CHAPTER FIVETwo angry menLogan did

CHAPTER FIVE

Two angry men





Logan did not know where to find Donald Johnstone - at home or at work. She called his home number and he answered the phone. She put the phone down without speaking. Five minutes later she arrived at his house in Morningside.

Johnstone opened the door. He was wearing a dark grey suit and a black tie.

'Yes, Inspector?' he said.

'Mr Johnstone, I'd very much like to ask you one or two more questions,' said Logan.

'Inspector,' he said, 'I'm very busy. I'm afraid I have no time at all.'

'You've got a choice, Mr Johnstone. We can talk now and it will take about ten minutes. Or, I can take you to the police station and ask you some questions there. Perhaps you'll be home again by tomorrow morning. I believe the beds at the police station are rather uncomfortable too.'

'That's not much of a choice!' said Johnstone. 'Come in, and let's be quick.'

Logan went into the house and followed Johnstone into the living room. Johnstone did not ask Logan to sit down. He stood behind an armchair and turned to her.

'Well?' he asked.

'How's your business doing, Mr Johnstone?'

'Fine,' said Johnstone. He put his hands on the back of the chair in front of him.

'I understand that actually business is not so good just now.'

'It's just a small problem,' said Johnstone. 'And it's a problem which will soon go away. People always start buying cars in the New Year and I'll start earning money again.'

'I understand that your bank probably won't wait until the New Year.'

'Well, you must know something that I don't know. When I last spoke to my bank manager, he was very happy to wait until the end of January.'

'Really?' Logan looked round the room. 'You have a very nice house, Mr Johnstone. I'm sure you don't want the bank to take it away from you because you can't pay them back.'

'That's not going to happen,' said Johnstone angrily. His face was going red.

'Why not? Because your brother-in-law is dead and so your sister now has enough money to help you,' said Logan quietly.

'What are you saying, Inspector? That I wanted Alex dead? That I had something to do with it?'

Johnstone's face was now dark red with anger.

'Get out!' he shouted. 'Get out of my house and don't come back.'

Logan turned and walked to the front door. Johnstone had big problems and he was an angry man. Was he angry because his business was doing badly? Or was he angry because of something else? Logan did not know. The important question was: did he need money badly enough to kill his brother-in-law?

Outside, she got into her car and looked at her watch. It was now six o'clock and snow was falling again. She sat in the car and thought more about Johnstone. He was wearing a dark suit this evening. But what did he have on this morning? She tried to remember but couldn't.

Logan decided to go back to the police station. She hoped that Grant was still there. While she drove, she thought about Ian Ross. It was interesting that he now had fifty per cent of the restaurant. Logan knew people who killed for fifty pounds. Fifty per cent of Charlotte's was much more than fifty pounds.

When she drove into the car park at the London Road Police Station, she saw Grant's car. Good. He was still there. She ran up the stairs and found him in his office. When she came into the room, he smiled.

'You know, madam, I think Ross really hated Maclennan.'

'So you had an interesting visit,' said Logan, smiling. She sat down opposite Grant.

'Yes,' said Grant. 'Very interesting. Ross was out, so the people at the restaurant were happy to talk to me.'

'Good. So? What did they say?'

'Well, the most interesting person was one of the waitresses, a woman called Isabel Ferguson. She's been at Charlotte's right from the start.'

