The aim of this study was to test t

The aim of this study was to test the influence of dietary conditioning on the fatty acid profile of haemocytes and consequently on immune parameters of two bivalve species, the oyster C. gigas and the clam R. philippinarum. Three algal mono-specific diets were selected from available strains in the hatchery according to their specific PUFA composition (Table·1). Although the vitamin and amino acid contents may vary between mariculture microalgae species, it is established that bivalve requirements for the above compounds are covered whatever the utilised species (Brown, 1991; Brown and Miller, 1992; Seguineau et al., 1996), Consequently, the PUFA composition was considered as the most determining factor of the nutritive quality of the dietary treatments, and the amino acid and vitamin compositions were considered as minor determining factors.
Condition index (CI) results showed that both shellfish species were affected by the dietary conditioning. The decrease of CI and carbohydrate content observed for clams and oysters fed T. suecica and also the high mortality of oysters fed this diet indicated that this diet had a poor nutritional value. This result is in agreement with previous studies that have shown that T. suecica is a poor-to-moderate food for different bivalves: O. edulis (Laing and Millican, 1986), Saccostrea commercialis (Nell and O’Connor, 1991; O’Connor et al.,
1992) and Venerupis pullastra (Albentosa et al., 1993). T-Iso
Nutrition and immunity in bivalves 3061
and C. calcitrans appeared to have a higher nutritive value than
T. suecica, with an increase or a maintenance of the CI and carbohydrate content compared with initial values. Moreover, for oysters, the highest CI and energy storage were observed with C. calcitrans, while for clams it was observed with T-Iso. This could be explained by specific requirements or differential capacity for filtration and assimilation in the two species. Difference in physiology may also account for the higher mortalities observed for oysters.
This is the first time that the fatty acid composition of immune cells of C. gigas and R. philippinarum has been analysed. The fatty acid composition of polar lipids is considered to provide a good approximation of cell membrane lipids (Soudant et al., 1995, 1997, 1998).
At the beginning of the experiment, oyster and clam haemocyte membranes contained similar amounts of 22:6(n-3) (19.5% and 22.6%, respectively) and 20:4(n-6) (5.6 and 5.2%, respectively). Conversely, they had different 20:5(n-3) contents (20.2% and 6.7%, respectively). The observed fatty acid composition was in agreement with the results of Helm and Laing (1987) and Fernández-Rieriz et al. (1998).
During the experiment, the fatty acid composition of haemocyte polar lipids was greatly influenced by the dietary conditioning. According to the fatty acid profile of the diets, oysters and clams fed C. calcitrans slightly increased or maintained their proportions of 20:5(n-3) and 20:4(n-6) in their polar lipids, while a reduction in these PUFA was noted for animals fed T-Iso algae. However, T-Iso algae, which provided high amounts of 22:6(n-3), allowed the maintenance of this PUFA in the haemocyte membranes of animals fed this diet. This impact of the lipid profile of the diet on haemocyte polar lipids agrees with other observations reported in other tissues or in larvae (Delaunay et al., 1993; Berntsson et al., 1997; Soudant et al., 1996b, 1997, 1999).
Morphological and functional parameters of C. gigas and R. philippinarum were concomitantly measured using flow cytometry. Putative granulocytes, hyalinocytes and a third population considered to be small agranular cells can be

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการทดสอบในอิทธิพลของเครื่องปรับอากาศในอาหารต่อกรดไขมันโปร Fi le ของเม็ดเลือดและทำให้ระบบภูมิคุ้มกันโรคของทั้งสองสายพันธุ์หอยที่ gigas หอยนางรมซีและอาร์หอย philippinarum สามสาหร่ายโมโน speci อาหาร C Fi ได้รับเลือกจากสายพันธุ์ที่มีอยู่ในโรงเพาะฟักตาม speci Fi C PUFA องค์ประกอบของพวกเขา (โต๊ะ· 1) แม้ว่าวิตามินและกรดอะมิโนกรดอาจแตกต่างกันระหว่างสายพันธุ์เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำสาหร่าย, มันเป็นที่ยอมรับว่าข้อกำหนดหอยหาสารดังกล่าวข้างต้นจะครอบคลุมถึงสิ่งที่สายพันธุ์ที่นำมาใช้ (สีน้ำตาล 1991; บราวน์และมิลเลอร์, 1992. Seguineau, et al, 1996) ดังนั้น องค์ประกอบ PUFA ถือเป็นปัจจัยที่กำหนดมากที่สุดที่มีคุณภาพทางโภชนาการในการรักษาอาหารและกรดอะมิโนและวิตามินองค์ประกอบได้รับการพิจารณาเป็นปัจจัยที่กำหนดเล็กน้อย.
