According to Northouse (1997), one

According to Northouse (1997), one of the best styles of leadership is transformational leadership that can
change and transform individuals. Transformational leadership occurs when one or more persons engage with others
in such a way that leaders and followers raise one another to higher levels of motivation and morality (Burns, 1978).
An important goal of a transformational leader is to develop followers beyond their potential (Lee, 2005). Hence,
transformational leaders try to develop and satisfy the higher-order needs of followers to gain their followers’
commitment to the organization (Rowden, 2000).
The concept of transformational leadership has acquired wide popularity among leadership researchers
during the past decade (Lowe, Kroeck et al., 1996) because of its qualitatively different approach to motivating
followers as compared with other leadership styles (Howell & Avolio, 1993). Bass and Avolio (1994) described
transformational leadership as being composed of four unique but interrelated behavioral components: inspirational
motivation, intellectual stimulation, idealized influence, and individualized consideration. Several empirical and theoretical studies have found that leaders who display these four behaviors are able to realign their followers’
values and norms, promote both personal and organizational changes, and help followers to exceed their initial
performance expectations (Jung & Avolio, 2000). Therefore, transformational leader is noted as one of the most
important factors affecting the integration of educational technology and has input into all the essential conditions
that promote the integration of educational technology (Brooks-Young, 2002; Ross, McGraw & Burdette, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม Northouse (1997), หนึ่งในผู้นำแบบที่ดีที่สุดเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่สามารถเปลี่ยนแปลง และเปลี่ยนแปลงบุคคล ผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเมื่อหนึ่ง คนขึ้นไปมีส่วนร่วมกับผู้อื่นในลักษณะที่ผู้นำและผู้ติดตามยกอีกคนหนึ่งที่สูงขึ้นและระดับของแรงจูงใจศีลธรรม (ไหม้ 1978)เป้าหมายสำคัญของผู้นำการเปลี่ยนแปลงคือการ พัฒนาลูกศิษย์เกินศักยภาพ (Lee, 2005) ด้วยเหตุนี้ผู้นำเปลี่ยนแปลงพยายามที่จะพัฒนา และตอบสนองความต้องการขั้นสูงของผู้ติดตามของผู้ติดตามของพวกเขาได้รับผูกพันองค์กร (Rowden, 2000)แนวคิดของผู้นำการเปลี่ยนแปลงได้กว้างความนิยมในหมู่นักวิจัยเป็นผู้นำในช่วงทศวรรษ (Lowe, Kroeck et al. 1996) เนื่องจากความแตกต่างคุณภาพวิธีสร้างแรงจูงใจผู้ติดตามเมื่อเทียบกับลักษณะความเป็นผู้นำอื่น ๆ (Howell & Avolio, 1993) Bass และ Avolio (1994) อธิบายไว้เปลี่ยนแปลงความเป็นผู้นำเป็นประกอบด้วยสี่เฉพาะแต่ส่วนประกอบพฤติกรรมที่เกี่ยวข้อง: แรงบันดาลใจแรงจูงใจ การกระตุ้นทางปัญญา อิทธิพลอุดมคติ และพิจารณาเป็นรายบุคคล การศึกษาหลายทฤษฎี และเชิงประจักษ์พบว่า ผู้นำที่แสดงพฤติกรรมสี่เหล่านี้จะสามารถปรับของผู้ติดตามของพวกเขาค่านิยมและบรรทัดฐาน ส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงทั้งบุคคล และองค์กร และช่วยให้ผู้ติดตามเกินเริ่มต้นของพวกเขาความคาดหวังประสิทธิภาพ (จุง & Avolio, 2000) ดังนั้น ผู้นำการเปลี่ยนแปลงถูกบันทึกไว้เป็นหนึ่งในสุดสำคัญปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการบูรณาการเทคโนโลยีการศึกษา และมีการป้อนข้อมูลเป็นเงื่อนไขที่จำเป็นทั้งหมดที่ส่งเสริมการบูรณาการเทคโนโลยีการศึกษา (Brooks-หนุ่ม 2002 รอสส์ McGraw & Burdette, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ Northouse (1997) ซึ่งเป็นหนึ่งในรูปแบบที่ดีที่สุดของการเป็นผู้นำเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่สามารถ
เปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนบุคคล ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเมื่อหนึ่งหรือมากกว่าบุคคลที่มีส่วนร่วมกับคนอื่น ๆ
ในลักษณะที่ว่าผู้นำและผู้ติดตามเพิ่มอีกคนหนึ่งให้อยู่ในระดับที่สูงขึ้นของแรงจูงใจและศีลธรรม (เบิร์นส์, 1978).