Grant stopped and drank some coffee. 'She said it was a great place to work at first. Ross and Maclennan talked to all the people who came to eat there. Alice was there most of the time. The three of them told funny stories about each other. Everyone was always laughing. She said it was a great place to be, a great place to work.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ห้าสองคนโกรธโลแกนไม่ทราบว่าจะหาโดนัลด์จอห์นสโตน - ที่บ้าน หรือ ที่ทำงาน เธอเรียกว่าเลขที่บ้านของเขา และเขาตอบโทรศัพท์ เธอวางโทรศัพท์ลงโดยไม่ต้องพูด ห้านาทีต่อมาเธอมาที่บ้านในเดอร์บานซิตี้เซ็นเตอร์จอห์นสโตนเปิดประตู เขาสวมสูทสีเทาเข้มและสีดำผูก' ใช่ สารวัตร?' เขากล่าวว่า'นายจอห์นสโตน มากอยากจะถามคุณหนึ่ง หรือสองเพิ่มเติม โลแกนกล่าว'ตรวจสอบ เขากล่าวว่า, ' ฉันยุ่งมาก ฉันกลัวฉันไม่มีเวลาเลย '' คุณมีทางเลือก จอห์นสโตน Mr เราสามารถตอนนี้ และจะใช้เวลาประมาณสิบนาที หรือ ฉันสามารถนำคุณไปสถานีตำรวจ และถามคำถามคุณ บางทีคุณจะได้บ้านอีกครั้ง โดยพรุ่งนี้เช้า ผมเชื่อว่า ที่สถานีตำรวจค่อนข้างจะอึดอัดเกินไป.''ไม่เลือกมาก ' กล่าวว่า จอห์นสโตน 'มาใน และมาได้อย่างรวดเร็ว'โลแกนเข้าไปในบ้าน และตามจอห์นสโตนในห้องนั่งเล่น จอห์นสโตนไม่ขอร้องให้โลแกนจะนั่งลง เขายืนอยู่หลังเก้าอี้ และหันไปเธอ'ดี ' เขาถาม'ว่าเป็นธุรกิจทำ นายจอห์นสโตน''ดี กล่าวว่า จอห์นสโตน เขาใส่มือของเขาที่ด้านหลังของเก้าอี้หน้าเขา'ผมเข้าใจว่า จริง ๆ แล้วธุรกิจไม่ดีตอนนี้''มันเป็นเพียงขนาดเล็กปัญหา กล่าวว่า จอห์นสโตน ' และมันเป็นปัญหาที่จะเร็ว ๆ นี้หายไป ท่านเริ่มซื้อรถยนต์ในปีใหม่เสมอ และผมจะเริ่มสร้างรายได้อีกด้วย ''ผมเข้าใจว่า ธนาคารคงจะไม่รอจนถึงปีใหม่'' ดี คุณต้องรู้บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ทราบ เมื่อฉันล่าสุดได้พูดกับผู้จัดการธนาคารของฉัน เขามีความสุขมากที่จะรอจนถึงปลายเดือนมกราคม ''จริง ๆ หรือ' โลแกนมองรอบห้อง ' คุณมีบ้าน จอห์นสโตน Mr ผมแน่ใจว่า คุณไม่ต้องการให้ธนาคารเพื่อนำออกไปจากคุณ เพราะคุณไม่สามารถจ่ายให้พวกเขากลับมา ''ที่จะไม่เกิดขึ้น กล่าวว่า จอห์นสโตนด้วยความโกรธ ใบหน้าของเขากำลังจะแดง' ทำไมไม่ เพราะน้องเขยของคุณจะตาย และเพื่อ ให้น้องสาวของคุณตอนนี้มีเงินเพียงพอเพื่อช่วยให้คุณ กล่าวว่า โลแกนอย่างเงียบ ๆ' สิ่งคุณพูด สารวัตร ว่า ผมอยากตายอเล็กซ์ ที่ผมจะทำได้หรือไม่ 'ใบหน้าของจอห์นสโตนถูกตอนนี้แดงเข้ม