Utterson, prompted by his conversat

Utterson, prompted by his conversation with Enfield, goes home to study a will that he drew up for his close friend Dr. Jekyll. It states that in the event of the death or disappearance of Jekyll, all of his property should be given over immediately to a Mr. Edward Hyde. This strange will had long troubled Utterson, but now that he has heard something of Hyde’s behavior, he becomes more upset and feels convinced that Hyde has some peculiar power over Jekyll. Seeking to unravel the mystery, he pays a visit to Dr. Lanyon, a friend of Jekyll’s. But Lanyon has never heard of Hyde and has fallen out of communication with Jekyll as a result of a professional dispute. Lanyon refers to Jekyll’s most recent line of research as “unscientific balderdash.”

Later that night, Utterson is haunted by nightmares in which a faceless man runs down a small child and in which the same terrifying, faceless figure stands beside Jekyll’s bed and commands him to rise. Soon, Utterson begins to spend time around the run-down building where Enfield saw Hyde enter, in the hopes of catching a glimpse of Hyde. Hyde, a small young man, finally appears, and Utterson approaches him. Utterson introduces himself as a friend of Henry Jekyll. Hyde, keeping his head down, returns his greetings. He asks Hyde to show him his face, so that he will know him if he sees him again; Hyde complies, and, like Enfield before him, Utterson feels appalled and horrified yet cannot pinpoint exactly what makes Hyde so ugly. Hyde then offers Utterson his address, which the lawyer interprets as a sign that Hyde eagerly anticipates the death of Jekyll and the execution of his will.

After this encounter, Utterson pays a visit to Jekyll. At this point, we learn what Utterson himself has known all along: namely, that the run-down building that Hyde frequents is actually a laboratory attached to Jekyll’s well-kept townhouse, which faces outward on a parallel street. Utterson is admitted into Jekyll’s home by Jekyll’s butler, Mr. Poole, but Jekyll is not at home. Poole tells Utterson that Hyde has a key to the laboratory and that all the servants have orders to obey Hyde. The lawyer heads home, worrying about his friend. He assumes Hyde is blackmailing Jekyll, perhaps for some wrongdoings that Jekyll committed in his youth.

Summary — Chapter 3: “Dr. Jekyll Was Quite at Ease”

Two weeks later, Jekyll throws a well-attended dinner party. Utterson stays late so that the two men can speak privately. Utterson mentions the will, and Jekyll begins to make a joke about it, but he turns pale when Utterson tells him that he has been “learning something of young Hyde.” Jekyll explains that the situation with Hyde is exceptional and cannot be solved by talking. He also insists that “the moment I choose, I can be rid of Mr. Hyde.” But Jekyll emphasizes the great interest he currently takes in Hyde and his desire to continue to provide for him. He makes Utterson promise that he will carry out his will and testament.

Analysis — Chapters 2–3

Utterson behaves here like an amateur detective, as he does throughout the rest of the novel. However, unlike most detectives, he faces a gulf between what seems to be the factual evidence of the case and the supernatural reality behind it. This gulf is apparent in Utterson’s reading of the will, for instance. On the face of it, Jekyll’s stipulation that all his property be handed over to Hyde and his later horror at the thought of Utterson “learning something of young Hyde” seem to point squarely at blackmail of some sort. Of course, Utterson never imagines the situation that lies behind these behaviors. Similarly, the will’s reference to “death or disappearance” (emphasis added) makes Utterson immediately think of the possibility of murder. The idea that Jekyll could literally transform himself into another and thereby disappear simply does not occur to Utterson, as it would not occur to any rational person. Utterson’s failure to detect the truth does not demonstrate any failure in logic.