เป้าหมายที่สำคัญของการเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงคือการพัฒนาผู้ติดตามที่เกินศักยภาพของพวกเขา ( ลี 2005) ดังนั้น
ผู้นำการเปลี่ยนแปลงพยายามที่จะพัฒนาและตอบสนองความต้องการที่สูงขึ้นตามคำสั่งของผู้ติดตามจะได้รับการติดตามของพวกเขา '
มุ่งมั่นที่จะเป็นองค์กร (Rowden, 2000).
แนวคิดของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวางในหมู่นักวิจัยเป็นผู้นำ
ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา (โลว์ Kroeck et al., 1996) เนื่องจากวิธีการที่แตกต่างกันในเชิงคุณภาพในการสร้างแรงจูงใจให้
ลูกน้องเมื่อเทียบกับรูปแบบการเป็นผู้นำอื่น ๆ (ธรรมด๊าธรรมดาและ Avolio, 1993) เบสและ Avolio (1994) อธิบาย
ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ถูกประกอบด้วยสี่ที่ไม่ซ้ำกัน แต่ความสัมพันธ์ส่วนประกอบพฤติกรรม: การสร้างแรงบันดาลใจ
แรงจูงใจกระตุ้นทางปัญญาอิทธิพลเงียบสงบและการพิจารณาเป็นรายบุคคล การศึกษาเชิงประจักษ์และทฤษฎีหลายคนได้พบว่าผู้นำที่แสดงสี่พฤติกรรมเหล่านี้สามารถที่จะปรับติดตามของพวกเขา '
ค่านิยมและบรรทัดฐานส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงทั้งส่วนบุคคลและองค์กรและช่วยให้ผู้ติดตามเกินแรกของพวกเขา
คาดหวังผลการดำเนินงาน (Jung & Avolio, 2000) ดังนั้นผู้นำการเปลี่ยนแปลงการตั้งข้อสังเกตว่าเป็นหนึ่งในที่สุด
ปัจจัยสำคัญที่มีผลกระทบต่อการรวมกลุ่มของเทคโนโลยีการศึกษาและมีการป้อนข้อมูลลงในทุกเงื่อนไขที่สำคัญ
ที่ส่งเสริมการบูรณาการเทคโนโลยีการศึกษา (บรูคส์หนุ่ม 2002; รอสส์, McGraw และ Burdette, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม northouse ( 1997 ) , หนึ่งในรูปแบบที่ดีที่สุดของการเป็นผู้นำ คือภาวะผู้นำที่สามารถเปลี่ยนและเปลี่ยนบุคคล ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเมื่อหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งคน ต่อสู้กับคนอื่น ๆในวิธีที่ผู้นำและผู้ตามเพิ่มอีกหนึ่งไปยังระดับที่สูงขึ้นของแรงจูงใจและศีลธรรม ( เบิร์น , 1978 )เป้าหมายที่สำคัญของผู้นำการเปลี่ยนแปลง เพื่อพัฒนาศักยภาพของลูกน้องเกิน ( ลี , 2005 ) ดังนั้นผู้นำการเปลี่ยนแปลง พยายามพัฒนาและตอบสนองความต้องการระดับสูงของผู้ติดตามที่จะได้รับการติดตามของพวกเขา "ความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การ ( โรเดิน , 2000 )แนวคิดของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ได้รับความนิยมมากในหมู่นักวิจัยผู้นำในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ( โลว์ kroeck et al . , 1996 ) เนื่องจากวิธีการที่แตกต่างกันลักษณะของแรงจูงใจผู้ติดตามเป็นเมื่อเทียบกับรูปแบบภาวะผู้นำ ( Howell & Avolio , 1993 ) เบสและ Avolio ( 1994 ) อธิบายภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงเป็นประกอบด้วยสี่ที่ไม่ซ้ำกัน แต่องค์ประกอบพฤติกรรมที่สัมพันธ์กัน : สร้างแรงบันดาลใจแรงจูงใจ การกระตุ้นทางปัญญา อิทธิพลในอุดมคติ และพิจารณาเป็นรายบุคคล . การศึกษาเชิงทฤษฎีและเชิงประจักษ์หลายได้พบว่าผู้นำที่แสดงพฤติกรรมเหล่านี้สามารถ realign ผู้ติดตาม "ค่านิยมและบรรทัดฐาน ส่งเสริมทั้งส่วนบุคคลและองค์กร การเปลี่ยนแปลง และช่วยให้ผู้ติดตามเกินของพวกเขาเริ่มต้นความคาดหวังประสิทธิภาพ ( จอง & Avolio , 2000 ) ดังนั้น ผู้นำการเปลี่ยนแปลงจะถูกระบุเป็นหนึ่งในมากที่สุดปัจจัยที่มีผลต่อการบูรณาการเทคโนโลยีทางการศึกษาและมีการป้อนข้อมูลลงทุกสรุปเงื่อนไขที่ส่งเสริมการบูรณาการเทคโนโลยีการศึกษา ( บรูคส์เด็ก , 2002 ; Ross , McGraw & เบอร์เด็ต , 2001 )