ด้วยความโกรธ'ออกไป' เขาตะโกน 'ได้รับจากบ้าน และไม่กลับมา'โลแกนหัน และเดินเข้าไปยังประตูหน้า จอห์นสโตนมีปัญหาใหญ่ และเขาก็เป็นคนที่โกรธ เขาโกรธ เพราะทำธุรกิจของเขาไม่ดี หรือเขาโกรธ เพราะสิ่งอื่น ไม่รู้ว่าโลแกน คำถามสำคัญ: ไม่เขาต้องการเงินไม่ดีพอจะฆ่าน้องเขยของเขานอก เธอได้เข้ารถของเธอ และมองไปที่นาฬิกาของเธอ มันเป็นตอนหกโมง และหิมะก็ตกลงอีกครั้ง เธอนั่งอยู่ในรถ และคิดว่า ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับจอห์นสโตน เขาสวมสูทสีเข้มเย็นนี้ แต่เขาไม่มีอะไรในเช้านี้ เธอพยายามจำ แต่ไม่สามารถโลแกนตัดสินใจกลับไปที่สถานีตำรวจ เธอหวังว่าที่เหลือยังคงมี ในขณะที่ขับรถเธอ เธอคิดว่า เกี่ยวกับเอียนรอสส์ มันน่าสนใจว่า ขณะนี้มีร้านอาหารประมาณร้อยละห้าสิบ โลแกนรู้ว่าคนที่ฆ่าสำหรับห้าสิบปอนด์ ร้อยละห้าสิบของชาร์ล็อตต์ได้มากกว่าห้าสิบปอนด์เมื่อเธอขับรถไปจอดรถที่สถานีตำรวจลอนดอนถนน เธอเห็นรถของ Grant ดี เขาก็ยังคงมี เธอวิ่งขึ้นบันได และพบเขาในสำนักงานของเขา เมื่อเธอเข้ามาในห้องพัก ยิ้ม'คุณทราบ ม่าย ผมคิดว่า Ross จริง ๆ เกลียด Maclennan ''ให้คุณได้เยี่ยมชม กล่าวว่า โลแกน รอยยิ้ม เธอนั่งลงตรงข้ามให้'ใช่ กล่าวว่า เงินช่วยเหลือ ' น่าสนใจมาก รอสส์เป็น ดังนั้นคนที่ได้พูดคุยกับผม '' ดี ดังนั้น ไม่ว่า อย่างไร '' ดี บุคคลที่น่าสนใจที่สุดเป็นหนึ่งในพนักงานเสิร์ฟ ผู้หญิงเรียกว่าอิซาเบลเฟอร์กูสัน เธอได้รับที่ชาร์ล็อตต์จาก.'ให้หยุด และดื่มกาแฟบาง ' เธอกล่าวว่า การทำงานครั้งแรก รอสส์และ Maclennan ได้พูดคุยกับทุกคนที่มากินมี อลิซก็มีส่วนใหญ่ ทั้งสามก็บอกเรื่องตลกเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ ทุกคนก็หัวเราะเสมอ เธอกล่าวว่า การเป็น การทำงาน '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห้าบทชายสองคนโกรธโลแกนไม่ทราบว่าจะหาโดนัลด์สโตน - ที่บ้านหรือที่ทำงาน เธอเรียกหมายเลขโทรศัพท์บ้านของเขาและเขาตอบโทรศัพท์ เธอวางโทรศัพท์ลงโดยไม่มีการพูด ห้านาทีต่อมาเธอมาถึงที่บ้านของเขาใน Morningside. ห์นสโตนเปิดประตู เขาสวมชุดสูทสีเทาเข้มและสีดำผูก. 'ใช่สารวัตร? เขากล่าวว่า. 'นายห์นสโตน, ฉันเป็นอย่างมากต้องการที่จะขอให้คุณหนึ่งหรือสองเพิ่มเติมคำถาม' โลแกน. กล่าวว่า'ตรวจสอบ' เขากล่าวว่า 'ผมยุ่งมาก ฉันกลัวฉันมีเวลาที่ทุกคน. ' ' คุณได้มีทางเลือกที่นายห์นสโตน เราสามารถพูดคุยในขณะนี้และจะใช้เวลาประมาณสิบนาที หรือฉันจะพาคุณไปที่สถานีตำรวจและขอให้คุณมีคำถามบางอย่าง บางทีคุณอาจจะกลับบ้านอีกครั้งโดยเช้าวันพรุ่งนี้ ผมเชื่อว่าเตียงที่สถานีตำรวจที่มีค่อนข้างอึดอัดเกินไป. ' ' นั่นไม่ใช่ทางเลือกมาก! Said ห์นสโตน 'มาและขอให้ได้อย่างรวดเร็ว. โลแกนเดินเข้าไปในบ้านและตาม Johnstone เข้าไปในห้องนั่งเล่น Johnstone ไม่ได้ขอให้โลแกนจะนั่งลง เขายืนอยู่ข้างหลังเก้าอี้และหันไปหาเธอ. 