However, Stevenson does contrive to have his hardheaded lawyer access the dark supernatural undercurrents at work in the case of Jekyll and Hyde—if only in a limited way. Stevenson enlightens Utterson through the use of the dream sequence. In Utterson’s dreams, the faceless figure of Hyde stalks through the city: “if at any time [Utterson] dozed over,” the author writes, “it was but to see [Hyde] glide more stealthily through sleeping houses, or move the more swiftly … through wider labyrinths of lamp-lighted city, and at every street corner crush a child and leave her screaming.” In Utterson’s dreams, then, Hyde appears ubiquitous, permeating the city with his dark nature and his crimes. This idea of Hyde as a universal presence suggests that this faceless figure, crushing children and standing by Jekyll’s bed, symbolizes all the secret sins that lurk beneath the surface of respectable London. This notion of hidden crimes recurs throughout the novel. I

Later that night, Utterson is haunted by nightmares in which a faceless man runs down a small child and in which the same terrifying, faceless figure stands beside Jekyll’s bed and commands him to rise. Soon, Utterson begins to spend time around the run-down building where Enfield saw Hyde enter, in the hopes of catching a glimpse of Hyde. Hyde, a small young man, finally appears, and Utterson approaches him. Utterson introduces himself as a friend of Henry Jekyll. Hyde, keeping his head down, returns his greetings. He asks Hyde to show him his face, so that he will know him if he sees him again; Hyde complies, and, like Enfield before him, Utterson feels appalled and horrified yet cannot pinpoint exactly what makes Hyde so ugly. Hyde then offers Utterson his address, which the lawyer interprets as a sign that Hyde eagerly anticipates the death of Jekyll and the execution of his will.

After this encounter, Utterson pays a visit to Jekyll. At this point, we learn what Utterson himself has known all along: namely, that the run-down building that Hyde frequents is actually a laboratory attached to Jekyll’s well-kept townhouse, which faces outward on a parallel street. Utterson is admitted into Jekyll’s home by Jekyll’s butler, Mr. Poole, but Jekyll is not at home. Poole tells Utterson that Hyde has a key to the laboratory and that all the servants have orders to obey Hyde. The lawyer heads home, worrying about his friend. He assumes Hyde is blackmailing Jekyll, perhaps for some wrongdoings that Jekyll committed in his youth.

Summary — Chapter 3: “Dr. Jekyll Was Quite at Ease”

Two weeks later, Jekyll throws a well-attended dinner party. Utterson stays late so that the two men can speak privately. Utterson mentions the will, and Jekyll begins to make a joke about it, but he turns pale when Utterson tells him that he has been “learning something of young Hyde.” Jekyll explains that the situation with Hyde is exceptional and cannot be solved by talking. He also insists that “the moment I choose, I can be rid of Mr. Hyde.” But Jekyll emphasizes the great interest he currently takes in Hyde and his desire to continue to provide for him. He makes Utterson promise that he will carry out his will and testament.

Analysis — Chapters 2–3

Utterson behaves here like an amateur detective, as he does throughout the rest of the novel. However, unlike most detectives, he faces a gulf between what seems to be the factual evidence of the case and the supernatural reality behind it. This gulf is apparent in Utterson’s reading of the will, for instance. On the face of it, Jekyll’s stipulation that all his property be handed over to Hyde and his later horror at the thought of Utterson “learning something of young Hyde” seem to point squarely at blackmail of some sort. Of course, Utterson never imagines the situation that lies behind these behaviors. Similarly, the will’s reference to “death or disappearance” (emphasis added) makes Utterson immediately think of the possibility of murder. The idea that Jekyll could literally transform himself into another and thereby disappear simply does not occur to Utterson, as it would not occur to any rational person. Utterson’s failure to detect the truth does not demonstrate any failure in logic.