สภาพดัชนี (CI) ผลการศึกษาพบว่าทั้งเปลือก Fi ชนิด SH รับผลกระทบจากการบริโภคอาหาร เครื่อง การลดลงของ CI และเนื้อหาคาร์โบไฮเดรตสังเกตหอยและหอยนางรมที่เลี้ยง T. suecica และยังเป็นอัตราการตายสูงของหอยนางรมที่เลี้ยงอาหารนี้ชี้ให้เห็นว่าอาหารนี้มีคุณค่าทางโภชนาการที่ไม่ดี นี่คือผลที่อยู่ในข้อตกลงกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ได้แสดงให้เห็นว่า T. suecica เป็นอาหารที่ไม่ดีถึงปานกลางสำหรับหอยสองฝาที่แตกต่างกัน: ทุม edulis (แลงและ Millican, 1986) commercialis Saccostrea (เนลล์และโอคอนเนอร์ 1991; O 'คอนเนอร์ et al.,
1992) และ Venerupis pullastra (Albentosa et al., 1993) T-Iso
โภชนาการและภูมิคุ้มกันในหอยสองฝา 3061
และ C. calcitrans ปรากฏว่ามีคุณค่าทางโภชนาการสูงกว่า
ตัน suecica มีการเพิ่มขึ้นหรือการบำรุงรักษาของ CI และคาร์โบไฮเดรตเนื้อหาเมื่อเทียบกับค่าเริ่มต้น นอกจากนี้สำหรับหอยนางรมที่ CI และการจัดเก็บพลังงานสูงสุดถูกตั้งข้อสังเกตกับ C. calcitrans ในขณะที่สำหรับหอยมันถูกตั้งข้อสังเกตกับ T-Iso นี้สามารถอธิบายได้ตามความต้องการ Fi speci C หรือความสามารถแตกต่างกันสำหรับ ltration fi และดูดซึมในสองสายพันธุ์ ความแตกต่างในสรีรวิทยาอาจบัญชีสำหรับอัตราการตายสูงกว่าการปฏิบัติสำหรับหอยนางรม.
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกว่าองค์ประกอบของกรดไขมันของเซลล์ในระบบภูมิคุ้มกันของซีอาร์และ gigas philippinarum ได้รับการวิเคราะห์ องค์ประกอบกรดไขมันของไขมันขั้วโลกมีการพิจารณาเพื่อให้การประมาณการที่ดีของเซลล์ไขมันเมมเบรน (Soudant et al, 1995, 1997, 1998)..
จุดเริ่มต้นของการทดลองหอยนางรมและหอยเยื่อเม็ดเลือดที่มีอยู่ในปริมาณที่ใกล้เคียงกันของ 22: 6 (n-3) (19.5% และ 22.6% ตามลำดับ) และ 20: 4 (n-6) (5.6 และ 5.2% ตามลำดับ) ตรงกันข้ามพวกเขามีความแตกต่างกัน 20: 5 (n-3) เนื้อหา (20.2% และ 6.7% ตามลำดับ) องค์ประกอบของกรดไขมันที่สังเกตอยู่ในข้อตกลงกับผลของพวงมาลัยและแลง (1987) และเฟอร์นันเด Rieriz et al, (1998).
