health and, thus, there is some ave

health and, thus, there is some aversion to inequality. If ν = 2 then (2) reduces to (1) and becomes
equal to the standard concentration index. As ν gets larger, the weighting becomes more pro-poor.
If ν =∞then (2) becomes 1 − mini
hi
μ(h) , i.e. all weight goes to the worst-ranked individual.
Wagstaff (2002) went on to propose what he labeled an achievement index, which in the notation
of this paper is defined as

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุขภาพและจึงมีความเกลียดชังให้ความไม่เท่าเทียมกันบางอย่าง หากν = 2 แล้ว (2) ลด (1) และกลายเป็น
เท่ากับดัชนีความเข้มข้นมาตรฐาน ในฐานะที่ได้รับνขนาดใหญ่น้ำหนักมากขึ้นจะกลายเป็นโปรที่ไม่ดี.
ถ้าν = ∞then (2) จะกลายเป็น 1 - มินิ
ไฮ
. μ (ซ) คือน้ำหนักทั้งหมดไปที่การจัดอันดับบุคคลที่เลวร้ายที่สุด
Wagstaff (2002) ไปในการเสนอ สิ่งที่เขาติดป้ายดัชนีความสำเร็จซึ่งในสัญกรณ์
ของบทความนี้ถูกกำหนดให้เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุขภาพ ดังนั้นจึงมีบางรังเกียจไม่ . ถ้าν = 2 แล้ว ( 2 ) ลด ( 1 ) และกลายเป็น
เท่ากับดัชนีความเข้มข้นมาตรฐาน เป็นνจะใหญ่ น้ำหนักจะมากขึ้น โปรยากจน .
ถ้าν = ∞แล้ว ( 2 ) กลายเป็น 1 −มินิ
สวัสดี
μ ( H ) , เช่นน้ำหนักไปที่เลวร้ายที่สุดอันดับแต่ละ .
องค์กร ( 2002 ) ก็เสนอว่าเค้าติดป้ายว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน วิชาดัชนี ซึ่งในสัญกรณ์
ของบทความนี้ หมายถึง