After the battle at the North Sea,

After the battle at the North Sea, and his rebirth in the depths of the lake, the death aura had been completely dispelled. As he walked through the wind and snow, not a sliver of it emanated out.

The fact that the black aura, which had encircled him for more than a month, was now gone, made Meng Hao’s pace a bit more leisurely as he moved through the snowfall.

Snow fell more and more heavily, making seem as if this was the year’s last and heaviest snowstorm. The snowflakes appeared to be pushed along by the incoming season, falling out of the sky as fast as possible.

The snow covered him, until he finally reached the cave in Mount Daqing that he had been taken from years before. He sat cross-legged, looking out at the world of snow and listening to the cry of the wind.

Night fell.

Snowfall blocked the night sky, making it impossible to see the stars. The only things visible were the endless sheets of snow which covered the landscape.

A small bonfire burned in front of Meng Hao, illuminating the surroundings with flickering firelight. The light fell onto his face as he sat there thinking.

Nearly four years had passed.

It was almost four years since he had joined the Reliance Sect. He had started out as a youth and had grown into a young man; he was now twenty years of age.

For a long time, Meng Hao sat there, looking down at his hands. They were clean, without a spot of dirt on them. But Meng Hao knew without a doubt that they were stained with blood.

He had killed many times in the past four years. At first, it had caused him much mental tribulation. Now, though you couldn’t say he was numb to it, at least he had come to accept it. He had adapted. It was as if some invisible force of heaven and earth had changed his spirit, his fate, and his future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากการรบที่ทะเลเหนือ และการเกิดใหม่ของเขาในระดับความลึกของทะเลสาบ ออร่าตายได้ได้อย่างสมบูรณ์ยกเลิกผลได้ ขณะที่เขาเดินผ่านลมและหิมะ ไม่เศษไม้มัน emanated จากความจริงที่ว่า ออร่าสีดำ ที่มีล้อมรอบเขามากกว่าเดือน ตอนนี้เป็นบิตเพิ่มเติมสบาย ๆ ที่เขาย้ายผ่านหิมะหายไป ทำเมงเฮาของก้าวหิมะตกหนักมากขึ้น ทำให้ดูเหมือน ว่า นี้เป็นของปีล่าสุด และหนักที่สุดเผชิญกับ เกล็ดหิมะปรากฏจะถูกดันไปตามฤดูกาลเข้ามา ตกจากท้องฟ้ามากที่สุดหิมะปกคลุมเขา จนในที่สุดก็มาถึงถ้ำในต้าฉิงเมาท์ที่เขาได้ถูกนำจากปีก่อน เขานั่งไขว่ห้าง มองออกไปในโลกของหิมะ และฟังเสียงร้องของสายลมตกกลางคืนหิมะตกบล็อกท้องฟ้าตอนกลางคืน ทำให้ไม่สามารถเห็นดาว สิ่งเดียวที่มองเห็นเป็นแผ่นไม่รู้จบของหิมะที่ปกคลุมภูมิทัศน์ก่อกองไฟขนาดเล็กเขียนหน้าของเมงเฮา สภาพแวดล้อม ด้วยการกระพริบแสง firelight แสงตกลงบนใบหน้าของเขาขณะที่เขานั่งคิดเกือบสี่ปีได้ผ่านมันเป็นเกือบสี่ปีตั้งแต่เขาร่วมสำนักพึ่งพา เขาได้เริ่มออกเป็นเยาวชน และได้เติบโตขึ้นเป็นชายหนุ่ม เขาเป็นตอนนี้อายุยี่สิบปีเป็นเวลานาน เมงเฮาเสาร์ มองลงที่มือของเขา ว่าสะอาด ไม่ มีจุดสกปรกที่พวกเขา แต่เฮาเมงรู้ไม่ต้องสงสัยว่า พวกเขาถูกย้อม ด้วยเลือดเขาได้ฆ่าหลายครั้งในช่วงสี่ปี ครั้งแรก มันมีเกิดทุกข์ยากมากจิต ตอนนี้ แต่คุณไม่พูดเขาก็เหงือออกไป น้อยเขาได้มาด้วย เขาได้ดัดแปลงแบบ ก็เหมือนบางอย่างแรงของสวรรค์และโลกเปลี่ยนวิญญาณ ชะตากรรมของเขา และอนาคตของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากการรบที่เหนือทะเลและการเกิดใหม่ของเขาในระดับความลึกของทะเลสาบที่กลิ่นอายความตายได้รับหายไปในบัดดลสมบูรณ์ ขณะที่เขาเดินผ่านลมและหิมะไม่ได้เป็นเศษไม้จากมันเล็ดลอดออกมาจาก. ความจริงที่ว่าออร่าสีดำซึ่งได้ล้อมรอบเขามานานกว่าหนึ่งเดือนก็หายไปตอนนี้ทำก้าวเม้งเฮาเป็นบิตสบายมากขึ้นขณะที่เขาเดินผ่าน หิมะ. หิมะลดลงมากขึ้นและมากขึ้นทำให้ดูเหมือนว่าปีนี้เป็นปีที่ผ่านมาและพายุหิมะหนัก เกล็ดหิมะที่ดูเหมือนจะถูกผลักไปตามฤดูกาลที่เข้ามาลดลงมาจากท้องฟ้าให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. หิมะปกคลุมเขาจนในที่สุดเขาถึงถ้ำในภูเขา Daqing ว่าเขาได้รับมาจากปีก่อน เขานั่งไขว่ห้างมองออกไปในโลกของหิมะและการฟังเสียงร้องของลม. คืนลดลง. Snowfall บล็อกท้องฟ้ายามค่ำคืนทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นดาว สิ่งเดียวที่มองเห็นเป็นแผ่นที่ไม่มีที่สิ้นสุดของหิมะซึ่งครอบคลุมภูมิทัศน์. กองไฟเล็ก ๆ ที่ถูกเผาในด้านหน้าของเม้งเฮาส่องสว่างสภาพแวดล้อมที่มีแสงไฟริบหรี่ ไฟตกลงไปบนใบหน้าของเขาในขณะที่เขานั่งอยู่ที่นั่นคิด. เกือบสี่ปีที่ผ่านมา. มันก็เกือบจะสี่ปีนับตั้งแต่ที่เขาได้เข้าร่วมพึ่งนิกาย เขาได้เริ่มต้นจากการเป็นเยาวชนและได้เติบโตขึ้นเป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง ตอนนี้เขากำลังยี่สิบปีบริบูรณ์. เป็นเวลานานเม้งเฮานั่งอยู่ที่นั่นมองลงมาที่มือของเขา พวกเขามีความสะอาดโดยไม่ต้องจุดของสิ่งสกปรกกับพวกเขา แต่เม้งเฮารู้ว่าไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาถูกย้อมด้วยสีเลือด. เขาถูกฆ่าตายหลายครั้งในอดีตที่ผ่านมาสี่ปี ตอนแรกมันก็ทำให้เขาประสบความทุกข์ยากทางจิตใจมาก ตอนนี้แม้ว่าคุณจะไม่สามารถบอกว่าเขาเป็นชากับมันอย่างน้อยเขาได้มาที่จะยอมรับมัน เขาได้ดัดแปลง มันเป็นเหมือนกับว่าบางส่วนกำลังมองไม่เห็นของสวรรค์และโลกมีการเปลี่ยนแปลงจิตวิญญาณของเขาชะตากรรมของเขาและอนาคตของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากการต่อสู้ที่เหนือทะเล และวิญญาณของเขาในระดับความลึกของทะเลสาบ ตาย ออร่าได้ทั้งหมดเหือดหาย ขณะที่เขาเดินฝ่าลมและหิมะ ไม่ใช่เศษไม้ก็ต่องไปความจริงที่ออร่าสีดำที่ล้อมเขานานกว่า 1 เดือน ตอนนี้หายไป ทำให้เมิ่งฮ่าวจังหวะบิตสบายมากขึ้นขณะที่เขาย้ายผ่านหิมะ .หิมะตกมากขึ้นอย่างมาก ทำให้ดูเหมือนเป็นถ้ามันเป็นปีสุดท้าย และหนักกลางพายุหิมะ เกล็ดหิมะที่ปรากฏจะผลักดันตามฤดูเข้ามาร่วงจากฟ้าให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้หิมะที่ปกคลุมเขา จนในที่สุดเขาก็มาถึงถ้ำในภูเขา Daqing ที่เขาถูกพรากไปจากปีก่อนหน้านี้ เขานั่งไขว้ขา มองไปที่โลกของหิมะและฟังเสียงร้องของลมคืนที่ลดลงหิมะตกในบล็อก ท้องฟ้ายามค่ำคืน ทำให้ไม่สามารถมองเห็นดวงดาว สิ่งเดียวที่มองเห็นเป็นแผ่นเจ็ดชั่วโคตรของหิมะที่ปกคลุมแนวนอนก่อกองไฟเล็กๆ เผาหน้าเมิงเฮา ให้แสงสว่างริบหรี่สภาพแวดล้อมที่มีแสงไฟจากในห้อง . แสงตกบนใบหน้าของเขาขณะที่เขานั่งคิดเกือบสี่ปีแล้วมันเกือบสี่ปีนับตั้งแต่ที่เขาได้เข้าร่วมการนิกาย เขาเริ่มจากการเป็นเยาวชนและได้เติบโตเป็นหนุ่ม เขาตอนนี้ยี่สิบปีของอายุเป็นเวลานาน เมิ่งฮ่าวนั่งอยู่ตรงนั้น มองมือของเขา มันสะอาด ปราศจากสิ่งสกปรกบนจุดของพวกเขา แต่เมิ่งฮ่าวรู้โดยไม่ต้องสงสัยว่าพวกเขาถูกย้อมด้วยเลือดเขาได้ฆ่าหลายครั้งในช่วง 4 ปีที่ผ่านมา ตอนแรก มันทำให้เขา ความทุกข์ทางใจมาก ตอนนี้แม้ว่าคุณไม่สามารถพูดว่าเขาเหน็บมัน อย่างน้อยเขาก็ยอมรับมัน เขาได้ดัดแปลง มันเป็นถ้าบางคนมองไม่เห็นพลังแห่งสวรรค์และโลกเปลี่ยนไป จิตใจของเขา ของเขา ชะตากรรมและอนาคตของเขา