However, Stevenson does contrive to have his hardheaded lawyer access the dark supernatural undercurrents at work in the case of Jekyll and Hyde—if only in a limited way. Stevenson enlightens Utterson through the use of the dream sequence. In Utterson’s dreams, the faceless figure of Hyde stalks through the city: “if at any time [Utterson] dozed over,” the author writes, “it was but to see [Hyde] glide more stealthily through sleeping houses, or move the more swiftly … through wider labyrinths of lamp-lighted city, and at every street corner crush a child and leave her screaming.” In Utterson’s dreams, then, Hyde appears ubiquitous, permeating the city with his dark nature and his crimes. This idea of Hyde as a universal presence suggests that this faceless figure, crushing children and standing by Jekyll’s bed, symbolizes all the secret sins that lurk beneath the surface of respectable London. This notion of hidden crimes recurs throughout the novel. I

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

Utterson ได้รับการพร้อมท์ โดยการสนทนาของเขากับแอนฟิวส์ กลับบ้านไปศึกษาจะที่เขาวาดขึ้นที่เขาปิดเพื่อนดร.ลคิล ระบุว่า ในกรณีตายหรือสูญหายของลคิล ทรัพย์สินทั้งหมดควรจะให้ผ่านทันทีที่นายเอ็ดเวิร์ดไฮด์ นี้จะแปลกได้นานทุกข์ Utterson แต่หลังจากที่เขาได้ยินสิ่งที่ลักษณะการทำงานของไฮด์ เขากลายเป็นอารมณ์เสียมาก และรู้สึกมั่นใจว่า ไฮด์มีพลังแปลกลคิล มองหาการคลี่คลายความลึกลับ เขาจ่ายไปดร. Lanyon เพื่อนของลคิล แต่ Lanyon ไม่เคยได้ยินของไฮด์ และหลุดออกจากการสื่อสารกับลคิลเป็นผลมาจากความขัดแย้งระดับมืออาชีพ Lanyon หมายถึงของลคิลบรรทัดล่าสุดของการวิจัยว่า "เพียงแค่ balderdash"ภายหลังคืนนั้น ผีสิง โดยฝันร้ายที่คน faceless ยาวเด็กเล็ก Utterson และที่เดียวกันสยอง faceless รูปยืนอยู่ข้างเตียงของลคิล และสั่งเขาจะเพิ่มขึ้น เร็ว ๆ นี้ Utterson เริ่มที่จะใช้เวลารอบรับได้ที่ Enfield เห็นไฮด์ใส่ ในความหวังของการจับความไฮด์ ไฮด์ หนุ่มน้อย สุดท้าย และ Utterson ใกล้เขา Utterson แนะนำตัวเองเป็นเพื่อนของเฮนรีลคิล ไฮด์ รักษาศีรษะของเขาลง กลับคำทักทายของเขา เขาถามว่า ไฮด์จะแสดงใบหน้าของเขา เขาเพื่อที่เขาจะรู้เขาถ้าเขาเห็นเขาอีกครั้ง สอดคล้องไฮด์ และ เช่น Enfield ก่อน Utterson รู้สึกกลัว และกลัวกับ ยังไม่สามารถระบุสิ่งที่ทำให้ไฮด์ง่าม ไฮด์แล้วมี Utterson อยู่ของเขา ซึ่งทนาย interprets เป็นเครื่องหมายว่า ไฮด์คาดการณ์ตายของลคิลกระหาย และการดำเนินการของเขาจะหลังจากนี้พบ Utterson จ่ายไปประพฤติ ที่จุดนี้ เราเรียนรู้อะไร Utterson ตัวเองได้รู้จักตลอด: คือ วิ่งลงอาคารไฮด์ที่ frequents เป็นจริงในห้องปฏิบัติการแนบของลคิลแห่งมหาวิทยาลัยทาวน์เฮ้าส์ หันหน้าออกไปด้านนอกบนถนนคู่ขนาน Utterson เข้าเข้ากับบ้านของลคิล โดยลคิลของบัตเลอร์ นาย Poole แต่ประพฤติไม่ได้อยู่ที่บ้าน พูลบอก Utterson ว่า ไฮด์มีคีย์เพื่อห้องปฏิบัติการ และข้าราชการทั้งหมดมีใบสั่งฟังไฮด์ หัวทนายความกังวลเกี่ยวกับเพื่อนของเขา บ้าน เขาอนุมานไฮด์แบล็คเมล์ลคิล