Having continued his observations o

Having continued his observations of and conversations with Renfield over a course of nearly three months, Dr. Seward comes to the conclusion that his patient is a “homicidal maniac,” but “of a peculiar kind.” He classifies Renfield as a “zoöphagous (life-eating) maniac,” who is trying to take into himself as much life as possible by eating living creatures—and those cumulatively. Renfield started by collecting flies, which he fed to spiders, which he fed to a bird; he then ate the bird, feathers and all, while it still lived.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีต่อข้อสังเกตและสนทนากับ Renfield ผ่านหลักสูตรเกือบสามเดือนของเขา ดร.เวิร์ดมาสรุปว่าเขาเป็น "homicidal บ้ามอเตอร์ไซค์ แต่"ของแปลกแบบนั้น" เขาแบ่งประเภท Renfield เป็นแบบ "zoöphagous (กินชีวิต) บ้ามอเตอร์ไซค์ ที่พยายามพิจารณาตัวเองชีวิตมากที่สุด ด้วยการกินสิ่งมีชีวิตอยู่ — และที่ cumulatively เริ่มต้น โดยรวบรวมแมลง ที่เขาติดตามแมงมุม ที่เขาติดตามนก Renfield เขาแล้วกินนก ขน และทั้ง หมด ในขณะที่มันยังคงอยู่นั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีข้อสังเกตของเขาอย่างต่อเนื่องและการสนทนากับเรนฟิลด์ในช่วงเวลาเกือบสามเดือนดร. เอิร์ดมาถึงข้อสรุปว่าผู้ป่วยของเขาคือ "คนบ้าฆ่า" แต่ "ชนิดแปลก." เขาจัดประเภทเรนฟิลด์เป็น "zoöphagous ( ชีวิตการกิน) บ้า "ที่พยายามที่จะเข้าตัวเองชีวิตมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้โดยการกินสิ่งมีชีวิตและการใช้ชีวิตที่สะสม เรนฟิลด์เริ่มต้นโดยการจัดเก็บแมลงวันซึ่งเขาเลี้ยงแมงมุมที่เขาเลี้ยงนก; จากนั้นเขาก็กินนกขนนกและในขณะที่มันยังคงมีชีวิตอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีต่อการสังเกตของเขาและสนทนากับ renfield มากกว่าหลักสูตรของเกือบสามเดือน หมอซีเวิร์ดมาถึงข้อสรุปว่าคนไข้ของเขาเป็น " ฆาตกรรมซะ " แต่ " ของชนิดแปลก เขาจัดว่าเป็น " โซ renfield ö phagous ( กิน ) วิปริต " ที่พยายามที่จะใช้เวลาในตัวเอง เป็นชีวิตที่เป็นไปได้ โดยการกินสิ่งมีชีวิตและการสั่งสมความรู้ .renfield เริ่มต้นโดยการเก็บรวบรวมปลาที่เขาเลี้ยงแมงมุม ซึ่งเขาเลี้ยงนก เขาก็กินนก ขนนก และในขณะที่มันยังคงมีชีวิตอยู่