It would not matter if someone else

It would not matter if someone else read the directions and
rephrased them for her, so long as the required actions were made
clear.
The same text may even provide the occasion for both of these
two kinds of reading, depending on the focus of the reader's
attention. The young Arrierican tourist discovered this when she
finished reading the London Times weather report, with its "high
over Iceland" and its talk of the "Gulf Stream" and found her
head full of sonorous phrases and images of snow-peaked
mountains and waving tropical palms. She had been paying
attention to the sounds and the associations evoked rather than to
the practical indications as to whether or not she should carry her
umbrella that day. The current "pop" poets who take a sentence
from a newspaper article and break it up into free verse are,
similarly, inviting the reader to pay attention to the experience
evoked even by these seemingly banal words rather than to pay
attention primarily to their practical reference. Contrast with this
the third-grade textbook in which a poem about a cow in a
meadow is headed with the question: "What facts does this poem
teach you?" Clearly, the pupil is being instructed to direct his
attention to what is farthest from the possibilities of a poetic
experience.
The preceding instance undoubtedly spells trouble for that
third-grader, since he needs to learn that the visual patterning of
the verbal symbols in lines of verse is one of the ways in which the
reader is alerted to direct his attention toward the quality of what
he evokes from the text. There are, of course, many ways in which
the text alerts the reader to adopt one or another stance in his
relationship with the text. Courses in poetry are largely concerned
with sensitizing the reader to such cues. The more such past
experience he brings to the text, it is assumed, the better able he
will be to select the appropriate attitude and the more successful
he will be in evoking an experience that does justice to the text.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันจะไม่สำคัญว่าถ้าคนอื่นอ่านทิศทางและซักค้านพวกเขาสำหรับเธอตราบเท่าที่การกระทำที่ต้องถูกสร้างขึ้นมาอย่างชัดเจน. ข้อความเดียวกันอาจให้โอกาสสำหรับทั้งสองของเหล่านี้สองชนิดของการอ่านขึ้นอยู่กับความสำคัญของผู้อ่านความสนใจ นักท่องเที่ยว Arrierican หนุ่มค้นพบนี้เมื่อเธอเสร็จสิ้นการอ่านรายงานสภาพอากาศที่ลอนดอนไทม์ด้วย"สูงกว่าไอซ์แลนด์" และพูดคุยของ "กระแสกัลฟ์" และพบว่าเธอเต็มหัวของวลีดังสนั่นและภาพของหิมะยอดภูเขาและโบกเขตร้อนฝ่ามือ เธอได้รับการจ่ายเงินให้ความสนใจกับเสียงและสมาคมปรากฏมากกว่าที่จะบ่งชี้ในทางปฏิบัติเป็นไปได้หรือไม่ว่าเธอควรจะดำเนินการของเธอร่มในวันนั้น ปัจจุบัน "ป๊อป" กวีที่ใช้ประโยคจากบทความในหนังสือพิมพ์และทำลายมันได้เป็นร้อยกรองอิสระมีเหมือนกันเชิญชวนผู้อ่านให้ความสนใจกับประสบการณ์ปรากฏแม้กระทั่งคำพูดซ้ำๆ ดูเหมือนเหล่านี้มากกว่าที่จะจ่ายเงินให้ความสนใจส่วนใหญ่ของพวกเขาในทางปฏิบัติการอ้างอิง ตรงกันข้ามกับนี้ตำราสามชั้นประถมศึกษาปีที่บทกวีเกี่ยวกับวัวในทุ่งหญ้าที่จะมุ่งหน้าไปด้วยคำถาม: "สิ่งที่ข้อเท็จจริงไม่กลอนบทนี้? สอนให้คุณ" เห็นได้ชัดว่านักเรียนจะถูกสั่งการโดยตรงของเขาให้ความสนใจกับสิ่งที่อยู่ไกลจากความเป็นไปของกวีประสบการณ์. ตัวอย่างก่อนหน้านี้ไม่ต้องสงสัยคาถาปัญหาสำหรับที่สามเกรดเนื่องจากเขาต้องการที่จะเรียนรู้ว่าการเลียนแบบภาพของสัญลักษณ์ทางวาจาในสายของบทกวีเป็นหนึ่งในวิธีการที่ได้อ่านจะแจ้งเตือนไปยังตรงความสนใจของเขาที่มีต่อคุณภาพของสิ่งที่เขากระตุ้นจากข้อความ มีแน่นอนหลายวิธีที่ข้อความแจ้งเตือนให้ผู้อ่านที่จะนำมาใช้อย่างใดอย่างหนึ่งหรือท่าทางของเขาอีกในความสัมพันธ์กับข้อความที่ หลักสูตรในบทกวีส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับ sensitizing ผู้อ่านที่จะชี้นำดังกล่าว เช่นที่ผ่านมามากขึ้นประสบการณ์ที่เขานำมาสู่ข้อความมันจะสันนิษฐานที่ดีขึ้นสามารถที่เขาจะได้รับการเลือกทัศนคติที่เหมาะสมและประสบความสำเร็จเขาจะอยู่ในความรู้สึกประสบการณ์ที่ไม่ยุติธรรมกับข้อความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันคงไม่มีความหมาย ถ้าคนอื่นอ่านทิศทางและ
เปลี่ยนคำพูดใหม่ได้ ตราบใดที่การกระทำต้องทำ

ได้ชัดเจน ข้อความเดียวกันอาจให้โอกาสสำหรับทั้งสองเหล่านี้
สองชนิดของการอ่านขึ้นอยู่กับจุดสนใจของ
อ่าน นักท่องเที่ยว arrierican ยังค้นพบนี้เมื่อเธอ
อ่าน London Times รายงานสภาพอากาศเสร็จ ด้วยความสูง "
เหนือไอซ์แลนด์ " และพูดของ " กระแสน้ำ " และพบว่าศีรษะของเธอ
เต็มไปด้วยวลีเสียงสั่น และภาพของภูเขาหิมะแหลม
และโบกฝ่ามือร้อน เธอได้รับการจ่ายเงิน
สนใจเสียงและสมาคมหลอดเลือดมากกว่า

นั้นเป็นประโยชน์หรือไม่ เธอควรพกร่มของเธอ
วันนั้น ปัจจุบัน " ป๊อป " กวีที่ใช้ประโยค
จากบทความในหนังสือพิมพ์ และแบ่งมันออกเป็นฟรีกลอน ,
ในทํานองเดียวกัน เชิญผู้อ่านให้ความสนใจกับประสบการณ์
evoked แม้คำพูดดูเหมือนน่าเบื่อเหล่านี้ แทนที่จะจ่าย
ความสนใจหลักอ้างอิงจริงของพวกเขา ตรงกันข้ามกับนี้
เกรด 3 หนังสือเรียนที่กลอนเกี่ยวกับวัวในทุ่งหญ้าเป็นหัวหน้า
กับคำถาม " อะไรนี่ กลอน
สอนคุณ" ชัดเจนว่า นักเรียนจะถูกสอนให้ตรงความสนใจของเขา
สิ่งที่อยู่ไกลจากความเป็นไปได้ของประสบการณ์สุนทรีย์
.
ก่อนหน้านี้อย่างไม่ต้องสงสัยปัญหาคาถาสำหรับ
เกรด 3 เนื่องจากเขาต้องการที่จะเรียนรู้ว่าภาพเลียนแบบของ
สัญลักษณ์วาจาในบรรทัดของบทกวีเป็นวิธีหนึ่งที่
อ่านแจ้งให้ตรงความสนใจของเขาที่มีต่อคุณภาพของสิ่งที่
เขาสร้างจากข้อความ แน่นอนว่ามีหลายวิธีซึ่ง
ข้อความแจ้งเตือนผู้อ่านที่ใช้หนึ่งหรือท่าทางอื่นในความสัมพันธ์ของเขา
กับข้อความ หลักสูตรกวีนิพนธ์ส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับ sensitizing
อ่านสัญญาณดังกล่าว เช่น เขานำประสบการณ์ที่ผ่านมา
เพิ่มเติมข้อความ ก็ถือว่า สามารถที่ดีกว่าเขา
จะเลือกทัศนคติที่เหมาะสมและประสบความสำเร็จมากขึ้น
เขาจะอยู่ในความรู้สึก เป็นประสบการณ์ที่ไม่ยุติธรรมกับข้อความ