'ดี' เขาถาม. 'วิธีการของการทำธุรกิจของคุณนาย Johnstone?' 'ดี' สโตนกล่าวว่า เขาใส่มือของเขาที่ด้านหลังของเก้าอี้ในด้านหน้าของเขา. 'ผมเข้าใจว่าธุรกิจเป็นจริงไม่ดีดังนั้นเพียงแค่ตอนนี้.' 'มันเป็นเพียงปัญหาเล็ก ๆ "สโตนกล่าวว่า 'และมันเป็นปัญหาซึ่งเร็ว ๆ นี้จะหายไป คนมักจะเริ่มต้นการซื้อรถยนต์ในช่วงปีใหม่และฉันจะเริ่มสร้างรายได้อีกครั้ง. ' ' ผมเข้าใจว่าธนาคารของคุณอาจจะไม่ต้องรอจนกว่าปีใหม่. ' ' ดีคุณจะต้องรู้ว่าสิ่งที่ผมไม่ทราบว่า เมื่อฉันสุดท้ายพูดกับผู้จัดการธนาคารของฉันเขาก็มีความสุขมากที่จะรอจนกว่าจะถึงปลายเดือนมกราคม. ' ' จริงเหรอ? ' โลแกนมองรอบห้อง 'คุณมีบ้านที่ดีมากนายห์นสโตน ฉันแน่ใจว่าคุณไม่ต้องการให้ธนาคารที่จะเอามันออกไปจากคุณเพราะคุณไม่สามารถจ่ายเงินให้พวกเขากลับมา. ' ' นั่นจะไม่เกิดขึ้น "สโตนกล่าวว่าด้วยความโกรธ ใบหน้าของเขากำลังจะสีแดง. 'ทำไมไม่? เพราะพี่ชายในกฎหมายของคุณจะตายและน้องสาวของคุณตอนนี้มีเงินมากพอที่จะช่วยให้คุณ 'โลแกนกล่าวอย่างเงียบ ๆ . ' สิ่งที่คุณบอกว่าสารวัตร? ที่ฉันต้องการอเล็กซ์ตาย? ว่าฉันมีบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรกับมันได้หรือไม่ ' ใบหน้าของ Johnstone ตอนนี้สีแดงเข้มด้วยความโกรธ. ' รับออก! ' เขาตะโกน 'ได้ออกจากบ้านของฉันและไม่กลับมา. โลแกนหันหลังและเดินไปที่ประตูหน้าบ้าน Johnstone มีปัญหาใหญ่และเขาก็เป็นคนที่มักโกรธ เขาโกรธเพราะธุรกิจของเขากำลังทำอะไรไม่ดี? หรือไม่ก็เขาโกรธเพราะของอย่างอื่น? โลแกนไม่ทราบ คำถามที่สำคัญก็คือเขาไม่จำเป็นต้องใช้เงินไม่ดีพอที่จะฆ่าน้องเขยของเขา? นอกเธอได้เข้าไปในรถของเธอและมองไปที่นาฬิกาของเธอ ตอนนี้มันเป็น 06:00 และหิมะกำลังตกอีกครั้ง เธอนั่งอยู่ในรถและคิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับสโตน เขาสวมชุดสูทสีเข้มช่วงเย็นวันนี้ แต่สิ่งที่เขามีในเช้าวันนี้หรือไม่? เธอพยายามที่จะจำได้ แต่อาจไม่ได้. โลแกนตัดสินใจที่จะกลับไปที่สถานีตำรวจ เธอหวังว่าแกรนท์ยังคงมี ในขณะที่เธอขับรถเธอคิดว่าเกี่ยวกับเอียนรอสส์ มันเป็นที่น่าสนใจว่าตอนนี้เขามีร้อยละห้าสิบของร้านอาหาร โลแกนรู้ว่าใครเป็นคนฆ่าคนห้าสิบปอนด์ ร้อยละห้าสิบของชาร์ลอได้มากขึ้นกว่าห้าสิบปอนด์. เมื่อเธอขับรถเข้าไปในที่จอดรถที่สถานีตำรวจถนนในกรุงลอนดอนที่เธอเห็นรถของแกรนท์ ดี. เขาก็ยังคงมี เธอวิ่งขึ้นบันไดและพบว่าเขาอยู่ในห้องทำงานของเขา เมื่อเธอเข้ามาในห้องที่เขายิ้ม. 