บางทีสำหรับบางความผิดที่กำหนดประพฤติในวัยหนุ่มSummary — Chapter 3: “Dr. Jekyll Was Quite at Ease”Two weeks later, Jekyll throws a well-attended dinner party. Utterson stays late so that the two men can speak privately. Utterson mentions the will, and Jekyll begins to make a joke about it, but he turns pale when Utterson tells him that he has been “learning something of young Hyde.” Jekyll explains that the situation with Hyde is exceptional and cannot be solved by talking. He also insists that “the moment I choose, I can be rid of Mr. Hyde.” But Jekyll emphasizes the great interest he currently takes in Hyde and his desire to continue to provide for him. He makes Utterson promise that he will carry out his will and testament.Analysis — Chapters 2–3Utterson behaves here like an amateur detective, as he does throughout the rest of the novel. However, unlike most detectives, he faces a gulf between what seems to be the factual evidence of the case and the supernatural reality behind it. This gulf is apparent in Utterson’s reading of the will, for instance. On the face of it, Jekyll’s stipulation that all his property be handed over to Hyde and his later horror at the thought of Utterson “learning something of young Hyde” seem to point squarely at blackmail of some sort. Of course, Utterson never imagines the situation that lies behind these behaviors. Similarly, the will’s reference to “death or disappearance” (emphasis added) makes Utterson immediately think of the possibility of murder. The idea that Jekyll could literally transform himself into another and thereby disappear simply does not occur to Utterson, as it would not occur to any rational person. Utterson’s failure to detect the truth does not demonstrate any failure in logic.However, Stevenson does contrive to have his hardheaded lawyer access the dark supernatural undercurrents at work in the case of Jekyll and Hyde—if only in a limited way. Stevenson enlightens Utterson through the use of the dream sequence. In Utterson’s dreams, the faceless figure of Hyde stalks through the city: “if at any time [Utterson] dozed over,” the author writes, “it was but to see [Hyde] glide more stealthily through sleeping houses, or move the more swiftly … through wider labyrinths of lamp-lighted city, and at every street corner crush a child and leave her screaming.” In Utterson’s dreams, then, Hyde appears ubiquitous, permeating the city with his dark nature and his crimes. This idea of Hyde as a universal presence suggests that this faceless figure, crushing children and standing by Jekyll’s bed, symbolizes all the secret sins that lurk beneath the surface of respectable London. This notion of hidden crimes recurs throughout the novel. I

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

Utterson, ได้รับแจ้งจากการสนทนาของเขากับฟีลด์กลับบ้านเพื่อการศึกษาจะให้เขาดึงขึ้นสำหรับเพื่อนสนิทของเขาดร. Jekyll มันระบุว่าในกรณีของการตายหรือการหายตัวไปของ Jekyll ทั้งหมดของทรัพย์สินของเขาควรจะได้รับมากกว่าทันทีที่นายเอ็ดเวิร์ดไฮด์ นี้จะแปลกได้ทุกข์ยาว Utterson แต่ตอนนี้ที่เขาได้ยินสิ่งที่มีลักษณะการทำงานของไฮด์เขาจะกลายเป็นอารมณ์เสียมากขึ้นและรู้สึกมั่นใจว่าไฮด์มีอำนาจที่แปลกประหลาดบางกว่า Jekyll ที่กำลังมองหาที่จะคลี่คลายความลึกลับที่เขาจ่ายไปเยือนดร. Lanyon เพื่อนของ Jekyll ของที่ แต่ Lanyon ยังไม่เคยได้ยินไฮด์และได้หลุดออกไปจากการสื่อสารกับ Jekyll เป็นผลมาจากข้อพิพาทมืออาชีพ Lanyon หมายถึงบรรทัดล่าสุด Jekyll มากที่สุดของการวิจัยว่า "เหลวไหลตามหลักวิทยาศาสตร์." ต่อมาในคืนนั้น Utterson ตามหลอกหลอนฝันร้ายที่เป็นคน faceless ไหลลงไปเด็กเล็กและที่เดียวที่น่ากลัวตัวเลข faceless ยืนอยู่ข้างเตียง Jekyll และคำสั่งเขา ที่จะเพิ่มขึ้น เร็ว ๆ นี้ Utterson เริ่มต้นที่จะใช้เวลารอบอาคารวิ่งลงที่ฟีลด์เห็นไฮด์ใส่ในความหวังของการจับเหลือบของไฮด์ที่ ไฮด์เป็นชายหนุ่มที่มีขนาดเล็กที่สุดก็จะปรากฏขึ้นและแนวทาง Utterson เขา Utterson แนะนำตัวเองว่าเป็นเพื่อนของเฮนรี่ Jekyll ไฮด์, การเก็บรักษาหัวของเขาลงกลับทักทายเขา เขาถามว่าไฮด์จะแสดงให้เขาใบหน้าของเขาเพื่อที่เขาจะได้รู้ว่าเขาถ้าเขาเห็นเขาอีกครั้ง ไฮด์สอดคล้องและเช่นฟีลด์ก่อนหน้าเขา Utterson รู้สึกตกใจและหวาดกลัวยังไม่สามารถระบุว่าสิ่งที่ทำให้ไฮด์น่าเกลียด ไฮด์แล้วมี Utterson ที่อยู่ของเขาซึ่งทนายความตีความว่าเป็นสัญญาณที่ไฮด์กระหายคาดว่าการตายของ Jekyll และการดำเนินการของเขาจะได้. หลังจากที่พบนี้ Utterson จ่ายไปเยือน Jekyll ณ จุดนี้เราได้เรียนรู้ในสิ่งที่ตัวเอง Utterson ได้รู้จักกันมาตลอด: คือว่าอาคารวิ่งลงที่ไฮด์ frequents เป็นจริงในห้องปฏิบัติการที่แนบมากับทาวน์เฮ้าส์ดีเก็บไว้ Jekyll ซึ่งหันหน้าออกไปด้านนอกบนถนนคู่ขนาน Utterson เป็นที่ยอมรับในบ้าน Jekyll โดยพ่อบ้าน Jekyll นายพูล แต่ Jekyll ไม่ได้อยู่ที่บ้าน พูลบอกว่า Utterson ไฮด์มีกุญแจสำคัญในการตรวจทางห้องปฏิบัติการและที่บรรดาข้าราชการได้มีคำสั่งให้เชื่อฟังไฮด์ บ้านหัวทนายความกังวลเกี่ยวกับเพื่อนของเขา เขาถือว่าเป็นไฮด์แบล็กเมล์ Jekyll อาจจะเป็นเพราะความผิดบางอย่างที่ Jekyll ความมุ่งมั่นของเขาในวัยหนุ่ม. ข้อมูลอย่างย่อ - บทที่ 3: "ดร. Jekyll ก็ค่อนข้างที่ง่าย " สองสัปดาห์ต่อมา Jekyll โยนงานเลี้ยงอาหารค่ำดีเข้าร่วม Utterson อยู่ปลายเพื่อให้ทั้งสองคนสามารถพูดคุยส่วนตัว Utterson กล่าวพินัยกรรมและ Jekyll เริ่มต้นที่จะทำให้เรื่องตลกเกี่ยวกับมัน แต่เขาหันซีดเมื่อ Utterson บอกเขาว่าเขาได้รับการ "เรียนรู้อะไรบางอย่างที่ไฮด์หนุ่มสาว." Jekyll อธิบายว่าสถานการณ์ที่มีการไฮด์เป็นพิเศษและไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยการพูดคุย . นอกจากนี้เขายังยืนยันว่า "ช่วงเวลาที่ผมเลือกผมสามารถกำจัดของนายไฮด์." แต่ Jekyll เน้นความสนใจที่ดีเขากำลังใช้เวลาในไฮด์และความปรารถนาของเขาที่จะยังคงให้สำหรับเขา เขาทำให้ Utterson สัญญาว่าเขาจะดำเนินการพินัยกรรมและของเขา. วิเคราะห์ - บทที่ 2-3 Utterson ทำงานที่นี่เหมือนนักสืบมือสมัครเล่นที่เขาทำตลอดเวลาที่เหลือของนวนิยายเรื่องนี้ แต่แตกต่างจากนักสืบที่สุดเขาใบหน้าว่างระหว่างสิ่งที่น่าจะเป็นหลักฐานที่เป็นข้อเท็จจริงของคดีและความเป็นจริงของธรรมชาติที่อยู่เบื้องหลังมัน อ่าวแห่งนี้เป็นที่ประจักษ์ในการอ่าน Utterson ของพินัยกรรมยกตัวอย่างเช่น บนใบหน้าของมันตกลง Jekyll ว่าทรัพย์สินทั้งหมดของเขาได้รับการส่งมอบให้กับไฮด์และความกลัวของเขาในภายหลังที่คิดว่า Utterson "การเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างของไฮด์หนุ่ม" ดูเหมือนจะชี้ตรงที่แบล็กเมล์บางจัดเรียง แน่นอน Utterson ไม่เคยนึกว่าสถานการณ์ที่อยู่เบื้องหลังพฤติกรรมเหล่านี้ ในทำนองเดียวกันประสงค์ของการอ้างอิงถึง "ความตายหรือการหายตัวไป" (เน้นเพิ่ม) เป Utterson ทันทีคิดของความเป็นไปได้ของการฆาตกรรม ความคิดที่ว่าแท้จริง Jekyll สามารถแปลงร่างตัวเองเข้าไปอีกและจึงหายไปก็ไม่ได้เกิดขึ้นกับ Utterson ราวกับว่ามันจะไม่เกิดขึ้นกับคนที่มีเหตุผลใด ๆ ความล้มเหลวของ Utterson ในการตรวจสอบความจริงไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความล้มเหลวในตรรกะ. อย่างไรก็ตามสตีเวนสันไม่ประดิษฐ์ที่จะมีการเข้าถึงทนายความของเขา hardheaded เชี่ยวกรากเหนือธรรมชาติมืดที่ทำงานในกรณีของ Jekyll และ Hyde ถ้าเพียง แต่ในทาง จำกัด สตีเวนสันสว่าง Utterson ผ่านการใช้งานของลำดับความฝัน ในความฝัน Utterson ของตัวเลข faceless ก้านไฮด์ผ่านเมือง: "ถ้าในเวลาใด ๆ [Utterson] ม่อยหลับมากกว่า" ผู้เขียนเขียนว่า "มันเป็น แต่ที่จะเห็น [ไฮด์] เหินเพิ่มเติมลอบเข้าไปในเรือนนอนหรือย้ายมากขึ้น อย่างรวดเร็ว ... ผ่านเขาวงกตกว้างของเมืองโคมไฟส่องสว่างและในทุกมุมถนนบดขยี้เด็กและปล่อยเสียงกรีดร้องของเธอ. "ในความฝัน Utterson แล้วไฮด์ปรากฏแพร่หลายน้ำซับเมืองที่มีธรรมชาติที่มืดของเขาและเขาก่ออาชญากรรม ความคิดของไฮด์เป็นสถานะที่เป็นสากลนี้แสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้ตัวเลข faceless บดเด็กและยืนอยู่ข้างเตียง Jekyll ของสัญลักษณ์ทั้งหมดบาปลับที่แฝงตัวอยู่ใต้พื้นผิวของเกียรติลอนดอน ความคิดของการก่ออาชญากรรมที่ซ่อนอยู่นี้เกิดตลอดทั้งเล่ม ผม

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.