Many teachers often use praise as a

Many teachers often use praise as a form of positive reinforcement for
appropriate behaviour and as a motivational tool (Lemlech, 1999, p. 16). When it comes
to praising, many experts agree that less is better since too much praise particularly
unwisely applied praise such as praising for trivial accomplishments or weak efforts,
especially in young learners‟ classes, can lessen student‟s self-motivation and suppress
a student‟s natural curiosity. Davies (2003) says that effective praise needs to be given
sincerely and enthusiastically and should focus on the students‟ effort rather than on
what was actually achieved

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครูจำนวนมากใช้สรรเสริญมักจะเป็นตัวเสริมแรงทางบวกสำหรับพฤติกรรมที่เหมาะสม และเป็นการหัดมือ (Lemlech, 1999, p. 16) เมื่อมันมาการสรรเสริญ ผู้เชี่ยวชาญหลายยอมรับว่า น้อยกว่าตั้งแต่สรรเสริญมากเกินไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งใช้สรรเสริญเช่นสรรเสริญสำเร็จเล็กน้อยหรือความอ่อนแอ unwiselyโดยเฉพาะอย่างยิ่งในชั้นเรียนเด็ก learners‟ สามารถลดแรงจูงใจตนเอง student‟s และระงับอยากเป็นธรรมชาติ student‟s เดวีส์ (2003) กล่าวว่า สรรเสริญมีประสิทธิภาพต้องได้รับขอแสดงความนับถือ และใหม่ ๆ และควรมุ่งเน้น ในความพยายามของ students‟ มากกว่าอะไรจริงสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครูหลายคนมักจะใช้การสรรเสริญเป็นรูปแบบของการเสริมแรงบวกสำหรับพฤติกรรมที่เหมาะสมและเป็นเครื่องมือในการสร้างแรงบันดาลใจ (Lemlech, 1999, น. 16) เมื่อมาถึงที่จะยกย่องผู้เชี่ยวชาญหลายคนยอมรับว่าน้อยจะดีกว่าเนื่องจากการสรรเสริญมากเกินไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งนำไปใช้อย่างไม่ฉลาดสรรเสริญเช่นยกย่องสำหรับความสำเร็จเล็กๆ น้อย ๆ หรือความพยายามที่อ่อนแอโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเรียนหนุ่ม"เรียนสามารถช่วยลดนักเรียน" ตนเองแรงจูงใจและปราบปรามนักศึกษา"s อยากรู้ธรรมชาติ เดวีส์ (2003) กล่าวว่าการสรรเสริญที่มีประสิทธิภาพความต้องการที่จะได้รับด้วยความจริงใจและกระตือรือร้นและควรมุ่งเน้นไปที่นักเรียน"ความพยายามมากกว่าในสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครูหลายคนมักจะใช้สรรเสริญเป็นรูปแบบของการเสริมแรงที่เป็นบวกสำหรับ
พฤติกรรมที่เหมาะสม และเป็นเครื่องมือ motivational ( lemlech 1999 16 หน้า ) เมื่อมันมาถึง
เพื่อยกย่อง ผู้เชี่ยวชาญหลายคนยอมรับว่าน้อยจะดีกว่า เพราะการสรรเสริญมากเกินไปโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ไม่ฉลาดใช้สรรเสริญเช่นยกย่องสำหรับความสำเร็จเล็กๆ น้อยๆ หรือความพยายามที่อ่อนแอ โดยเฉพาะผู้เรียนในชั้นเรียน‟
หนุ่มสามารถลดทอนของนักเรียน‟การจูงใจตนเองและปราบปรามการ‟นักเรียนอยากรู้อยากเห็นตามธรรมชาติ เดวีส์ ( 2546 ) กล่าวสรรเสริญว่ามีประสิทธิภาพต้องได้รับ
อย่างจริงใจและกระตือรือร้น และควรเน้นนักศึกษา‟ความพยายามมากกว่า
แล้วประสบความสำเร็จจริง