The UK political system, while tech

The UK political system, while technically a multi-party system, has functioned generally as a two-party (sometimes called a "two-and-a-half party") system; since the 1920s the two largest political parties have been the Conservative Party and the Labour Party. Before the Labour Party rose in British politics the Liberal Party was the other major political party along with the Conservatives. Though coalition and minority governments have been an occasional feature of parliamentary politics, the first-past-the-post electoral system used for general elections tends to maintain the dominance of these two parties, though each has in the past century relied upon a third party to deliver a working majority in Parliament.[18] (A plurality voting system usually leads to a two-party system, a relationship described by Maurice Duverger and known as Duverger's Law.[19]) However, the 2010 General Election resulted in a coalition government led by the Conservative Party and including the Liberal Democrats. There are also numerous other parties that hold or have held a number of seats in Parliament.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีแยกระบบการเมืองสหราชอาณาจักร ในขณะที่เทคนิคฝ่ายหลายระบบ โดยทั่วไปเป็นระบบสองพรรค (บางครั้งเรียกว่า "สอง และครึ่งภาคี") ตั้งแต่ปี 1920 สองฝ่ายทางการเมืองที่ใหญ่ที่สุดแล้วพรรคอนุรักษนิยมและพรรคแรงงาน ก่อนที่ฝ่ายแรงงานกุหลาบในเมืองอังกฤษ พรรคเสรีสำคัญพรรคพร้อมกับการอนุรักษ์ แม้ว่ารัฐบาลและรัฐบาลของชนกลุ่มน้อยมีลักษณะเป็นครั้งคราวการเมืองรัฐสภา ระบบเลือกตั้งแรกอดีตเดอะประกาศใช้สำหรับการเลือกตั้งทั่วไปมีแนวโน้มที่ รักษาการปกครองของบุคคลเหล่านี้สอง ว่ามีในอดีตอาศัยศตวรรษเมื่อบุคคลสามส่งส่วนใหญ่ทำงานในรัฐสภา[18] (ได้ระบบการลงคะแนนมักจะนำไปสู่ระบบสองพรรค ความสัมพันธ์โดย Duverger มอริ และเป็นกฎหมายของ Duverger. [19]) อย่างไรก็ตาม 2010 ราษฎรส่งผลให้พรรคร่วมรัฐบาลนำ โดยพรรคอนุรักษนิยม และรวมทั้งประชาธิปัตย์เสรี นอกจากนี้ยังมีบุคคลอื่นอีกมากมายที่ค้างไว้ หรือได้จัดจำนวนที่นั่งในรัฐสภา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบสหราชอาณาจักรทางการเมืองในขณะที่ในทางเทคนิคระบบหลายพรรคได้ทำหน้าที่โดยทั่วไปเป็นสองฝ่าย (บางครั้งเรียกว่า "สองและครึ่งพรรค") ระบบ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1920 ทั้งสองฝ่ายทางการเมืองที่ใหญ่ที่สุดได้รับพรรคอนุรักษ์นิยมและพรรคแรงงาน ก่อนที่พรรคแรงงานเพิ่มขึ้นในการเมืองอังกฤษพรรคเสรีนิยมเป็นพรรคการเมืองอื่น ๆ ที่สำคัญพร้อมกับพรรคอนุรักษ์นิยม แม้ว่ารัฐบาลรัฐบาลและชนกลุ่มน้อยที่ได้รับคุณลักษณะเป็นครั้งคราวของการเมืองรัฐสภาแรกผ่านการโพสต์ระบบการเลือกตั้งที่ใช้สำหรับการเลือกตั้งทั่วไปมีแนวโน้มที่จะรักษาอำนาจของทั้งสองฝ่าย แต่แต่ละคนมีในศตวรรษที่ผ่านมาพึ่งพาบุคคลที่สาม ที่จะส่งมอบส่วนใหญ่ทำงานในรัฐสภา. [18] (ระบบการลงคะแนนส่วนใหญ่มักจะนำไปสู่​​ระบบสองพรรคมีความสัมพันธ์ที่อธิบายไว้โดยมอริซ Duverger และเป็นที่รู้จักในฐานะกฎหมาย Duverger ของ. [19]) อย่างไรก็ตามในปี 2010 การเลือกตั้งทั่วไปส่งผลให้ พรรคร่วมรัฐบาลที่นำโดยพรรคอนุรักษ์นิยมและรวมทั้งเดโมแครเสรีนิยม นอกจากนี้ยังมีบุคคลอื่น ๆ อีกมากมายที่มีการถือหรือมีการจัดจำนวนที่นั่งในรัฐสภา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหราชอาณาจักรระบบการเมือง ขณะที่เทคนิคระบบหลายพรรคได้ทำหน้าที่โดยทั่วไปเป็นสองพรรค ( บางครั้งเรียกว่า " ครึ่งพรรค " ) ระบบ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1920 ที่ใหญ่ที่สุดสองพรรคการเมืองได้รับพรรคอนุรักษ์นิยมและพรรคแรงงาน ก่อนที่พรรคแรงงานเพิ่มขึ้นในการเมืองอังกฤษพรรคเสรีนิยมถูกอื่น ๆพรรคการเมืองใหญ่พร้อมกับอนุรักษ์นิยมแม้ว่ารัฐบาลและรัฐบาลเสียงข้างน้อยมีคุณลักษณะตามโอกาสของการเมืองรัฐสภา ที่ผ่านมา ก่อนประกาศใช้ระบบการเลือกตั้งการเลือกตั้งทั่วไปมีแนวโน้มที่จะรักษาอำนาจของทั้งสองฝ่าย แม้ว่าแต่ละมีในศตวรรษที่ผ่านมาพึ่งพาบุคคลที่สามที่จะส่งมอบส่วนใหญ่ทำงานในรัฐสภา [ 18 ] ( ระบบเลือกตั้งเสียงข้างมากปกติ นำไปสู่ระบบสองพรรคความสัมพันธ์ที่อธิบายโดยมอริช ดูเวอร์แยร์ และรู้จักเป็น duverger กฎหมาย [ 19 ] ) อย่างไรก็ตาม การเลือกตั้งทั่วไป 2553 ส่งผลให้พรรคร่วมรัฐบาลนำโดยพรรคอนุรักษ์นิยมรวมทั้งพรรคประชาธิปัตย์เสรีนิยม นอกจากนี้ยังมีหลายบุคคลอื่นที่ค้างไว้ หรือมีจัดจำนวนที่นั่งในรัฐสภา