'คุณจะรู้ว่าแหม่มผมคิดว่ารอสส์จริงๆเกลียด Maclennan.' 'เพื่อให้คุณมีการเยี่ยมชมที่น่าสนใจ' โลแกนกล่าวว่ายิ้ม เธอนั่งลงตรงข้ามแกรนท์. 'ใช่' แกรนท์กล่าวว่า 'ที่น่าสนใจมาก. รอสส์ออกมาเพื่อให้ผู้คนที่ร้านอาหารมีความสุขที่จะพูดคุยกับฉัน. ' ' ที่ดี ดังนั้น? พวกเขาพูดว่าอะไร? ' ' ดีที่คนที่น่าสนใจมากที่สุดคือหนึ่งในพนักงานเสิร์ฟหญิงที่เรียกว่าอิซาเบลเฟอร์กูสัน เธอได้ที่ Charlotte ขวาจากจุดเริ่มต้น. แกรนท์หยุดและดื่มกาแฟบาง 'เธอบอกว่ามันเป็นสถานที่ที่ดีในการทำงานในตอนแรก รอสส์และ Maclennan พูดคุยกับทุกคนที่เข้ามากิน อลิซก็อยู่ที่นั่นส่วนใหญ่ของเวลา สามของพวกเขาบอกเรื่องตลกเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ ทุกคนก็มักจะหัวเราะ เธอบอกว่ามันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะเป็นสถานที่ที่ดีในการทำงาน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ห้าสองโกรธผู้ชายโลแกนไม่ทราบว่าจะหาโดนัลด์จอห์นสโตน - ที่บ้านหรือที่ทำงาน เธอโทรหาเบอร์บ้านและเขาเป็นคนรับโทรศัพท์ เธอวางโทรศัพท์ลงได้โดยไม่ต้องพูด ห้านาทีต่อมาเธอก็มาถึงที่บ้านของเขาในมอร์นิ่งไซด์พลัง เปิดประตู เขาสวมสูทสีเทาเข้มและหูกระต่ายดำ" " ครับ สารวัตร เขากล่าวว่า" นายจอห์นสโตน ผมมาก อยากถามคุณหนึ่งหรือสองเพิ่มเติมคำถาม " โลแกน" สารวัตร " เขากล่าวว่า " ฉันกำลังยุ่งมาก ผมเกรงว่า ผมไม่มีเวลาเลย . . .คุณได้เลือก นายจอห์นสโตน . เราคุยกันแล้ว และจะใช้เวลาประมาณ 10 นาที หรือ ผมจะพาคุณไปที่สถานีตำรวจ และถามคำถามนั้น บางทีคุณอาจจะกลับบ้านพรุ่งนี้เช้า ผมเชื่อว่า เตียงที่สถานีตำรวจจะค่อนข้างอึดอัดเหมือนกัน . . ." นั่นมันไม่มีทางเลือก ! บอกว่า จอห์นสโตน . เข้ามา และมาเร็ว .โลแกนเข้าไปในบ้านและตาม Johnstone ในห้องนั่งเล่น Sapphire ไม่ได้ถาม โลแกน นั่งลง เขายืนอยู่ข้างหลังเก้าอี้แล้วหันไปหาเธอ" " งั้นเหรอ ? เขาถามวิธีการทางธุรกิจของคุณทำอะไร นายจอห์นสโตน ?" ไม่เป็นไร " Sapphire . เขาใส่มือของเขาบนหลังของเก้าอี้ที่อยู่ตรงหน้าเขา" ฉันเข้าใจว่าจริงๆแล้วธุรกิจไม่ค่อยดีในตอนนี้ ." มันเป็นแค่ปัญหาเล็กๆ " พลัง " และมันเป็นปัญหาซึ่งเร็ว ๆนี้จะหายไป ผู้คนจะเริ่มซื้อรถยนต์ในช่วงปีใหม่และฉันเริ่มหาเงินได้อีก "" ฉันเข้าใจว่าธนาคารของคุณอาจจะไม่รอจนถึงปีใหม่ ." งั้นคุณต้องรู้อะไรบางอย่างที่ฉันไม่รู้ ครั้งสุดท้ายที่ฉันคุยกับผู้จัดการธนาคารของฉัน เขามีความสุขมาก จนกระทั่งปลายเดือนมกราคม ." " จริงเหรอ ? โลแกนมองรอบๆห้อง . . . คุณมีบ้านที่สวยมาก คุณ Johnstone . ฉันแน่ใจว่าคุณไม่ต้องการให้ธนาคารที่จะเอามันไปจากคุณ เพราะคุณไม่สามารถจ่ายพวกเขากลับมา ." ไม่มีทาง " พลังด้วยความโมโห หน้าของเขากำลังแดง" ทำไมไม่ ? เพราะพี่เขยตาย พี่สาวของคุณตอนนี้ มีเงินเพียงพอที่จะช่วยให้คุณ " โลแกนอย่างเงียบๆ" คุณพูดอะไรบ้าง ที่ผมต้องการอเล็กซ์ตาย ? ว่าฉันทำอะไรกับมัน ?หน้า Sapphire คือตอนนี้สีแดงเข้มด้วยความโกรธ" ออกไป ! เขาตะโกน . ออกไปจากบ้านฉัน และไม่กลับมา .โลแกนจะเดินถึงหน้าประตู พลัง มีปัญหาใหญ่ และเขาเป็นคนที่โกรธ เขาโกรธเพราะธุรกิจของเขากำลังแย่ ? หรือเขาโกรธอะไรอีกล่ะ โลแกนไม่รู้ คำถามที่สำคัญคือ : เขาต้องการเงินมากพอที่จะฆ่าน้องชายของเขาภายนอก เธอเข้าไปในรถของเธอ และมองดูเธอ ตอนนี้ หกโมง และหิมะตกอีกแล้ว เธอนั่งอยู่ในรถ และคิดเพิ่มเติมเกี่ยวกับจอห์นสโตน . เขาเย็นนี้ใส่สูทสีเข้ม แต่สิ่งที่เขามีในเช้านี้ เธอพยายามที่จะจำได้ แต่ทำไม่ได้โลแกนตัดสินใจที่จะกลับไปสถานีตำรวจ เธอหวังว่า แกรนท์ ก็ยังคงมี ในขณะที่เธอขับรถ เธอคิดว่า เอียน รอสส์ มันน่าสนใจที่ตอนนี้เขาได้ร้อยละห้าสิบของร้านอาหาร โลแกนรู้ว่าคนที่ฆ่า 50 ปอนด์ ร้อยละห้าสิบของชาร์ล็อตเป็นมากกว่าห้าสิบปอนด์เมื่อเธอขับรถเข้ามาในลานจอดรถที่ลอนดอนให้สถานีตำรวจถนน เธอเห็นรถของ ดี เขายังอยู่ที่นั่น เธอวิ่งขึ้นบันไดและพบเขาในสำนักงานของเขา เมื่อเธอเดินเข้ามาในห้อง เขายิ้ม" คุณรู้ว่า คุณนาย ฉันคิดว่ารอสเกลียด MacLennan ’" งั้นคุณมีที่น่าสนใจ " โลแกน , ยิ้ม เธอนั่งลงตรงข้าม แกรนท์" ใช่ " แกรนท์ " ที่น่าสนใจมาก รอสออกมา ดังนั้น คน ที่ ร้านอาหาร ยินดีที่จะคุยกับฉัน" ดี งั้นเหรอ ? พวกเขาพูดอะไร ?" อืม คนที่น่าสนใจมากที่สุด คือ สาวเสริฟคนหนึ่ง ผู้หญิงชื่อ อิสซาเบล เฟอร์กูสัน เธออยู่ที่ชาร์ล็อตขวาตั้งแต่เริ่มต้น .ให้หยุดดื่มกาแฟ’ เธอกล่าวว่ามันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะทำงานที่แรก รอสส์และ MacLennan คุยกับคนที่มาหากินมี อลิซมีมากที่สุดของเวลา สามของพวกเขาเล่าเรื่องตลกเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ ทุกคนชอบหัวเราะ เธอกล่าวว่ามันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะทำงานมาก .