอตต์เงินและเพื่อนที่มีชื่อเสียง ผมทำทำงาน ! รอสหัวเราะ แต่เห็นสายตาของเขา โลแกนไม่ยิ้ม" ร้านอาหารทำเงิน ? ถาม โลแกน" ครับ อย่างที่คุณเห็น เรากำลังยุ่งอยู่ เรามักจะยุ่งมาก ร้านอาหารทำมากอืม . . ." คุณต้องมีรายได้มากแล้ว คุณคนละครึ่งของเงิน หรือ . . . ?" ไม่ ถ้าคุณต้องรู้ , อเล็กซ์ จ่ายให้ผม ผมผู้จัดการ แต่ผมไม่เห็นว่ามันสำคัญ ." ฉันไม่รู้ว่าถ้ามันเป็นสิ่งสำคัญที่คุณรอส บอกฉันมาเมื่อคืนเธออยู่ที่นี่ ?4 ." ครับ สารวัตร จนประมาณ 5 ทุ่ม ฉันไปบ้าน ฉันมักจะอยู่ในภายหลัง แต่เมื่อวานนี้ ผมก็เป็นเหนื่อย ฉันกลับบ้านและเข้านอนเร็ว . . ." คุณอยู่คนเดียว คุณรอส ?" " ครับ" " โลแกนที่คิดว่าตัวเอง " ไม่มีใครรู้ว่าถ้าเธออยู่บ้านหรือไม่ " เธอพูดอีกครั้ง . . . ยังไงแล้วรู้ไหมว่าอลิซ MacLennan ?" เดี๋ยวนะ สารวัตร ถ้าคุณคิดว่าอลิสและฉัน . . . " เขาหยุดโลแกนมองรอสส์” ฉัน ไม่ คิด อะไร คุณรอสส์ อย่างที่ผมบอก ผมแค่ถามคำถาม