ในระหว่างการทดสอบองค์ประกอบกรดไขมันของเม็ดเลือดไขมันขั้วโลกเป็นอย่างมากในฟลอริด้า uenced โดยเครื่องอาหาร ตามที่กรดไขมันโปร Fi le ของอาหารหอยนางรมและหอยที่เลี้ยง C. calcitrans เพิ่มขึ้นเล็กน้อยหรือคงสัดส่วนของพวกเขา 20: 5 (n-3) และ 20: 4 (n-6) ในไขมันขั้วของพวกเขาในขณะที่ลดลงใน PUFA เหล่านี้เป็นข้อสังเกตสำหรับสัตว์เลี้ยง T-Iso สาหร่าย อย่างไรก็ตาม T-Iso สาหร่ายซึ่งให้ปริมาณสูงของ 22: 6 (n-3) ได้รับอนุญาตการบำรุงรักษาของ PUFA นี้ในเยื่อเม็ดเลือดของสัตว์เลี้ยงอาหารนี้ ผลกระทบของไขมันโปร Fi le ของอาหารในเม็ดเลือดไขมันขั้วโลกนี้เห็นด้วยกับข้อสังเกตอื่น ๆ รายงานในเนื้อเยื่ออื่น ๆ หรือตัวอ่อน (Delaunay et al, 1993;. Berntsson, et al, 1997;.. Soudant, et al, 1996b, 1997, 1999) .
พารามิเตอร์ทางสัณฐานวิทยาและการทำงานของซีอาร์และ gigas philippinarum วัดร่วมกันโดยใช้ชั้นโอ๊ยภูมิคุ้มกัน granulocytes สมมุติ hyalinocytes และหนึ่งในสามของประชากรถือว่าเป็นเซลล์ agranular ขนาดเล็กสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้เพื่อทดสอบในfl uence ปรับอาหารในกรดไขมัน Pro จึงเลอของเม็ดเลือด และจากนั้นในพารามิเตอร์ของระบบภูมิคุ้มกันที่มีสองชนิด หอยนางรม และหอย philippinarum ศึกษา C . . . สามสาหร่าย โมโนกาจึง C อาหารจำนวนของสายพันธุ์ในโรงเพาะฟักตามองค์ประกอบของกาจึง C PUFA ( โต๊ะด้วย 1 ) ถึงแม้ว่าวิตามินและปริมาณกรดอะมิโนอาจแตกต่างกันระหว่างสายพันธุ์สาหร่ายการเลี้ยงสัตว์ทะเล มันขึ้นว่า ความต้องการสำหรับสารประกอบที่มีเหนือครอบคลุม ไม่ว่าจะใช้ชนิด ( สีน้ำตาล , 1991 ; สีน้ำตาลและมิลเลอร์ , 1992 ; seguineau et al . , 1996 ) ดังนั้นองค์ประกอบภูฟ้าเป็นปัจจัยชี้ขาดของที่มีคุณภาพมากที่สุด การรักษาทางโภชนาการของอาหารและวิตามิน กรดอะมิโน และองค์ประกอบด้านปัจจัยเล็กน้อย .ดัชนีเงื่อนไข ( CI ) ผลการวิจัยพบว่า ทั้งเปลือก จึงอาจได้รับผลกระทบโดยการปรับชนิดอาหาร การลดลงของ Cl และคาร์โบไฮเดรต ) และเลี้ยงหอย หอยนางรม ต. suecica และอัตราการตายสูงของหอยนางรมที่ได้รับอาหารนี้ สรุปได้ว่าอาหารนี้มียากจนโภชนาการ ผลที่ได้นี้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่แสดงให้เห็นว่า ต. suecica เป็นยากจนอาหารปานกลาง น้ำที่แตกต่างกัน : o . ตับเต่า ( แลงและมิลีเคิ้น , 1986 ) , saccostrea commercialis ( เนลแล้วโอคอนเนอร์ , 1991 ; O " Connor et al . ,1992 ) และ venerupis pullastra ( albentosa et al . , 1993 ) t-isoโภชนาการและภูมิคุ้มกันโรคในน้ำ 3061และ C . calcitrans ที่ปรากฏจะมีคุณค่าทางโภชนาการสูงมากกว่าต. suecica , กับการเพิ่มขึ้นหรือการซ่อมบำรุงของ Cl และคาร์โบไฮเดรตเมื่อเปรียบเทียบกับค่าเริ่มต้น นอกจากนี้ หอย , กระเป๋า Cl สูงสุดและพลังงานลดลงด้วย C . calcitrans ขณะที่หอยพบกับ t-iso . นี้สามารถอธิบายได้โดยกาจึง C ความต้องการหรือค่าความสามารถในการถ่ายทอด ltration 2 ชนิด คือ ความแตกต่างทางสรีรวิทยาอาจบัญชีสำหรับที่สูง mortalities ) หอยนางรมนี่จึงตัดสินใจเดินทางไปที่องค์ประกอบของกรดไขมันในเซลล์ภูมิคุ้มกันของ C และ R . philippinarum ได้ศึกษาวิเคราะห์ และองค์ประกอบกรดไขมันของขั้วโลกไขมันถือว่ามีการประมาณที่ดีของเยื่อเซลล์ไขมัน ( soudant et al . , 1995 , 1997 , 1998 )ที่จุดเริ่มต้นของการทดลอง หอยนางรมและหอย haemocyte เยื่อที่มีอยู่ในปริมาณที่คล้ายกันของ 22 : 6 ( n-3 ) ( 19.5 % และ 22.6 ตามลำดับ ) และ ( 20 : 4 n-6 ) ( 5.6 และ 5.2% ตามลำดับ ) ในทางกลับกัน พวกเขาต่างกัน 20 : 5 ( n-3 ) เนื้อหา ( 20.2% และ 6.7% ตามลำดับ ) และองค์ประกอบของกรดไขมันในข้อตกลงกับผลลัพธ์ของหางเสือและแลง ( 1987 ) และ เฟร์นันเดซ rieriz et al . ( 1998 )ในระหว่างการทดลอง และองค์ประกอบของกรดไขมันใน haemocyte ขั้วโลกไขมันเป็นอย่างมากในfl uenced โดยการปรับอาหาร ตามกรดไขมัน Pro จึงเลอ ของอาหาร หอยนางรม และหอยที่เลี้ยง C . calcitrans เพิ่มขึ้นเล็กน้อยหรือเก็บรักษาของพวกเขาสัดส่วน 20 : 5 ( n-3 ) และ 20 : 4 ( n-6 ) ในขั้วโลกไขมันในขณะที่ลดเหล่านี้ภูฟ้าเป็นข้อสังเกตสำหรับสัตว์เลี้ยง t-iso สาหร่าย อย่างไรก็ตาม t-iso สาหร่าย ซึ่งให้ปริมาณสูง 22 : 6 ( n-3 ) อนุญาตรักษา PUFA ใน haemocyte เยื่อของสัตว์ที่ได้รับอาหารนี้ ผลกระทบของไขมันโปรจึงเลอของอาหารนี้ haemocyte ขั้วโลกไขมันอื่น ๆเห็นด้วยกับข้อสังเกตรายงานในเนื้อเยื่ออื่น ๆหรือในตัวอ่อน ( เนย์ et al . , 1993 ; berntsson et al . , 1997 ; soudant et al . , 1996b , 2540 , 2542 )ลักษณะทางสัณฐานวิทยาและฟังก์ชันพารามิเตอร์ของ C และ R . philippinarum ศึกษาอยู่เป็นทีมวัดโดยใช้ flโอ๊ย ( . การแสดงออกและกรานูโลไซต์ hyalinocytes , สามประชากรเป็นขนาดเล็ก agranular เซลล์สามารถ